Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα... Χλιδή, χρήματα, μεγάλη ζωή, αξιοθέατα, ευκαιρίες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κάποιος που απλά ακούει, φαντάζεται, αλλά δεν έχει δει.

Γιατί από την άλλη, για έναν Έλληνα προπονητή που φεύγει από την Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος: η απόσταση που τον χωρίζει από την οικογένεια του είναι τεράστια, ενώ αρχικά τουλάχιστον υπάρχει και η αμφισβήτηση σε έναν ξένο χώρο και τόπο εργασίας.

Βέβαια μετά από δυο χρόνια παραμονής στην Al Dhafra ο Βαγγέλης Λάππας κατάφερε να τους πείσει όλους και το φετινό καλοκαίρι να έχει δυο προτάσεις από ομάδες των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στις οποίες είπε "όχι" για χάρη της οικογένειας του και των δυο παιδιών του.

Ο 45χρονος προπονητής τερματοφυλάκων με εξαετή θητεία στον Παναθηναϊκό (πέντε χρόνια στις ακαδημίες και ένα χρόνο στην πρώτη ομάδα) μίλησε στο Sport24.gr για τα δυο χρόνια που δούλεψε στην Al Dhafra και όσα έζησε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Επίσης μιλάει για την μεταγραφή του Οδυσσέα Βλαχοδήμου στην Μπενφίκα, ενώ τονίζει πως ο Παναθηναϊκός μπορεί να στηριχθεί στους νεαρούς γκολκίπερς από την ακαδημία του με τους οποίους έχει συνεργαστεί τα προηγούμενα χρόνια.

Ο Λάππας επίσης αναφέρεται στη συνεργασία που πρέπει να έχει κάθε προπονητής τερματοφυλάκων με τον προπονητή της ομάδας αλλά και τι θα πρέπει να κάνει ο Κάριους για να μπορέσει να ξεχάσει τα λάθη που έκανε στον τελικό του Champions League. Τέλος, αναφέρεται και στο... συγγραφικό του έργο και την παρουσίαση του βιβλίου του, απόψε (1/6).

Πώς ήταν η ζωή στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα τα δυο χρόνια που έμεινες εκεί ως προπονητής τερματοφυλάκων της Αλ Ντάφρα;
"Οι συνθήκες ζωής ήταν άψογες. Έχουν δημιουργήσει πόλεις οι οποίες είναι "ευρωπαϊκές" πλέον και όχι πόλεις οι οποίες θυμίζουν την Αραβία. Θεωρώ ότι ήταν δυο πολύ καλά χρόνια. Το ποδόσφαιρό τους έχει πολλά πράγματα να βελτιώσει αλλά αν δούμε το σύνολο πιστεύω ότι πήρα μόνο θετικά πράγματα και ήταν μια καλή εμπειρία, εμπειρία ζωής".

Πώς παίρνει την απόφαση ένας Έλληνας προπονητής να πάει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα;
"Εξαρτάται από τι προτάσεις έχει. Όλοι σκεφτόμαστε και όλοι θέλουμε από την Ελλάδα να πάμε στο εξωτερικό. Όταν είναι να πάμε όμως, η πραγματικότητα απ' αυτό που σκεφτόμαστε πολλές φορές είναι διαφορετική. Πρέπει να είμαστε συνειδητοποιημένοι, να μπορούμε να διαχειριστούμε τις καταστάσεις και τις νέες συνήθειες που θα βρούμε εκεί και να δουλέψουμε όσο καλύτερα μπορούμε για να αποδείξουμε ότι μπορούμε να δουλέψουμε στο εξωτερικό".

Τι θεωρείς ότι κέρδισες αυτά τα δυο χρόνια που ήσουν στα Εμιράτα;
"Κατάλαβα πως είναι να δουλεύεις στο εξωτερικό. Όπως είπα και πριν είναι διαφορετικό να θέλεις να δουλέψεις στο εξωτερικό και διαφορετικό να δουλεύεις όντως στο εξωτερικό. Ήταν δυο χρόνια τα οποία με βοήθησαν να μπορώ να κάνω καλύτερη διαχείριση του περιβάλλοντος. Γιατί το σημαντικότερο σε οποιαδήποτε εργασία, πόσο μάλλον στο ποδόσφαιρο, είναι να μπορείς να διαχειριστείς το περιβάλλον, να διαχειριστώ τον εαυτό μου και να προσπαθήσω να κάνω όλα αυτά που γνωρίζω και αυτά που έχω εκπαιδευτεί σε ένα περιβάλλον το οποίο δεν είναι σαν την Ευρώπη".

