Νίκος Γραμματικός: "Όταν πήγα, οι παίκτες δεν ήθελαν να παίξουν στην Εθνική"

Δεν του αρέσει να μιλάει συχνά, καθώς θεωρεί πως είναι προτιμότερο να το κάνει μέσα απ' τη δουλειά του. Τον ενοχλεί η έλλειψη υπομονής, αλλά κι αδυναμία των ελληνικών ομάδων να ακολουθήσουν πιστά ένα μακροχρόνιο πλάνο. Πιστεύει πως ο Έλληνας αθλητής και δη ο Έλληνας χαντμπολίστας έχει πολλές δυνατότητες, αρκεί να του προσφερθεί η ανάλογη στήριξη απ' τους συλλόγους, την ομοσπονδία και την πολιτεία. Τα πέντε χρόνια στο εξωτερικό τον βοήθησαν σημαντικά να γίνει καλύτερος αθλητής, αλλά κι άνθρωπος. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει ο ίδιος.

Ο Νίκος Γραμματικός ήταν για πολλά χρόνια αρχηγό της Εθνικής ομάδας, αλλά και παράλληλα έναν απ' τους σημαντικότερους πρεσβευτές μας στο εξωτερικό. Απ' το καλοκαίρι του 2016 έχει κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία της Εθνικής, ενώ ένα χρόνο αργότερα μπήκε στην -προπονητική- ζωή του και η ΑΕΚ, με την οποία κυνηγάει με αξιώσεις τον τίτλο του πρωταθλητή.

Όσα κατάφερε στα 20+ χρόνια επαγγελματικής καριέρας, αλλά και το μεγάλο στοίχημα της Εθνικής αποτέλεσαν τους κυριότερους λόγους προκειμένου να τον συναντήσουμε στο House Twenty Four, όπου για περισσότερο από μία ώρα μάς ανέλυσε τα σχέδιά του, αλλά και την κοσμοθεωρία του. Δεν διστάζει να αναφερθεί στα "κακώς κείμενα" του ελληνικού αθλητισμού, μιλάει ξεκάθαρα για τα σοβαρά προβλήματα που συνάντησε στην Εθνική, ενώ κάνει λόγο για στοχοποίησή του από συγκεκριμένους ανθρώπους λόγω της παράλληλης παρουσίας του σε ΑΕΚ και αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Οι μάχες του ελληνικού πρωταθλήματος με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, οι στόχοι της Εθνικής, αλλά και η συμβολή του αντιπροέδρου της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ, Σταμάτη Παπασταμάτη στο τμήμα χάντμπολ αποτέλεσαν το επίκεντρο της συζήτησή μας. Μίας συζήτησης που κινήθηκε απ' τα παιδικά χρόνια στη Σαλαμίνα μέχρι τους Γερμανούς "που δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη" και τους αγώνες για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Τουρκία τον περασμένο Ιανουάριο.

Δεν ξέφυγα ποτέ ως αθλητής

- Πώς ένα παιδί αποφασίζει να ασχοληθεί με το χάντμπολ, σε μία εποχή που το άθλημα δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Ελλάδα;

"Πρέπει να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω, όταν ήμουν στη Σαλαμίνα. Στο σχολείο μου άρεσε να παίζω πινγκ πονγκ, αλλά και λίγο ποδόσφαιρο. Όμως, μαζί με κάποιους φίλους αποφασίσαμε να ασχοληθούμε πιο ενεργά με το χάντμπολ. Υπήρχε ο Τελαμώνας Σαλαμίνος, ένα απ' τα πιο παλιά σωματεία χειροσφαίρισης στην Ελλάδα, μαζί με τον Πανελλήνιο και τον Αμύντα. Η αλήθεια είναι πως αρχικά είχαν ξεκινήσει το χάντμπολ κάποιοι καλοί φίλοι μου, οι οποίοι στη συνέχεια παρέσυραν κι εμένα. Εγώ, βέβαια, συνέχισα, ενώ αυτοί σταμάτησαν (σ.σ. γέλια)".

- Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις επάγγελμα ένα τέτοιο άθλημα, ειδικά εκείνη την εποχή;

"Δεν το είδα ως επάγγελμα. Αυτό προκύπτει στην πορεία. Κάποια στιγμή είναι πιθανό το χόμπι σου να γίνει επάγγελμα, όπως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο βόλεϊ. Από εκεί και πέρα, οφείλεις να το υποστηρίζεις όσο πιο καλά μπορείς".

