Μπεμπέτο, ο "φονιάς" με το παιδικό πρόσωπο

Ο Μπεμπέτο, ένας από τους κορυφαίους Βραζιλιάνους επιθετικούς όλων των εποχών, γιορτάζει σήμερα (16/2) τα 51α του γενέθλια. Ο "φονιάς" με το παιδικό πρόσωπο "έχτισε" μια μεγάλη καριέρα τόσο στην πατρίδα του όσο και στην Ευρώπη, όμως οι σημαντικότεροι σταθμοί αυτής της πορείας συνοψίζονται σε δυο ονόματα: Ντεπορτίβο Λα Κορούνια και Εθνική Βραζιλίας. Το Sport24.gr παρουσιάζει ένα μικρό αφιέρωμα στον "Μπετίνιο" ξεκινώντας από την Μπαΐα και τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα, για να φτάσει στις μεγαλύτερες στιγμές του με την Σούπερ Ντέπορ και την "Σελεσάο".

Ο José Roberto Gama de Oliveira γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1964 στην πόλη Salvador de Bahía, στα ανατολικά παράλια της κεντρικής Βραζιλίας. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της τοπικής Βιτόρια και αγωνίστηκε με την πρώτη ομάδα μια διετία (1981-83). Το καλοκαίρι του 1983 κλήθηκε στην Εθνική Βραζιλίας U20, με την οποία πήρε μέρος στο Μουντιάλ U20 στο Μεξικό, όπου η "σελεσάο" κατέκτησε τον τίτλο νικώντας 1-0 την Αργεντινή στον τελικό του τουρνουά που διεξήχθη στο "Estadio Azteca". Στη συνέχεια πήρε μεταγραφή στη Φλαμένγκο, όπου έμεινε έξι χρόνια (1983-1989) και αγωνίστηκε δίπλα σε θρύλους του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου όπως ο Σόκρατες και ο Ζίκο.

Στους "γύπες" έδειξε τα επιθετικά του προσόντα πετυχαίνοντας 34 τέρματα σε 80 συμμετοχές. Στην πρώτη του χρονιά (1983) κατέκτησε το πρωτάθλημα Βραζιλίας, ενώ το 1986 η "Φλα" πήρε τον τίτλο στο τοπικό πρωτάθλημα του Ρίο (Carioca). Το 1988 συμμετείχε στην αποστολή της Ολυμπιακής ομάδας της Βραζιλίας που πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, όπου με συμπαίκτη τον Ρομάριο έφτασε μέχρι τον τελικό του τουρνουά, στον οποίο η "σελεσάο" ηττήθηκε 2-1 από τη Σοβιετική Ένωση, περιοριζόμενη στο αργυρό μετάλλιο. Το 1989 ο Μπεμπέτο έφυγε από την Φλαμένγκο, αλλά παρέμεινε στο Ρίο, υπογράφοντας συμβόλαιο με την Βάσκο ντα Γκάμα. Εκεί αγωνίστηκε δυο σεζόν πετυχαίνοντας 28 γκολ σε 53 παιχνίδια, ενώ κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα Βραζιλίας (1989).

Μπεμπέτο, Αουγούστο Θέσαρ Λεντόιρο και Αρσένιο Ιγκλέσιας, οι τρεις μεγάλοι πρωταγωνιστές της δημιουργίας της Σούπερ Ντέπορ

Τον Ιούλιο του 1989 η Βραζιλία φιλοξένησε το Κόπα Αμέρικα και ο Μπεμπέτο, με συμπαίκτες όπως οι Ρομάριο, Ντούνγκα, Ταφαρέλ και Ζεοβάνι, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 6 γκολ, οδηγώντας την "σελεσάο" στην κατάκτηση του τίτλου, ενώ την ίδια χρονιά ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος παίκτης της Νότιας Αμερικής. Εκεί ήταν που πλέον έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο και ειδικότερα στην Ευρώπη, με αρκετούς συλλόγους να τον παρακολουθούν στενά, θέλοντας να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Η ομάδα που τελικά έκανε το 1991 μια προφορική συμφωνία μαζί του, ήταν η Μπορούσια του Ντόρτμουντ. Οι Γερμανοί θεωρούσαν τη μεταγραφή κλεισμένη, όταν έκανε την εμφάνισή του ο Αουγούστο Θέσαρ Λεντόιρο, πρόεδρος της Ντεπορτίβο, φέρνοντας τα πάνω κάτω.