Και τι έχασες αυτά τα δυο χρόνια, αν θεωρείς ότι έχεις χάσει κάτι;
"Αυτό που έχασα είναι ότι ήμουν δυο χρόνια μακριά από την οικογένεια μου, το σημαντικότερο. Η δουλειά είναι η ίδια. Είτε είσαι εδώ, είτε στο εξωτερικό αν αγαπάς αυτό που κάνεις θα συνεχίσεις να κάνεις το ίδιο. Με διαφορετικές δυσκολίες. Αλλά το να είσαι μακριά από την οικογένεια δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τίποτα. Σίγουρα η τεχνολογία βοηθάει, αλλά δεν είναι αρκετή. Οποιαδήποτε απόφαση πρέπει να πάρω για το μέλλον θα είναι με βάση την οικογένεια και λιγότερο το ποδόσφαιρο".

Ποιος είναι ο λόγος που δεν θα συνεχίσεις να είσαι στα Εμιράτα παρά τις προτάσεις που είχες για να παραμείνεις;
"Οι προτάσεις μπορεί να υπάρχουν, αλλά θα πρέπει να καλύπτουν μια ανάγκη η οποία είναι η οικογένεια. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι το οποίο να καλύπτει την οικογένεια. Κοινή απόφαση με την οικογένεια μου είναι να περιμένουμε, να δούμε τι θα υπάρξει στο μέλλον και να αποφασίσουμε. Αλλά δυο χρόνια μακριά τους είναι αρκετά".

Αυτά τα δυο χρόνια που ήσουν στα Εμιράτα τι σου έκανε περισσότερο εντύπωση γύρω από το ποδόσφαιρο;
"Θα μιλήσω για τους τερματοφύλακες που είχα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση το πάθος που είχαν για να παίξουν τη θέση. Ίσως ήμουν και τυχερός, γνώρισα δυο παιδιά στην ομάδα μου, την Αλ Ντάφρα, οι οποίοι χωρίς να έχουν τις εξαιρετικές ικανότητες, είχαν μια εξαιρετική προσωπικότητα και μεγάλη θέληση να δουλέψουν καθημερινά και να γίνουν καλύτεροι. Και στο τέλος θεωρώ ότι το πέτυχαν και επιβραβεύθηκαν για τους κόπους τους. Το πάθος και η θέληση για δουλειά σε μια τέτοια χώρα μου έκανε τρομερή εντύπωση" .

Και αυτό που δεν σου άρεσε καθόλου σε σχέση με το ποδόσφαιρο;
"Η μόνη αρνητική εντύπωση είναι ότι πολλές ομάδες παίζουν σε άδεια γήπεδα γιατί είναι μια διαφορετική κουλτούρα, μια διαφορετική προσέγγιση προς το ποδόσφαιρο. Η υποστήριξη που υπάρχει από την ομοσπονδία είναι τεράστια και θα πω μόνο ένα παράδειγμα, ότι σε κάθε παιχνίδι υπάρχουν 17-18 κάμερες για να καλύψουν το κάθε ματς. Αυτό λέει πολλά. Το ότι είναι τα γήπεδα άδεια, όχι όλα, αλλά τα περισσότερα, είναι ένα αρνητικό. Σίγουρα ένα άδειο γήπεδο δεν σου δίνει την ίδια εντύπωση με όταν είσαι στην Ευρώπη".

Πώς αντιμετώπιζαν έναν Έλληνα στα Εμιράτα;
"Δεν μας ήξεραν καν (σ.σ. γέλια). Στους πρώτους τρεις μήνες μπορώ να πω ότι πέρασα πολύ δύσκολα. Πέρασα δύσκολα γιατί θα πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, θα πρέπει να αποδεικνύεις καθημερινά ότι ξέρεις τι κάνεις και δυστυχώς το brand name των Ελλήνων στο εξωτερικό δεν είναι το καλύτερο. Για να μην πω είναι τελείως άγνωστο. Δεν ήμουν τελείως μόνος μου κάτω. Υπήρχαν Έλληνες και σε άλλες ομάδες και στις ακαδημίες, θεωρώ ότι δημιουργήσαμε ένα καλό όνομα για τους Έλληνες προπονητές όσον αφορά τη συμπεριφορά μας που είναι πολύ σημαντικό στοιχείο και δεύτερον όσον αφορά τη δουλειά μας γιατί ο Νίκος Κολομπούρδας πήρε το πρωτάθλημα Κ20, ο Δημήτρης Μούσιαλης, προπονητής τερματοφυλάκων στην Αλ Γουάρχτα, πήρε το πρωτάθλημα Κ18 και εγώ ήμουν στην Αλ Ντάφρα, στην πρώτη ομάδα, σε μια δύσκολη σεζόν., Καταφέραμε και τα βγάλαμε πέρα. Θεωρώ πως όταν κάποιος Έλληνας είναι να πάει στα Εμιράτα θα έχει κάποια καλύτερη βάση ξέροντας ότι πλέον έχουμε καλύτερο προφίλ".