- Κατακτήσατε πέντε πρωταθλήματα στην Ελλάδα με Ιωνικό ΝΦ, Βριλήσσια, Δούκα και Πανελλήνιο. Υπάρχει κάποιο που ξεχωρίζετε;

"Όχι. Κάθε πρωτάθλημα έχει τη δική του σημασία. Όλα ήταν εξίσου δύσκολα και ξεχωριστά. Δεν θα ήθελα να μπω σε διαδικασία να ξεχωρίσω κάποιο".

- Τι κάνει διαφορετικό το χάντμπολ και γιατί ένα παιδί να ασχοληθεί μαζί του;

"Όταν παίζεις χάντμπολ πρέπει να είσαι δυνατός, γρήγορος, εύστροφος. Δεν χρειάζεται να είσαι πολύ ψηλός, αλλά όχι και πολύ κοντός (σ.σ. γέλια). Το συγκεκριμένο άθλημα μπορεί να υποστηρίξει οποιαδήποτε σωματοδομή. Το θέμα είναι πόσο θέλει ένα παιδί να ασχοληθεί με το χάντμπολ. Αναφέρομαι στην Ελλάδα, γιατί στο εξωτερικό είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το άθλημα".

- Πρόκειται για ένα άθλημα με πάρα πολλές και σκληρές επαφές. Πώς κι οι αθλητές δεν τραυματίζονται σοβαρά;

"Παίζουν σημαντικό ρόλο η σωματοδομή και οι προπονήσεις. Πρόκειται για δυνατά παιδιά. Βέβαια, τα μαρκαρίσματα δεν γίνονται για να τραυματίσεις τον αντίπαλό σου. Εσύ προσπαθείς με κάθε τρόπο να τον σταματήσεις, κι ο άλλος να αποφύγει το μαρκάρισμα. Πολύ δύσκολα, πάντως, υπάρχουν σοβαροί τραυματισμοί ανάμεσα σε αμυντικό κι επιθετικό. Γενικά, οι κανονισμοί είναι πάρα πολύ αυστηροί. Μέχρι κι άμεση αποβολή απ' τον αγώνα".

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας ήταν οι καλύτεροι, το χάντμπολ θα μπορούσε να στηριχθεί περισσότερο

- Ήσασταν ένας απ' τους κορυφαίους παίκτες του χάντμπολ στην Ελλάδα. Υπήρξε κάποια στιγμή στην καριέρα σας που "ξεφύγατε" και θεωρήσατε πως είστε ο καλύτερος ή ήσασταν πάντα προσγειωμένος;

"Δεν είχα ποτέ τέτοια προβλήματα. Θεωρώ πως ο καθένας κουβαλάει τον δικό του σταυρό. Οπότε όχι, δεν ξέφυγα ποτέ. Απ' τους γονείς μου πήρα κάποια πράγματα, τα οποία ακολουθώ μέχρι τώρα. Θέλω να πιστεύω πως δεν έχω κάνει κάτι που θα είχε αρνητικό αντίκτυπο. Γιατί, σε μία τέτοια περίπτωση, είναι σίγουρο πως θα σχολιαζόταν. Εκτός κι αν έχω τόσο καλούς φίλους που με ανέχονται (σ.σ. γέλια)".

- Πώς ήταν η εμπειρία του εξωτερικού; Τι σας δίδαξε; Σας έκανε καλύτερο παίκτη, καλύτερο άνθρωπο;

"Η εμπειρία στο εξωτερικό τα βελτίωσε όλα. Τον τρόπο σκέψης όχι μόνο εντός γηπέδου, αλλά κι έξω απ' αυτό. Ειδικά στη Γερμανία, η οποία είναι η 'χώρα του χάντμπολ', δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω ή στην τύχη. Απ' το τι θα φας, πώς θα προετοιμαστείς, πόσες διακοπές θα έχεις το καλοκαίρι. Φαντάσου εγώ ήμουν 1.90 και 88 κιλά όταν πήγα και μόλις με είδαν μου είπαν πως πρέπει να πάω 95-96 κιλά προκειμένου να αντέχω τις επαφές. Σε διαφορετική περίπτωση θα υπέφερα. Επίσης, βελτίωσα τον τρόπο σκέψης όσον αφορά στην προπόνηση, γιατί μικρότερος έπαιζα κυρίως με το ταλέντο. Κατάλαβα πως αν θέλεις να ξεχωρίσεις, μπορεί να το κάνεις μόνο μέσα από σκληρή δουλειά".

- Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας ως αρχηγός, είναι το highlight καριέρας σας; Ειδικά απ' την στιγμή που η ομάδα έκανε καλή πορεία και κατέκτησε στην 6η θέση.

"Αν και είχα την τιμή να είμαι για πολλά χρόνια αρχηγός στην Εθνική, οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν κάτι το φανταστικό. Δεν ξέρω τι λέει ο κόσμος, αλλά εγώ θεωρώ πως ήταν οι καλύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες που μπορεί να διοργανώσει μία χώρα. Δεν πιστεύω πως μπορούν να διοργανώσουν καλύτερους απ' τους δικούς μας. Ξέρετε, οι Έλληνες είμαστε της υπερβολής. Όμως, οι Αγώνες ήταν σε όλα τα επίπεδα εξαιρετικοί. Δεν είχαμε την ευτυχία να πάμε σε άλλους, όμως οι αντίπαλοί μας που είχαν την εμπειρία και μπορούσαν να μπουν σε διαδικασία σύγκρισης, μας έλεγαν πως οι προηγούμενοι ήταν ένα τίποτα μπροστά σ' αυτό που έζησαν στην Αθήνα.

Σε αγωνιστικό επίπεδο, δεν περιμέναμε πως θα μπαίναμε στην εξάδα του τουρνουά. Ωστόσο, είχαμε δουλέψει σκληρά τα προηγούμενα χρόνια, κάναμε θυσίες τόσο οι αθλητές, όσο και το τεχνικό επιτελείο, κι είδαμε πως μπορούμε να κοντράρουμε τις ομάδες του κορυφαίου επιπέδου".

Έβαζα όρο σε όλα τα συμβόλαια να παίζω στην Εθνική

- Την επόμενη χρονιά κατακτήσατε την 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ολοκληρώνοντας μία εξαιρετική διετία. Θεωρείτε πως η δική σας φουρνιά ήταν μία απ' τις καλύτερες του ελληνικού χάντμπολ;

"Ναι, ήταν η καλύτερη φουρνιά. Απλώς η ομάδα είχε ένα κεντρικό στόχο, που ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Όμως, από εκεί και πέρα, τα παιδιά και είχαν προσωπικούς στόχους και δούλεψαν σκληρά τόσο ατομικά όσο και ομαδικά γι' αυτούς. Δεν είχαμε τον σταρ, αλλά ήμασταν μία πολύ σκληρή ομάδα. Αυτό ήταν το στοιχείο που μας διέκρινε. Ήμασταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης".

- Θεωρείτε πως το άθλημα έχει την στήριξη που το αξίζει στην Ελλάδα; Βάσει και των επιτυχιών που έχει φέρει στη χώρα.

"Ύστερα απ' τις επιτυχίες, το άθλημα θα μπορούσε να είχε στηριχθεί λίγο παραπάνω. Αυτό αφορά, βέβαια, και την Ομοσπονδία, που γνωρίζω εκ των έσω ότι προσπάθησε. Όμως, φυσικά, χρειάζεται και η στήριξη της πολιτείας, αλλά και των ΜΜΕ. Η αλήθεια είναι πως ξέχωρα απ' τις επιτυχίες, υπάρχει ένα παράπονο, επειδή το επίπεδο θα μπορούσε να είναι αρκετά υψηλότερο. Γνωρίζουμε πως στον ελληνικό αθλητισμό θα πρέπει πρώτα να δώσεις για να πάρεις, αλλά εμείς εκείνη την περίοδο είχαμε παλέψει σκληρά για να φέρουμε τις επιτυχίες".

- Το 2016 αναλάβατε τις τύχες της Εθνικής. Πόσο όμορφο είναι το συναίσθημα να έχεις διατελέσει αρχηγός και προπονητής;

"Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής είναι η κορύφωση για έναν άνθρωπο που άρχισε να αγωνίζεται με το εθνόσημο απ' το 1984. Συμμετείχα στις εθνικές Παίδων, Νέων και Ανδρών και δεν έλειψα ποτέ. Γενικά, ακόμα κι όταν αγωνιζόμουν στο εξωτερικό, η Εθνική ήταν πάντα η προτεραιότητά μου. Μάλιστα, υπήρχε όρος στο συμβόλαιό μου ότι αν προέκυπτε κλήση απ' την Εθνική να μην μου σταθούν εμπόδιο. Πάντα συμφωνούσαν οι ομάδες, δεν είχα ποτέ πρόβλημα. Από εκεί και πέρα, ο ρόλος του ομοσπονδιακού τεχνικού είναι πολύ δύσκολος".