Ο Λεντόιρο "πολιόρκησε" τον Μπεμπέτο, χρησιμοποιώντας ως βασικό επιχείρημα το κρύο, γνωρίζοντας το πρόβλημα που είχε ο Βραζιλιάνος με τις χαμηλές θερμοκρασίες! Του εξήγησε ότι στη Γερμανία θα υπέφερε από το κλίμα και δεν θα μπορούσε να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του, ενώ του παρουσίασε και βίντεο με παιχνίδια της Μπορούσια σε χιονισμένα γήπεδα, εντός και εκτός έδρας! Παράλληλα, τον έπεισε ότι η Κορούνια ήταν μια μικρογραφία του Ρίο ντε Τζανέιρο, δείχνοντάς του φωτογραφίες από την παραλία του Ριαθόρ, γεμάτη από τουρίστες την καλοκαιρινή περίοδο. Ο Μπεμπέτο τρομοκρατήθηκε από τα βίντεο με τον γερμανικό χειμώνα και τελικά έδωσε τα χέρια με τον Λεντόιρο, υπογράφοντας συμβόλαιο με την Ντεπορτίβο.

Η ομάδα της Κορούνια είχε σωθεί την προηγούμενη σεζόν (1991/92) κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, κερδίζοντας την Μπέτις στα πλέι οφ για τον υποβιβασμό. Λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος, τον πάγκο της Ντέπορ είχε αναλάβει (για τέταρτη φορά στην προπονητική του καριέρα) ο Αρσένιο Ιγκλέσιας, πρώην παίκτης της ομάδας, καταφέρνοντας να την κρατήσει στην Πριμέρα. Εκείνο το καλοκαίρι του 1992, εκτός από τον Μπεμπέτο, η Κορούνια απέκτησε και έναν ακόμα Βραζιλιάνο, τον Μάουρο Σίλβα. Με αυτούς τους δυο, έδεσε ο κορμός μιας ομάδας που διέθετε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, όπως οι Φραν, Νάντο, Λιάνιο, Λόπεθ Ρεκάρτε, Μπαραγάν, Τζούκιτς και Ριμπέρα.

Η καινούργια Λίγκα (1992/93) ξεκίνησε με πολλές ελπίδες για τους φίλους της Ντεπορτίβο και η πορεία των παικτών του Αρσένιο που από την μάχη για τη σωτηρία, ξαφνικά βρέθηκαν να κάνουν πρωταθλητισμό, σκόρπισε τον ενθουσιασμό στις κερκίδες του "Ριαθόρ". Ο θρύλος της Σούπερ Ντέπορ άρχισε να χτίζεται και μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Μπεμπέτο που στην πρώτη του σεζόν πέτυχε 29 τέρματα, κερδίζοντας τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Πριμέρα, μπροστά από τους Σαμοράνο (26) και Στόιτσκοφ (20). Οι "blanquiazules" κέρδισαν στο "κάστρο" τους, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα και τερμάτισαν τελικά στην 3η θέση του πρωταθλήματος (την καλύτερη των τελευταίων 53 χρόνων) με 54 βαθμούς, μόλις 4 πίσω από τους "μπλαουγκράνα" και 3 από τους "μερένγκες".

Ζωγραφιά σε τοίχο του "Ριαθόρ". Ο Μπεμπέτο είχε πάντα άριστες σχέσεις με τους "Riazor Blues"

Η "Σούπερ Ντέπορ" έγινε μέσα σε μερικούς μόλις μήνες η αγαπημένη ομάδα όλων των Ισπανών, ενώ ο Μπεμπέτο "αναγορεύτηκε" σε είδωλο από τους φιλάθλους της Κορούνια. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες εκείνης της πρώτης σεζόν του Βραζιλιάνου στην Ισπανία, είναι η εξής: Είναι γνωστό ότι στην Κορούνια δεν χιονίζει, γιατί η πόλη, αν και βρίσκεται στον βορρά, είναι χτισμένη δίπλα στη θάλασσα, άρα σε μηδενικό υψόμετρο. Όμως εκείνο τον Δεκέμβριο του 1992 χιόνισε για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια και ο Μπεμπέτο, αν και 28 ετών, αντίκρισε χιόνι για πρώτη φορά στη ζωή του! Ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός του στην προπόνηση, που ο Αρσένιο του έδωσε άδεια να παίξει χιονοπόλεμο με τους υπαλλήλους του προπονητικού κέντρου, ενώ οι συμπαίκτες του είχαν λιώσει από τα γέλια βλέποντας τον Μπετίνιο να κυλιέται στο χιόνι σα μικρό παιδί!

