Ούτε τυφώνες, ούτε καταιγίδες, ούτε ατυχίες μπορούσαν να σταματήσουν φέτος τον Λιούις Χάμιλτον από την κατάκτηση του τρίτου πρωταθλήματος στην Formula 1 τα τελευταία επτά χρόνια. Ο 30χρονος πια Βρετανός είχε το καλύτερο μονοθέσιο και μοναδικός του αντίπαλος ήταν ο ομόσταυλος του Νίκο Ρόσμπεργκ.

Ο δεύτερος αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και μάλιστα στο Όστιν λειτούργησε υπέρ του Χάμιλτον. Πρώτα το οδηγικό του λάθος που επέτρεψε στον Χάμιλτον να προσπεράσει και στη συνέχεια το γεγονός ότι κράτησε πίσω του τον Φέτελ επέτρεψαν στον Βρετανό να πανηγυρίσει μία ώρα νωρίτερα τον τίτλο.

Ο Φέτελ στην πραγματικότητα ήταν ο μοναδικός που θα μπορούσε να τον κοιτάξει στα μάτια αφού δεδομένα έχει το ταλέντο, ωστόσο, η Ferrari δεν ήταν έτοιμη να χτυπήσει στα ίσα τη Mercedes παρά την εξαιρετική προσπάθεια που έκανε ο Γερμανός.

Κάπως έτσι ο Χάμιλτον έφτασε στον τρίτο παγκόσμιο τίτλο του και μέσα σε μία χρονιά έφτασε και ξεπέρασε το ίνδαλμα του. Ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά ο τεράστιος και αδικοχαμένος Άιρτον Σένα. Το που μπορεί να φτάσει ο 30χρονος πια Λιούις Χάμιλτον δεν το ξέρουμε.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Βρετανός μέσα από το τεράστιο ταλέντο του κατάφερε να φτάσει μέχρι την κορυφή.

Τα προβληματικά παιδικά χρόνια

Δεν ήταν όμως πάντα όλα ρόδινα στη ζωή του Λιούις Χάμιλτον. Οι γονείς του μετανάστευσαν στην Αγγλία στα μέσα της δεκαετίας του 50 με τον μικρό Λιούις να βλέπει το φως της ζωής στις 7 Ιανουαρίου 1985.

Πριν καλά καλά κλείσει τα δύο του χρόνια ζωής βλέπει τους γονείς του να χωρίζουν και εκείνος μένει με τη μητέρα του. Όμως, και αυτό θα αλλάξει μερικά χρόνια αργότερα όταν θα μετακομίσει με τον πατέρα του και τη θετή του μητέρα, Λίντα.

Όσο ζούσε με την πραγματική του μητέρα, Κάρμεν, ο πατέρας του ήταν κοντά του και ικανοποιούσε όλες τις επιθυμίες του μικρού Λιούις οι οποίες ήταν πάντοτε κοντά στα αυτοκίνητα. Κάπως έτσι σε ηλικία μόλις έξι ετών πήρε στα χέρια του το πρώτο τηλεκατευθυνόμενο αμάξι που του πήρε ο πατέρας του.

Ακόμα και εκεί όμως ήθελε να είναι πρώτος και το έκανε. Συμμετείχε στο Βρετανικό πρωτάθλημα κατευθυνόμενων και κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα έχοντας ως αντιπάλους του μεγαλύτερους μοντελιστές.

Αυτό έκανε και τον πατέρα του να τον πάει για πρώτη φορά στα καρτ και να ξεκινήσει μία ερωτική σχέση που κρατά μέχρι και σήμερα.

* Χάμιλτον και Ρόσμπεργκ τα λένε πολλά χρόνια πριν βρεθούν στη Formula 1

Ο φίλος του Νίκο Ρόσμπεργκ και η μονομαχία με τον Σουμάχερ

Το 1993 γράφτηκε στη σχολή του Τζον Χένρι Νιούμαν και τον επόμενο χρόνο κατέκτησε το πρωτάθλημα. Τότε ήταν που γνώρισε το μελλοντικό αφεντικό του, τον Ρον Ντένις.

Ο 9χρονος τότε Λιούις Χάμιλτον με αέρα βετεράνου πλησίασε τον Ντένις και αφού του ζήτησε αυτόγραφο του είπε: "Γεια σας. Είμαι ο Λιούις Χάμιλτον, κέρδισε το Βρετανικό πρωτάθλημα και μια μέρα θέλω να τρέξω με ένα από τα αυτοκίνητα σας". Ο Ντένις του είπε να του τηλεφωνήσει σε εννιά χρόνια και όπως αποδείχτηκε από την ιστορία δεν μετάνιωσε ποτέ για εκείνο το αυτόγραφο που έδωσε στον Χάμιλτον.

