Στον αθλητισμό, βλέπεις να γράφεται ιστορία μπροστά στα μάτια σου και δεν το καταλαβαίνεις. Είναι όμως και φορές που το καταλαβαίνεις και τότε συνειδητοποιείς πόσο ξεχωριστό είναι ένα παιχνίδι.

Η γενιά των 35αρηδων είχαμε την ευλογία να βιώσουμε πολλές σπουδαίες στιγμές. Προσωπικά δε μπορώ να ξεχάσω την πρώτη ήττα των Αμερικανών με ΝΒΑερς στο ρόστερ τους από την Αργεντινή του Μανού Τζινόμπιλι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιντιανάπολις το 2002, το τρίποντο του Ρέι Άλεν στο Game 6 των τελικών του ΝΒΑ ανάμεσα σε Σπερς και Χιτ το 2013 που έστειλε το ματς στην παράταση, ή το γκολ του Δέλλα στον ημιτελικό με την Τσεχία στο Euro 2004.

Το θέμα ωστόσο εδώ είναι “ο αγαπημένος μου αγώνας”. Αφήνοντας στην άκρη λοιπόν το έπος της Ελλάδας στα γήπεδα της Πορτογαλίας – όπου θυμάμαι κάθε φάση, κάθε αγώνα στον δρόμο για το τρόπαιο – ένας αγώνας μόνο έρχεται στο μυαλό μου: Γουόριορς – Καβαλίερς, Game 7 στους τελικούς του ΝΒΑ το 2016. Ή, αλλιώς, το παιχνίδι που το Legacy ή (παραφρασμένο στα ελληνικά, αφού δεν υπάρχει αντίστοιχη λέξη) η κληρονομιά του ΛεΜπρόν εκτοξεύτηκε, βάζοντάς τον μία και καλή στην κουβέντα για τον καλύτερο παίκτη όλων των εποχών.

Ανεξάρτητα με το τι πιστεύει κανείς για το ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών – προσωπικά θεωρώ ότι είναι ο Μάικλ Τζόρνταν – σχεδόν όλοι όσοι έχουν παρακολουθήσει το Game 7 των τελικών του ΝΒΑ το 2016 ξέρουν ότι είναι ο αγώνας που βοήθησε τον Τζέιμς να φτάσει πιο κοντά από κάθε άλλον στον Τζόρνταν. Ένας αγώνας γεμάτος ένταση, άγχος, μεγάλα καλάθια, μεγάλες άμυνες. Ένας ιστορικός αγώνας, πιθανότατα ο καλύτερος της τελευταίας 10ετίας (και βάλε) στο ΝΒΑ.

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Οι αναμνήσεις είναι πολύ πρόσφατες, οπότε είναι λογικό να θυμούνται οι περισσότεροι τις λεπτομέρειες. Το θέμα όμως είναι πώς έφτασε η σεζόν 2015/16 να κριθεί στο Game 7. Καλό θα είναι λοιπόν να θυμηθεί κάποιος τι είχαν κάνει οι δύο αντίπαλοι μέχρι τότε και γιατί αυτός ο αγώνας είχε τόση σημασία.

Καταρχάς, Καβαλίερς και Γουόριορς κοντράρονταν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στους Τελικούς. Έναν χρόνο νωρίτερα, το 2015, το Γκόλντεν Στέιτ ζορίστηκε κόντρα στους Καβαλίερς, που παρατάχθηκαν στους Τελικούς χωρίς τον τραυματία Κέβιν Λαβ, ενώ έχασαν τον Καϊρί Ίρβινγκ στο Game 1, με την σειρά να κρίνεται τελικά με 4-2 νίκες. Κάπως έτσι, πέρασε μία ολόκληρη σεζόν που όλοι περίμεναν να τους δουν πάλι να κοντράρονται. Μόνο που μέχρι να συμβεί αυτό θα υπήρχε αρκετό δράμα.

Από τη μία πλευρά οι Γουόριορς τα διέλυσαν όλα. Παίζοντας διαστημικό μπάσκετ κατά την διάρκεια της κανονικής περιόδου, κατάφεραν αυτό που έμοιαζε αδύνατο: Έσπασαν το ρεκόρ των Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν από την σεζόν 1995/96, ολοκληρώνοντας την regular season με ρεκόρ 73-9! Ήταν το φαβορί και το ήξεραν, αλλά στον δρόμο για τους τελικούς τα... είδαν όλα. Αρχικά, στην σειρά του πρώτου γύρου με τους Ρόκετς είδαν τον Στεφ Κάρι να τραυματίζεται σοβαρά στο γόνατο (από θαύμα γλίτωσε την ρήξη χιαστού) και να χάνει τέσσερις αγώνες. Στην συνέχεια, βρέθηκαν πίσω με 3-2 νίκες στην σειρά των τελικών της Δύσης κόντρα στους Θάντερ με το 6ο παιχνιδι να γίνεται στην Οκλαχόμα Σίτι και χρειάστηκε να δουν τον Κλέι Τόμπσον να έχει 41 πόντους με 11 τρίποντα για να φέρουν την σειρά στα ίσα, πριν καθαρίσουν στο Γκόλντεν Στέιτ στο Game 7 για να προκριθούν στους Τελικούς.

Οι Καβαλίερς από την πλευρά τους είχαν τα δικά τους θέματα. Ξεκίνησαν την σεζόν με τον Ίρβινγκκ τραυματία κάτι που δεν τους επηρέασε, αλλά χωρίς προφανή λόγο απέλυσαν τον Ντέιβιντ Μπλατ στα μέσα της σεζόν και ενώ είχαν ρεκόρ 30-11 και βρίσκονταν στην κορυφή της Ανατολής, δίνοντας προαγωγή στον Ταϊρόν Λου που ήταν... φίλος του ΛεΜπρόν. Στα playoffs έκαναν πάρτι στην αδύναμη Ανατολή, αλλά στους Τελικούς πήγαν ως το απόλυτο αουτσάιντερ.

ΤΟ 3-1 ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΟΥΛ ΠΟΥ ΤΑ ΑΛΛΑΞΕ ΟΛΑ

Η σειρά των Τελικών ξεκίνησε με τους Γουόριορς να κάνουν πάρτι στο Γκόλντεν Στέιτ (104-89 και 110-77) και να κάνουν το 2-0. Οι Καβαλίερς απάντησαν με δικό τους... πάρτι στο Κλίβελαντ (120-90) για το 2-1. Στο Game 4 όμως οι Γουόριορς κυριάρχησαν εκ νέου, επικράτησαν με 108-97 και πήραν προβάδισμα με 3-1, ωστόσο λίγο πριν το φινάλε του αγώνα έγινε η φάση που τα άλλαξε όλα.

Σε μία ανύποπτη στιγμή, ο ΛεΜπρόν έριξε κάτω τον Ντρέιμοντ Γκριν και μετά πέρασε από πάνω του. Ο Γκριν απάντησε με το να προσπαθήσει να τον ακουμπήσει στην βουβωνική χώρα, με τους δυο τους να συνεχίζουν να τσακώνονται σαν τα κοκόρια. Οι διαιτητές έδωσαν απλώς από ένα φάουλ. Το ΝΒΑ όμως εξέτασε μετά τον αγώνα την φάση και αποφάσισε ότι ο Γκριν είχε υποπέσει σε flagrant foul. Αυτό όμως ήταν το 4ο flagrant φάουλ που είχε υποπέσει στα playoffs, κάτι που σήμαινε ότι έπρεπε να τιμωρηθεί με έναν αγώνα αποκλεισμό και να χάσει το Game 5! Άξιζε πράγματι ο Γκριν να τιμωρηθεί; Ο καθένας μπορεί να το εξετάσει από όποια σκοπιά θέλει. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Ο ΛεΜπρόν σίγουρα ήξερε τι έκανε και ο Γκριν δεν έπρεπε ποτέ να μπει σε αυτή την θέση.

Όπως και να έχει, η τιμωρία ίσχυε και οι Καβαλίερς δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Βρίσκοντας τους Γουόριορς χωρίς τον Γκριν, πήραν μία άνετη νίκη με 112-97 μέσα στο Γκόλντεν Στέιτ στο Game 5. Στην συνέχεια πήραν τη νίκη με 115-101 στο Κλίβελαντ στο Game 6. Η σειρά ήταν στο 3-3 και θα πήγαινε ξανά στο Γκόλντεν Στέιτ. Το σκηνικό για τον αγώνα της 10ετίας είχε στηθεί.

ΜΑΧΗ ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ

Η τελευταία ομάδα που είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα εκτός έδρας σε Game 7 στην ιστορία του ΝΒΑ ήταν οι Γουάσινγκτον Μπούλετς (πλέον Γουίζαρντς) το 1978, όταν επιβλήθηκαν τότε με 105-99 στο Σιάτλ των Σουπερσόνικς (πλέον Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ). Κοινώς, είναι ασφαλές να πει κάποιος ότι αυτό δεν γινόταν συχνά. Αυτός ο αγώνας όμως δεν ήταν σαν όλους τους άλλους.

Στην “Oracle Arena” των Γουόριορς, μία από τις πιο καυτές έδρες στο ΝΒΑ, δεν έπεφτε καρφίτσα. Η ένταση ήταν εμφανής. Από τη μία πλευρά ήταν το απόλυτο φαβορί, η απόλυτη ομάδα, οι Γουόριορς. Από την άλλη ήταν το αουτσάιντερ, που όμως είχε στις τάξεις της τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο (ΛεΜπρόν) και την ψυχολογία με το μέρος της, οι Καβαλίερς.