Την επόμενη χρονιά η Ντέπορ απέκτησε τους Ντονάτο, Μανχαρίν και Μπόρο, τρεις παίκτες που δυνάμωσαν ακόμα περισσότερο την ομάδα. Ο στόχος πλέον ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος και μια καλή πορεία στο Κύπελλο UEFA. Στην πρώτη ευρωπαϊκή συμμετοχή στην ιστορία του συλλόγου, η Ντέπορ "καθάρισε" στον πρώτο γύρο την Άαλμποργκ με χατ τρικ του Μπεμπέτο και απέκλεισε στη συνέχεια την Άστον Βίλα με ένα μεγάλο διπλό στο "Βίλα Παρκ". Στον τρίτο γύρο οι Ισπανοί κληρώθηκαν με την Άιντραχτ Φρανκφούρτης, όπου αποκλείστηκαν με δυο ήττες και τον Μπεμπέτο να είναι σκιά του εαυτού του στο πρώτο ματς στο παγωμένο "Waldstadion", αποδεικνύοντας πόσο δίκιο είχε ο Λεντόιρο όταν του έλεγε ότι θα υπέφερε στη Γερμανία από το κρύο.

Το ταξίδι στην Ευρώπη μπορεί να έληξε άδοξα, όμως στο πρωτάθλημα η Ντέπορ ήταν αποφασισμένη να διαλύσει κάθε προγνωστικό κατακτώντας τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της. Από πολύ νωρίς στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, η Κορούνια με αιχμές του δόρατος τους Μπεμπέτο (16 τέρματα) και Ντονάτο (10), αλλά και με την καλύτερη άμυνα στην ιστορία της Πριμέρα (μόλις 18 γκολ παθητικό), έδειξε ότι θα κατάφερνε το θαύμα. Μια αγωνιστική πριν το τέλος, η ομάδα του Αρσένιο βρισκόταν ένα βαθμό μπροστά από την Μπαρτσελόνα του Κρόιφ και θα αντιμετώπιζε στο "Ριαθόρ" τη Βαλένθια. Οι γηπεδούχοι ήθελαν οπωσδήποτε τη νίκη γιατί δεν τους ευνοούσε η ισοβαθμία με τους Καταλανούς. Οι "μπλαουγκράνα" κέρδισαν 5-2 την Σεβίγια στο "Καμπ Νόου" και όλα τα βλέμματα ήταν πλέον στραμμένα στο ματς της Ντέπορ με τις "νυχτερίδες".

Το αποτέλεσμα εκεί παρέμενε στο 0-0, παιζόταν το τελευταίο λεπτό, όταν ο Νάντο μπήκε στην περιοχή της Βαλένθια, ο Σερέρ τον ανέτρεψε και ο Λόπεθ Νιέτο σφύριξε πέναλτι. Όμως στη μοναδική αλλαγή που είχε κάνει ο Αρσένιο στη διάρκεια του παιχνιδιού, είχε βγει ο σπεσιαλίστας Ντονάτο. Πολλά έχουν γραφτεί για την υποτιθέμενη "δειλία" του Μπεμπέτο που δήθεν αρνήθηκε να εκτελέσει το πέναλτι, έχοντας λυγίσει από την πίεση, όμως τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Η αλήθεια είναι ότι στην ομάδα πρώτα εκτελούσε ο Ντονάτο και μετά ο Τζούκιτς. Πράγματι, ο Σέρβος έστησε τη μπάλα στη βούλα και ετοιμάστηκε. Η σιγή ήταν θεατρική. Στο "Ριαθόρ" και στο "Καμπ Νόου" δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, ο Τζούκιτς σούταρε άτσαλα, νικημένος από το άγχος και ο τερματοφύλακας της Βαλένθια, Γκονθάλεθ, μπλόκαρε τη μπάλα. Η Ντέπορ έχασε το πρωτάθλημα στο μεγαλύτερο "δράμα" του σύγχρονου ισπανικού ποδοσφαίρου.

