Τελικά η σεζόν για τη Manchester City δεν έληξε τον Νοέμβριο . Η ανατροπή απέναντι στην Bayern, της έδωσε παράταση ζωής, την οδήγησε σε μια περίοδο αυξημένης μαχητικότητας και ζωντάνιας, με περισσότερες κι αποτελεσματικότερες ιδέες. Απέκτησε σταθερότητα και καλύτερο αγωνιστικό χαρακτήρα.

Πορευόταν με σημαντικές απουσίες, αλλά εκμεταλλευόμενη και το ευνοϊκό πρόγραμμα που βοήθησε ώστε να έρθουν σερί επιτυχημένα αποτελέσματα, πραγματοποιούσε εμφανίσεις που με έκαναν να σκέφτομαι αν πράγματι κάτι είχε αλλάξει η νίκη απέναντι στη γερμανική ομάδα.

Διάταξη, απουσίες, Pellegrini

Η απάντηση πλέον έχει δοθεί: μια απρόσμενη ανατροπή σε ένα κρίσιμο, δύσκολο ματς δεν ήταν η απάντηση. Η λύση στα προβλήματα της City θα πρέπει να έρθει με άλλον τρόπο. Ποιο μπορεί να είναι όμως το βασικό της θέμα; Είναι το 4-4-2 λένε αρκετοί. Σιγά μην είναι και το 621377, λέω εγώ. Έχει κάνει εξαιρετικά ματς σε 4-4-2, έχει κάνει άθλια ματς σε 4-2-3-1 και το αντίθετο. Πολλά από τα ματς που στην 11άδα δεν υπήρχαν δύο επιθετικοί, συνδυάστηκαν με κάμποσες από τις χειρότερες εμφανίσεις.

Γενικά, πιστεύω πως σε λίγες περιπτώσεις η αλλαγή διάταξης (από μόνη της) πραγματικά μεταμορφώνει ομάδες. Υπάρχουν πολλοί πιο καθοριστικά στοιχεία από τον αρχικό σχηματισμό, που "δεν είναι τόσο σημαντικός. Μόλις σφυρίξει ο διαιτητής, οι παίκτες πρέπει να αρχίσουν να κινούνται. Το θέμα είναι η σωστή κίνηση τη σωστή στιγμή, η συμπεριφορά της ομάδας, η προσαρμογή στις καταστάσεις", όπως λέει και ο Guardiola.

Είναι το μεγάλο ζήτημα το κάπως γερασμένο ρόστερ και ουσιαστικά οι ίδιες πρώτες λύσεις με αυτές που υπήρχαν και όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2012; Σε ένα βαθμό, ναι. Περισσότερο όμως για το πώς θα συνεχίσει από εδώ και πέρα και για το τι θα ακολουθήσει.

Είναι το μεγάλο θέμα τραυματισμοί κι απουσίες μέσα στη σεζόν ή/και η πιθανότατα όχι πολύ καλή προετοιμασία το καλοκαίρι; Υπήρξαν αρκετά προβλήματα, αλλά ακόμα κι αν εξετάσουμε μόνο τα αποτελέσματα αγώνων με πολλές απουσίες, δεν προκύπτει καταφατική απάντηση στην παραπάνω ερώτηση.

Είναι το κυρίαρχο πρόβλημα ο Pellegrini; Η συζήτηση για τον Χιλιανό προπονητή έχει πράγματι βάση και αξία. Έχει συμβάλει στη διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης; Προφανώς, για τον προπονητή μιλάμε. Βοηθάει στον περιορισμό των αδυναμιών της ομάδας όσο θα έπρεπε; Όχι. Λίγο πριν το τέλος της δεύτερης σεζόν του, είναι η City δική του ομάδα στον βαθμό που περίμενα; Όχι.

Υπάρχει αρνητική επιρροή της ομάδας, της λίγκας, του περιβάλλοντος πάνω του; Ναι. Υπερτερεί η μετάδοση των μειονεκτημάτων του στην ομάδα σε σχέση με αυτή των προτερημάτων του; Μάλλον ναι. Φέτος η City όχι μόνο δεν κατάφερε να βελτιώσει ή έστω να διατηρήσει σε υψηλό επίπεδο τα περσινά της όπλα, αλλά αναδεικνύει περισσότερο τις αδυναμίες της; Σίγουρα.

Επιρροή

Στην πρώτη σεζόν του Pellegrini, παρότι προφανώς είχε προβλήματα το παιχνίδι της, από την πρώτη στιγμή στα δικά μου μάτια ήταν αυτή που διέθετε την αύρα πρωταθλήτριας. Μιας όχι σπουδαίας πρωταθλήτριας, αλλά σε κάθε περίπτωση ανώτερη από τους υπόλοιπους διεκδικητές. Λίγο-πολύ αυτόν τον αέρα τον κουβαλούσε στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν.

