Οι γηπεδούχοι είναι μέχρι στιγμής μία από τις απογοητεύσεις της χρονιάς κι υποδέχονται την πιο ευχάριστη έκπληξη της σεζόν.

Ο Μπάγεβιτς παρέλαβε για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό μια ομάδα που δεν περίμενε απ’αυτόν να την σώσει. Χωρίς διοικητικά προβλήματα, χωρίς έμψυχο δυναμικό που να θεωρείται προβληματικό ή κατώτερο των απαιτήσεων του συλλόγου, χωρίς περιβάλλον διχασμένο όσον αφορά την δική του παρουσία στον πάγκο.

Αντιθέτως, πήγε σε έναν σύλλογο με στρωτή λειτουργία και παρέλαβε ένα έμψυχο δυναμικό που είναι από τα καλύτερα στο “πρωτάθλημα της κρίσης”. Με ξένους που δεν είναι μισθοφόροι, αλλά επαγγελματίες που ξέρουν το πρωτάθλημα και δεν χρειάζονται προσαρμογή, με έμπειρους Έλληνες και με πιτσιρίκια που θέλουν να φτιάξουν την καριέρα τους.

Πάνω απ’όλα, μια ομάδα με σαφή αγωνιστική λειτουργία, με γερές βάσεις, με παράσημα τους δύο συνεχόμενους τελικούς Κυπέλλου και την περσινή 3η θέση, με ίδιους βαθμούς με τον ΠΑΟΚ. Ο Ντούσαν δεν πήγε ως ο προπονητής με το όνομα που είναι μεγαλύτερο από τον σύλλογο και θα τον χτίσει εκ του μηδενός, αλλά ως ο κατάλληλος για να δώσει συνέχεια, για τα επόμενα βήματα, τα σαφώς πιο δύσκολα κι απαιτητικά.

Η σεζόν ξεκίνησε καλά. Στους αγώνες με την Νιουκάστλ μπορεί να μην έρθει μια ιστορική πρόκριση, αλλά μόνο καλά λόγια για τον Ατρόμητο θα μπορούσε να πει όποιος είδε τους δύο αγώνες με την ομάδα του Πάρντιου. Ακολούθησε το διπλό στα Γιάννενα κι η εύκολη επικράτηση επί του ΠΑΟΚ, με τον Ατρόμητο να κρατάει την θέση στο μυαλό όλων ως η ομάδα από την οποία δικαιούμαστε να περιμένουμε πολλά.

Πέρασαν ακριβώς δυο μήνες από τότε για να νικήσει ξανά ο Ατρόμητος. Κι αυτή η νίκη ήρθε ασθμαίνοντας, με γκολ στο φινάλε, μετά από κακό παιχνίδι, αφού πρώτα ο Πανθρακικός αγωνιζόταν με παίκτη λιγότερο από το 54’. Ενδιάμεσα η ομάδα του Μπάγεβιτς είχε πέντε ισοπαλίες και μία ήττα από τον Ολυμπιακός, με σταδιακή πτώση στην απόδοσή της.

Μεγάλη κουβέντα έγινε για το πρόβλημα στην κορυφή της επίθεσης, αλλά δεν νομίζω πως δικαιολογεί την απόδοση του Ατρομήτου. Δεν είναι δα πως σ’όλο αυτό το διάστημα βλέπαμε μια ομάδα που τα κάνει όλα σωστά και το μόνο που της λείπει είναι το γκολ, αφού ήταν σαφές πως πολλά δεν λειτουργούν σωστά και αρκετοί παίκτες δεν είναι σε καλή κατάσταση. Και φάνηκε και στο τελευταίο παιχνίδι, όταν ακόμα κι όταν ο Κούτσι πέτυχε ένα πολύ όμορφο προσωπικό γκολ, η ομάδα λυτρώθηκε στο 87’, από τον παραγκωνισμένο Καραγκούνη.

