Στην εκείθεν του Ατλαντικού πλευρά όταν εμφανίζονται τέτοια ... κρούσματα, οι αναλυτές αναφέρονται σε «take-no-prisoners defense», σε «hard-nosed defenders» και πάει λέγοντας.

Εδώ στο... Ελλάδα, θαρρώ πώς έχουμε μια έκφραση που τα περικλείει όλα αυτά και ταιριάζει γάντι στο σεμινάριο το οποίο παρέδωσε πριν από λίγες ώρες , στον τελικό του κολεγιακού πρωταθλήματος, το Μπέιλορ.

Είναι αυτό που λέμε, κρύψτε τα γυναικόπαιδα!

Είναι θιασώτης της μέθεξης των Final 4 NCAA, έχω αξιωθεί να παρακολουθήσω δια ζώσης τέσσερα από δαύτα, αλλά –για να πω την αμαρτία μου-τέτοια άμυνα, σαν αυτή που έπαιξαν οι Bears στη μεγαλύτερη διάρκεια του τελικού δεν έχω ξαναδεί.

Τα Bulldogs του Γκονζάγκα ξεδοντιάστηκαν και δεν μπορούσαν όχι μόνο να δαγκώσουν, αλλά ούτε καν να καταπιούν μασημένη τροφή!

Τέσσερα χρόνια μετά την ήττα τους από το Νορθ Καρολάινα στο Γκλεντέιλ της Αριζόνα, οι επίγονοι του Γιώργου Τρόντζου, του Τζον Στόκτον και πλείστων όσων παικτών έχουν αγωνισθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, δεν ευτύχησαν να γίνουν η όγδοη ομάδα στην ιστορία και η πρώτη μετά τους Hoosiers του 1976 που θα κατακτούσε αήττητη τον τίτλο.

Αυτός ο στόχος έμεινε αμανάτι, σαν όνειρο θερινής νυκτός που λέει και ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ...

ΤΟ... ΟΜΗΡΙΚΟ ΕΠΟΣ

Λουσμένος μέσα στα κομφετί, ο Σκοτ Ντρου είπε ότι το 2003 (όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ενός καθημαγμένου και ατιμασμένου κολεγιακού προγράμματος) είχε ονειρευθεί αυτή τη νύχτα...

Την είχε τάξει κιόλας και τη βίωσε: ρούφηξε το νέκταρ ως το μεδούλι του, υπό το βλέμμα του πατέρα του, βετεράνου προπονητή (στο Βαλπαραίσο) Ηomer, της μητέρας του και του αδερφού του που βρίσκεται στον πάγκο του Γκραντ Κάνιον.

Κρίνοντας από το όνομα του πατρός και παρακολουθώντας ασκαρδαμυκτί την εξέλιξη του θριάμβου του, γράφω αυτό που τόλμησα να πω δίκην λογοπαιγνίου και στη διάρκεια της τηλεοπτικής μετάδοσης...

Ομηρικό έπος!

Μέσα στην ευτυχία του, ο Ντρου έδειξε με το δάχτυλο τους παίκτες του και είπε ότι «με αυτούς θα πήγαινα στον πόλεμο».

Πήγε σε πόλεμο, απέναντι στο (θεωρούμενο ως) φαβορί και του πήρε το σκαλπ!

ΟΙ ΦΩΝΑΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΦΩΝΙΞ!

Η αμυντική στρατηγική του Μπέιλορ υπήρξε όντως ένα σεμινάριο και κάτι παραπάνω...

Ένα άσμα ασμάτων, στο οποίο οι Τεξανοί εμφανίσθηκαν καλλικέλαδοι, όσο για το Γκονζάγκα αποδείχθηκε κακοφωνίξ του κερατά!

Μια ομάδα από καμικάζι, αυτό το μοτίβο δράσης του Μπέιλορ ήταν εμφανές από τα πρώτα δευτερόλεπτα...

Έπιασαν από τον λαιμό τους κομψευόμενους από το Σποκέιν και τους στραγγάλισαν!

Τους κατάπιαν ζωντανούς, τους καταβρόχθισαν με μια χαψιά!

Το μοτίβο της άμυνας είχε όλα τα εκ των ων ουκ άνευ συστατικά σε γενναίες και πολύ αποτελεσματικές δόσεις που λειτούργησαν σαν δηλητήριο για το Γκονζάγκα...

Ενώ συνήθως οι Bears αντιμετωπίζουν τα pick n’ roll με hedge-out, αυτή τη φορά εμπλούτισαν το αμυντικό ρεπερτόριο τους, λειτουργώντας σαν τη Λερναία Υδρα που της έκοβες ένα κεφάλι κι έβγαζε μονομιάς και ακαριαία άλλο...