Όταν ανέλαβα υπήρχαν πολλά προβλήματα, οι παίκτες δεν ήθελαν να παίξουν για την Εθνική

- Ποιο είναι πιο δύσκολο; Να είσαι παίκτης ή προπονητής;

"Προπονητής. Δεν υπάρχει σύγκριση. Ως προπονητής πρέπει να διαχειριστείς πάρα πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες. Πρέπει να πείσεις τους παίκτες τι κάνουμε, πώς το κάνουμε και τι θέλουμε να πετύχουμε".

- Πώς πηγαίνει η νέα προσπάθεια στην Εθνική; Είχατε πρόσφατα τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπου η ομάδα έδειξε σημάδια βελτίωσης, παρά την κατάληψη της τελευταίας θέσης του ομίλου.

"Όπως προείπες, ανέλαβα την Εθνική το 2016. Κατά καιρούς μου είχαν γίνει προτάσεις για συνέντευξη, αλλά δεν θεώρησα σκόπιμο να μιλήσω. Όμως, από κάποια στιγμή και ύστερα η άρνηση και η ευγένεια θεωρούνται αδυναμία. Γι' αυτό θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.

Το 2016, καθίσαμε μαζί με την Ομοσπονδία κι αποφασίσαμε πως πρέπει να συμμαζέψουμε την ομάδα. Η πραγματικότητα είναι πως υπήρχαν πολλά προβλήματα. Μάλιστα, όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά οι σύμβουλοι της Ομοσπονδίας υπήρχε μία "καμμένη γη".

- Η "καμμένη γη" αφορούσε οργανωτικά ή αγωνιστικά ζητήματα;

"Υπήρχε γενικότερα μία απροθυμία πολλών παικτών να παίξουν στην εθνική ομάδα. Γι' αυτό το λόγο, μιλήσαμε με την Ομοσπονδία, τα βάλαμε κάτω και είδαμε τι ακριβώς συμβαίνει. Εγώ διατηρώ πολύ καλές σχέσεις με τα παιδιά, ενώ βοήθησε πάρα πολύ κι η Ομοσπονδία προκειμένου να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα. Πλέον, όλα τα παιδιά είναι πρόθυμα να φορέσουν το εθνόσημο.

Αρχίσαμε μ' έναν συγκεκριμένο αριθμό παικτών και βάλαμε ως στόχο να δημιουργήσουμε μία ανταγωνιστική ομάδα. Σε πρώτη φάση θέλαμε να διεκδικήσουμε την απευθείας πρόκριση στα προκριματικά για το 2020, που είναι ένα σημαντικό επίτευγμα. Ήμασταν στον ίδιο όμιλο με τη Νησιά Φερόε και την Κύπρο, αλλά παρά τις δύσκολες συνθήκες, καταφέραμε να πάρουμε την πρόκριση. Σε λίγο καιρό θα μάθουμε τους αντιπάλους μας στη δεύτερη φάση".

- Μέσα στη σεζόν είχατε και τους αγώνες για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

"Ναι. Μέσα απ' αυτούς τους αγώνες θέλαμε αρχικά να δούμε σε τι επίπεδο βρισκόμαστε, γιατί είναι άλλο να παίζεις με τα Νησιά Φερόε και την Κύπρο κι άλλο με το Βέλγιο, την Ολλανδία και την Τουρκία. Φαντάσου πως την Τουρκία την είχαμε αντιμετωπίσει σε φιλικούς αγώνες πριν παίξουμε με τα Νησιά Φερόε, αλλά πλέον έχει αλλάξει προς το καλύτερο.

Στα πρώτα παιχνίδια με Τουρκία και Ολλανδία κάναμε δύο απογοητευτικές ήττες. Προσωπικά, θεωρώ πως αδικήσαμε τους εαυτούς μας. Γι’ αυτό το λόγο, σε συνδυασμό με κάποιους τραυματισμούς, αποφάσισα να πάω σε κάποιες αλλαγές που θα γίνονταν σε βάθος χρόνου. Είμαι της λογικής πως πρέπει να στηριχθούμε σε νέα παιδιά και να 'χτίσουμε' απ' το μηδέν την ομάδα. Το τελευταίο διάστημα, όπως έδειξαν και τα παιχνίδια με μέσα στον Ιανουάριο, έχουμε κάνει βήματα προόδου και παρουσιαστήκαμε ιδιαίτερα ανταγωνιστικοί, παρά το γεγονός πως δεν καταφέραμε να πάρουμε νίκες. Βέβαια, υπήρξαν κάποιοι που καλλιέργησαν προσδοκίες ακόμα και για πρόκριση, ενώ κάτι τέτοιο ήταν εκτός λογικής.