Φέτος, όπως συνέβη και μετά την κατάκτηση του τίτλου το 2012, υπήρχε από την πρώτη στιγμή η αίσθηση πως δε βλέπουμε μια ομάδα βελτιωμένη, που αν δεν κάνει το repeat, θα παλέψει τουλάχιστον ως το τέλος για αυτό. Άλλος προπονητής τότε, άλλος τώρα. Και τις δύο φορές χειρότερη η κατάσταση μετά την κατάκτηση της κορυφής.

Προσωπικά πιστεύω στον Pellegrini, όχι τόσο στον Mancini. Μπορεί να γίνει κουβέντα για λάθη και σωστά και των δύο. Σε κάθε περίπτωση, ο προπονητής πάντα έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης στη διαμόρφωση της ταυτότητας και του χαρακτήρα της ομάδας. Συχνά όμως, τελικά, δεν είναι ο βασικός υπεύθυνος.

Έχει βάση να περιμένουμε να έχει τη μεγαλύτερη επιρροή, μπορούμε να προσθέτουμε στα μείον του την αδυναμία να επηρεάζει περισσότερο από όσο επηρεάζεται, να είναι ο ηγέτης, η ψυχή και το μυαλό που καθοδηγεί και διαμορφώνει την ομάδα, αλλά αρκετές φορές είναι πολύ διαφορετική η πραγματικότητα. Δεν είναι μάλιστα σπάνιο η αποτυχία/επιτυχία να μη σχετίζεται με αυτό το στοιχείο.

Θέμα νοοτροπίας

Πρωτάθλημα με τον Mancini, πρωτάθλημα με τον Pellegrini. Αυτό που ακόμα δεν έχει αλλάξει είναι ο τρόπος σκέψης-λειτουργίας του κλαμπ και των παικτών. Σίγουρα μπορούμε να ρίξουμε σημαντικό κομμάτι της ευθύνης στον προπονητή, αλλά όταν υπάρχει αλλαγή στο πόστο, όταν μιλάμε για δύο διαφορετικές περιπτώσεις ανθρώπων, θεωρώ πως είναι πιο λογικό να αναζητούμε πρώτα αλλού την απάντηση στο βασικό ερώτημα (εξάλλου αν θεωρήσουμε πως και οι δύο προπονητές ήταν ακατάλληλοι, αυτό είναι κάτι που λέει περισσότερα για τη διοίκηση του κλαμπ).

Παρότι, επαναλαμβάνω πως δεν μπορώ να θεωρήσω ότι είναι παράλογο να περιμένουμε ένας προπονητής να αλλάξει, ολόκληρο το κλαμπ. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά είναι κι από τα (βασικά) πράγματα που απαιτούνται συχνά.

Για να απαντήσω λοιπόν το αρχικό ερώτημα, για μένα το βασικό πρόβλημα της City είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα που… είναι και δεν είναι. Δεν μπορείς να της έχεις εμπιστοσύνη. Παίζει ένα αναγνωρίσιμο ποδόσφαιρο, δεν το υπηρετεί με την απαιτούμενη συνέπεια. Όχι παράλογο αν αναλογιστούμε πως είναι αρκετά φρέσκια στα δεδομένα του πρωταθλητισμού και της απαίτησης για τίτλους και σταθερά υψηλού επιπέδου ή/κι έντονης αγωνιστικότητας εμφανίσεις.

Η City στα τελευταία 13 ματς στο πρωτάθλημα έχει 4 νίκες, 3 ισοπαλίες και 6 ήττες με γκολ 20-13 υπέρ της. Η ποιότητα υπάρχει και όχι μόνο σε επίπεδο μονάδων. Διαθέτει ταυτότητα, αλλά ας πούμε ότι είναι μισή. Βγάζει ακόμα και στα χειρότερά της ματς φάσεις που είναι αποτέλεσμα δουλειάς στην προπόνηση.

Συγκεκριμένα μοτίβα, εκτελεσμένα μέσω του συνόλου (π.χ. το παιχνίδι που κάνει στους χώρους ανάμεσα από τα αντίπαλα μπακ και στόπερ παραμένει σε υψηλό επίπεδο στα περισσότερα ματς). Ένα σύνολο όμως που είναι σπασμένο και όχι εξίσου δουλεμένο σε όλα τα κομμάτια.

Yaya και Arsenal

Μια ομάδα που έχει πρόβλημα στο μυαλό. Στο τι πρέπει να κάνει, αλλά περισσότερο στο με ποιον τρόπο θα το κάνει. Ακόμα μεγαλύτερο ζήτημα είναι η όρεξη που έχει και η προσήλωση σε αυτό που επιλέγει. Η City είναι μια ομάδα που αντιμετωπίζει τα πράγματα όπως ο Touré. Η διάθεση για μάχη ή/και για παιχνίδι απουσιάζει συχνά. Η αφοσίωση δεν είναι δεδομένη. Αρκετές φορές μένει στην άκρη ο στόχος, το πλάνο.