Μπεμπέτο και Ρομάριο στο Μουντιάλ του 1994, μετά το 1-0 του πρώτου επί των ΗΠΑ

Λίγες μέρες αργότερα, ο Μπεμπέτο ταξίδεψε στη Βραζιλία για να προετοιμαστεί για το μεγάλο ραντεβού της "σελεσάο" στο Μουντιάλ των ΗΠΑ. Ο Μπετίνιο ήταν στην αποστολή και τέσσερα χρόνια πριν, στο Μουντιάλ της Ιταλίας, όπου όμως είχε παίξει μόλις 7 λεπτά, ως αλλαγή στο ματς με την Κόστα Ρίκα. Τώρα όμως αποτελούσε μαζί με τον Ρομάριο την βασική επιθετική επιλογή του Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα. Στον όμιλο πέτυχε μόνο ένα τέρμα απέναντι στο Καμερούν, όμως στα νοκ άουτ αποδείχτηκε πολύτιμος, σκοράροντας στη φάση των "16" το μοναδικό τέρμα του αγώνα απέναντι στην διοργανώτρια ΗΠΑ και πετυχαίνοντας ένα ακόμα γκολ στον προημιτελικό με την Ολλανδία, το οποίο πανηγύρισε κουνώντας τα χέρια του πέρα δώθε, θέλοντας να το αφιερώσει στον νεογέννητο γιό του, Ματέους. Αμέσως έτρεξαν δίπλα του ο Ρομάριο και ο Μαζίνιο, αντιγράφοντας την κίνηση, σε ένα ενσταντανέ που έμεινε στην ιστορία και το αντέγραψαν έκτοτε εκατοντάδες ποδοσφαιριστές σε όλο τον κόσμο.

Η Βραζιλία απέκλεισε τη Σουηδία και κέρδισε τον τίτλο της Πρωταθλήτριας Κόσμου επικρατώντας στον τελικό της Ιταλίας στη διαδικασία των πέναλτι. Ο Μπεμπέτο επέστρεψε στην Ισπανία για την τρίτη του σεζόν στην Ντεπορτίβο. Η ομάδα του Αρσένιο πραγματοποίησε ακόμα μια φανταστική πορεία στην Λίγκα, τερματίζοντας και πάλι στη δεύτερη θέση με 51 βαθμούς έναντι 55 της πρωταθλήτριας Ρεάλ Μαδρίτης. Στο κύπελλο UEFA ο Μπεμπέτο ξεκίνησε και πάλι με χατ τρικ, αυτή τη φορά εναντίον της Ρόζενμποργκ και η Ντέπορ απέκλεισε στη συνέχεια την Τιρόλ Ίνσμπρουκ. Για δεύτερη συνεχή χρονιά, στον τρίτο γύρο περίμενε μια γερμανική ομάδα, η Μπορούσια του Ντόρτμουντ. Ο Μπεμπέτο πέτυχε το (τελικό) 1-0 στο "Ριαθόρ", όμως οι Γερμανοί πήραν την πρόκριση στην παράταση του επαναληπτικού αγώνα, εκεί όπου ο Βραζιλιάνος δεν αγωνίστηκε.

Είχε έρθει πάντως το πλήρωμα του χρόνου για να γευτεί τη χαρά ενός τίτλου εκείνη η υπέροχη ομάδα. Η Σούπερ Ντέπορ απέκλεισε διαδοχικά στον θεσμό του Κυπέλλου τις Γέιδα (7-1), Αθλέτικ (3-0) και Σπόρτινγκ Χιχόν (2-1), φτάνοντας στον μεγάλο τελικό με αντίπαλο τη Βαλένθια, την ομάδα που έναν χρόνο πριν της είχε στερήσει το πρωτάθλημα. Ο τελικός διεξήχθη σε δυο δόσεις, αφού το πρώτο παιχνίδι στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου" διακόπηκε στο 79' λόγω ισχυρής βροχής και χαλαζόπτωσης και ενώ το σκορ ήταν 1-1 (Μανχαρίν / Μιγιάτοβιτς). Τρεις μέρες αργότερα οι δυο ομάδες έπαιξαν τα εναπομείναντα 11 λεπτά, με την Ντεπορτίβο να παίρνει τη νίκη με το γκολ του Αλφρέδο και να κατακτά τον πρώτο τίτλο στην ιστορία της. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι για τον Αρσένιο Ιγκλέσιας, τον αναμορφωτή και αρχιτέκτονα της Σούπερ Ντέπορ. Τον διαδέχτηκε ο Ουαλός Τζον Μπέντζαμιν Τόσακ.

Δυο μήνες μετά την κατάκτηση του Copa del Rey, ο Μπεμπέτο και η παρέα του αντιμετώπισαν την πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης στον διπλό τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ. Στο πρώτο ματς στο "Ριαθόρ", η Ντεπορτίβο συνέτριψε 3-0 τους "μερένγκες" με τα γκολ των Ντονάτο, Φραν και Μπεμπέτο. Στον επαναληπτικό του "Μπερναμπέου" η Ρεάλ προηγήθηκε 1-0 στο 30' με τον Ιέρο, όμως η Κορούνια απάντησε στο τελευταίο δεκάλεπτο του παιχνιδιού με τα γκολ των Μανχαρίν (81') και Τσίκι Μπεγκιριστάιν (87'), παίρνοντας ένα ακόμα τρόπαιο. Στη σεζόν 1995/96 ο Μπεμπέτο σημείωσε 25 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα, όμως η Ντέπορ τερμάτισε στην 9η θέση της βαθμολογίας. Ο Τόσακ δεν μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά τον Βραζιλιάνο, ο οποίος, παρά τα 25 γκολ, δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος από την επιμονή του Ουαλού να τον τοποθετεί αυστηρά μέσα στην περιοχή. Ο Αρσένιο τα προηγούμενα χρόνια άφηνε τον Μπεμπέτο να κινείται όπου ήθελε, χωρίς να τον περιορίζει.

