Eνας άλλος Τζίμης, ο συχωρεμένος ο Πανούσης έγραψε ένα τραγούδι που ταιριάζει γάντι στο ποιόν του Μπάτλερ. "Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς μωρό μου". Ο Μπάτλερ γεννήθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση. Μεγάλωσε σε εμπόλεμη κατάσταση. Ανδρώθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση. Και εξακολουθεί να βρίσκεται σε όλη του τη ζήση σε εμπόλεμη κατάσταση!

Βασικά ο Μπάτλερ ζει από θαύμα και όντας ένας τύπος του οποίου όλη η ζωή είναι μια διαρκής μάχη με τις κάθε λογής αντιξοότητες δεν θα μπορούσε παρά να έχει γίνει μάστορας στο πώς (πρέπει να) τις διαχειρίζεται, να τις υπερνικά, να τις κατατροπώνει! Όταν ήταν μωρό στο Χιούστον, ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια τους...

Τον έδιωξε η μάνα του από το σπίτι

Στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών, η μάνα του τον έδιωξε από το σπίτι, επειδή, λέει, δεν της άρεσε η φάτσα του και αναγκάστηκε να γυρνάει από δω κι από κει σαν χαμίνι!

Ο Μπάτλερ μεγάλωσε σε μια ξένη οικογένεια, μαζί με άλλα έξι παιδιά. Ο Μπάτλερ επέζησε και ξέρει να επιζεί όσο κανείς άλλος!

Ο Μπάτλερ είναι αυτός για τον οποίο τις παραμονές της διαδικασίας του ντραφτ του 2011, ο τζένεραλ μάνατζερ μιας ομάδας είχε πει το εξής:

"Η ιστορία του είναι μια από τις πιο αξιοσημείωτες που έχω συναντήσει στην καριέρα μου. Πολλές φορές στη ζωή του έμοιαζε... ρυθμισμένος να αποτύχει, αλλά πάντοτε ξεπερνούσε τις πιθανότητες που ήταν εναντίον του. Όταν του μιλάς και βλέπεις ότι είναι διστακτικός να αναφερθεί στη ζωή του, έχεις την αίσθηση ότι αυτό παιδί κρύβει μέσα του μια μεγαλοσύνη"!

Σαν τον παλικαρά στη "Λόλα"

Εκτός από τη μεγαλοσύνη, ο Μπάτλερ (δεν κρύβει, αλλά) μοστράρει φόρα παρτίδα και μια παλικαριά που δεν συναντάται συχνά και μπορεί κιόλας να καταντήσει γραφικότητα!

Όχι δική του, αλλά δική μου, καθόσον επιμένω σε αυτή την αρετή του και νομίζω πως σε ολόκληρο το ΝΒΑ δεν υπάρχει άλλος παίκτης με τόση και τέτοια γενναιότητα.

Αυτός είναι όντως ο παλικαράς όπως αποκαλούσε και ο Παντελής Ζερβός τον Νίκο Κούρκουλο στην ταινία "Λόλα"!

Για να το πω αλλιώς-και με το συμπάθιο κιόλας για το αγοραίον ύφος μου-ο Μπάτλερ τα έχει (τα αχαμνά) και τα... σέρνει!

Η ζωή είναι μια συρραφή στιγμών και οι τρις πρωταθλητές Χιτ δεν αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα...

Τι να πουν άλλωστε και οι Σέλτικς πάνω από τους οποίους χθες κρέμονταν τα λάβαρα των 17 πρωταθλημάτων, που παρεμπιπτόντως θα μπορούσαν να τα ΄χουν αβγατίσει σε 18, αλλά ας όψεται ένα μοιραίο αντάμωμα, δίκην trailer του τωρινού...

Το déjà vu με τον ΛεΜπρόν

Ένα μοιραίο αντάμωμα με κάποιον που διέπραξε το ίδιο έγκλημα με τον Μπάτλερ και τον λένε ΛεΜπρόν Τζέιμς!

Οι δείκτες του ρολογιού στο χρονικό με το νταλαβέρι των δυο ομάδων είχαν μείνει σταματημένοι (προτού τους ξανακουνήσει χθες ο Μπάτλερ) σε εκείνη τη βραδιά της 7^ης Ιουνίου του 2012...

Πάλι στο TD Garden της Βοστώνης, πάλι σε Game 6 των τελικών της Ανατολής, πάλι με το σκορ στο 3-2 υπέρ των Σέλτικς!

