X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

ΣΤΗΛΕΣ

Ο αγαπημένος μου αγώνας: Ελλάδα - Καναδάς, ο Φάνης και το "αηδόνι της Λευκάδας"

Ο Δημήτρης Σκούρτας ανοίγει την χρονοκάψουλα των αναμνήσεών του και θαρρείς ξενυχτισμένος ακόμα πανηγυρίζει, όπως τον Αύγουστο του '94, τον θρίαμβο της επίσημης αγαπημένης, που ουσιαστικά μας έστειλε στους "4" του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.

Είναι κομματάκι δύσκολο να ξεχωρίσεις έναν και μόνο αγώνα και γυρίζοντας πίσω τον χρόνο να νιώσεις αυτό το κάτι διαφορετικό που σε συνεπήρε, που σε έκανε να αισθανθείς πως βρίσκεσαι στα ουράνια. Σήκωσα στον… αέρα την παραγωγή του Sport24 Radio πέρυσι το βράδυ της 7ης Μαΐου, όταν η αρμάδα του Γιούργκεν Κλοπ έριχνε μια ξεγυριστή τεσσάρα στον Μέσι και την παρέα του στα ημιτελικά του Champions League.

Είναι το πιο "φρέσκο" από τα μεγάλα παιχνίδια που έχω ευχαριστηθεί με την ψυχή μου. Υπάρχουν αναμφίβολα κι άλλα (δεν είναι η στιγμή να τα αραδιάσουμε…) μα διάολε, πιο συχνά στη σκέψη μου έρχεται ένα παιχνίδι της επίσημης αγαπημένης, που διεξήχθη 8.100 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, στο Τορόντο, με αντίπαλο τον Καναδά. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Τον Αύγουστο του 1994 (4-14) ο Καναδάς φιλοξένησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (πλέον Παγκόσμιο Κύπελλο). Ήταν ένα αξέχαστο, απ’ όλες τις πλευρές, καλοκαίρι όπου παρέα με τον Στάθη (επιστήθιος φίλος από το Λύκειο) απολαμβάναμε τις διακοπές μας στην αγαπημένη μας Λευκάδα. Για τους περισσότερους που ήθελαν να παρακολουθήσουν τους αγώνες της επίσημης αγαπημένης η διαφορά της ώρας με τον Καναδά ήταν πρόβλημα, καθώς το τζάμπολ συνήθως ήταν προγραμματισμένο για μετά τις 2 τα ξημερώματα. Για εμάς όμως ήταν βάλσαμο! Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά;

Μετά το μεσημεριανό μπάνιο στα καταγάλανα νερά του Ιουνίου, ακολουθούσε καλό φαγητό και βέβαια ξεκούραση. Κατά το σούρουπο ετοιμαζόμασταν για τη βραδινή εξόρμηση. Παίρναμε σβάρνα τα μπαράκια και όταν με το καλό οι… κόκορες έπιαναν δουλειά εμείς πηγαίναμε για ύπνο. Πριν όμως αναλάβει δράση o Μορφέας, δίναμε ραντεβού στην κεντρική πλατεία της πόλης, όπου με πολύ κέφι και τη διάθεση στα ύψη βάζαμε, τις τελευταίες πινελιές στη διασκέδαση. Βοηθούσε σε αυτό και το "αηδόνι της Λευκάδας", ένας ωραίος τύπος με φωνή καμπάνα που τραγουδούσε "ακαπέλα" λαϊκά άσματα κυρίως του Στέλιου και του Στράτου. Μιλάμε για κολοσσό! Το τι γινόταν δεν περιγράφεται…

ΔΕΝΔΡΙΝΟΣ ΑΝΤΙ ΚΙΟΥΜΟΥΡΤΖΟΓΛΟΥ

Τις ημέρες των αγώνων το πρόγραμμα άλλαζε. Αφήναμε νωρίτερα τη διασκέδαση στα μπαρ και παίρναμε θέση σε ένα μαγαζί με παγωτά και κρέπες λίγο πριν την πλατεία για να παρακολουθήσουμε την προσπάθεια της Εθνικής ομάδας. Μια Εθνικής που λίγες μέρες πριν από το τζάμπολ της διοργάνωσης προχώρησε σε αλλαγή προπονητή. Ένα ταξίδι του Παναγιώτη Φασούλα στη Νέα Υόρκη χωρίς την άδεια του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου (σε μια μέρα που υπήρχε ρεπό) προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση. Παρά την απαγόρευση η "αράχνη" πέταξε για το "Μεγάλο Μήλο" ο Κιουμορτζόγλου ζήτησε την απομάκρυνσή του και τελικά με παρέμβαση του προέδρου της ΕΟΚ, Γιώργου Βασιλακόπουλου, ο Κιουμουρτζόγλου είδε την πόρτα της εξόδου, πρώτος προπονητής ανέλαβε ο μέχρι τότε βοηθός του Μάκης Δενδρινός, ενώ ο Φασούλας επιστρέφοντας από τη Νέα Υόρκη ενσωματώθηκε και πάλι με την υπόλοιπη ομάδα.

Η ΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΙΓΑΛΑ

Ξεκινήσαμε στην πρώτη φάση κερδίζοντας Γερμανία και Αίγυπτο, ενώ στο τρίτο παιχνίδι με το Πουέρτο Ρίκο γνωρίσαμε την ήττα. Λίγο πριν το φινάλε και ενώ χάναμε με 9 πόντους ο Σιγάλας είχε κερδίσει δικαίωμα για βολές. Η εντολή είναι να χάσει τη δεύτερη, ώστε να πέσουμε σε πιο βατό όμιλο στην επόμενη φάση, όμως αλλά η μπάλα καταλήγει στο διχτάκι με τη βοήθεια του ταμπλό. Σε καλό μας βγήκε, καθώς η Κίνα κερδίζοντας την Ισπανία ήρθε στον όμιλό μας μαζί με Κροατία και Καναδά. Χρειαζόμασταν δύο νίκες ώστε να βρεθούμε στους "τέσσερις".

Ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΦΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΣ

Φτάσαμε, λοιπόν, στο "ψητό". Έχοντας την υποστήριξη χιλιάδων ομογενών η "γαλανόλευκη" αντιμετωπίζει στο Τορόντο (8/8) στο πρώτο παιχνίδι της δεύτερης φάσης τους οικοδεσπότες Καναδούς, που είχαν στο ρόστερ τους, μεταξύ άλλων, τον μετέπειτα δύο φορές MVP του ΝΒΑ, Στιβ Νας, τον Ροκ Φοξ (Λέικερς) και τους γνώριμούς μας από τη θητεία τους σε Άρη και Δάφνη αντίστοιχα, Γκρεγκ Γουίλτζερ και Μάικ Σμρεκ. Εξυπακούεται ότι περιμέναμε πώς και πώς το παιχνίδι και αφού κάναμε τη γνωστή περατζάδα από τα μπαρ της παραλιακής πήραμε θέση στο γνωστό μαγαζί που λέγαμε παραπάνω.

Στην αναμέτρηση, που ήταν ντέρμπι από το ξεκίνημα, έμελλε να βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ο κορυφαίος, ο φοβερός και τρομερός, ο ανυπέρβλητος, ΦΑΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ. Σημείωσε 26 πόντους, μάζεψε 10 ριμπάουντ, ενώ πρόσθεσε 3 ασίστ και 4 κλεψίματα. Παράλληλα στα κρίσιμα σημεία έπαιξε εξαιρετική άμυνα στον Φοξ κι ας πέτυχε 17 πόντους. Με την αγωνία να μας τρώει παρακολουθήσαμε όρθιοι όλο το δεύτερο ημίχρονο. Με λιγότερα από δύο λεπτά να απομένουν για το φινάλε προηγηθήκαμε 72-65, όμως ο Χάλας με δύο συνεχόμενα τρίποντα έριξε τη διαφορά στον πόντο (72-71). Η αδρεναλίνη είχε φτάσει στα ύψη και ο χώρος έξω από το μαγαζάκι είχε γεμίσει ασφυκτικά. Από το βάθος κάνει την εμφάνισή του και ο γιος πασίγνωστου ζευγαριού ηθοποιών του ελληνικού κινηματογράφου και πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής την τηλεόραση. Οι Καναδοί έχουν την επίθεση όμως η καλή ομαδική άμυνα υποχρεώνει τον Φοξ σε λάθος στα 12’’, ο Φάνης αρπάζει την μπάλα, δίνει στον Γιαννάκη, αυτός στον Μπακατσιά και από τα δικά του χέρια πάει στον Φασούλα, ο οποίος έχει ξεχυθεί στον αιφνιδιασμό, γράφοντας με αρχοντικό κάρφωμα το τελικό 74-71.

Ακολούθησε ένας χαμός… Αγκαλιές, φιλιά και ιπτάμενες καρέκλες συνέθεσαν ένα σκηνικό τρέλας και ανείπωτης χαράς. Στην αντίπερα όχθη οι «κεραυνοβολημένοι» Καναδοί προσπαθούσαν να καταλάβουν τι τους βρήκε, ενώ ο Νας έπιανε τα μαλλιά του και κοιτούσε αποσβολωμένος στο άπειρο. Εμείς ήμασταν ουσιαστικά στα ημιτελικά, καθώς θέλαμε άλλη μια νίκη και η Κίνα αποδείχτηκε πολύ εύκολος αντίπαλος. Καταλάβαμε την τέταρτη θέση, χάνοντας από την Dream Team 2 στον ημιτελικό και από την Κροατία στον μικρό τελικό. Το γλέντι συνεχίστηκε στην κεντρική πλατεία.

Το "αηδόνι της Λευκάδας" έπιασε δουλειά και όταν τραγούδησε "τα βάσανά μου ένα φορτίο" όλη η πόλη ξύπνησε πριν την ώρα της. Ήταν η στιγμή να πάμε και εμείς για ύπνο…

40-34 (ημιχ.), 74-71.

Ελλάδα: Γιαννάκης 12, Σιγάλας 9 (1), Φασούλας 18 (8 ριμπ.), Τσέκος, Μυλωνάς, Μπακατσιάς 9, Χριστοδούλου 26 (4), Παταβούκας. Δεν έπαιξαν οι: Γαλακτερός, Παπαπέτρου, Μπουντούρης και Ρεντζιάς.

Καναδάς: Φοξ 17 (2), Χάλας 20 (4), Νας 13, Ουίλτζερ 10, Κιν, Τζάκσον 4, Σμρεκ 4, Βίκερι, ΜακΚέι, ΜακΜάχον 3, Εντζούκου.

My favourite game: Κάθε μέρα ένας συντάκτης γράφει για τον αγαπημένο του αγώνα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