Ο Βαγγέλης Λάππας βλέπει το μέλλον του στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;
"Το μέλλον το βλέπω μαζί με την οικογένεια μου. Αν θα είναι στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα δεν το γνωρίζω ακόμα. Είμαι διατεθειμένος να περιμένω για κάτι το οποίο θα καλύπτει τις ανάγκες μου. Οι ανάγκες μου αυτή τη στιγμή είναι με την οικογένεια".

"ΤΑ ΣΑΡΩΣΕ ΟΛΑ Ο ΜΠΕΡΓΚ"

Έτυχε να είσαι εκεί σε μια χρονιά όπου ήρθε και έπαιξε ο Μπεργκ, τον οποίο γνώριζες από τον Παναθηναϊκό, και ο οποίος εξελίχθηκε στον απόλυτο πρωταγωνιστή με την Αλ Αϊν;
"Ο Μάρκους είναι ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφή του στην Αλ Αϊν με είχαν πάρει και μένα από την ομάδα του για να πάρουν κάποιες πληροφορίες. Τι να πω για τον Μπεργκ; Εξαιρετικός επαγγελματίας, δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί, περισσότερο για τις κλιματολογικές συνθήκες. Αρκετή υγρασία, πολλή ζέστη, δεν είναι εύκολο. Όταν προσαρμόστηκε έκανε τα πάντα. Πρώτος σκόρερ, πρώτος στις ασίστ, τρομερή συμπεριφορά. Μέχρι που έγινε και αρχηγός της ομάδας του πάρα πολύ γρήγορα. Θεωρώ ότι αυτό που έκανε το άξιζε. Μια που έχουμε συνυπάρξει και στον Παναθηναϊκό και μιλάγαμε και κάτω, είμαι και εγώ περήφανος για ό,τι κατάφερε”.

Τον είχες ζήσει στον Παναθηναϊκό. Θεωρείς ότι η πορεία του στην Αλ Αϊν ήταν μια συνέχεια της πορείας που είχε εδώ έχοντας αναγεννηθεί από την ώρα που ήρθε στους “πράσινους”;
"Ο Μπεργκ είναι 100% επαγγελματίας. Προσπαθεί πάντα για το καλύτερο, για τον εαυτό του και την ομάδα. Οπότε θεωρώ είτε εδώ, είτε εκεί δεν έχει διαφορά για αυτόν. Σίγουρα εδώ ήταν πιο δεμένος γιατί του άρεσε και η ζωή και το κλίμα και η ομάδα και οι άνθρωποι. Αλλά όπου και να πάει θεωρώ ότι θα πετύχει. Γιατί είναι άνθρωπος ο οποίος προσπαθεί πάντα για το καλύτερο και δουλεύει για το καλύτερο. Δεν είναι έκπληξη για μένα του τι πέτυχε εκεί".

"ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΧΕΙ ΕΝΤΕΚΑ ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ"

Πόσο σημαντική είναι η δουλειά ενός προπονητή τερματοφυλάκων;
"Τα τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρο οι σπεσιαλίστες, είτε έχουν να κάνουν με προπονητές τερματοφυλάκων, είτε με επιθετικό κομμάτι, είτε με αμυντικό, είτε με fitness trainer, είναι απαραίτητοι. Γιατί η πολυπλοκότητα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι πολύ μεγάλη. Θεωρώ ότι ο προπονητής τερματοφυλάκων είναι απαραίτητο κομμάτι του παζλ που λέγεται ποδόσφαιρο και η ειδική προπόνηση και προετοιμασία των τερματοφυλάκων για τις συνθήκες του παιχνιδιού πάντα με γνώμονα το τι θέλει ο προπονητής θα βοηθήσουν μια ομάδα να πετύχει. Λέμε ότι μια ομάδα έχει έντεκα ποδοσφαιριστές, αλλά θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι έντεκα είναι με τον τερματοφύλακα και όχι χωρίς αυτόν".

Ο κάθε προπονητής πρέπει να έχει τυφλή εμπιστοσύνη στον προπονητή τερματοφυλάκων για το ποιος εκ των γκολκίπερ θα πάρει τη θέση του βασικού σε κάθε παιχνίδι;
"Προσωπική μου άποψη είναι πως ο προπονητής τερματοφυλάκων έχει βοηθητικό ρόλο. Έχει μια πολύ σημαντική εργασία να κάνει, να ετοιμάσει τους τερματοφύλακες, θα πρέπει να πει την άποψη του για τους τερματοφύλακες. Αλλά θεωρώ ότι την ευθύνη θα πρέπει να την έχει πάντα ο προπονητής.