Ενώ όλα αυτά συνέβαιναν στο Περιστέρι, στην Νέα Σμύρνη τα χαμόγελα ξεκίνησαν από την πρεμιέρα και ακόμα δεν έχουν σβήσει. Όχι μόνο για την βαθμολογική συγκομιδή του Πανιωνίου, αλλά κυρίως για την εικόνα που βγάζει στον αγωνιστικό χώρο. Διάθεση για να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, ακόμα κι αν αυτό κοστίσει σε κάποιο ματς, ενότητα, ενέργεια, παίκτες σε καλή κατάσταση.

Την Κυριακή ο Ατρόμητος νίκησε μετά από δύο μήνες, αλλά με κακή εμφάνιση, ενώ ο Πανιώνιος έχασε δεύτερο συνεχόμενο αγώνα στην έδρα του, αλλά ήταν καλύτερος του ΠΑΟΚ και πριν έρθει η αποβολή του Λάζαρ. Στο Περιστέρι κι οι δύο θα έχουν προβλήματα. Ο Μπάγεβιτς δεν θα έχει σ’ένα ακόμα ματς τον πολύτιμο Επστάιν, ενώ τα ρεπορτάζ λένε πως ο ντεφορμέ Σουμπίνιο θα κάτσει στον πάγκο για να ξεκινήσει ο ξεχασμένος μέχρι πρότινος Καραγκούνης.

Ο Ελευθερόπουλος δεν θα έχει για δεύτερο παιχνίδι τον Μενδρινό, που είχε κομβικό ρόλο στην λειτουργία της ομάδας, στον χώρο μπροστά από τον Ρόβα και πίσω από τον all-around Γουνδουλάκη. Απέναντι στο γεμάτο κέντρο του ΠΑΟΚ ο Ελευθερόπουλος προτίμησε να σκληρύνει το δικό του, κι έτσι έστειλε τον Ρόκα ως παρτενέρ του Ρόβα. Στην επανάληψη ήταν σαφές πως με τον Σάμαρη στην θέση του Ρόκα, η ομάδα τσούλησε καλύτερα και άσκησε μεγάλη πίεση στον ΠΑΟΚ, πράγμα που με κάνει να πιστεύω πως ο Σάμαρης θα ξεκινήσει από την αρχή στο Περιστέρι.

Πέρα από τον άξονα, μεγάλο ενδιαφέρον υπάρχει και στα άκρα. Κι αυτό γιατί Πανιώνιος και Ατρόμητος είναι ίσως οι δύο ομάδες που χρησιμοποιούν τους μπακ τους στην επίθεση περισσότερο από όλες τις άλλες στο πρωτάθλημα. Σπυρόπουλος και Κούρος βρίσκονται διαρκώς ψηλά στην επίθεση, με τον τελευταίο να κάνει πολύ καλό ματς απέναντι στον ΠΑΟΚ. Από την άλλη, Γιαννούλης και Σκόνδρας αποτελούν εδώ και χρόνια δύο από τις σταθερές του Ατρομήτου, έστω και αν δεν βρίσκονται στην καλύτερή τους κατάσταση.

Μια ομάδα που χάνει δύσκολα (μια ήττα από τον Ολυμπιακό), αλλά δυσκολεύεται να κερδίσει κι έχει πέντε ισοπαλίες, υποδέχεται μια ομάδα που παίζει μπάλα και μέχρι στιγμής δεν ξέρει πως είναι να έρχεσαι ισόπαλος, αφού ή χάνει ή κερδίζει. Ο,τι κι αν συμβεί, δεν νομίζω πως θα πλήξουμε.

Και πως να γίνει αυτό, όταν ο Μπάγεβιτς υποδέχεται τον προπονητή πια Ελευθερόπουλο, που σε ανύποπτο χρόνο έχει δηλώσει πως μόνο με τον Ντούσαν προπονητή είχε ευχαριστηθεί πραγματικά το ποδόσφαιρο και λαχταρούσε να έρθει η Κυριακή.