Το Sport24.gr συνάντησε τον Νταβίντ Φουστέρ στο νέο του "σπίτι", το "Εστάδιο Κολισέουμ Αλφόνσο Πέρεθ" λίγο έξω από τη Μαδρίτη. Η φετινή χρονιά τον βρίσκει να μη φορά ερυθρόλευκη, αλλά μπλε φανέλα. Αυτή της Χετάφε.

Μετρά εννιά συμμετοχές με τους "αθουλόνες", οι οποίοι βρίσκονται στην τέταρτη θέση της δεύτερης ισπανικής κατηγορίας και διεκδικούν με αρκετά καλές πιθανότητες την επιστροφή τους στην πρώτη. Μαζί με τον 34χρονο Ισπανό άσο "ξετυλίξαμε" το "κουβάρι" της ζωής του στον Ολυμπιακό. Από την ημέρα που ήρθε και είδε το όνομά του να περνά στα... ψιλά των ελληνικών πρωτοσέλιδων, μέχρι την ημέρα που έφυγε από τον Πειραιά.

Τον Βαλβέρδε, τον Μίτσελ, τον Μάρκο Σίλβα, το γκολ - σύμβολο αυτοθυσίας κι αυταπάρνησης απέναντι στη Μάλμε. Τον Τσόρι Ντομίνγκες που περνά (κατά κάποιο τρόπο) ότι πέρασε κι ο ίδιος πέρυσι, το δίδυμο Μποτία-Ντα Κόστα που δέχεται κριτική πανταχόθεν, την ποδοσφαιρική ενηλικίωση και ωρίμανση των Ρέτσου, Μανθάτη κι Ανδρούτσου.

Τα ματς που δεν έχει ξεχάσει με τη φανέλα του Ολυμπιακού, αλλά κι αυτά που τον πόνεσαν και θα τα έπαιζε ξανά για να τα νικήσει. Τα βήματα που θεωρεί ότι βρίσκεται ο Ολυμπιακός μπροστά από ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, αλλά και τι θα έκανε - το έχει ξεκάθαρο στο μυαλό του - εάν ερχόταν πρόταση από αυτούς. Έξι χρόνια ήταν αυτά, κι όπως ομολογεί κι ο ίδιος: "τα καλύτερα έξι χρόνια της ζωής μου".

Ο Φουστέρ κάθισε σε μια από τις καρέκλες της εξέδρας του "Εστάδιο Κολισέουμ Αλφόνσο Πέρεθ" με θέα τον αγωνιστικό χώρο λίγο μετά την προπόνηση, εμείς απέναντί του και η "ανάκριση" ξεκίνησε.

- Νταβίντ σε συνηθίσαμε στην Ελλάδα. Τώρα, ξανά στην Ισπανία...

"Ναι, επιστροφή στο σπίτι. Πάνω-κάτω έχω προσαρμοστεί ξανά στην... Ισπανία".

- Θέλω να πάμε στην πρώτη ημέρα, τότε που ο Ερνέστο Βαλβέρδε σου απηύθυνε την πρό(σ)κληση να έρθεις στην Ελλάδα. Πολλές σκέψεις του τύπου "πάω-δεν πάω";

"Ναι σε προσωπικό επίπεδο, μόλις είχα παντρευτεί, η γυναίκα μου είχε μια σταθερή δουλειά και δεν ήξερα εάν θα μπορούσε να έρθει μαζί μου. Είχα πολλές αμφιβολίες. Αρχικά, είχα και συμβόλαιο με τη Βιγιαρεάλ εκείνο το διάστημα και δεν μου είχε περάσει από το μυαλό η αποχώρηση. Αλλά, εντάξει, ο Βαλβέρδε μίλησε μαζί μου, μου είπε ότι χρειαζόταν έναν ποδοσφαιριστή με τα χαρακτηριστικά μου στην ομάδα. Την αποδέχθηκα (σ.σ την πρόταση) και πέρασα έξι χρόνια στην Ελλάδα. Τα καλύτερα έξι χρόνια της ζωής μου".