Ο προπονητής είναι αυτός που θα πρέπει να επιλέξει, να πάρει τις αποφάσεις και ο προπονητής είναι αυτός που θα πρέπει να ρωτήσει τον προπονητή τερματοφυλάκων και για τη δική του άποψη. Ο προπονητής είναι μπροστά και αυτός που θα πρέπει να παίρνει τις ευθύνες”.

Ένας προπονητής τερματοφυλάκων πρέπει να συνεχίσει να εκπαιδεύεται και να μαθαίνει νέα πράγματα για να δείχνει στους γκολκίπερ του;
"Άμα δεν εκπαιδεύεται ο προπονητής τερματοφυλάκων δεν θα μπορέσει να συνεχίσει να εκπαιδεύει τους τερματοφύλακες του για τις ανάγκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Η συνεχής εκπαίδευση είναι απαραίτητη σε όλα τα επαγγέλματα και σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Ο προπονητής τερματοφυλάκων θεωρώ ότι πρέπει να εκπαιδεύεται, να προσπαθεί να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερος κάθε μέρα, να μαθαίνει από τους τερματοφύλακές του. Γιατί πολλές φορές δεν εκπαιδεύουμε μόνο και προπονούμε τους τερματοφύλακες αλλά και εμείς εκπαιδευόμαστε και προπονούμαστε από τους τερματοφύλακες μας με πράγματα τα οποία πολλές φορές δεν τα έχουμε σκεφτεί καν! Μια ερώτηση σε έναν τερματοφύλακα και μια απάντησή του μπορεί να σου ανοίξει έναν καινούριο δρόμο σε κάτι που εσύ δεν έχεις σκεφτεί. Οπότε, η καθημερινή τριβή και το ανοιχτό μυαλό θεωρώ ότι βοηθάει όλους να γίνουν καλύτεροι".

"ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΟΙ ΓΚΟΛΚΙΠΕΡ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ"

Έχεις περάσει από την ακαδημία του Παναθηναϊκού που λένε ότι βγάζει ταλαντούχους παίκτες ανάμεσα στους οποίους και ταλαντούχους γκολκίπερ όπως οι Κοτσόλης, Βελλίδης, Καπίνο, Ταμπάκης, Αναγνωστόπουλος, Κότσαρης και τώρα οι πιο νέοι Ξενόπουλος, Χαλκίδης και αρκετοί ακόμα που έρχονται. Είναι στο “DNA” της ομάδας να εκπαιδεύει καλούς γκολκίπερ;
"Σε μια ακαδημία θεωρώ ότι το σημαντικότερο για να βγάλει ποδοσφαιριστές, πόσο μάλλον τερματοφύλακες, είναι να υπάρχει καλό scouting. Στον Παναθηναϊκό δούλεψα έξι χρόνια, είχαμε την τύχη να έχουμε ένα πολύ καλό όνομα για την δουλειά μας στους τερματοφύλακες. Αυτό μας διευκόλυνε να βάλουμε στην ακαδημία μας τερματοφύλακες που είχαν καλές προοπτικές.

Η καλή προοπτική με την καλή δουλειά που γινόταν μέσα και εξακολουθεί να γίνεται θεωρώ ότι δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε να μπορεί να ετοιμάσει τερματοφύλακες που εν συνεχεία θα μπορούν να στελεχώσουν την πρώτη ομάδα και όχι μόνο. Ο συνδυασμός του καλού scouting με την προετοιμασία είναι απαραίτητος".

Απ' αυτούς που έχεις συνεργαστεί τα προηγούμενα χρόνια ποιος θεωρείς ότι έχει εξελιχθεί όπως το περίμενες;
"Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε ονόματα γιατί είναι πιθανόν να αδικήσω κάποιους. Πολλά παιδιά θεωρώ ότι έχουν φτάσει σε πολύ καλό σημείο, όχι στο 100% ακόμα, αλλά και άλλα παιδιά που δεν τα περίμενε κανένας θεωρώ ότι έχουν κάνει μια αξιοπρόσεκτη πορεία και έχουν περιθώρια να βελτιωθούν ακόμα περισσότερο. Ένα παράδειγμα είναι ο Αναγνωστόπουλος που φέτος αγωνιζόταν στον Άρη. Έπαιξε τα περισσότερα παιχνίδια και πανηγύρισε την άνοδο στην Super League. Στον Παναθηναϊκό δεν πήρε τις ευκαιρίες, τις πήρε στον Άρη. Είναι απλώς ένα παράδειγμα, υπάρχουν και άλλα παιδιά. Απλά θεωρώ πως όταν ένας γκολκίπερ παίρνει τις ευκαιρίες, μόνο τότε θα μπορέσουμε να δούμε αν αξίζει ή όχι”.