Βραζιλία - Ολλανδία 3-2, Μουντιάλ 1994. Ο πανηγυρισμός - σήμα κατατεθέν του Μπεμπέτο

Παρόλα αυτά, η Ντέπορ πραγματοποίησε μια πολύ καλή πορεία στο Κύπελλο Κυπελλούχων, εκεί όπου ο Μπετίνιο ξεκίνησε για τρίτη σερί χρονιά με χατ τρικ, αυτή τη φορά εναντίον του ΑΠΟΕΛ! Στη συνέχεια οι Ισπανοί απέκλεισαν την Τραμπζονσπόρ (2 γκολ ο Μπεμπέτο) και την Σαραγόσα (1 γκολ ο Μπεμπέτο), φτάνοντας μέχρι τον ημιτελικό της διοργάνωσης όπου κληρώθηκαν με την Παρί Σεν Ζερμέν. Οι Γάλλοι κέρδισαν και τα δυο ματς με το ίδιο σκορ (1-0) και έτσι η Ντέπορ έχασε την ευκαιρία να αγωνιστεί για πρώτη φορά στην ιστορία της σε ευρωπαϊκό τελικό. Μόλις ολοκληρώθηκε η σεζόν, ο Μπεμπέτο, χολωμένος με τον Τόσακ, ανακοίνωσε ότι θα έφευγε από την Κορούνια για να επιστρέψει στη Βραζιλία. Ο κόσμος που τον λάτρευε, προσπάθησε να τον κάνει να αλλάξει γνώμη, το ίδιο και ο πρόεδρος Λεντόιρο, όμως κανείς τους δεν τα κατάφερε.

Ο Μπεμπέτο αγαπήθηκε από τους φίλους της Ντεπορτίβο όσο κανείς άλλος παίκτης στην υπεραιωνόβια ιστορία του συλλόγου. Στην πραγματικότητα λατρεύτηκε σαν είδωλο και το 2006, όταν διοργανώθηκε ένας φιλικός αγώνας ανάμεσα σε βετεράνους της ομάδας στα πλαίσια των εορτασμών για τα 100 χρόνια, η επιστροφή του Μπετίνιο σκόρπισε θύελλα ενθουσιασμού στις κερκίδες του "Ριαθόρ". Εκεί ο Βραζιλιάνος πέτυχε δυο γκολ και οι φίλαθλοι τον έβγαλαν από τον αγωνιστικό χώρο σηκωμένο στους ώμους τους. Ο Μπεμπέτο είχε πάντοτε μια αδυναμία στους Riazor Blues, τους οργανωμένους της Ντέπορ (όταν ακόμα ήταν φανατικοί, αλλά όχι εγκληματίες). Και σε κάθε δήλωση ή συνέντευξή του, τους μνημόνευε, όπως έκανε και με τον Θεό, τον οποίον επικαλείτο σε κάθε ευκαιρία!

Ο Βραζιλιάνος είναι με διαφορά ο καλύτερος παίκτης που έχει περάσει ποτέ από την Ντεπορτίβο. Στην ουσία είναι αυτός που την έβαλε στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Πρόλαβε μέσα σε 4 χρόνια να αλλάξει τη μοίρα της και να γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της. Στο πρωτάθλημα πέτυχε 86 γκολ σε 131 συμμετοχές με τον εκπληκτικό μέσο όρο 0.66 τερμάτων σε κάθε αγώνα! Στην Ισπανία ο Μπεμπέτο μάγεψε με τις εκπληκτικές του ντρίμπλες, την φοβερή του ταχύτητα σε μικρά σπριντ, την ικανότητά του να εκμεταλλεύεται το ελάχιστο κενό για να εξαπολύει τα φοβερά του σουτ και με τα δυο πόδια. Μπορεί να φορούσε μόλις 37 νούμερο παπούτσι και εκ πρώτης όψης να μη σου γέμιζε το μάτι, όμως ήταν ένας μοναδικός τεχνίτης, πανέξυπνος παίκτης και απίστευτα γρήγορος στις επιλογές του. Έστελνε με ευκολία τη μπάλα στα αντίπαλα "γάμα" με εκτελέσεις φάουλ και ήταν κίνδυνος θάνατος όταν ξεκινούσε τις επελάσεις του έξω από την περιοχή, από τη θέση του μεσοεπιθετικού, είτε μοιράζοντας ασίστ, είτε εκτελώντας τον τερματοφύλακα.

