Ως φίλος της ΑΕΚ, έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για τις μεταγραφικές υποθέσεις της ομάδος, όπως κάθε φίλος μιας ομάδας παρακολουθάει τους παίκτες που κυνηγά ο σύλλογος που υποστηρίζει.

Όπως και να το κάνουμε ρε παιδιά, οι μεταγραφές είναι το τυράκι μας, είναι το λουκάνικό μας το πικάντικο, ο μεζές μας. Προτού καν δούμε τον παίκτη, ξεκινάμε να τον ψάχνουμε, να δούμε τι θέση παίζει, αν τον έχουμε πάρει ποτέ στο μάνατζερ, τέτοια.

Όπως αντιλαμβάνεστε το λοιπόν, η έλευση του Μπράητ Ενομπακάρε από την αγγλική Γουλβς στην ΑΕΚ, είναι μια εξαιρετική αφετηρία για την κλασσική κουβέντα στην οποία αναφέρθηκα.

Εξτρέμ ήθελε η ΑΕΚ άλλωστε, εξτρέμ έψαχνε, για εξτρέμ ΦΩΝΑΖΕΙ, οπότε τι πιο λογικό από το να κινηθείς για έναν γρήγορο πλάγιο που θα σου δώκει αυτά που σου λείπουν. Δηλαδής, την ικανότητα να σπας τις άμυνες, να περνάς τους πλάγιους (και όχι μόνον) αμυντικούς και γενικότερα να δημιουργείς ΑΝΑΚΑΤΩΣΟΥΡΑ και ανισορροπία στα αντίπαλα μετόπισθεν.

Αλλά ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ. ΤΙ βλέπουν τα ματάκια μου στο εξώφυλλο της Sport Day της Παρασκευής; "Ήρθε χθες ο Μπράητ Ενομπακάρε που θεωρεί ότι παίζει καλύτερα ως δεκάρι".

Σοκ, δέος και ένας κάποιος τρόμος. Διότι άμεσα πέφτει η ερώτηση στο τραπέζι; ΠΟΣΑ ΔΕΚΑΡΙΑ ΘΑ ΠΑΡΕΙ Η ΑΕΚ ΑΚΟΜΑ; Ή πιο σωστά πόσοι ακόμα παίκτες θα αποκτηθούν από τους κιτρινόμαυρους που η ΚΑΛΗ ΤΟΥΣ ΘΕΣΗ είναι αυτή στην "τρούπα" την λεγόμενη, πίσω από τον σέντρε φορ;

Διότι κακά τα ψέμματα, στο σύγχρονο φουτμπόλ κυρίες και κύριοι, στο οποίο δεν υπάρχει και πολύς χώρος για ελευθερία κινήσεων και ας πούμε περισσότερο "μποέμ" ποδοσφαιρικές αντιλήψεις, τι δεκάρι λες, τι δεύτερος επιθετικός λες, πάνω - κάτω στα ίδια τετραγωνικά κινούνται.

ΑΡΑ. Έχεις ένα Μάνταλο; Έχεις. Έχεις έναν Λιβάγια που ιδανικά θέλει να παίζει με στράηκερ αμπροστά του; Έχεις. Έχεις έναν Αραούχο που ιδανικά θέλει να κινείται κάπου εκεί στα όρια της περιοχής; Έχεις. Έχεις έναν Κλωναρίδη που την καλύτερη χρονιά της καριέρας του την έκανε στην κάτι-σαν-κεντρική τρούπα πίσω από τον Μπεργκ, όταν έπαιξε στον Πανατενάηκος. Έχεις.