Θέλω να ξεκαθαρίσω πως η συγκεκριμένη ομάδα δεν έχει καμία σχέση με τις προηγούμενες. Όποιος δεν το βλέπει είναι ανόητος ή έχει δόλο.

- Το λέτε υπό την έννοια πως η ομάδα είναι καλύτερη σε θέματα οργανωτικά κι αγωνιστικά;

"Ναι, βέβαια. Είναι μία εντελώς διαφορετική ομάδα, με εντελώς διαφορετικούς αθλητές. Κυρίως αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, αφού απ' την Ομοσπονδία δεν έχω κάποιο παράπονο. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως όλες οι Ομοσπονδίες πλήττονται οικονομικά στην Ελλάδα. Η δική μας προσπαθεί και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Βέβαια, όπως τους έχω τονίσει, έχουμε πολλά περιθώρια βελτίωσης σε θέματα οργάνωσης και προγραμματισμού. Για παράδειγμα, το σχεδιασμό για τη δημιουργία θέσεων στο staff της ομάδας, όπου ανεξάρτητα ποιος είναι προπονητής οι θέσεις θα παραμείνουν ανεξαρτήτως προσώπων. Η τελευταία προσθήκη είναι του Δημήτρη Καφφάτου ως προπονητής τερματοφυλάκων και θα ακολουθήσει και άλλη.

Για εμένα, το παράδοξο είναι πως δημιουργήθηκαν ελπίδες χωρίς να υπάρχει λογική. Ουσιαστικά, κρυβόμαστε πίσω απ' το δάκτυλό μας. Θα πρέπει, αρχικά, να δούμε το ελληνικό πρωτάθλημα. Ποιο είναι το ελληνικό πρωτάθλημα; Ποιοι αθλητές έρχονται στο ελληνικό πρωτάθλημα; Πώς παίζουν στο ελληνικό πρωτάθλημα; Αυτά τα ερωτήματα έρχονται πάντα σε συνάρτηση με τους αθλητές και την ποιότητα των πρωταθλημάτων της υπόλοιπης Ευρώπης.

Το να λέμε ότι θέλουμε να προκριθούμε ενώ δεν υπάρχουν οι βάσεις είναι ουτοπικό. Νομίζετε πως εγώ δεν θέλω να προκριθώ; Δεν θέλω να κερδίσω; Όμως, με το να ωραιοποιούμε συνέχεια μία κατάσταση δεν βοηθάμε ούτε την Εθνική ούτε το άθλημα. Πρέπει κάποια στιγμή να κοιτάξουμε την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι πως η Ολλανδία δούλευε οχτώ χρόνια πάνω στο συγκεκριμένο πρότζεκτ, το Βέλγιο έξι, ενώ οι Τούρκοι επενδύουν πολλά χρήματα στο άθλημα. Αντίθετα, εμείς είμαστε στην αρχή. Το πιο σημαντικό είναι να δουλέψουμε, να σπαταλήσουμε εργατοώρες και να δημιουργήσουμε μία ανταγωνιστική ομάδα. Μόνο όταν δώσεις το μάξιμουμ, μπορείς να καταλάβεις την πραγματική αξία σου. Με ημίμετρα δεν πετυχαίνεις τίποτα".

- Άρα ο μεγάλος στόχος είναι το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2020.

"Ναι, με μία υποσημείωση. Απ' το 2020 θα συμμετέχουν 24 αντί για 16 ομάδες στην τελική φάση του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος, το οποίο σημαίνει πως έχουμε περισσότερες ελπίδες για την πρόκριση. Προφανώς κανείς δεν θα μας αφαιρέσει το δικαίωμα να διεκδικήσουμε την πρόκριση. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία δεν αύξησε τις ομάδες για να προκριθεί η Ελλάδα. Οι ομάδες έγιναν 24 επειδή πολλές ισχυρές χώρες της Ευρώπης δεν είχαν καταφέρει να προκριθούν ποτέ στα τελικά. Χώρες που επενδύουν εκατομμύρια. Άρα, εμείς θα διεκδικήσουμε να πάρουμε αυτό που μας αξίζει, αλλά να ξέρουμε και πού βρισκόμαστε σε σχέση με τους υπόλοιπους.