Υπάρχουν στιγμές που μια φωνή λέει πως δε χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια –αρκεί η ποιότητα. Μπορεί να σου δημιουργήσει εκνευρισμό, λίγα δευτερόλεπτα αφού σε έχει μαγέψει. Αρκετές φορές παίζει καλά και δε νικάει. Μπορεί να παίξει ωραία, κάνοντας κακό ματς. Τα χειρότερά της διαστήματα μπορεί να έρθουν αμέσως μετά από τα πιο επιβλητικά της. Κάνει υπέροχα πράγματα, αλλά κι αχρείαστα. Θα βγάλει φάσεις που βγάζουν ελάχιστες ομάδες και στο επόμενο λεπτό θα ξεχάσει τα βασικά.

Η City είναι μια άλλη εκδοχή της Arsenal. Πράγμα που εδώ που τα λέμε θα έπρεπε να το περιμένουμε. Όχι μόνο στις δύο σεζόν με τον Pellegrini -που κάτι από Wenger το έχει- αλλά από τη στιγμή που το κλαμπ αποφάσισε πως ό,τι παίκτη μπορεί να πάρει από την Arsenal, θα τον πάρει. Όταν βρήκε τα πολλά λεφτά, κατάφερε σχετικά γρήγορα να κατακτήσει τίτλους. Τη βοήθησε και η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στις υπόλοιπες διεκδικήτριες, στη λίγκα συνολικά.

Όμως αυτό το είναι και δεν είναι, η αβεβαιότητα, η αστάθεια, το πρόβλημα χαρακτήρα και νοοτροπίας, που ξεκινάει από τη διοίκηση, δεν της έχουν επιτρέψει α) να χτίσει κάτι πιο επιβλητικό και β) να κάνει το επόμενο βήμα μπαίνοντας στην ελίτ της ελίτ.

Μέλλον

Επιστρέφοντας στον Pellegrini, μπορούμε να χρεώσουμε και σε αυτόν το σχετικό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της City. Προσωπικά περίμενα από τον Χιλιανό να έχει φτάσει την ομάδα σε καλύτερο επίπεδο λίγο πριν την ολοκλήρωση της δεύτερης σεζόν. Παρότι η φετινή περίοδος (θα) είναι απόλυτα αποτυχημένη και ο Pellegrini φέρει σημαντική ευθύνη για αυτό, δεν είμαι σίγουρος ότι η καλύτερη λύση είναι η αντικατάστασή του.

Σε κάθε τέτοια κατάσταση ένα βασικό θέμα είναι οι λύσεις που υπάρχουν. Δεν ξέρω αν οι συνθήκες θα είναι τέτοιες, ώστε να υπάρχει διαθέσιμος κάποιος καλύτερος. Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να επιλέξει σωστά η City. Δεν έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε αυτούς που έφτιαξαν μια ομάδα μονάδων και δεν έχτισαν σύνολο.

Ο Pellegrini πιθανότατα δεν έχει κάνει πολλά για να αλλάξει τα δεδομένα, που όμως αρχικά δημιούργησαν άλλοι. Πιστεύω πως πλέον ξέρει καλύτερα, σχεδόν σίγουρα θα έχει καλύτερη γνώση της κατάστασης από τον όποιο νέο και με δεδομένο πως η City πρέπει να αλλάξει αρκετά το ρόστερ και μάλλον θα το κάνει, θα ήθελα να δω τον Χιλιανό και στο ξεκίνημα της επόμενης φάσης της City. Κυρίως για εγωιστικούς λόγους: θέλω να καταλήξω σε κάποια πράγματα σχετικά με τον Pellegrini.

Σε κάθε περίπτωση θα έχει πολύ ενδιαφέρον το φετινό καλοκαίρι στη City. Με την προσδοκία αυτή τη φορά οι επιλογές να μην είναι τόσο βιαστικές και τσαπατσούλικες. Οι μεγάλες αποτυχίες προσφέρονται για διόρθωση των λαθών.

Υ.Γ. Θεωρητικά η City μπορεί να πάθει μεγαλύτερη ζημιά και να μείνει εκτός 4άδας, αλλά δεν το βλέπω. Έχει σημαντική απόσταση από όσους ακολουθούν κι αρκετά βατό πρόγραμμα. Εξάλλου ακόμα και στα τελευταία ματς ήταν λιγότερο κακή από όσο δείχνουν τα αποτελέσματα.

Τα λέμε και στο @ampalofilosofos