Ο αγώνας ξεκίνησε και στην αρχή ήταν ένα σόου του Ντρέιμοντ Γκριν, που έμοιαζε να θέλει να εξιλεωθεί για το λάθος του στο Game 4. Παίζοντας σαν δαιμονισμένος, ο All Star φόργουορντ σημείωσε 22 πόντους με 5/5 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο, βάζοντας τους Γουόριορς μπροστά με 49-42. Οι Καβαλίερς όμως δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη και με τον Ίρβινγκ να πετυχαίνει το ένα τρελό καλάθι μετά το άλλο στην τρίτη περίοδο μείωσαν σε 78-76. Έμεναν δώδεκα λεπτά αγώνα. Δώδεκα ατελείωτα λεπτά, κατά την διάρκεια των οποίων θα γινόμασταν μάρτυρες δύο εκ των πιο μεγάλων στιγμών στην ιστορία του ΝΒΑ.

THE BLOCK, THE SHOT, THE KING

Ο αθλητισμός είναι στιγμές. Αυτό είναι που μένει στο τέλος. Αν κάποιος ανοιγοκλείσει τα μάτια του μπορεί να χάσει κάτι σπουδαίο. Το τέταρτο δωδεκάλεπτο του Game 7 των τελικών του 2016 είχε πολλές τέτοιες στιγμές. Μεγάλα σουτ, μεγάλες άμυνες. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να είναι το σκορ ισόπαλο με 89-89 με 3 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα να μένουν για το φινάλε. Σχεδόν 110 δευτερόλεπτα αργότερα, ο χρόνος πάγωσε για λίγο. Οι Γουόριορς έφυγαν στον αιφνιδιασμό, με τον Αντρέ Ιγκουοντάλα να ετοιμάζεται να τελειώσει την φάση. Τότε όμως ήρθε από το πουθενά ο ΛεΜπρόν και έκανε την σπουδαιότερη τάπα της καριέρας του.

Ο άνθρωπος που έκανε μόδα στο “chase down block”, έκανε το ίδιο πράγμα στο 47ο λεπτό του Game 7 των Τελικών του ΝΒΑ. Στον 98ο αγώνα της σεζόν, έχοντας ήδη παίξει 3.530 λεπτά μέσα στην χρονιά. Ακολούθησαν δύο χαμένες επιθέσεις (μία για κάθε ομάδα), πριν ο Καϊρι Ίρβινγκ σημειώσει το μεγαλύτερο σουτ της καριέρας του, κάνοντας με τρίποντο το σκορ 89-92.

Ο αγώνας είχε άλλα 53 δευτερόλεπτα αγώνα μετά το τρίποντο του Ίρβινγκ. Σε αυτό το διάστημα ο Κέβιν Λαβ έπαιξε την σπουδαιότερη άμυνα της καριέρας του πάνω στον Κάρι και τον υποχρέωσε σε άστοχο τρίποντο, ο ΛεΜπρόν κέρδισε φάουλ σε προσπάθεια για κάρφωμα και με 1/2 βολές έκανε το σκορ 89-93 και ο Κάρι αστόχησε σε νέο τρίποντο στο φινάλε. Κανείς δεν τα θυμάται όλα αυτά. Όλοι όμως θυμούνται το κόψιμο του ΛεΜπρόν και το τρίποντο του Ίρβινγκ. Είπαμε, το μπάσκετ είναι στιγμές. Και αυτός ο αγώνας μας χάρισε μπόλικες.

Το τέλος του παιχνιδιού βρήκε τον ΛεΜπρόν στην κορυφή του κόσμου. Έγινε ο τρίτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που σημείωσε triple-double σε Game 7 σε σειρά Τελικών του ΝΒΑ μετά τον Τζέρι Γουέστ και τον Τζέιμς Γουόρθι. Αυτά όμως είναι απλώς νούμερα, που δεν έχουν καμία σημασία. Άλλο όμως είναι αυτό που είχε σημασία.

Το τέλος του Game 7 των τελικών βρήκε τον ΛεΜπρόν να έχει φτάσει πιο κοντά από κάθε άλλον στον Μάικλ Τζόρνταν. Για κάποιους, εκείνο το βράδυ τον ξεπέρασε κιόλας. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει σε αυτό το περίφημο debate για το ποιος είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών. Το θέμα είναι εντελώς υποκειμενικό εξάλλου. Ένα πράγμα ωστόσο είναι δεδομένο: Το βράδυ της 19ης Ιουνίου 2016 ο ΛεΜπρόν πέρασε στην σφαίρα του μύθου. Και όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν αυτο τον αγώνα δεν γίνεται να μην αισθάνονται τυχεροί για αυτό.

My favourite game: Κάθε μέρα ένας συντάκτης γράφει για τον αγαπημένο του αγώνα

AP Photo/Tony Dejak, Jeff Chiu