Χρειάστηκαν μόλις δύο χρόνια για να πάρει τηλέφωνο ο ίδιος ο Ρον Ντένις τον Λιούις Χάμιλτον και να του ζητήσει να ενταχθεί στο πρόγραμμα οδηγών της McLaren. Τα χρόνια περνούσαν και ο Χάμιλτον άρχισε να χτίζει το δικό του μύθο. Το 2000 βρίσκεται στην TeamMBM.com όπου και ξεκινά μία νέα φιλία με τον τωρινό συνοδηγό του Νίκο Ρόσμπεργκ.

Η κορυφαία του στιγμή στις μικρές κατηγορίες ωστόσο μπορεί να θεωρηθεί μία άλλη. Το 2001 ο Μίκαελ Σουμάχερ, ο οποίος μέχρι τότε είχε κατακτήσει τρεις τίτλους στην F1, θα συμμετάσχει σε έναν και μοναδικό αγώνα καρτ. Εκεί θα τεθεί αντιμέτωπος με του Χάμιλτον, Ρόσμπεργκ και Λιούτσι.

Μπορεί ο Λιούις να μην πήρε τη νίκη κόντρα στον σπουδαίο Γερμανό, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν τράβηξε την προσοχή του. "Είναι ένας ποιοτικός οδηγός, είναι δυνατός και είναι μόνο 16. Εάν το συνεχίσει αυτό είμαι σίγουρος ότι θα φτάσει στην F1. Είναι κάτι το ξεχωριστό να βλέπεις ένα παιδί της ηλικίας του στο σιρκουί. Σίγουρα έχει τη σωστή οδηγική νοοτροπία", θα δηλώσει μετά τον αγώνα ο Μίκαελ Σουμάχερ.

Άργησε, αλλά τα κατάφερε

Για να καταφέρει ωστόσο να φτάσει στη Formula 1 η διαδρομή δεν ήταν ρόδινη. Έπρεπε να περάσει από όλες τις μικρότερες κατηγορίες μέχρι να φτάσει στην κορωνίδα των μηχανοκίνητων, όμως ακόμα και αυτό το έκανε με στιλ.

Το ντεμπούτο του στη Formula Renault δεν ήταν το καλύτερο δυνατό αφού μόλις στον τρίτο γύρο των δοκιμών είχε ατύχημα, κάτι που τελικά δεν τον εμπόδισε να πάρει την πέμπτη θέση. Το 2002 τον βρίσκει Formula Renault UK με την Manor Motorsport με την οποία κατακτά την τρίτη θέση στην πρώτη του χρονιά.

Εκεί θα μείνει για τρία χρόνια όπου και τελικά θα κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αυτό θα του δώσει το εισιτήριο για την Formula 3. Αυτό όμως θα ήθελε να το ξεχάσει. Στο δεύτερο αγώνα θα τρακάρει με τον Τορ Κρέιβς και θα καταλήξει στο νοσοκομείο. Το όνειρο της συμμετοχής στη Formula 1 φάνταζε μακρινό όμως αυτό διόλου τον απασχολούσε και αυτό φάνηκε από τη δήλωση που έκανε το 2002.

"Στόχος μου δεν είναι να γίνω ο νεαρότερος οδηγός στην ιστορία της F1, αλλά να είμαι αρκετά έμπειρος ώστε να μπορέσω να δείξω τι μπορώ να κάνω όταν μου δοθεί η ευκαιρία" δήλωσε και τελικά το έκανε πράξη. Η Williams σκέφτηκε να τον εντάξει στο δικό της πρόγραμμα οδηγών, η BMW αρνήθηκε και τελικά υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τη McLaren.

Ακολουθούν οι χρονιές στη Formula 3 και στο GP2 όταν ποια ο δρόμος για τη Formula 1 είναι ορθάνοιχτος μπροστά του.

Η μάχη των τριών και το πρώτο πρωτάθλημα

Στις 18 Μαρτίου του 2007 ο Λιούις Χάμιλτον κάνει το ντεμπούτο του στην F1 σε ηλικία 22 ετών. Στην πρώτη του κιόλας συμμετοχή δείχνει ένα μικρό κομμάτι του ταλέντου και κατακτά την τρίτη θέση. Σε Μαλαισία, Μπαχρέιν, Ισπανία και Μονακό θα είναι δεύτερος και η πρώτη του νίκη θα έρθει στον Καναδά.

Χάμιλτον, Ράικονεν και Αλόνσο μονομαχούν ρόδα ρόδα μέχρι το τέλος μιας τρελής χρονιάς με τον Βρετανό να αγγίζει τον τίτλο, όμως να του γλιστρά μέσα από τα χέρια στους δύο τελευταίους αγώνες. Η εγκατάλειψη στην Κίνα και η 7 θέση στη Βραζιλία δίνουν το πρωτάθλημα στον Ράικονεν που με δύο συνεχόμενες νίκες παίρνει τον πρώτο και μοναδικό μέχρι σήμερα τίτλου του.