Και τι δεν έπαιξε ο Ντρου;

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ

Και να οι συνηθισμένες δυναμικές έξοδοι των ψηλών για να αναχαιτίσουν το σκριν στην μπάλα...

Και να η άμυνα flat με τον ψηλό να μένει μέσα στη ρακέτα...

Και να οι αλλαγές σε όλα τα σκριν, όταν χρεώθηκαν με φάουλ οι ψηλοί του...

Και να μια άμυνα ζώνης στο δεύτερο ημίχρονο...

Τουτέστιν, τα πάντα όλα.

Η πίεση πάνω στην μπάλα σε κάθε κατοχή του Γκονζάγκα υπήρξε παροιμιώδης και τελεσφόρησε από την πρώτη στιγμή, καθώς αποτυπώθηκε στο +19 που κάθε άλλο παρά παρέπεμπε σε μαγική εικόνα!

Ο Μαρκ Φιου αποπειράθηκε να αντιδράσει, εφάρμοσε κι ελόγου του διάφορες άμυνες ζώνης και zone press, αλλά εις μάτην: το Νο 1 του NCAA κατέβασε κάποια στιγμή τη διαφορά από τους 19 στους εννέα πόντους, αλλά ως εκεί και μη παρέκει...

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΗΜΑΓΜΑ

Η ιστορία του Μπέιλορ είναι όντως ένα έπος και δεν εννοώ την κατάκτηση του τίτλου, αλλά την ανοικοδόμηση ενός προγράμματος, που πριν από 18 καλοκαίρια δεν ήταν απλώς γκρεμισμένο, αλλά ρημαγμένο και διαλυμένο εις τα εξ ων συνετέθη.

Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται στις 12 Ιουνίου του 2003, όταν ο Κάρλτον Ντότσον δολοφόνησε τον συμπαίκτη του Πάτρικ Ντένεχι και άνοιξε για τα καλά ο ασκός του Αιόλου.

Ο δράστης καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 35 ετών, αλλά με τη λογική του ντόμινο άρχισαν να βγαίνουν στη φόρα όλα τα άπλυτα του σχολείου: παρανομίες στο recruiting, παραβάσεις πολλών κανονισμών, χρήση ναρκωτικών, δωροδοκίες παικτών και δεν συμμαζεύεται...

Ο προπονητής Ντέιβ Μπλις αποχώρησε ατιμασμένος, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον Ντρου, τέσσερις παίκτες (μεταξύ αυτών ο Λόρενς Ρόμπερτς που μετά από τέσσερα χρόνια «κόπηκε» από τον Ολυμπιακό) πήραν των ομματιών τους για άλλα κολλέγια και στις επόμενες τέσσερις σεζόν το Μπέιλορ πέτυχε όλες κι όλες 36 νίκες…

Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΙΝΤΛΕΤΟΝ

Παρεμπιπτόντως, πέραν του Ρόμπερτς που δεν έπαιξε ποτέ στον Ολυμπιακό, από το Μπέιλορ αναδείχθηκαν άλλοι δυο παίκτες οι οποίοι αγωνίσθηκαν στην Ελλάδα: ο σπουδαίος Ντάριλ Μίντλετον ο οποίος φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού επί πέντε σεζόν, στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 2002 και εδώ και επτά χρόνια βρίσκεται στο πλάι του Δημήτρη Iτούδη στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ο Αρ Τι Γκουίν που βάδισε στα πράσινα χνάρια του πρόγονου του για ένα φεγγάρι το 2013.

Το rebuilding βρισκόταν σε εξέλιξη. Ο Ντρου λάνσαρε τη δική του εκδοχή στο «Τrust the process» και άρχισε σιγά σιγά να δρέπει τους καρπούς του μόχθου, του οράματος από το οποίο εμφορούνταν, των αρχών που έβαλε και του φιλόδοξου προγράμματος ...

Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι, κατά πώς λέμε και στην Ελλάδα...

Επι ημερών του λεγάμενου το Μπέιλορ κατέγραψε παρουσία σε εννέα Τουρνουά των 64, σε έξι γύρους των 32, σε πέντε Sweet 16, σε τρία Εlite 8 και σε ένα Final 4, το τρίτο στην ιστορία του και το πρώτο μετά από 71 χρόνια (1948, 1950).

Σήμερα τα ξημερώματα η ταπεινή ομάδα από το Γουάκο του Τέξας, που το 2003 αποτελούσε ανέκδοτο της κακιάς ώρας, ανέβηκε στο Έβερεστ και θα ρεμβάζει από εκεί μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβριο όταν θα ξαναμπεί στις ράγες...

Το μαγγανοπήγαδο συνεχίζεται!

ⓒ 2021 Darron Cummings/Associated Press