Και μην ξεχνάμε ότι τώρα δα πριν μια ή δυο σεζόν είχες κι άλλους τέτοιους. Είχες γίγαντα Ζεράλδες, που θα ήταν ο μαέστρος της ΑΕΚ, τόνε περιμέναμε, τον είδαμε και μας βγήκε δεύτερη κιθάρα. Είχες Τάσαρο Μπακασέτα που κι αυτός κάπου εκεί έπαιζε ιδανικά, αλλά τελικά δεν έκαμε στην ΑΕΚ και τόνε διώξαμε για ένα κρουασάν και μια γκαζόζα γιατί είμαστε και λαρτζ ως σύλλογος και ΠΟΙΟΣ ΜΠΑΚΑΣΕΤΑΣ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΤΡΕΧΕΙ Η ΠΧΙΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ. Μέχρι και αυτός ο δύσμοιρος ο Αιντάρεβιτς εκεί ήθελε να παίζει, αλλά κάναμε ότι δεν τον ακούγαμε. ΓΕΝΙΚΑ.

Φθάνεις λοιπόν στο ευγενές και λογικό συμπέρασμα ότι ΙΣΩΣ, ΙΣΩΣ λέγω η ΑΕΚ θέλει να κάνει μια ενδεκάδα κυρίως με, αν όχι τελείως με δεκάρια.

Μέχρι και στην θέση του τερματοφύλακα, να βρούμε εκεί ένα ωραίο ψηλό δεκάρι να το βάλουμε να κάμει βουτιές και μπλονζόνια.

Μέχρι και οι φροντιστές και οι καντινιέρηδες να έχουν να παρουσιάσουν ένα ποδοσφαιρικό παρελθόν στο οποίο έπαιζαν πίσω από έναν στράηκερ.

Θα ήταν ασφαλώς ένα κάποιο σχέδιο, μια κάποια ιδιαιτερότητα δεν λέω, αλλά ασφαλώς κάνει την δουλειά του όποιου προπονητή κάπως περίεργη όταν φτιάνει ενδεκάδα:

- Μάνταλε παιδί μου εσύ θα παίξεις δεκάρι επειδής είσαι ο ηγέτης της ομάδος.

- Μάλιστα μίστερ.

- Εσύ παιδί μου Λιβάγια θα πας μπροστά από τον Μάνταλο, γιατί δεν θέλω να σου πω να ξαναπαίξεις στα πλάγια, μην τυχόν και μου πετάξεις κανένα εξάταπο.

- Μάλιστα μίστερ. Και ισχύει μίστερ.

- Εσύ παιδί μου Αραούχο παίξε αν θες αριστερά, αλλά οκ κάνε ό,τι θες γενικά, ούτως ή άλλως ό,τι θες κάνεις.

- Μάλιστα μίστερ.

- Εσύ παιδί μου Ενομπακάρε πως σε λένε, θες να παίξεις δεξιά;

- Μίστερ η καλή μου θέση είναι δεκάρι. Το είπα και στα μήντια.

- Παιδί μου κι εμένα η καλή μου θέση είναι αυτή που δεν λέει "απουσιολόγος δεκαριών ΑΕΚ", αλλά τι να γίνει; Η ζωή είναι σκληρή ώρες-ώρες. Θα παίξεις δεξιά.

- Μάλιστα μίστερ.

- Ωραία, άντε πάμε ρε παιδιά να παίξουμε.

Και λίγη η συνεδριάση και εκεί, αν θες να είσαι πολύ κακός άθρωπας χωρίς αισθήματα, του πετάς και ένα "μίστερ, επέστρεψε και ο Σιμάο τελικά, δεν έφυγε ποτές και λέει πως βαρέθηκε να κρύβεται στο κάτι-σαν-οχτάρι και θέλει να παίξει κι αυτός δεκάρι όπως παλιά" και βλέπεις τον κόουτς να παθαίνει διπλό κλακάζ και να πηγαίνει καρφωτός στο συνεργείο για τσιμούχες και φλάντζες.

ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟΣ. Αν δεν είσαι, τον αφήνεις εκεί με τέσσερα δεκάρια ή/και δεύτερους επιθετικούς να κάνει τα κουμάντα του. Δεν τα λες και λίγα.

Αυτό ακριβώς, ΤΙΠΟΤΑΛΛΟ.