Με βάση τους περιορισμούς που υπάρχουν τη νέα σεζόν για τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού το πιο λογικό είναι πως πλην του Διούδη που δεν προέρχεται από την ακαδημία η τριάδα ή τετράδα των γκολκίπερ να πλαισιώνεται από παιδιά της ακαδημίας όπως οι Κότσαρης, Ξενόπουλος και Χαλκίδης. Σε πρώτη φάση πιστεύεις πως μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας;
"Για να σηκώσει το βάρος της φανέλας ο οποιοσδήποτε τερματοφύλακας χρειάζεται και την βοήθεια της ομάδας. Τα παιδιά αυτά θεωρώ ότι είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Μπορούν να πάρουν τις ευκαιρίες τους, αλλά μόνο η πορεία θα δείξει αν μπορούν να αντεπεξέλθουν η όχι. Το να το πούμε από τώρα θα είναι χωρίς ουσία γιατί τα παιχνίδια θα κρίνουν. Τους δίνεται μια ευκαιρία, θα πρέπει να δουλέψουν σκληρά, να την αρπάξουν και στο τέλος να κάνουν τον απολογισμό".

Ο Παναθηναϊκός απ' ότι αποδεικνύεται εκτός από καλούς γκολκίπερ βγάζει και καλούς προπονητές τερματοφυλάκων. Ο κ. Αγριογιάννης αυτή τη στιγμή είναι στον Ολυμπιακό, ο κ. Γκαλίνοβιτς στην Σπάρτα Πράγας, εσύ ήσουν δυο χρόνια στα Εμιράτα. Πώς το εξηγείς;
"Προφανώς υπάρχει καλό scouting για τους τερματοφύλακες, υπάρχει καλό scouting και για τους προπονητές. Είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε όλα αυτά τα παιδιά μαζί. Να μας βοηθήσει ο Παναθηναϊκός, να μας γεμίσει με γνώσεις, με εμπειρίες. Προσωπικά εμένα ο Παναθηναϊκός με βοήθησε να γίνω πολύ καλύτερος, να γεμίσω με ποδόσφαιρο, με γνώση. Όλοι οι άνθρωποι οι οποίοι συνεργάστηκα με βοήθησαν να μπορέσω να βγάλω πράγματα τα οποία σε άλλες καταστάσεις δεν μπορείς να τα βγάλεις γιατί το μέγεθος του Παναθηναϊκού και στο εξωτερικό σε βοηθούν να γίνεις καλύτερος χωρίς να κάνεις τίποτα, μόνο βλέποντας και παρατηρώντας τι γίνεται γύρω σου.

Αυτό είναι ένα μεγάλο αβαντάζ των μεγάλων ομάδων και πόσο μάλλον του Παναθηναϊκού. Η συνεργασία με ανθρώπους με διαφορετικές κουλτούρες, με απόψεις, με διαφωνίες, σε βοηθούν να γίνεις καλύτερος. Και οι τρεις που προανέφερες μαζί με μένα είχαμε την τύχη να είμαστε σε αυτό το περιβάλλον και να έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας, τα αυτιά μας και με λίγη τύχη να προχωρήσουμε".

Παρότι ήσουν αρκετά μακριά παρακολουθούσες την Super League; Έχεις εικόνα από τους γκολκίπερ του ελληνικού πρωταθλήματος;
"Όχι πολύ, αλλά έβλεπα. Εμένα μου αρέσουν και οι αριθμοί και έχω κάνει έρευνα για όλα τα πρωταθλήματα. Φέτος είναι πολύ σημαντικό το ότι το 75% των γκολκίπερ στην Super League ήταν Έλληνες. Υπήρχαν έξι - επτά ομάδες που το ρόστερ τους ήταν αποκλειστικά με Έλληνες τερματοφύλακες. Είτε είναι λόγω ανάγκης, είτε λόγω οικονομικών προβλημάτων, είναι θετικό. Οι τερματοφύλακες θεωρώ ότι τη φετινή χρονιά απέδειξαν ότι μπορούν οι ομάδες να τους εμπιστεύονται. Ότι υπάρχουν αρκετοί Έλληνες τερματοφύλακες που δικαιούνται να παίζουν χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι ξένοι δεν αξίζουν να είναι στη λίγκα μας. Αλλά θεωρώ ότι οι Έλληνες είναι ικανότατοι και μπορούν να αντεπεξέλθουν στο υψηλό επίπεδο. Παραδείγματα υπάρχουν άπειρα. Η ΑΕΚ πήρε το πρωτάθλημα έχοντας τρεις Έλληνες γκολκίπερ. Στον ΠΑΟΚ έπαιζε Έλληνας τερματοφύλακας. Θεωρώ ότι πρέπει να δίνουμε περισσότερες ευκαιρίες στους Έλληνες τερματοφύλακες όχι επειδή είναι Έλληνες αλλά επειδή το αξίζουν" .

"ΔΟΥΛΕΥΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΕ ΛΙΓΟ Ο ΒΛΑΧΟΔΗΜΟΣ"

Ποια η άποψη σου για τον Βλαχοδήμο που μέσα από τον Παναθηναϊκό πήρε μια σπουδαία μεταγραφή στην Μπενφίκα;
"Ο Οδυσσέας είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας. Είχα πει και στο παρελθόν ότι δουλεύει πολύ και μιλάει λίγο. Είχε την παιδεία από την Γερμανία, πήρε τις ευκαιρίες του, αξίζει τη μεταγραφή που πήρε. Έκανε ένα πολύ καλό πρωτάθλημα σε δύσκολες συνθήκες. Ήταν σταθερός, που είναι το σημαντικότερο για μένα, και πιστεύω ότι άνοιξε τα πανιά του για νέους ορίζοντες".

Ένας Έλληνας γκολκίπερ μπορεί να σταθεί στην Μπενφίκα και εν γένει σε μεγάλα κλαμπ του εξωτερικού γιατί έχουμε δει αμυντικούς και επιθετικούς να παίζουν σε τοπ επίπεδο όχι όμως και γκολκίπερ;
"Το επίπεδο των τερματοφυλάκων στο εξωτερικό είναι πάρα πολύ καλό. Οι Έλληνες τερματοφύλακες προσπαθούμε σιγά-σιγά να φτάσουμε στο επίπεδο τους. Γιατί έχουμε πολλά πράγματα κατά την προσωπική μου άποψη να βελτιώσουμε ακόμα. Το σημαντικότερο είναι η κατανόηση του παιχνιδιού. Θεωρώ ότι εκεί πέρα έχουμε πολλά πράγματα ακόμα να κάνουμε. Στο χέρι του είναι να πάει εκεί και να τα καταφέρει. Σίγουρα θα χρειαστεί ένα χρόνο προσαρμογής, όπως όλοι. Και να είναι τυχερός να πάρει τις ευκαιρίες του και να δείξει και εκεί τι αξίζει".

Τον έχει βοηθήσει πιστεύεις το γεγονός ότι έχει μεγαλώσει στη Γερμανία και έχει μάθει εκεί το ποδόσφαιρο;
"Όταν μεγαλώνεις σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον υγιές με φουλ υποστήριξη είναι καλό. Βλέπουμε τώρα τους Γερμανούς τερματοφύλακες έχουν κατακλύσει την Ευρώπη. Συνέβη αυτό που συνέβη με τον Κάριους στον τελικό του Champions League αλλά είναι η εξαίρεση του κανόνα. Εμείς κοιτάμε τον κανόνα. Το να υπάρχουν τόσοι πολλοί και καλοί Γερμανοί τερματοφύλακες και να παίζουν σε όλα τα πρωταθλήματα πάει να πει ότι το εκπαιδευτικό σε αυτή τη χώρα είναι πολύ καλό. Οπότε σίγουρα το θεωρώ ατού. Δεν του δόθηκαν ευκαιρίες εκεί γιατί όταν ήρθε σε εμάς είχε παίξει σε ελάχιστα ματς. Στον Παναθηναϊκό του δόθηκαν ευκαιρίες και στήριξη και απέδειξε ότι αξίζει".

"Η' ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ Η' ΠΡΟΧΩΡΑΣ"

Τα λάθη του Κάριους στον τελικό του Champions League ήταν η επόμενη ερώτηση. Πως τα βλέπει αυτά τα λάθη ένας προπονητής τερματοφυλάκων;
"Πως τα βλέπει; Πρώτα απ' όλα δεν θέλει να τα βλέπει. Αλλά δυστυχώς είναι μέρος του παιχνιδιού. Κανένας δεν θέλει να δεχτεί τέτοια γκολ, κανένας τερματοφύλακας δεν θέλει ούτε να το σκέφτεται ότι σε έναν τελικό Champions League θα έχει δυο τόσο λάθος επιλογές. Αλλά αυτή είναι η ζωή δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Όπως είπε και ο ίδιος “θα ήθελε να γυρίσει το χρόνο πίσω” αλλά ο χρόνος δεν γυρίζει.