Καταρχάς, το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2020 γίνεται σε τρεις χώρες. Αυστρία, Νορβηγία, Σουηδία. Άρα τα εισιτήρια από 24 γίνονται αυτόματα 21. Η νικήτρια της προηγούμενης διοργάνωσης περνάει απευθείας. Άρα 20. Επομένως, το έργο παραμένει δύσκολο. Η θεωρία απ' την πράξη έχει μεγάλη απόσταση. Ο αθλητισμός δεν είναι πολιτική. Εδώ πρέπει να σπαταλήσεις χρόνια, να έχεις υπομονή και επιμονή για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Βρίσκομαι στις εθνικές απ' το 1984. Οι λύπες είναι πάρα πολύ περισσότερες απ' τις χαρές. Πρέπει κάποια στιγμή να δούμε την πραγματικότητα κατάματα. Αν μιλήσω για την ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος θα απογοητεύσω πολλούς".

- Ποια είναι, λοιπόν, η ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος;

"Μαζί με τον συνεργάτη μου, τον Γιώργο Βασιλειάδη, έχουμε τη δυνατότητα να αντλούμε στοιχεία απ' το ελληνικό πρωτάθλημα, τα οποία μας βοηθούν στην Εθνική. Η Εθνική είναι ο 'καθρέφτης' του ελληνικού πρωταθλήματος. Για παράδειγμα, στην Εθνική δεν υπάρχει παίκτης που να σουτάρει απ' τα εννέα μέτρα. Γιατί; Διότι δεν υπάρχει ούτε στο ελληνικό πρωτάθλημα. Όλοι προσπαθούν να πάνε πιο κοντά στην εστία. Αντίθετα, σε διεθνές επίπεδο αν δεν υπάρχει σουτ απ' τα εννέα μέτρα, η ομάδα δεν πηγαίνει πουθενά. Στην Ελλάδα υπάρχουν παίκτες που μπορούν να το υποστηρίξουν, αλλά δεν γίνεται.

Παράλληλα, διαπιστώσαμε ότι το πρωτάθλημά μας είναι πάρα πολύ αργό. Γενικά, υπάρχουν αρκετά ευρήματα για την ποιότητα του πρωταθλήματός μας, τα οποία έχω σκοπό να τα μοιράσω και στους υπόλοιπους προπονητές. Απ' την πλευρά μας, θα πρέπει να κάνουμε μία αυτοκριτική. Θα πρέπει να καταλάβουμε σε τι σημείο βρισκόμαστε. Το πρωτάθλημα μας δεν έχει δεχθεί καμία παρέμβαση όλα αυτά τα χρόνια για το πώς παίζουμε, πώς πρέπει ή μπορούμε, ενώ αντίθετα στηρίζεται μόνο σε ορισμένες προσωπικότητες. Ουσιαστικά, είμαστε μία ταχύτητα πίσω".

Σημαντικό που υπάρχουν η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ κι ο Ολυμπιακός στο ελληνικό πρωτάθλημα

- Ποιος θεωρείτε πως έχει την ευθύνη; Οι αθλητές, οι προπονητές, η Ομοσπονδία;

"Είναι ένας συνδυασμός. Καταρχάς, εγώ δεν μπορώ να πω σε κάθε σύλλογο τι θα κάνει με τους παίκτες του. Εγώ μιλάω με τα παιδιά κι αυτό που τους λέω είναι πως δεν είναι δυνατόν ο Έλληνας χαντμπολίστας να σταματάει 2 και 2,5 μήνες το καλοκαίρι για διακοπές.

Οι ομάδες που θέλουν να βρίσκονται στην Α1, θα πρέπει να υποστηρίξουν τις ενέργειες για αύξηση της διάρκειας της σεζόν της ομάδας τους. Πλέον, είμαστε τυχεροί γιατί και στο ελληνικό πρωτάθλημα υπάρχουν μεγάλοι σύλλογοι όπως η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ. Υπάρχουν παραδοσιακές δυνάμεις όπως ο Φίλιππος Βέροιας κι ο Διομήδης Άργους που μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του πρωταθλήματος. Θα πρέπει όλες οι πλευρές να κατανοήσουν πόσο σημαντικές είναι και για την Εθνική".