Το 2008 ο Χάμιλτον ξεκινά εντυπωσιακά παίρνοντας την πρώτη του καρό σημαία στον πρώτο αγώνα της χρονιάς. Ακολουθούν η πέμπτη θέση στη Μαλαισία, η 13η στο Μπαχρέιν για να φτάσουμε στο Μονακό όπου ανεβαίνει και πάλι στην κορυφαία θέση του πόντιουμ. Αυτή τη φορά μεγάλος του αντίπαλος είναι ο Φελίπε Μάσα.

Οι δύο τους θα μονομαχήσουν μέχρι το τελευταίο Γκραν Πρι με τον Βραζιλιάνο οδηγό της Ferrari τότε να θέλει να πανηγυρίσει τον τίτλο μπροστά στους συμπατριώτες του. Στο Ιντερλάγκος όμως είχε ραντεβού με την ιστορία ο Λιούις Χάμιλτον. Ο Βρετανός με την πέμπτη θέση που κατέκτησε πήρε το πρωτάθλημα με ένα βαθμό διαφορά, παρά τη νίκη του Μάσα.

Έτσι, έγινε ο μικρότερος σε ηλικία οδηγός που κατακτούσε τον τίτλο του πρωταθλητή όντας μόλις 23 ετών (αργότερα θα τον ξεπεράσει ο Φέτελ).

Εγκλωβισμένος στην μετριότητα της McLaren

Για μία ακόμα φορά όμως τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως εκείνος θα ήθελε. Η Brawn-Mercedes το 2009 δίνει ένα εξαιρετικό μονοθέσιο στον Μπάτον και ο Βρετανός το εκμεταλλεύεται στο έπακρο φτάνοντας στην κατάκτηση του τίτλου. Την ίδια ώρα ο Χάμιλτον πραγματοποιεί μία κάκιστη χρονιά και καταφέρνει να ανέβει στο βάθρο μόλις πέντε φορές μέσα στη χρονιά και με τους 49 βαθμούς που μαζεύει τερματίζει στην πέμπτη θέση.

Τα επόμενα τρία χρόνια η Red Bull δίνει φτερά στον Φέτελ και ο Γερμανός δεν έχει αντίπαλο. Ο Χάμιλτον παρά τις προσπάθειες που καταβάλει δεν μπορεί να ακολουθήσει το ρυθμό των αντιπάλων του και έτσι μένει στην τέταρτη, την πέμπτη και την τέταρτη θέση αντίστοιχα. Το συμβόλαιο του με τη McLaren ολοκληρώνεται και η μεταγραφή του δεν αργεί.

Επόμενος σταθμός του είναι η Mercedes AMG Petronas. Ο Φέτελ συνεχίζει να κυριαρχεί, αλλά ο στόχος του Χάμιλτον είναι ένας και μοναδικός. Να μπορέσει να γίνει ανταγωνιστικός και να επανέλθει στην κορυφή.

Οδηγώντας τη Mercedes στην κορυφή

Του πήρε μόνο ένα χρόνο για να τα καταφέρει αφού πλέον η Mercedes έχει πάρει τη θέση της Red Bull. Η γερμανική εταιρία κυριάρχησε απόλυτα δίνοντας στον Χάμιλτον ένα μονοθέσιο ικανό να τον οδηγήσει και πάλι στην κορυφή.

Ο Βρετανός μπορεί να μην τερμάτισε στον πρώτο αγώνα της χρονιάς αλλά στη συνέχεια, με ελάχιστες εξαιρέσεις ήταν σαν να παίζει στοίχημα χωρίς να υπάρχει ισοπαλία. Σε 19 Grand Prix πήρε 11 νίκες, ενώ τις άλλες τρεις φορές ήταν δεύτερος και ακόμα δύο τρίτος. Οι μόνες φορές που δεν ανέβηκε στο πόντιουμ ήταν όταν εγκατέλειψε.

Ανάλογη ήταν η εικόνα και της φετινής χρονιάς για τον Χάμιλτον. Ο Βρετανός δεν είχε ουσιαστικά αντίπαλο αφού ο Ρόσμπεργκ που είχε το ίδιο μονοθέσιο και μπορούσε να τον κοντράρει αποδείχτηκε ότι είναι απλά ένας καλός οδηγός, ενώ ο Φέτελ έκανε ότι ήταν δυνατό για να αναγεννήσει τη Ferrari αλλά αυτό δεν έφτανε.

Δείτε την πορεία του Χάμιλτον σε απόλυτους αριθμούς