Οπότε τώρα έχει δυο επιλογές. Η' σταματάς και κάνεις στην άκρη, ή προχωράς. Και επειδή στον Παναθηναϊκό αυτό το έχουμε ζήσει με συγκεκριμένο τερματοφύλακα, τον Καρνέζη, είδαμε ότι στην πορεία παρόλο που εκείνη την εποχή βρέθηκε και αυτός αντιμέτωπος με το ίδιο ερώτημα, συνέχισε και έγινε αυτός που έγινε".

Τι κάνει ένας προπονητής τερματοφυλάκων μετά απ' αυτά τα δυο λάθη με τον γκολκίπερ του;
"Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι, θα πω τι κάνω εγώ. Δεν μιλάω. Το να τον παρηγορήσεις, το να πεις το οτιδήποτε στον τερματοφύλακα εκείνες τις στιγμές θεωρώ ότι είναι άσκοπο γιατί και αυτός ξέρει τι έγινε. Ό,τι και να του πεις δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις.

Το σημαντικότερο είναι να μπορέσεις να τον απομακρύνεις από το αρνητικό περιβάλλον. Γιατί το τοξικό περιβάλλον είναι εκείνη τη στιγμή έντονο. Να τον απομονώσεις, αν γίνεται αυτό. Και σιγά-σιγά, μέρα με την μέρα, ο καλύτερος γιατρός είναι ο χρόνος. Να προσπαθήσεις με δουλειά και θετικά πράγματα να τον επαναφέρεις. Κάποιες φορές το πετυχαίνεις, κάποιες φορές όχι. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο ο χαρακτήρας του γκολκίπερ και σίγουρα το περιβάλλον".

Ταλαντούχοι Έλληνες γκολκίπερ υπάρχουν στην ηλικία κάτω των 19;
"Σίγουρα. Η εκπαίδευση των τερματοφυλάκων στις ακαδημίες τα τελευταία δέκα χρόνια έχει βελτιωθεί αφάνταστα. Υπάρχουν πολλοί ικανοί προπονητές τερματοφυλάκων οι οποίοι εκπαιδεύονται. Προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι και προσφέρουν τη γνώση τους στα παιδιά. Θεωρώ ότι έχουμε βελτιωθεί πάρα πολύ και έχουμε βελτιώσει τους τερματοφύλακες που μεγαλώνουν χρόνο με τον χρόνο. Αν υπάρχει σταθερότητα, υγεία και αγάπη γι' αυτό που κάνουμε είμαι σίγουρος 100% ότι σε λίγα χρόνια θα έχουμε και τερματοφύλακες που θα μπορούν να σταθούν στο ψηλότερο επίπεδο".

Πως μπορεί ένας προπονητής τερματοφυλάκων να προετοιμάσει τους γκολκίπερ του για το γεγονός ότι πάντα υπάρχει θέση μόνο για έναν;
"Όταν ξεκινάς να παίξεις τερματοφύλακας, το ξέρεις. Οπότε αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που πρέπει να υπενθυμίζεις στους τερματοφύλακες σου. Ότι από τη στιγμή που επιλέγουμε να κάνουμε αυτό, γνωρίζουμε και τις δυσκολίες της θέσης. Αυτό που πρέπει να κάνει ένας προπονητής είναι να υπάρχει ισότητα προς όλους. Τι εννοώ με αυτό; Ναι, ένας παίζει, αλλά θα πρέπει το ενδιαφέρον και η προπόνηση και η βελτίωση να μοιράζεται βάση των αναγκών του κάθε τερματοφύλακα.

Σίγουρα ένας θα παίζει αλλά οι άλλοι θα πρέπει συνέχεια να προπονούνται, να προετοιμάζονται και να είναι έτοιμοι να παίξουν όποτε τους δοθεί η ευκαιρία. Αυτό θεωρώ ότι δημιουργεί μια ισορροπία μέσα στο γκρουπ. Και όταν υπάρχει ισορροπημένο γκρουπ ανάμεσα στους τερματοφύλακες, τότε και το κλίμα για την ομάδα είναι καλύτερο".