- Αναφέρατε προηγουμένως πως οι Ομοσπονδίες ακούνε πολλά και ίσως πολλές φορές άδικα. Η ΟΧΕ είναι δεκτική στις προτάσεις σας; Συμμετέχει ενεργά στο πρότζεκτ;

"Κοίταξε, όπως σου είπα και προηγουμένως, δεν έχω παράπονα απ' την Ομοσπονδία. Ό,τι μπορεί, το κάνει. Από εκεί και πέρα, όμως, θα πρέπει κι η Ομοσπονδία να καταλάβει πως αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μία καλή εθνική ομάδα ένας τρόπος υπάρχει: δουλειά, δουλειά, δουλειά. Τον περασμένο Δεκέμβριο έδωσα μία συνέντευξη για ένα ντοκιμαντέρ της Ολυμπιακής Επιτροπής, με αφορμή τα 40ά γενέθλια του αθλήματος στην Ελλάδα, όπου εξηγούσα πώς δουλέψαμε απ' το 2000 έως το 2004 για να καταφέρουμε να φανούμε ανταγωνιστικοί στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Όπως είπα και στους ανθρώπους της Ομοσπονδίας, δεν περιέγραφα απλά τι κάναμε, αλλά και τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Ούτε τότε ήταν εύκολα τα πράγματα. Τρώγαμε 'ξύλο'. Δεχόμασταν δέκα γκολ στο κεφάλι. Όμως, παρά τις αποτυχίες, δουλεύαμε σκληρά, με ταπεινότητα και σε βάθος χρόνου η προσπάθειά μας απέδωσε καρπούς. Προφανώς δεν επρόκειτο για θαύμα. Ήμασταν απλά μία πραγματική ομάδα. Αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα. Τα παιδιά με στηρίζουν 100% και τους ευχαριστώ. Προσωπικά, τους πιστεύω και θα πάω μαζί τους μέχρι τέρμα".

Θα προστατεύσω την Εθνική και την ΑΕΚ όσο μπορώ και με οποιοδήποτε κόστος

- Το γεγονός πως, παράλληλα με την Εθνική, είστε και στην ΑΕΚ, που είναι μία ανταγωνιστική ομάδα, βοηθάει το έργο σας;

"Σίγουρα με βοηθάει. Είμαι συνέχεια σε εγρήγορση. Βλέπω κάθε αγωνιστική τους παίκτες, τουλάχιστον αυτούς που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Βέβαια, δεν βολεύει κάποιους άλλους, για τους δικούς τους λόγους, που δεν αφορούν την ομάδα".

- Τι εννοείτε;

"Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν ότι μπορεί ένας προπονητής να συνδυάσει τη δουλειά σε έναν σύλλογο με την εθνική ομάδα. Εγώ δεν λέω ότι είναι εύκολο, αλλά θεωρώ πως τα θετικά είναι περισσότερα απ' τα αρνητικά. Κατανοώ πως ένας προπονητής, σε μία τέτοια θέση, όπως είναι αυτή του ομοσπονδιακού τεχνικού, θα πρέπει να είναι ενωτικός. Να κοιτάζει το καλό της ομάδας του, αλλά πολύ περισσότερο της Εθνικής. Όμως, όπως έχω τονίσει στην Ομοσπονδία και στο σύλλογό μου, η Εθνική είναι προτεραιότητα και είναι πάνω απ' όλους. Υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν παίκτη ή προπονητή απ' το να είναι στην εθνική ομάδα; Απ' την πλευρά τους, οι άνθρωποι της ΑΕΚ το έχουν καταλάβει απόλυτα και με βοηθούν σημαντικά. Άλλωστε, εννιά στις δέκα εθνικές έχουν προπονητές που εργάζονται παράλληλα και σε συλλόγους. Ελάχιστες χώρες έχουν full-time προπονητή.