- Υπάρχει μια περίεργη ιστορία. Όταν ήρθες στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό το όνομά σου πέρασε στα... "ψιλά" των πρωτοσέλιδων των ελληνικών εφημερίδων. Δηλαδή, οι πρώτες σελίδες είχαν με μεγάλα γράμματα άλλους μεταγραφικούς στόχους και με μικρά σε μια γωνία το δικό σου. Το γνωρίζεις; Αισθάνεσαι μια δικαίωση με όλη αυτή την πορεία που έκανες και κέρδισες αυτή την εκτίμηση και την υπόληψη ανάμεσα στους φιλάθλους και την ομάδα;

"Στην τελική, όλη η δουλειά που έκανα, έλαβε την ανταμοιβή της από την αγάπη με την οποία με περιέβαλε ο κόσμος. Αλλά όταν ήρθα, ήμουν ένας ποδοσφαιριστής άγνωστος. Είναι φυσιολογικό, ο κόσμος δεν με γνώριζε εκεί (σ.σ στην Ελλάδα). Ήμουν ένας ακόμη ποδοσφαιριστής που πήρε ο Ολυμπιακός, όλοι έλεγαν να δούμε πόσο θα καθίσει, τι θα κάνει, ο Τύπος δεν μιλούσε για εμένα, το κοινό στα πρώτα ματς με αποδοκίμαζε σε μερικά από αυτά..."

- Πώς αισθανόσουν σε αυτό το χρονικό σημείο, δηλαδή στο πρώτο σου διάστημα στην Ελλάδα, να ακούς αποδοκιμασίες... σκέφτηκες ακόμη και να αποχωρήσεις;

"Δεν σκέφτηκα να επιστρέψω, γιατί δεν είμαι ένας άνθρωπος που τα παρατάει, που ρίχνει λευκή πετσέτα. Πρέπει να συνεχίσεις να δουλεύεις και να κοιτάζεις μπροστά κι αυτό έκανα. Πάντα είναι θετικό όταν έχεις την εμπιστοσύνη του προπονητή, κι εγώ σε εκείνο το σημείο είχα την εμπιστοσύνη του προπονητή. Μου ζήτησε να συνεχίσω να δουλεύω και να βάζω τα στοιχεία μου στην ομάδα και τελείωσα εκείνη τη σεζόν με 13 γκολ...."

- Ο καλύτερος προπονητής που είχες κατά τη διάρκεια της καριέρας σου στον Ολυμπιακό;

"Ο Βαλβέρδε. Αυτός που με εμπιστεύτηκε πιο πολύ από όλους, αυτός με τον οποίον είχα τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής, αυτός που μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω σε ένα μεγάλο κλαμπ, όπως ο Ολυμπιακός και να δείξω το ταλέντο μου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συμμετέχοντας στο Champions League και να σκοράρω στη διοργάνωση".

- Πόσο μεγάλο ρόλο παίζει στο ποδόσφαιρο η "χημεία" ανάμεσα στον ποδοσφαιριστή και τον προπονητή; Όπως, για παράδειγμα, είχες εσύ με τον Βαλβέρδε...

"Ναι υπήρχε "χημεία". Ο Βαλβέρδε, γενικά, είχε καλή "χημεία" με τον Ολυμπιακό και συνεχίζει να την έχει, γιατί όλοι έχουν καλές αναμνήσεις από αυτόν. Ακόμη κι όταν μιλάω με τον πρόεδρο, μου λέει μόνο καλά πράγματα για τον Βαλβέρδε και για εμένα. Τα Χριστούγεννα "πετάχτηκα" για λίγο στην Αθήνα και χάρηκα που τους είδα ξανά".

- Μόλις το δημοσίευσες (σ.σ ότι θα ερχόταν Ελλάδα) στην επίσημη σελίδα σου στο Facebook έγινε πανικός. Πολλά likes σε λίγα μόνο λεπτά, πολλά μηνύματα αγάπης. Πώς το εξηγείς;

"Κι εμένα με εξέπληξε. Πόσο μάλλον να είσαι στο γήπεδο και να τραγουδούν το όνομά σου. Πανέμορφο".

Ήδη έχω πει στον πρόεδρο ότι εάν με χρειαστεί, μπορεί να με υπολογίζει

- Τι νιώθει ένας ξένος ποδοσφαιριστής σε μια ξένη χώρα όταν ακούει να τραγουδούν το όνομά του;

"Αντικατοπτρίζει το μάξιμουμ που έδωσα για την ομάδα. Αυτή η αναγνώριση μένει. Η ποδοσφαιρική καριέρα διαρκεί όσο διαρκεί, αλλά αυτό μένει στο τέλος. Αυτές οι αναμνήσεις. Το ότι συνεχίζουν να σου στέλνουν μηνύματα, καθημερινά, αγάπης, αναγνώρισης και το ότι σε θυμούνται. Αυτό είναι που αξίζει".

- Υπάρχει περίπτωση να επιστρέψεις στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό από νέο πόστο;

"Τώρα συνεχίζω να είμαι ποδοσφαιριστής και δεν έχω κάνει περαιτέρω σχέδια, αλλά δεν θέλω να κλείνω τις πόρτες. Ήδη έχω πει στον πρόεδρο ότι εάν με χρειαστεί σε κάτι, μπορεί να με υπολογίζει. Τώρα είμαι στη Χετάφε και θα συνεχίσω μέχρι το τέλος της σεζόν να δίνω τα πάντα, όπως και σε κάθε ομάδα που ήμουν".

Θα ήθελα να φύγω με άλλο τρόπο

- Η τελευταία σου ημέρα στον Ολυμπιακό. Η ημέρα της αποχώρησης. Θλίψη;

"Ναι, θλίψη. Ειδικά για τον τρόπο που έφυγα. Γιατί ήταν μια ψυχρή αποχώρηση και θα ήθελα να φύγω με άλλο τρόπο. Φαινόταν ότι θα ανανέωνα γι' ακόμη μία σεζόν, αυτό ήταν που μου είπαν. Αλλά οι συνθήκες άλλαξαν και απλά με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι δεν με υπολόγιζαν και τίποτα περισσότερο. Έτσι, τελείωσε".

- Πιστεύεις ότι ήταν επιλογή του πρώην τεχνικού του Ολυμπιακού, Μάρκο Σίλβα;

"Όχι, δεν νομίζω. Ο Σίλβα μου είπε πριν το φινάλε της προηγούμενης σεζόν ότι θα ήθελε να συνεχίσω και γι' αυτό το κλαμπ μου είχε πει ότι...".

- Οπότε, πιστεύεις ότι ήταν μια απόφαση της ομάδας;

"Δεν το ξέρω. Ούτε θέλω να επιστρέψω σε αυτό το γεγονός, αλλά ναι σου είπα ότι θα ήθελα...ο τελευταίος χρόνος να είναι τόσο ειδικός, λόγω της αγάπης του κόσμου".

- Το γκολ αυτό απέναντι στη Μάλμε. Έχει μείνει στη μνήμη όχι μόνο των φίλων του Ολυμπιακού αλλά κι όλων των Ελλήνων. Για την αυτοθυσία σου, την αυταπάρνησή σου, όλα. Τι θυμάσαι από αυτά τα ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν "κολλήσει" το παπούτσι του αντιπάλου στο κεφάλι σου;

"Ήταν ένα ματς που έπρεπε να κερδίσουμε για να συνεχίσουμε την Ευρώπη. Ήταν μια φάση πολύ γρήγορη. Από τον Κασάμι, η μπάλα ήρθε σε μένα και βλέποντας την εστία δε σκέφτηκα κάτι άλλο. Έβαλα το κεφάλι μου και δέχθηκα μια κλωτσιά στο πρόσωπο. Δεν ξέρω εάν οποιοσδήποτε άλλος παίκτης θα το έκανε, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος με αναγνώρισε, επειδή έδωσα τα πάντα για να βάλω το γκολ, μια στιγμή..."

- Ειλικρινά, σκέφτηκες άλλη επιλογή σε εκείνη τη φάση; Να μη βάλεις το κεφάλι σου, να γλιτώσεις το χτύπημα...;

"Όχι, δεν σκέφτηκα. Το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή, βλέποντας την μπάλα να έρχεται ήταν πως να προλάβω τον αντίπαλο αμυντικό και ο μοναδικός τρόπος ήταν με το κεφάλι. Όχι".

- Το ματς που σου έχει μείνει, που σε έχει "σημαδέψει". Με θετικό πρόσημο, αρχικά;

"Έχω πολλές καλές στιγμές να θυμάμαι. Θυμάμαι τον τελικό του Κυπέλλου, όπου σκοράραμε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Μετά ήταν τα ντέρμπι, όπου η αντιπαλότητα ήταν στο μέγιστο βαθμό. Τα ευρωπαϊκά ματς απέναντι στην Άρσεναλ. Τα ματς στο Europa League με το κρύο στην Ουκρανία, στο Καζάν. Όλες, στιγμές μοναδικές".

- Κι αυτό που αν ξαναέπαιζες θα ήθελες να το γυρίσεις; Να ήταν αλλιώς;

"Με πόνεσε πάρα πολύ η ήττα εντός έδρας από τον Παναθηναϊκό, το 0-3. Απογοήτευση, ήταν κι αυτό που συνέβη με τον Ολαϊτάν. Όπως κι ο τελευταίος τελικός του Κυπέλλου. Ήταν μια, δεν ξέρω πώς να το πω, παράξενη κατάσταση. Αποχή μεγάλη, επιστροφή, τελικός χωρίς θεατές. Πολύ παράξενο. Στο τέλος χάνεις, χάνεις στον τελικό από έναν άμεσο αντίπαλο κι αυτό πονάει".