Στην Ντεπορτίβο ο Μπεμπέτο έζησε τα καλύτερα ποδοσφαιρικά του χρόνια, έφτασε στην κορυφή παίζοντας σε μια μικρομεσαία ομάδα, την οποία έβγαλε στον αφρό των κορυφαίων της Πριμέρα Ντιβισιόν. Το σύνθημα "Bebeto eres Dios" ακούγεται ακόμα και σήμερα στο "Ριαθόρ", τιμώντας τον παίκτη που ευθύνεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο για το φαινόμενο της "Σούπερ Ντέπορ" που ξεκίνησε με τον ερχομό του και ολοκληρώθηκε λίγα χρόνια αργότερα, στο ξεκίνημα της νέας χιλιετίας, με ένα πρωτάθλημα (1999/00), ένα ακόμα Κύπελλο (2001/02) και δυο ισπανικά Σούπερ Καπ (2000 & 2002). Λίγο μετά την ανακοίνωσή του ότι θα έφευγε από την Κορούνια, ο Μπεμπέτο ταξίδεψε στις ΗΠΑ με την Ολυμπιακή ομάδα της Βραζιλίας για να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.

Μπεμπέτο και Ρομάριο μαζί με τον δήμαρχο του Ρίο ντε Τζανέιρο, Εντουάρντο Πάες

Εκεί πέτυχε τρία γκολ, όμως η "σελεσάο" αποκλείστηκε στον ημιτελικό από τη Νιγηρία. Στον μικρό τελικό του τουρνουά, η Βραζιλία με χατ τρικ του Μπεμπέτο, κέρδισε 5-0 την Πορτογαλία και κατέκτησε τα χάλκινο μετάλλιο, ενώ ο Μπετίνιο μοιράστηκε το έπαθλο του πρώτου σκόρερ (6 γκολ) με τον Ερνάν Κρέσπο της Αργεντινής. Μετά την Ατλάντα, ο Μπεμπέτο επέστρεψε στην Φλαμένγκο, όμως λίγους μήνες μετά, στις αρχές του 1997, γύρισε στην Ισπανία για να φορέσει τη φανέλα της Σεβίγια και να γίνει έτσι συμπαίκτης του Βασίλη Τσιάρτα. Εκεί έμεινε μόνο για ένα μήνα, αφού τα οικονομικά του συλλόγου βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση και λίγο έλειψε να ξαναπάει στην Ντεπορτίβο. Τελικά δεν τα βρήκε με τον Λεντόιρο και γύρισε στη Βραζιλία όπου έπαιξε με την Κρουζέιρο σε ένα μόνο παιχνίδι, τον χαμένο με 2-0 τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου απέναντι στην Μπορούσια Ντόρτμουντ.

Στη συνέχεια έπαιξε μερικά ματς με την Βιτόρια, την πρώτη του ομάδα και μετά έμεινε έναν χρόνο στην Μποταφόγκο. Το 1997 κατέκτησε με τη Βραζιλία το Κύπελλο Συνομοσπονδιών που διεξήχθη στη Σαουδική Αραβία και το 1998 ο Μάριο Ζαγκάλο τον κάλεσε στην αποστολή της Εθνικής Βραζιλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας, προτιμώντας τον από τον Ρομάριο. Ο Μπεμπέτο ξεκίνησε βασικός το Μουντιάλ με παρτενέρ στην επίθεση τον Ρονάλντο, σκοράροντας στον όμιλο εναντίον του Μαρόκου και της Νορβηγίας. Στη φάση των νοκ άουτ πέτυχε ένα ακόμα γκολ στον προημιτελικό απέναντι στη Δανία και έφτασε με τη "σελεσάο" μέχρι τον τελικό του τουρνουά, όπου οι "τρικολόρ" επιβλήθηκαν εύκολα 3-0. Εκείνο ήταν και το τελευταίο παιχνίδι του Μπεμπέτο με την Εθνική Βραζιλίας, με την οποία συμπλήρωσε 75 συμμετοχές πετυχαίνοντας 39 γκολ (έκτος σκόρερ στην ιστορία της "σελεσάο", πίσω από τους Πελέ, Ρονάλντο, Ρομάριο, Ζίκο και Νεϊμάρ).