Νιώθω, βέβαια, πώς μέσα από όλη αυτήν τη διαδικασία υπάρχει μια στοχοποίηση προς το πρόσωπο μου από συγκεκριμένους ανθρώπους, αλλά για διαφορετικούς λόγους ο καθένας τους. Το καταλαβαίνω έως ένα βαθμό λόγω της δυναμικής που έχει η ΑΕΚ. Είμαι πλέον 47 στα 48 και ό,τι έχω καταφέρει, το έχω καταφέρει μέσα από αυστηρή κριτική. Όπως σου προείπα, οι λύπες ήταν πολύ περισσότερες απ' τις χαρές. Αλλά αυτό που θέλω να τονίσω είναι πως θα προστατεύσω τόσο την Εθνική όσο και την ΑΕΚ, όσο μπορώ και με οποιοδήποτε κόστος. Δεν θέλω να θεωρείται ότι επειδή δεν μιλάω, ότι είμαι αδύναμος. Είμαι απ' το 1984 στο χώρο του χάντμπολ. Όπως μου κάνουν κριτική, μπορώ να κάνω κι εγώ κριτική. Και οι κρίνοντες κρίνονται. Εμένα με ενδιαφέρει να δώσω το μάξιμουμ τόσο στην Εθνική όσο και στην ΑΕΚ. Θα δίνω το 101% με όσες δυνάμεις έχω για να κατακτήσουμε τους στόχους μας".

- Επειδή αναφερθήκαμε προηγουμένως στον ανταγωνισμό στο ελληνικό πρωτάθλημα, η συμμετοχή του Ολυμπιακού θεωρείτε πως βοηθάει προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και προβολή του αθλήματος;

"Βοηθάει σημαντικά. Τα προηγούμενα χρόνια πιστεύαμε πως ίσως οι μεγάλοι σύλλογοι δεν ήταν απαραίτητοι για την ανάπτυξη του χάντμπολ στην Ελλάδα. Πλέον, γίνεται κατανοητό πως είναι ουτοπία να πιστεύεις κάτι τέτοιο. Ένα άθλημα χρειάζεται μεγάλους συλλόγους για να πάει μπροστά. Θέλει την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό. Μακάρι στο μέλλον να δημιουργήσουν ομάδες κι οι Παναθηναϊκός και Άρης. Οι μεγάλοι σύλλογοι έχουν τα καλά τους και τα κακά τους. Αλλά πιστεύω πως και σ' αυτή την περίπτωση είναι περισσότερα τα πλεονεκτήματα απ' τα μειονεκτήματα".

Πολυτέλεια για τον ελληνικό αθλητισμό ο Παπασταμάτης

- Είστε ικανοποιημένος απ' την μέχρι στιγμή πορεία σας στην ΑΕΚ;

"Η αλήθεια είναι πως εμείς εφέτος στην ΑΕΚ κάναμε ένα νέο ξεκίνημα για την δημιουργία μιας εντελώς καινούργιας ομάδας έχοντας την απόλυτη στήριξη του προέδρου της Ερασιτεχνικής, Αλέξη Αλεξίου. Συνεργαζόμαστε πολύ καλά. Το πιο σημαντικό κομμάτι στο τμήμα μας αφορά τον αντιπρόεδρο, κ. Σταμάτη Παπασταμάτη, ο οποίος είναι ο ηγέτης μας. Στηρίζει την ομάδα και λύνει τα προβλήματα πριν καν εμφανιστούν. Έχει μία ξεχωριστή κουλτούρα και ποιότητα ως άνθρωπος. Είναι κέρδος και πολυτέλεια, όχι μόνο για την ΑΕΚ, αλλά και γενικότερα για τον ελληνικό αθλητισμό. Χρειαζόμαστε τέτοιους παράγοντες. Αισθανόμαστε τυχεροί που τον έχουμε στην ομάδα.

Μάλιστα, προγραμματίζουμε και οργανώνουμε από φέτος το τμήμα με υπομονή και επιμονή για τη δημιουργία μιας ομάδας που όχι μόνο θα πρωταγωνιστεί, αλλά να μπορέσει να κατακτήσει και τίτλους χωρίς να παίζουν κυρίαρχο ρόλο μόνο τα χρήματα που προφανώς είναι σημαντική βοήθεια. Άλλωστε, και τις προηγούμενες χρονιές επενδύθηκαν πολύ μεγάλα νούμερα με συγκεκριμένα αποτελέσματα".

- Γενικά, το φετινό πρωτάθλημα πώς το βλέπετε; Θα έχουμε ντέρμπι στους τελικούς;

"Σίγουρα θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον. Η ομάδα που θα το κατακτήσει τελικά θα πρέπει να κουραστεί και να παλέψει για να τα καταφέρει. Έτσι πρέπει να είναι η δομή ενός πρωταθλήματος προκειμένου να το παίρνει ο πιο άξιος. Πιστεύω πως θα γίνουν καλοί αγώνες".

*Η συνέντευξη και η φωτογράφιση έγινε στο Σπίτι της 24MEDIA.

Photo Credits: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography