Το πόδι-δυναμίτης του Ρομπέρτο Κάρλος και του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, ή τα τεχνικά χτυπήματα του Ζουνίνιο και του Μπέκαμ; Ή μήπως ο Κώστας Φρατζέσκος; Ποιος είναι ο αγαπημένος μας "φαουλίστας"; Η συντακτική ομάδα του Sport24.gr απαντάει σε ένα ακόμη ερώτημα της εβδομάδας.

Ζουνίνιο Περναμπουκάνο ο Παντελής Διαμαντόπουλος

Επανήλθε η ερώτηση της εβδομάδας και ο Θοδωρής Κουνάδης, που έστειλε το σχετικό mail, πρόσθεσε πως περιμένει αποθέωση Φραντσέσκο Τότι! Ναι, ο μεγάλος Καπιτάνο, είναι καλός στα στημένα και έχει βάλει μπόλικα γκολάκια στην καριέρα του. Εδώ όμως μιλάμε για κάτι πολύ σπέσιαλ και είμαστε υποχρεωμένοι να κρίνουμε ποδοσφαιρικά και όχι με... γούστα. Αν το δεις ρηχά και... οπαδικά, θα αρχίσει ο καθένας γράφει τον Πλατινί, τον Μαραντόνα, τον Ντελ Πιέρο, τον Τότι, τον φοβερό Πιέρ Φάν Χόιντονκ ακόμη και τον Ντίνο Κούη ή τον Κώστα Φρατζέσκο. Το φάουλ είναι τέχνη! Είναι συνδυασμός: Σκληρής προπόνησης, πολλών επαναλήψεων και φυσικά χαρίσματος. Πρέπει να το 'χεις. Να δουλεύεις την ισορροπία του σώματος, την τεχνική στο πόδι, τη δύναμη, ανάλογα με την απόσταση. Άλλοι μπορούν να βάλουν τακοντινά, άλλοι (Ριβάλντο) σε εκτελούσαν από λίγο μεγαλύτερηαπόσταση. Καλοί μου φίλοι, σύμφωνα με τις ανάγκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου, την εξέλιξη των πορτιέρο, τις αποστάσεις κάθε είδους , τις γωνίες και τα σημεία που στήνεται η μπάλα, το φάουλ για πολλά χρόνια θα 'χει ονοματεπώνυμο: Ζουνίνιο Περναμπουκάνο!!! Όταν γουστάρετε να δείτε τα ωραιότερα φάουλ του κόσμου, απλά παρακολουθήστε τον...

Αυτά είναι τα καλύτερα γκολ που έχει δει ποτέ η συντακτική ομάδα του Sport24.gr

Κώστας (τα βάζω και σε χατ-τρικ) Φρατζέσκος, ο Θοδωρής Κουνάδης

Έχω προλάβει να δω ζωντανά θρύλους του παγκοσμίου ποδοσφαίρου να εκτελούν τα φάουλ σαν πέναλτι. Κάπου εδώ γύρω θα διαβάσετε τα ονόματά τους. Θα μου επιτρέψετε όμως να παινέσω ένα παπούτσι από τον τόπο μου. Γιατί πιτσιρικάς, το έβλεπα πάντα απέναντι στις οπαδικές μου προτιμήσεις. Γιατί το ζήλευα (με την καλή έννοια), το θαύμαζα, το εκτιμούσα. Γιατί το ήθελα στην ομάδα μου. Να ζει ο αντίπαλος τερματοφύλακας τον εφιάλτη κάθε φορά που ετοιμαζόταν να εκτελέσει φάουλ. Και όχι ο δικός μου. Γιατί το χουνέρι στον- νεαρό- τότε Μπαρτζώκα θα μου μείνει αξέχαστο. Πέντε φάουλ εκτέλεσε ο Κώστας Φρατζέσκος απέναντί του. Απολογισμός; Τρία γκολ και ένα δοκάρι. Χατ-τρικ με φάουλ σ' έναν αγώνα! Συλλεκτικό το βίντεο από το ΠΑΟΚ-Καστοριά 6-0 στις 25/5/1997:

Ρομπέρτο Κάρλος και δεν υπάρχει άλλος, ο Γρηγόρης Μπάτης

Ο νόμος σ' αυτά τα ερωτήματα είναι ο εξής: Θα γράφεις πάντα την πρώτη σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό. Και μένα μου ήρθε: ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΚΑΡΛΟΣ! Αυτός ο κοντός Βραζιλιάνος, που όσο ύψος του έλειπε, τόση δύναμη και φάλτσα είχαν τα σουτ του και δη οι απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Σουτάρες αυτός, μεγάλη αδυναμία στις καραβολίδες (τι μαγική-παιδική λέξη) εγώ, οπότε καταλαβαίνεις γιατί αυτός ο... μπαγάσας ήταν μέσα στην καρδιά μου. Ουδείς αμφισβητεί τον "σπεσιαλίστα" Ζουνίνιο Περναμπουκάνο, όμως οι δικές μου αναμνήσεις έχουν πρωταγωνιστή τον κοντό να παίρνει φόρα πολλά μέτρα έξω από την περιοχή, το τοίχος να "τρέμει", τη μπάλα να περνά, να αγνοεί την προσπάθεια του εκάστοτε τερματοφύλακα και να σκίζει τα αντίπαλα δίχτυα. Δεν ξεχάσω το φάουλ-μπανάνα κόντρα στην Γαλλία, όπως δεν θα ξεχάσω επίσης και την διαφήμιση της Pepsi, με τα παιδάκια να τρέμουν τα σουτ του "Ρομπέρτουυυυ Κάρλουυυυς". Ακολουθεί η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Η συγκεκριμένη διαφήμιση παίχτηκε πολλές φορές στο 7ο Δημοτικό Αγίων Αναργύρων, με πρωταγωνιστή εμένα, ένα κουτάκι αναψυκτικού (αντί για μπάλα) και τους φίλους μου να χάσκουν (και με το δίκιο τους).

Μπράνκο... ο βαλβίδας, ο Γιώργος Περπερίδης

Κλάουντιο Ιμπραίμ Βαζ Λεάλ, ή απλά Μπράνκο. Ο Βραζιλιάνος διεθνής αριστερός μπακ ήταν γνωστός για τις σπεσιαλιτέ του απευθείας εκτελέσεις φάουλ, με πολλή δύναμη και από μεγάλη απόσταση. Ήταν ο... προάγγελος του Ρομπέρτο Κάρλος, καθώς εκτός από ορμή τα χτυπήματα του είχαν και τρελά φάλτσα. Ο Μπράνκο ήταν μάλιστα αυτός που λάνσαρε πρώτος την πατέντα να στήνει την μπάλα με την βαλβίδα να κοιτάζει στο σημείο που ήθελε να την στείλει! Συνήθειο που απέκτησαν στην συνέχεια σχεδόν όλοι οι σπεσιαλίστες ελεύθερων χτυπημάτων παγκοσμίως. Οι εκτελέσεις του δεν είχαν την τέλεια τεχνική, όμως η δύναμη που έβαζε έκανε συχνά την μπάλα να αλλάζει κατεύθυνση δύο και τρεις φορές πριν ο τερματοφύλακας καταλάβει τι του... ξημέρωσε. Αριστερό πόδι από τα λίγα.

The Bomber of Borovo (Ηλίας Ευταξίας)

Αλήτης από τους λίγους, αλλά το αριστερό του πόδι θα το ζήλευαν και τα καλύτερα παιδιά. Ίσως να πουλούσαν και την ψυχή τους στο σατανά για να το αποκτήσουν. Η μεγάλη διαφορά του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς με όλους τους υπόλοιπους εντοπίζεται στο γεγονός πως η απόσταση από το τέρμα δεν τον ενοχλεί. Και για να μην ενοχληθείτε όλοι οι φαν του Ρομπέρτο Κάρλος, ο "Μίχα", δεν τράβαγε καραβολίδες (όντως Γρηγόρη, ωραία λέξη!), αλλά έστελνε τη μπάλα εκεί που ήθελε με απαράμιλλη τεχνική και δύναμη.

γκολκίπερ πελάτης και πάντα με την τεχνική που απαιτεί τεμπεσίρι πριν την εκτέλεση .Για το χατ-τρικ με τη φανέλα της Λάτσιο κόντρα στην Σαμπντόρια, ας μην πούμε πολλά. Άλλωστε, το έχει έκανε και ο Φρατζέσκος απέναντι στην Καστοριά!

Υ.Γ.Επειδή πολλοί ξέρετε τα φάουλ του Ρ.Κ. ως τα πιο δυνατά, ας μιλήσουν οι αριθμοί. Το φάουλ με την Γαλλία περίπου 130 km/h, ενώ τα περισσότερα του στα 100 km/h. Αντίθετα αυτά του "Μίχα" κυμαινόντουσαν στα 160 km/h και σχεδόν πάντα με το εσωτερικό του ποδιού! Beat that...

Mihajlovic: " I don't know if I'd play football if there were no free-kicks".

Τον ΣίνισαΜιχαϊλοβιτς(και) ο Αντώνης Καρπετόπουλος

Τέλεια φάουλ έχουν χτυπήσει πολλοί: ο Ριβάλντο, ο Τσιάρτας, ο Ζουνίνιο, ο Μαραντόνα, ο Ντελ Πιέρο, ο Ρομπέρτο Κάρλος που είχε την ατυχία να εκτελέσει το πιο θεαματικό σε ένα φιλικό ματς. Αλλά τέσσερις άνθρωποι προκαλούσαν πανικό. Ο ένας ήταν ο Κούμαν που αν έβρισκε παίκτη στο τοίχος τον έστελνε έξω με το φορείο. Ο δεύτερος ο Φραντσέσκος. Τον είχαν ρωτήσει κάποτε πως γίνεται να βρίσκει πάντα εστία και είχε πει ότι το μυστικό του ήταν ότι έστηνε τη μπάλα με τη βαλβίδα να ακουμπάει στο έδαφος, ώστε να παίρνει η μπάλα περιστροφές. Ο τρίτος ήταν ο Πάντιτς: στην Ατλέτικο έχουν φτιάξει άγαλμά του έξω από το γήπεδο και στον Πανιώνιο λένε ότι στην προπόνηση κρεμούσε ρεζέρβες από λάστιχα αυτοκινήτου στην προπόνηση και περνούσε τη μπάλα από μέσα. Θα ήταν ο μεγαλύτερος, αν δεν είχα δει από κοντά το Σίνισα Μιχαϊλοβιτς που ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Τον είχα ρωτήσει πως το κάνει. Μου είπε ότι στη Σερβία όλα τα παιδάκια, που έπαιζαν μπάλα, έπρεπε να κάνουν κάτι καλά. Κι αυτός διάλεξε να χτυπάει φάουλ!

Ποιος είναι ο αγαπημένος αμυντικός των συντακτών του Sport24.gr;

Ο "Λευκός Πελέ" ήταν ο πιο γλυκός δολοφόνος (Δημήτρης Κωνσταντινίδης)

Σε περισσότερα απά τα μισά γκολ απά φάουλ που θα δείτε στο βιντεάκι πι κάτω ο Αρτούρ Αντούνιες Κοΐμπρα, έχει αφήσει άγαλμα τον αντίπαλο τερματοφύλακα και η μπάλα με εκείνη την υπέροχη τροχιά καταλήγει στα δίχτυα του. Πριν καν προλάβει να κάνει το μισό βήμα, προς κάποια κατεύθυνση. Ο Ζίκο δεν "σκότωνε" με τη δύναμη. Ηταν καλλιτέχνης μέσα στο γήπεδο και στην εκτέλεση των φάουλ. Όπως μιλούσε στη μπάλα σε όλες τις άλλες στιγμές, όπως την πάσαρε γλυκά και αποτελεσματικά εκεί που έπρεπε, όταν έπρεπε, έτσι της μιλούσε και όταν ήταν στημένη. Αν υπήρχε κάποιος που έβλεπε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο μέσα από το "παραθυράκι" του τέρματος προς το γκολ, αυτός ήταν ο Λευκός Πελέ. Που σε κάποια πράγματα μπορεί να ήταν και ανώτερος του αυθεντικού.

Ντέιβιντ Μπέκαμ: Ο παίκτης/εκτελεστής που δεν σεβάστηκε κανείς. Ούτε καν ο ίδιος (Mάνος Μίχαλος)

Η επιλογή δεν έχει να κάνει με ομαδικές προτιμήσεις (άλλωστε η πορεία του στη Γιουνάιτεντ είναι κάτι που κι ο ίδιος έχει ξεχάσει ή σίγουρα θολώσει μέσα στη χολιγουντιανή σκόνη). Είναι καθαρά αντικειμενική. Σοβαρά τώρα. Σκεφτείτε, αντιμετωπίστε λίγο αντικειμενικά τον Μπέκαμ. Βγάλτε από πάνω του τη στέκα που είχε στα μαλλιά μικρός. Τη λεπτή φωνή που βγαίνει από τις χορδές του. Τα όσα έχει κάνει για τη γυναίκα του. Τις φορές που κρέμασε την Εθνική ομάδα της χώρας του. Την προσπάθεια του, να αποφύγει μια πραγματικά μεγάλη ποδοσφαιρική καριέρα, για μια λαμπερή ζωή. Ξεχάστε τα εξώφυλλα. Τα εσώρουχα. Τα ξανθά μαλλιά και τα γαλάζια του μάτια. Ξεχάστε τα όλα και βγάλτε τα όλα από την εικόνα. Και κρατήστε αυτό που μένει. Θα εντυπωσιαστείτε, όταν συνειδητοποιήσετε, ότι εκείνη την εποχή, τέλη 90s με αρχές 00s, κανείς δεν εκτελούσε τα φάουλ όπως αυτός. Από κάθε απόσταση, από κάθε πλευρά (του γηπέδου) προς κάθε πλευρά (του τέρματος). Το ξέρετε, μην κρυβόμαστε άλλο. Σε αυτό ήταν ο καλύτερος.

Απαράμιλλη η τέχνη του Ζουνίνιο Περναμπουκάνο (Στέλιος Χαρτζουλάκης)

Εντάξει, καλοί φαουλίστες έχουν υπάρξει δεκάδες. Πολύ καλοί, καμιά εικοσαριά. Οι εξαιρετικοί, μετριούνται στα δάχτυλα. Ο Μιχαΐλοβιτς, ο Ντελ Πιέρο, ο Μπέκαμ, ο Πίρλο, ο Ρομπέρτο Κάρλος, άντε και ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Αλλά σαν τον Ζουνίνιο Περναμπουκάνο (αυτόν από το Περναμπούκο) δεν είναι κανείς. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που έχει 75 εύστοχες εκτελέσεις φάουλ στην καριέρα του! Τι να πούμε από κει και πέρα; Ότι είτε εκτελούσε από τα 20 μέτρα είτε από τα 40, έστελνε την μπάλα με μαθηματική ακρίβεια εκεί που είχε υπολογίσει εξαρχής; Λες και ήταν τηλεκατευθυνόμενη. Σηκωνόταν ψηλά, κι εκεί που έλεγες ότι την έστειλε στα περιστέρια, έχανε απότομα ύψος, σαν να ήταν δεμένη σε αμόνι, και προσγειωνόταν στα δίχτυα.

Ποιο χέρι; Τα φάουλ του Ρομπέρτο Κάρλος δεν ξεχνά ο Βαγγέλης Σταματόπουλος

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού που είναι γεννημένοι μέσα στη δεκαετία του '90 πιθανότατα όταν ακούν το όνομα "Ρομπέρτο Κάρλος" να τους έρχεται αμέσως στο μυαλό το χέρι που έκανε στο πολυθρύλητο Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός για το Champions League (1999-2000). Ντροπή! Όσοι έχουμε έντονες παραστάσεις από τη στρογγυλή Θεά εκείνη την εποχή αποθεώνουμε/θαυμάζουμε/αναπολούμε τον Ρομπέρτο Κάρλος (όνομα και επώνυμο πάνε πάντα μαζί) για τα φάουλ-βολίδες με τα οποία είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των αντίπαλων γκολκίπερ, είτε φορώντας τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης είτε της Εθνικής Βραζιλίας. Οι κινήσεις του ήταν γνωστές: αρκετά (έως πάρα πολλά) μέτρα φόρα, χτύπημα του χορταριού με τη μύτη του παπουτσιού και ακολούθως... οβίδα εδάφους-εδάφους. Η ταχύτητα στα χτυπήματά του μονίμως πάνω από 100 χλμ/ώρα και τα φάλτσα μαγικά, λες και είχε τηλεχειριστήριο κρυμμένο στο σορτσάκι του που δεν μπορούσε να το εντοπίσει κανείς. Και επειδή δεν ήθελε να έχει μόνο έναν τίτλο την εποχή που μεσουρανούσε πέρα από εξαιρετικός φαουλίστας ο Βραζιλιάνος ήταν με διαφορά για πολλά χρόνια το κορυφαίο αριστερό μπακ των ευρωπαϊκών γηπέδων. Για το σημάδι του μάλιστα έχει να... λέει και ο Ριβάλντο (βλ. διαφήμιση Pepsi Cola).