Εκείνο το βράδυ, ο ΛεΜπρόν δεν ήταν απλώς ένας παίκτης του μπάσκετ, αλλά προσωποποιημένη η Νέμεσις.

Ο... θάνατος αυτοπροσώπως!

Όταν ήχησε η κόρνα της λήξης και στον πίνακα αποτυπωνόταν το 79-98 ο ΛεΜπρόν μόστραρε μια picture-perfect performance με 45 πόντους (17/22 δίποντα, 2/4 τρίποντα, 5/9 βολές), 15 ριμπάουντ, πέντε ασίστ και τέσσερα λάθη σε 44 λεπτά και 49 δευτερόλεπτα.

Η ιστορία που επαναλαμβάνεται

Χθες το βράδυ στη δική του ραψωδία, ο Μπάτλερ αντιπαρέβαλε 47 πόντους (12/21 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 11/11 βολές), εννέα ριμπάουντ, οκτώ ασίστ, τέσσερα κλεψίματα, μία τάπα και μονάχα ένα λάθος σε 45 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα.

Μιλάμε το δίχως άλλο, για έπος!

Το 2012 οι Χιτ επέζησαν του λεγόμενου "elimination game", κουβάλησαν τη σειρά πίσω στο Μαϊάμι, όπου επιβλήθηκαν με 101-88, προκρίθηκαν στους τελικούς με τους Θάντερ και στέφθηκαν πρωταθλητές.

Το ίδιο θα συμβεί και τώρα!

Έχω εκτεθεί επ’ αυτού του ζητήματος αλλά εκτός από το γράφω εγώ τις... σαχλαμάρες μου, το ίδιο πιστεύει και διαλαλεί και ο μορφονιός από το Χιούστον. Καν’ το αγόρι μου, να μη ρεζιλευτώ κιόλας!

Η αλέα των πρωταθλητών

Ο Μπάτλερ είναι από γεννησιμιού του ένας Survivor, αλλά και οι Χιτ δεν πάνε πίσω, καθόσον η (βραχεία, σε σχέση με τους Σέλτικς) ιστορία τους είναι γεμάτη από ανδραγαθήματα, ειδικότερα δε σε Game 6 που τα ‘χουν για πρωινό!

Στην περιβόητη Championship Αlley που οδηγεί από τον αγωνιστικό χώρο στα αποδυτήρια της FTX Arena ξαναζωντανεύουν μερικές από τις πιο λαμπρές και ένδοξες στιγμές τους...

Το τζαμπ σουτ του Γκάρι Πέιτον στους τελικούς του 2006 με τους Μάβερικς, η ραψωδία του Ντουέιν Γουέιντ με τους 42 πόντους στον τρίτο αγώνα εκείνης της σειράς, τα αίματα που έσταζαν από το πρόσωπο του Γιουντόνις Χάσλεμ το 2011, το έπος του ΛεΜπρόν Τζέιμς στoν έκτο τελικό της Ανατολής το 2012, corner 3 του Ρει Αλεν στον έκτο τελικό του 2013 με τους Σπερς...

Το ονειρώδες τζαμπ σουτ

Σε όλες αυτές τις εικόνες χθες προστέθηκε άλλη μία: το ονειρώδες (όπως έλεγε και ο Βασίλης Γεωργίου για τις ραβέρσες του Γιώργου Τρόντζου) τζαμπ σουτ του Μπάτλερ απέναντι στον Μάρκους Σμαρτ και στον Ντέρικ Γουάιτ μπροστά στον πάγκο των Σέλτικς!

Με αυτό το καλάθι οι Χιτ κλείδωσαν τη νίκη και την επιβίωση τους στη σειρά, με αυτό το καλάθι ο Μπάτλερ έβαλε την αφεντομουτσουνάρα του στο Πάνθεον του οργανισμού και ολόκληρης της λίγκας φιλοδοξώντας να αποδράσει από τη συνομοταξία των άψαλτων ηρώων!

Τώρα πλέον ο «Νονός» Πατ Ράιλι θα κάνει άλλη μια στάση κάθε φορά που ξεναγεί τους καλεσμένους τους στα έγκατα της αρένας!

Χθες ο Μπάτλερ σκόραρε και δημιούργησε τους 68 από τους 111 πόντους των επίδοξων πρωταθλητών της Ανατολής και του ΝΒΑ. Κανείς άλλος στην ιστορία της λίγκας δεν είχε τέτοιο ποσοστό συμβολής στο σκοράρισμα της ομάδας του σε elimination game.