Παλιά ο γκολκίπερ δεν χρειαζόταν να είναι τόσο καλός με τα πόδια, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όμως αυτό έχει αλλάξει. Σε τι ποσοστό κατά την άποψη σου καταμερίζεται το 'χέρια - πόδια' σε έναν καλό γκολκίπερ;
"Όλοι γνωρίζουν το 70%-30%. Εβδομήντα με τα πόδια και τριάντα με τα χέρια. Εγώ θα έλεγα ότι αυτό είναι καθαρά θέμα του προπονητή. Αυτός καθορίζει πόσο θα παίξει ο τερματοφύλακας με τα πόδια, πόσο με τα χέρια. Γιατί έχει να κάνει με τις τακτικές, τις στρατηγικές και τι θέλει από το παιχνίδι. Εμείς πρέπει να έχουμε τερματοφύλακες έτοιμους να προσαρμοστούν σε αυτό που θέλει ο προπονητής. Ό,τι είναι να κάνουμε έχει να κάνει με τα θέλω του προπονητή”.

Έχουμε συνηθίσει να λέμε ότι το μεγαλύτερο μείον ενός γκολκίπερ είναι τις περισσότερες φορές η έξοδος. Αυτό ισχύει ή είναι αστικός μύθος;
"Ο καλός τερματοφύλακας αποκρούει. Ο πολύ καλός τερματοφύλακας είναι αυτός που αποκρούει και μπορεί να αντιδράσει και στις ψηλές μπάλες. Εξαιρετικός είναι κάτι άλλο. Το να κάθεσαι στην εστία και να μπορείς να αποκρούσεις κάποιες μπάλες, αυτό μπορούν να το κάνουν αρκετοί. Το να μπορείς να βγεις όμως σε ψηλές μπάλες που έχουν ακαθόριστη τροχιά και μπροστά σου έχεις πληθώρα παικτών δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο. Η προπόνηση θα βοηθήσει τους γκολκίπερ να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση και με την πολλή προσπάθεια και υποστήριξη να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες καταστάσεις που δημιουργούνται σε ένα παιχνίδι".

"ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΩ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ"

Σήμερα ετοιμάζεσαι να παρουσιάσεις ένα δικό σου βιβλίο με θέμα τους γκολκίπερ. Αυτό τι πραγματεύεται;
"Είναι η δεύτερη προσπάθεια. Το πρώτο ήταν ένα “DVD” το 2012 και τώρα έχουμε πάει στη συγγραφή βιβλίων. Είμαστε σε μια περίοδο δημιουργική και πήρα την απόφαση να εκδώσω ένα βιβλίο το οποίο έχει να κάνει με την μεθοδολογία εκπαίδευσης τερματοφυλάκων, το οποίο έχει να κάνει με το level 1, level 2 για ακαδημίες, γιατί αυτό είναι και το πάθος μου άλλωστε. Είναι η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου, το οποίο μεταφράζεται και στα αγγλικά για να εκδοθεί τους επόμενους μήνες.

Είναι πολύ μεγάλη η χαρά να μπορώ να γράψω τις ιδέες μου και τις απόψεις μου πάνω στο πώς πρέπει να προπονούνται οι τερματοφύλακες και την Παρασκευή 1 Ιουνίου θα γίνει η επίσημη παρουσίαση και με την ευκαιρία αυτή θα γίνει και μια ημερίδα με τις εισηγήσεις μου.

Θα υπάρχει αρκετός κόσμος απ' όλη την Ελλάδα και αυτό αποτελεί για μένα έκπληξη και είναι πολύ θετικό γιατί μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε δύσκολες εποχές, μεγάλες αποστάσεις. Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι θα βρεθεί τόσος κόσμος. Υπάρχει το άγχος να είναι όλα από την αρχή μέχρι το τέλος σωστά, αλλά πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά".

Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να το πάρουν μόνο όσοι είναι γκολκίπερ ή όσοι ασχολούνται με την προπονητική και γενικότερα το ποδόσφαιρο;
“Η προπονητική δεν έχει όρια. Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για να κάνει την ομάδα του καλύτερη θα πρέπει να έχει άποψη για τα πάντα. Θεωρώ ότι είναι ένα βιβλίο που μπορούν να το έχουν οι προπονητές τερματοφυλάκων, οι προπονητές, οι τερματοφύλακες, ακόμα και οι γονείς για να δουν πως μπορούν τα παιδιά τους να γίνουν καλύτερα. Όχι να τα προπονήσουν, αλλά να έχουν μια άποψη.

Με την ευκαιρία του βιβλίου αυτού έχει συμφωνηθεί και το δεύτερο στο οποίο θα είναι οι παρουσιάσεις που θα γίνουν την Παρασκευή. Έχει γραφτεί το βιβλίο, είναι έτοιμο, απαιτούνται κάποιες λεπτομέρειες και το οποίο θα είναι “όραμα-φιλοσοφία και προγραμματισμός”. Έχουμε και συνέχεια...”.