- Οι αναβολές ήταν ένα φαινόμενο που έλαβε χώρα και στην τρέχουσα σεζόν. Πώς αισθάνεται ο ποδοσφαιριστής, ο κάθε ποδοσφαιριστής κάθε ομάδας μπροστά σε αυτό; Δεν γνωρίζει πότε θα παίξει, με ποιον θα παίξει...;

"Θα μιλήσω για εμάς, είχε τελειώσει το πρωτάθλημα, ήμασταν ήδη πρωταθλητές. Δεν είχαμε να σκεφτούμε τα Playoffs. Ήδη, είχαμε εξασφαλίσει μια θέση στην Ευρώπη και εξαρτώμασταν από το εάν θα γίνει ο τελικός και πότε θα γίνει ο τελικός. Προετοιμάζαμε το ματς, ερχόταν το τέλος της εβδομάδας και δεν γινόταν. Πάλι το ίδιο και το ίδιο. Ήταν δύσκολο. Στην τελική, τις συνθήκες δεν τις ορίζει ο ποδοσφαιριστής".

- Ήσουν ένας από τα "αστέρια" της ομάδας, αλλά έπαιξες σε πολλές θέσεις διαφορετικές στο κέντρο. Είναι εύκολο για ένα αστέρα, για μια "βεντέτα" να το δεχθεί; Ή, αντίθετα, να πει ότι δεν παίζω σε αυτή τη θέση;

"Ειλικρινά, πότε δεν ένιωσα ως αστέρι της ομάδας. Ένιωσα ως ένας παίκτης που έφερε πράγματα στην ομάδα, ένας παίκτης εργατικός. Λοιπόν, όταν μου έτυχε να παίξω σε ένα ρόλο που δεν είχα συνηθίσει, προσπάθησα να προσαρμοστώ σε αυτόν. Προσπαθείς να προσαρμοστείς στη θέση στην οποία θέλει ο προπονητής κι εγώ αυτό προσπάθησα να κάνω, με τον καλύτερο τρόπο. Και νομίζω ότι το έκανα με καλό αποτέλεσμα".

Δεν θα μπορούσα να παίξω σε άλλη ελληνική ομάδα

- Είχες προτάσεις από άλλες ελληνικές ομάδες;

"Δεν είχα καμία κλήση από άλλη ελληνική ομάδα".

- Αν είχες;

"Πότε δεν θα πήγαινα. Το έχω πει πολλές φορές. Για εμένα η σύνδεση που είχα με τον Ολυμπιακό ήταν τόσο μεγάλη, που δεν θα μπορούσα να παίξω σε άλλη ελληνική ομάδα. Θα ήταν σαν να πρόδιδα τον εαυτό μου".

- Ακόμη κι αν η πρόταση ήταν πολύ ανώτερη οικονομικά;

"Δεν είναι θέμα χρημάτων. Όταν ένας παίκτης περνά τόσο καιρό και λαμβάνει τόση αγάπη από τον κόσμο, στο τέλος τα χρήματα δεν είναι το πλέον σημαντικό".

- Το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός άλλαξε δύο φορές προπονητή. Τη σεζόν ξεκίνησε ο Μάρκο Σίλβα, τον διαδέχθηκε ο Βίκτορ Σάντσεθ, τώρα προπονητής είναι ο Πάουλο Μπέντο. Μοιάζει, ωστόσο, να έχει χάσει λίγη από τη σταθερότητα που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Πιστεύεις ότι όλες αυτές οι αλλαγές έχουν παίξει το ρόλο τους;

"Ναι γνωρίζω το κλαμπ, γνωρίζω τον οργανισμό, είναι δύσκολο μερικές φορές, δουλεύεις με έναν προπονητή, ο οποίος απαιτεί συγκεκριμένα πράγματα... αλλά νομίζω ότι από τον Βαλβέρδε και μετά, με τον Μίτσελ κατάφερε (σ.σ να αποκτήσει σταθερότητα), η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφερε να αποκτήσει σταθερότητα με άλλους προπονητές. Και νομίζω ότι συνεχίζουν την αναζήτηση ενός τεχνικού που θα τον εμπιστεύονται ολοκληρωτικά και θα τον έχουν δύο ή τρία χρόνια. Ελπίζω να τον βρουν και να έχουν αυτή την τύχη".