Μόνο αυτός! Ο Μπάτλερ είναι γενναίος. Ούλος του παλικαράς! Δεν ορρωδει προ ουδενός, δεν κωλώνει! Εκτός όλων των άλλων ο Jimmy Buckets είναι επίσης αφοσιωμένος με το μπάσκετ...

Αρρωστάκι με το μπάσκετ

Μιλάμε για αρρωστάκι και τούτο το απέδειξε πριν από δυο χρόνια στη «φούσκα» του Ορλάντο με δυο συμπεριφορές του...

Ένα από τα πρώτα βράδια της παραμονής του στο ξενοδοχείο, τού τη βάρεσε η κλεισούρα και μέσα στα άγρια μεσάνυχτα πήρε μια μπάλα και άρχισε να ντριμπλάρει μέσα στο δωμάτιο του!

Κάποιοι από τους ενοίκους των διπλανών δωματίων ενοχλήθηκαν και τηλεφώνησαν στους σεκιουριτάδες για να τον συνετίσουν!

Στο Ορλάντο ο Μπάτλερ φορούσε παρωπίδες και ένιωθε να βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία, εξ ου και η απόφαση του-σε αντίθεση με την πλειοψηφία των υπολοίπων παικτών-να μην καλέσει στη "φούσκα" κανένα μέλος της οικογένειας του.

"Είμαστε σε αποστολή. Ήρθα εδώ για να πάρω το πρωτάθλημα, όχι για να κάνω τουρισμό" έλεγε και υποστήριζε παντοιοτρόπως την αφοσίωση στο στόχο και την ψύχωση του.

Η αισχροκέρδεια με τους καφέδες

Α, ναι, έκανε μια παρασπονδία, εγκαθιστώντας στο ξενοδοχείο μια μικρή επιχείρηση που έφτιαχνε καφέδες που μάλιστα τους πούλαγε είκοσι ευρώ τον καθένα.

Μιλάμε για αισχροκέρδεια, αλλά ok, αγαπάμε Μπάτλερ και του τη συγχωρούμε!

Η χθεσινή φαντασμαγορική παράσταση του επιβεβαιώνει και ενδεχομένως θα διαψεύσει μια ρήση του Ελευθερίου Βενιζέλου...

Ο Εθνάρχης είχε πει κάποτε πως "σε όλους τους πολέμους η Αγγλία κερδίζει μιαν μάχην: την τελευταίαν"!

Και την προτελευταίαν και την τελευταίαν

Το βράδυ της Παρασκευής στη Νέα Αγγλία, ο Μπάτλερ κέρδισε την προτελευταίαν και απόψε θα επιδιώξει να κερδίσει και την τελευταίαν σε αυτή τη σειρά, προτού αρματωθεί για τις επόμενες!

Σπολλάτη του!

Αύριο στο Μαϊάμι θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι, το δίχως άλλο...

Η σειρά είναι σκέτο ψυχόδραμα, όπως και εκείνη των ημιτελικών της Aνατολής ανάμεσα στους Σέλτικς και στους Μπακς, που επίσης κρίθηκε στο Game 7.

Μέχρι στιγμής στους τέσσερις από τους έξι αγώνες νίκησαν οι φιλοξενούμενοι, γιατί λοιπόν να μη συμβεί το ίδιο και στον έβδομο; Μπορεί, αλλά θαρρώ πως ο Μπάτλερ δεν θα το επιτρέψει να συμβεί!

Σκορ 111-34 σε Game 7

Για την ιστορία του πράγματος, αύριο το βράδυ θα ανέβει στη σκηνή το 146^ο Game 7 στα χρονικά του ΝΒΑ και το τρίτο στην εφετινή περίοδο, μετά από εκείνα στις σειρές των Σέλτικς με τους Μπακς και των Μάβερικς με τους Σανς.

Τι βγάζει η... λυπητερή; Σε 111 από δαύτα νίκησαν οι οικοδεσπότες και σε 34 οι φιλοξενούμενοι.

Οι Σέλτικς βρίσκονται σε αυτό το επονομαζόμενο Seven Heaven για 35^η φορά έχοντας απολογισμό 25-9, ενώ οι Χιτ αντιπαραβάλλουν δέκα με ρεκόρ 6-4, συμπεριλαμβανομένης και της επικράτησης τους απέναντι στους Βοστωνέζους το 2012.

Ιδού λοιπόν το Μαϊάμι, ιδού και το πήδημα!