X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

ΣΤΗΛΕΣ

Ο αγαπημένος μου αγώνας: Λούμπε Τσιβιτανόβα - Περούτζια, τελικός όνειρο πριν τον κορονοϊό

Συνολικά 180 λεπτά βόλεϊ στο υψηλότερο επίπεδο, με το ένα σετ να κρατά 50 λεπτά, πολλοί εκ των κορυφαίων αστέρων του αθλήματος να είναι αντιμέτωποι. Ο Κώστας Χολίδης γράφει για την τελευταία ματσάρα που είδαμε λίγο πριν ο κορονοϊός παγώσει τα πάντα.

Το να επιλέξει κάποιος έναν αγώνα βόλεϊ ως τον καλύτερο που έχει ποτέ είναι τρομερά δύσκολη υπόθεση αφού παίζουν ρόλο πολλοί παράμετροι. Η διοργάνωση, οι αθλητές, η συγκυρία που βρίσκονται οι αντίπαλες ομάδες και πολλά ακόμα.

Για τη συγκεκριμένη επιλογή έπαιξε ρόλο σίγουρα η ποιότητα του παιχνιδιού όσο και το γεγονός ότι ήταν η τελευταία ματσάρα που είδαμε στο βόλεϊ πριν ο κορονοϊός παγώσει τα πάντα.

Το διήμερο 22-23 Φεβρουαρίου τέσσερις εκ των κορυφαίων ομάδων όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά στην Ευρώπη γενικότερα, μονομάχησαν για το Κύπελλο Ιταλίας στην Unipol Arena που βρίσκεται στην Μπολόνια. Πολλοί από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο έδωσαν μία μοναδική παράσταση προσφέροντας εντυπωσιακό θέαμα τόσο στους 18.000 φιλάθλους και των τεσσάρων ομάδων που βρέθηκαν στα τρία ματς, όσο και στους τυχερούς τηλεθεατές.

Ειδικά ο τελικός ανάμεσα στην Λούμπε και την Περούτζια, στον οποίο θα σταθούμε παρακάτω, ήταν μοναδικός και προσέφερε εντυπωσιακό θέαμα στους φίλους του βόλεϊ.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

Πώς, όμως, έφτασαν οι δύο αυτές ομάδες στον τελικό. Η Λούμπε έπαιξε ένα μεγάλο ματς στον ημιτελικό απέναντι στην εξαιρετική Τρεντίνο και χρειάστηκε μία μεγάλη ανατροπή για να φτάσει στην μεγάλη πρόκριση.

Η ομάδα του Δημήτρη Τζούριτς ήταν εντυπωσιακή και με πρωταγωνιστές τους Ράσελ και Λίσινατς κατάφερε να προηγηθεί με 0-2, αλλά η συνέχεια ανήκε στη Λούμπε. Με τους Ριχίλσκι και Σιμόν να παίρνουν τους συμπαίκτες τους από το χέρι έστειλαν το ματς στο τάι μπρέικ όπου η παρέα του Χουαντορένα πήρε την πρόκριση στον τελικό ολοκληρώνοντας τη μεγάλη ανατροπή.

Στον άλλο ημιτελικό η Περούτζια δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα κόντρα στην Μόντενα. Με τον Αλεξάνταρ Ατανασίεβιτς σε μεγάλα κέφια (17/20 επιθέσεις) η Περούτζια συνάντησε αντίσταση για δύο σετ, όμως το τελικό 3-0 σφραγίζει τη διαφορά των δύο ομάδων.

ΓΑΛΑΞΙΑΣ ΑΣΤΕΡΩΝ

Κάπως, έτσι, φτάσαμε στον μεγάλο τελικό ανάμεσα στην Λούμπε και την Περούτζια δύο ομάδων που στο ρόστερ τους έχουν πολλούς από τους μεγάλους αστέρες του παγκοσμίου βόλεϊ.

Από την μία η Λούμπε έχει δώσει για μαέστρο τον Μπρούνο Ρεζέντε (ή απλά Μπρουνίνιο), στα άκρα τους Χουαντορένα και Λεάλ, ο Σιμόν δεσπόζει στο κέντρο, ενώ στη διαγώνιο υπάρχει ο Καμίλ Ριχίλτσκι. Στην αντίπερα όχθη είχαμε την παρέα του Λεόν, του Ατανασίεβιτς, του Ποντράσιανιν και του Ντε Τσέκο. Στους παραπάνω προσθέστε αρκετούς Ιταλούς διεθνείς και έδεσε το γλυκό.

Όλα έδειχναν ότι θα απολαμβάναμε μία ακόμα ματσάρα στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου και αυτό επιβεβαιώθηκε στο τάραφλεξ με τα χρώματα της ιταλικής σημαίας. Πριν πάμε στο τι είδαμε σε αυτή τη ματσάρα να αναφέρουμε ότι οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν για Τρίτη διαδοχική χρονιά στον τελικό του Κυπέλλου με την Περούτζια να φεύγει νικήτρια τις δύο προηγούμενες, ενώ σε 42 αναμετρήσεις μετρούσαν από 21 νίκες!

ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΤΗΣ ΛΟΥΜΠΕ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Η Περούτζια ήταν εκείνη που κατάφερε να πάρει το πρώτο σετ. Μπήκε καλύτερα στο παιχνίδι στο τέλος του σετ κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα λάθη των αντιπάλων της το κατέκτησε με 21-25.

Στα επόμενα δύο σετ τα πράγματα άλλαξαν. Η Λούμπε με τον Χουαντορένα να ανεβάζει στροφές κατάφερε να τα κατακτήσει και να προηγηθεί. Ωστόσο, αυτό δεν έγινε εύκολα αφού και τα δύο σετ ήταν ιδιαίτερα κλειστά. Στο δεύτερο η Λούμπε προηγήθηκε με 15-12, όμως η Περούτζια αντέδρασε και κατάφερε να προσπεράσει με 22-21 χάρη σε επίθεση του Λεόν. Ο Χουαντορένα με επίθεση και ο Αντσάνι με μπλοκ στον Λεόν έφεραν, όμως, το 25-23 για τη Λούμπε.

Παρόμοια ήταν η εικόνα και στο τρίτο σετ. Οι τυπικά γηπεδούχοι έχτισαν μια διαφορά τριών και τεσσάρων πόντων, όμως η Περούτζια με τον Πλοτίνσκι που είχε μπει στον αγωνιστικό χώρο αντί του Λάντσα και τον Ατανασίεβιτς κατάφεραν να μειώσουν στον πόντο (24-23) πριν ο Χουαντορένα κλείσει το σετ με 25-23.

ΕΝΑ ΣΕΤ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 50 ΛΕΠΤΩΝ!

Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα από τα καλύτερα σετ που έχουμε παρακολουθήσει. Από την μία η Λούμπε ήθελε να κλείσει τον τελικό και να κατακτήσει το πρώτο της Κύπελλο Ιταλίας μετά από δύο χρόνια, ενώ από την άλλη η Περούτζια ήθελε να στείλει το ματς στο τάι μπρέικ.

Όλα αυτά μεταφράστηκαν σε ένα βολεϊμπολικό υπερθέαμα που κράτησε σχεδόν όσο ένα εύκολο ματς. Οι δύο ομάδες επί 50 λεπτά πάλευαν κάθε μπάλα με τους 9.000 Ιταλούς στις κερκίδες και όσους παρακολουθούσαν αυτό το υπερθέαμα να μη θέλουν να τελειώσει.

Η Περούτζια μπήκε πιο δυνατά στο σετ και προηγήθηκε με 14-11, αλλά εκεί ανέλαβαν δράση ο Λεάλ με τον Σιμόν για να φέρον τούμπα το σετ και να δώσουν προβάδισμα στην Λούμπε με 16-15. Τα σερβίς του Ντε Τσέκο και τρομερός Λεόν έφεραν νέα ανατροπή και επέτρεψαν στην Περούτζια να προσπεράσει με 19-21!

Η Λούμπε αντέδρασε και μάλιστα έφτασε σε διπλό ματς μπολ, αλλά ο Πλοτίνσκι είχε άλλη άποψη. Ο Ουκρανός κατάφερε να τελειώσει μία από τις πιο δύσκολες μπάλες του τελικού και να κάνει το 24-24 μετά από ένα απίθανο ράλι! Παρ’ όλα αυτά η Λούμπε είχε και άλλες ευκαιρίες για να κλείσει το σετ.

Τελικά, όμως, δεν το έκανε και έτσι φτάσαμε στο ένατο σετ μπολ όπου εκεί μίλησε ο τεράστιος Λεόν. Ο Κουβανός που πλέον αγωνίζεται με την Εθνική Πολωνίας πρώτα τελείωσε μία δύσκολη κόντρα και στη συνέχεια με μπλοκ στο Χουαντορένα έκλεισε το σετ στο 34-36 και έστειλε τον τελικό στο τάι μπρέικ.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΛΟΥΜΠΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΠΟΘΕΩΣΗ

Οι 8.952 θεατές στην Unipol Arena (οι συνολικές εισπράξεις του διημέρου μόνο από τα εισιτήρια έφτασαν στις 300.000 ευρώ!!!) παραληρούσαν, αλλά το τάι μπρέικ δεν είχε το ίδιο σασπένς.

Η Λούμπε από την αρχή του τάι μπρέικ μπήκε σε ρόλο οδηγού, η Περούτζια ήθελε αλλά δεν μπορούσε να κάνει νέα ανατροπή και η πρώτη κατέκτησε το τάι μπρέικ με 15-10 και μαζί το Κύπελλο μετά από μία μάχη τριών ωρών.

Μεγάλος πρωταγωνιστής για την ομάδα του Ντε Τζόρτζι ήταν ο Χουαντορένα ο οποίος πήρε τον τίτλο του MVP, ενώ είχε άξιο συμπαραστάτη τους Λεάλ και Σιμόν.

Λούμπε Τσιβιτανόβα – Περούτζια 3-2

Τα σετ: 21-25, 25-23, 25-23, 34-36, 15-10

Λούμπε (Ντε Τζόρτζι): Αντσάνι 5 (3/4 επ., 2 μπλοκ), Χουαντορένα 27 (26/42 επ., 1 άσο, 43% υπ.-22% άριστες), Λεάλ 23 (19/39 επ., 1 άσο, 3 μπλοκ), Ριχίλτσκι 12 (11/25 επ., 1 μπλοκ), Σιμόν 15 (7/9 επ., 2 άσοι, 6 μπλοκ), Μπρουνίνιο 2 (1/1 επ., 1 άσο), Μπαλάσο –λ (35% υπ.-16% άριστες) / Μαρκίσιο-λ, Κόβαρ, Ντ’ Ουλστ, Ντιαμαντίνι 8 (5/6 επ., 1 άσο, 2 μπλοκ), Μασάρι, Μπίενεκ 1 (1/1 επ.).

Περούτζια (Χέινεν): Λεόν 31 (26/51 επ., 4 άσοι, 1 μπλοκ, 51% υπ.-19% άριστες), Λάντσα 8 (8/20 επ., 59% υπ.-00% άριστες) Ρίτσι 4 (2/3 επ., 1 άσο, 1 μπλοκ), Ατανασίεβιτς 19 (15/35 επ., 4 μπλοκ), Ντε Τσέκο 2 (2 άσοι), Ποντράσιανιν 9 (6/10 επ., 3 μπλοκ), Κολάτσι –λ (59% υπ.-14% άριστες) / Πιτσινέλι, Ταχτ, Ρούσο 5 (4/6 επ., 1 μπλοκ), Ζουκούσκι, Πλοτνίσκι 7 (7/13 επ., 57% υπ.-29% άριστες).

Απολαύστε υπεύθυνα...

Photo credits: LUBE, Perugia oficial pages

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