- Υπάρχει πολλή γκρίνια από τον κόσμο για το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Τον Ντα Κόστα και τον Μποτία. Τους είχες συμπαίκτες αμφότερους. Τι πιστεύεις;

"Ο καθένας έχει γνώμη. Αμφότεροι υπήρξαν συμπαίκτες μου, αμφότεροι είναι εργατικοί και θέλουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Στην τελική, ο καθένας έχει τις άτυχες στιγμές του, ο χρόνος κι αυτό που ο καθένας αποδίδει στον αγωνιστικό χώρο μετρούν. Όποιος αποδίδει συνεχίζει να παίζει, όποιος δεν αποδίδει δεν παίζει. Αυτό συμβαίνει στον καθέναν παίκτη, όχι μόνο σε αυτούς τους δύο"

ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ, Ο ΣΕΜΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΝ ΤΣΟΡΙ

- Αυτή τη σεζόν, ο Ολυμπιακός παίζει με πολλούς νέους παίκτες. Τον Ρέτσο, τον Μανθάτη, τον Ανδρούτσο. Τα ξέρεις όλα αυτά τα παιδιά, πιστεύεις ότι θα αναλάβουν γρήγορα το ρόλο που τους αναλογεί; Μπορεί κάποιος εξ΄αυτών να παίξει σε μεγάλη ομάδα του εξωτερικού στο μέλλον;

"Ναι, ξέρω και τα τρία παιδιά. Ναι, γιατί όχι; Είναι νέοι παίκτες και το γεγονός ότι έχουν ευκαιρίες να παίξουν στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού είναι καλό, όπως είναι καλό και για το κλαμπ να έχει παίκτες από τις ακαδημίες. Θεωρώ ότι να δουλεύεις τις ακαδημίες είναι πολύ σημαντικό και ο Ολυμπιακός έχει πολλή δουλειά να κάνει σε αυτό το πλαίσιο. Μπορεί να βγάλει πολλούς παίκτες, γιατί κάθε παίκτης της χώρας θέλει να παίξει στον Ολυμπιακό. Νομίζω ότι θα μπορούσε να δουλέψει πολύ περισσότερο την ακαδημία".

- Μιλάς ακόμη ελληνικά;

"Μπορεί να ξεκινήσω να πω κάποια λέξη, αλλά όχι τόσο συχνά".

- Ο Τσόρι Ντομίνγκες περνά μια δύσκολη ποδοσφαιρική φάση, όπως πέρασες κι εσύ την περυσινή σεζόν, δεν παίζει. Πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού θα ήθελαν να παίζει. Ποια είναι η άποψή σου;

"Είναι κάτι που έζησα κι εγώ. Είναι μια δύσκολη κατάσταση, περνά άσχημα, αλλά τελικά πρέπει να προσαρμοστείς, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει και να πιστεύει ότι κάποια ημέρα θα του δοθεί η ευκαιρία. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα, γιατί πάντα εξαρτάται λίγο από τον ποδοσφαιριστή. Οπότε, αυτό που του λέω είναι το κεφάλι ψηλά, να συνεχίσει να δουλεύει κι αν έχει την ευκαιρία να παίξει, να είναι τυχερός στο ματς".

- Ο Σεμπά είναι ένας παίκτης που δέχθηκε πολλή κριτική την περασμένη σεζόν και την τρέχουσα αντιμετωπίζεται ως ήρωας. Έπαιξες μαζί του και τον ξέρεις. Πώς αισθάνεσαι γι' αυτή του την εξέλιξη;

"Μπορεί να είναι δύσκολο αυτό που κατάφερε, αλλά είναι ένας παίκτης με πολλές ικανότητες, μεγάλη δυνατότητα. Έχει ταχύτητα, πειθαρχία, καλό σουτ, φαίνεται ότι είναι σε καλό σημείο και χαίρομαι που κάνει αυτά τα πράγματα".

Ο Ολυμπιακός δεν είναι ένα, αλλά 2-3 βήματα μπροστά

- Ο Ολυμπιακός βρίσκεται μακριά από τη δεύτερη ομάδα με μεγάλη διαφορά. Είναι ένα βήμα μπροστά από τους ανταγωνιστές του;

"Όχι ένα, είναι δύο ή τρία βήματα μπροστά. Οι άλλες ομάδες είναι στη σκιά του Ολυμπιακού, κρίμα που δεν έχει ανταγωνιστικότητα το πρωτάθλημα..."

- Γι' αυτή την έλλειψη ανταγωνιστικότητας ευθύνεται ο Ολυμπιακός, οι άλλες ομάδες, ή και τα δύο μέρη;

"Όλοι ευθύνονται. Όταν λείπει ανταγωνιστικότητα από ένα κλαμπ, όλοι είναι υπεύθυνοι και το ίδιο το κλαμπ, τι να πω...για να είναι μια λίγκα ανταγωνιστική εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται πολλά βήματα μπροστά από τους άλλους".