Το 1999 πήγε στο Μεξικό, όπου έπαιξε 8 αγώνες με την Τόρος Νέσα και το 2000 φόρεσε τη φανέλα της γιαπωνέζικης Κασίμα Άντλερς, επίσης για 8 παιχνίδια. Αμέσως μετά επέστρεψε στη Βραζιλία και τη Βιτόρια και το 2001 υπέγραψε στην Βάσκο Ντα Γκάμα. Τελευταίος σταθμός της μεγάλης καριέρας του υπήρξε η Αλ Ιτιχάντ στη Σαουδική Αραβία, το 2002. Συνολικά, ο Μπεμπέτο έπαιξε σε 341 επίσημα παιχνίδια πρωταθλήματος πετυχαίνοντας 178 τέρματα. Αφού κρέμασε τα παπούτσια του, ο Μπετίνιο έγινε μάνατζερ Βραζιλιάνων παικτών, ενώ ασχολήθηκε και με τη χρηματοδότηση ποδοσφαιρικών ακαδημιών στην πατρίδα του. Τον Δεκέμβριο του 2009 προσελήφθη στη θέση του προπονητή από την Αμέρικα του Ρίο ντε Τζανέιρο, όμως δυο μήνες αργότερα απολύθηκε.

Ο γιος του, Ματέους, αγωνιζόταν στην Φλαμένγκο και πριν λίγες μέρες δόθηκε δανεικός στην πορτογαλική Εστορίλ. Το 2010 ο Μπεμπέτο ήταν υποψήφιος του Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος και εκλέχτηκε βουλευτής στο τοπικό κοινοβούλιο του Ρίο ντε Τζανέιρο, κάτι που επανέλαβε και στις εκλογές του 2014. Τον Ιανουάριο του 2013 επιλέχθηκε από την FIFA ως ένας από τους έξι "πρεσβευτές" του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014, μαζί με τους Ρονάλντο, Αμαρίλντο, Μάριο Ζαγκάλο, Κάρλος Αλμπέρτο και την Μάρτα. Ο Μπεμπέτο είναι παντρεμένος με την Ντενίζε ντε Ολιβέιρα και έχει τρία παιδιά: τον Ρομπέρτο Νιούτον ή Μπεμπέτο Τζούνιορ, τον Ματέους και την Στέφανι.

Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΜΠΕΜΠΕΤΟ ΣΕ 25 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΛΙΚ

1. Σε ηλικία 22 ετών στη Φλαμένγκο μαζί με τους Σόκρατες και Ζίκο (1986)

2. Σε εξώφυλλο αθλητικού περιοδικού με τίτλο "οι νέοι βασιλιάδες του Ρίο". Ο Μπεμπέτο με τη φανέλα της Φλαμένγκο και ο Ρομάριο με τη φανέλα της Βάσκο ντα Γκάμα (1985)

3. Ο Μπεμπέτο πήγε στην Ντεπορτίβο το 1992. Εδώ, σε παιχνίδι με τη Ρεάλ Μαδρίτης και τον Λάουντρουπ στο βάθος (1994)

4. Μαζί με τον Αρσένιο Ιγκλέσιας, τον "μάγο του Αρτέιτσο"

5. Ο Μπεμπέτο σε επίσημη εκδήλωση της Ντεπορτίβο (1994)

6. Σε αγώνα με την Μπαρτσελόνα. Στο βάθος οι Μανχαρίν και Σέρτζι (1993)

7. Ντεπορτίβο - Βαλένθια, τελευταία αγωνιστική της Λίγκας 1993/94. Φάση στην περιοχή της Βαλένθια. Ο Γκονθάλεθ διώχνει τη μπάλα μπροστά από τον Νάντο, ενώ παρακολουθούν Μπεμπέτο και Κίκε Σάντσεθ Φλόρες (14/5/1994)

8. Το "καταραμένο" πέναλτι του Τζούκιτς. Ο Γκονθάλεθ έχει μπλοκάρει τη μπάλα και το δράμα στο "Ριαθόρ" φτάνει στην κορύφωσή του (14/5/1994)

9. Η Σούπερ Ντέπορ σε πλήρη παράταξη. Πάνω, από αριστερά: Λιάνιο, Μπόρο, Τζούκιτς, Μάουρο Σίλβα, Ντονάτο, Νάντο. Κάτω, από αριστερά: Μανχαρίν, Λόπεθ Ρεκάρτε, Μπεμπέτο, Φραν, Ριμπέρα

10. Ντεπορτίβο - Βαλένθια, τελικός Κυπέλλου 1994/95. Ο Αλφρέδο έχει πετύχει το νικητήριο 2-1 και πανηγυρίζει έξαλλα μαζί με τους Μανχαρίν και Μπεμπέτο (27/6/1995)

11. Η Σούπερ Ντέπορ, Κυπελλούχος Ισπανίας 1994/95

12. Ο Μπεμπέτο με το Κύπελλο Ισπανίας στη φιέστα του "Ριαθόρ"

13. Μπεμπέτο και Μπούγιο στον επαναληπτικό τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ (27/8/1995)

14. Ο τελικός του ισπανικού Σούπερ Καπ έχει τελειώσει και οι παίκτες της Ντέπορ πανηγυρίζουν την κατάκτηση του τίτλου μέσα στο "Μπερναμπέου" (27/8/1995)

15. Η επιστροφή του Μπεμπέτο στην Φλαμένγκο (1996)

16. Ο Μπεμπέτο με τη φανέλα της Σεβίγια (1997)

17. Ο Μπεμπέτο με τη φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας και το περιβραχιόνιο του αρχηγού

18. Μουντιάλ 1994, φάση των "16". Ο Μπεμπέτο πετυχαίνει το νικητήριο 1-0 για τη Βραζιλία, παρά την προσπάθεια των Μέολα και Λάλας (4/7/1994)

19. Η ενδεκάδα της Βραζιλίας που αντιμετώπισε την Ολλανδία στον προημιτελικό του Μουντιάλ των ΗΠΑ. Πίσω, από αριστερά: Μαζίνιο, Ταφαρέλ, Μάρσιο Σάντος, Μάουρο Σίλβα, Ζορζίνιο, Αλνταΐρ, Μπράνκο. Μπροστά, από αριστερά: Ντούνγκα, Μπεμπέτο, Ρομάριο, Ζίνιο (9/7/1994)

20. Ο Μπεμπέτο έχει πετύχει το 2-0 επί των Ολλανδών και πανηγυρίζει μαζί με τους Μαζίνιο και Ρομάριο (9/7/1994)

21. Η ενδεκάδα της Βραζιλίας που αντιμετώπισε την Ιταλία στον μεγάλο τελικό του Μουντιάλ των ΗΠΑ. Από αριστερά: Ταφαρέλ, Μαζίνιο, Μπεμπέτο, Ζορζίνιο, Μάουρο Σίλβα, Ρομάριο, Ζίνιο, Μπράνκο, Αλνταΐρ, Μάρσιο Σάντος, Ντούνγκα (17/7/1994)

22. Μπεμπέτο και Ρονάλντο πανηγυρίζουν στο Μουντιάλ του 1998

23. Η ενδεκάδα της Βραζιλίας που αντιμετώπισε τη Γαλλία στον μεγάλο τελικό του Μουντιάλ του 1998. Πίσω, από αριστερά: Ταφαρέλ, Σέζαρ Σαμπάιο, Ριβάλντο, Αλνταΐρ, Ζούνιορ Μπαϊάνο, Καφού. Μπροστά, από αριστερά: Ρονάλντο, Ρομπέρτο Κάρλος, Λεονάρντο, Μπεμπέτο, Ντούνγκα (12/7/1998)

24. Ο Μπεμπέτο ως πρεσβευτής της FIFA για το Μουντιάλ της Βραζιλίας (2014)

25. Ο Ματέους Ολιβέιρα, γιος του Μπεμπέτο, στα ίχνη του πατέρα του. Με το "7" στο στήθος, σε αγώνα της Εθνικής Βραζιλίας U20 με την αντίστοιχη της Ουρουγουάης (2013)

Πηγές: As, Marca, Opinión de Coruña, Deporte Campeón, La Voz de Galicia, lfp.es, uefa.com

Βίντεο: Βραζιλία - Αργεντινή 2-0, Κόπα Αμέρικα 1989. Δείτε το εκπληκτικό, το απίστευτο γκολ του Μπεμπέτο στο 1:30

Βίντεο: Γκολ του Μπεμπέτο με τις Φλαμένγκο, Βάσκο ντα Γκάμα, Βραζιλία και Ντεπορτίβο

Βίντεο: Τα γκολ από τον τελικό του Κυπέλλου ανάμεσα στην Ντεπορτίβο και τη Βαλένθια (27/6/1995)

Βίντεο: Βραζιλία - Ολλανδία 3-2, Μουντιάλ 1994. Το γκολ του Μπεμπέτο και ο πανηγυρισμός του.

Βίντεο: Highlights και γκολ του Μπεμπέτο με την Ντεπορτίβο

Βίντεο: Χατ τρικ του Μπεμπέτο εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης

Βίντεο: Το χαμένο πρωτάθλημα του 1994. Ντέπορ - Βαλένθια 0-0 & Μπάρτσα - Σεβίγια 5-2 (14/5/1994)