Καλώς τα παιδιά, που έλεγε και ο συχωρεμένος ο Νίκος ο Αλέφαντος...

Καλώς τα παιδιά, καλώς τα διπλάσια του 3-0.

Δεν κυριεύομαι από έπαρση και αλαζονεία, απλώς το γράφω αυτό, διότι μετά την πρώτη, τελευταία και μοναδική ήττα της από την Κίνα η Εθνική τρέχει ένα σερί 6-0...

Έξι απανωτές νίκες που κανείς δεν θα τις θυμάται, εάν απόψε μείνουν τόσες.

Τριάντα πέντε χρόνια πέρασαν από το παρθενικό αντάμωμα μας με τους λεγάμενους και άλλα δέκα μας χωρίζουν από το τελευταίο, οπότε η αποψινή αναμέτρηση έχει και αυτό το ιστορικό υπόβαθρο...

Είναι κιόλας συνδεδεμένοι οι Κινέζοι με κάμποσες μεγάλες στιγμές της Εθνικής, οπότε ιδού η Βικτόρια, ιδού και το πήδημα.

Αρκεί να μη μας βγει ξινό!

Την επονομαζόμενη "Τeam Dragon" η "Επίσημη Αγαπημένη" τη βρήκε απέναντι της σε δυο Ολυμπιακά Τουρνουά (1996, 2008), σε τέσσερα Παγκόσμια Πρωταθλήματα (1986, 1994, 2006, 1010) και σε ένα φιλικό ματς του Τουρνουά Ακρόπολις (1990).

Τώρα που ξαναβλέπω αυτό το πάρε δώσε συνειδητοποιώ ότι πλάκα πλάκα τα έχω δει όλα αυτά τα ματς δια ζώσης!

Έγκριτος... Κινεζολόγος, ανάθεμα με αν θυμάμαι παραπάνω από πέντε παίκτες της χώρας με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο...

"Και εσείς μοιάζετε, φίλε μου"

Μοιάζουν κιόλας μεταξύ τους και αυτό το γράφω επίτηδες, διότι το καλοκαίρι του ’86 που έφαγα στη μάπα στη Μαδρίτη πρώτα με την Εθνική μπάσκετ και ύστερα με την Εθνική γουότερ πόλο άκουσα μια κουβέντα με την οποία γελώ ακόμη...

Είπα στον Κινέζο προπονητή της υδατοσφαίρισης ότι είναι δύσκολο να ξεχωρίσω τους παίκτες του διότι μοιάζουν μεταξύ τους...

"Δίκιο έχεις", συμφώνησε. "Μοιάζουν όπως μοιάζετε κι εσείς μεταξύ σας".

Γλουπ, όπως έλεγαν και οι ήρωες του Ντίσνεϊ στα κόμικς!

2010: Το "πάρε να ‘χεις" του Διαμαντίδη

Η τελευταία πράξη σε αυτό το ελληνοκινεζικό νταλαβέρι ανέβηκε στις 28 Αυγούστου του 2010 στη σκηνή της Άγκυρας όπου η Εθνική ξεπέρασε το συνηθισμένο άγχος της πρεμιέρας, τις απουσίες των τιμωρημένων (από την κλοτσοπατινάδα με τους Σέρβους στο Τουρνουά Ακρόπολις) Αντώνη Φώτση και Σοφοκλή Σχορτσανίτη και την άμυνα ζώνης για να επιβληθεί με 89-81.

Ποιος ήταν ο αγγελιαφόρος της νίκης;

Ο συνταξιούχος εδώ και τρεις ημέρες, Νίκος Ζήσης με 21 πόντους και τέσσερα τρίποντα, πλαισιωμένος από τον Γιάννη Μπουρούση (21), τον Βασίλη Σπανούλη (19) και τον Δημήτρη Διαμαντίδη (11).

Για τον τότε αρχηγό του Παναθηναϊκού αυτή η διοργάνωση υπήρξε το κύκνειο άσμα της καριέρας του στην Εθνική και μάλιστα στο ματς της πρεμιέρας είχε ένα... beef με τον προπονητή των Κινέζων!

Σε αντίθεση με τον επιφανή συμπατριώτη του Ρούντι Τομζάνοβιτς (βλέπε 2006) ο Αμερικανός Μπομπ Ντόνγουολντ είχε δηλώσει την παραμονή ότι ο Διαμαντίδης δεν είναι καλός σουτέρ και γι αυτό την επόμενη ημέρα έπαιξε επί σαράντα λεπτά ζώνη!

Ήταν φανερό ότι είχε δώσει εντολή στους παίκτες του να τον αφήνουν να σουτάρει ανενόχλητος και σαν να μην έφτανε αυτό σε μια φάση που περνούσε μπροστά από τον πάγκο του... την είπε κιόλας!

Ο Δημήτρης του απάντησε αναλόγως και του αφιέρωσε το πρώτο τρίποντο που έβαλε, σε μια βραδιά στην οποία συνολικά σούταρε 3 στα 13!

Έναν χρόνο αργότερα, στο ΟΑΚΑ, σε αγώνα της σειράς των play offs της Ευρωλίγκας έμελλε να επαναληφθεί αυτή η σκηνή απέναντι στον Τσάβι Πασκουάλ!

2008: Οι μπελάδες του Σπανούλη

Δυο χρόνια νωρίτερα, στις 18 Αυγούστου του 2008, στο Ολυμπιακό Τουρνουά του Πεκίνου η Εθνική είχε νικήσει την Κίνα με 91-77.

Τη νίκησε, ενώ θα μπορούσε να... ηττηθεί, ώστε να αποφύγει τους Αμερικανούς στον ημιτελικό, αλλά όλη αυτή η κουβέντα (την οποία μετά βδελυγμίας απέρριπτε, όπως και το 2004 στην Αθήνα, ο Παναγιώτης Γιαννάκης) απέβη φιλολογική και μάταιη.

Στον προημιτελικό η Εθνική ηττήθηκε από την Αργεντινή (ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα αντιμετώπιζε τη Λιθουανία) και έμεινε πέμπτη...

Στο ματς αυτό ο Γιάννης Μπουρούσης κυριάρχησε απέναντι στον Γιαο Μινγκ (19-16 οι πόντοι), ενώ οι Κινέζοι με προπονητή τον Γιόνας Καζλάουσκας, σούταραν 0/14 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο, αλλά έβαλαν 9/12 στο δεύτερο.

Αυτός που βρήκε τον μπελά του ήταν ο Βασίλης Σπανούλης, διότι σε μια φάση μετά από ένα άγαρμπο φάουλ που δέχθηκε, ζήτησε τα ρέστα από τον αντίπαλο του και αποδοκιμάσθηκε έντονα από τους θεατές;!

2006: Κρύψτε τα γυναικόπαιδα!

Στις 27 Αυγούστου του 2006 στη Σαϊτάμα τους λυπήθηκα τους δόλιους τους Κινέζους, διότι δεν είχαν πού να κρυφτούν!

Μετέδιδα εκείνο το ματς στην ΕΡΤ και κάποια στιγμή δεν ήξερα τι να πω...

Ο λόγος; Η Εθνική επικράτησε με 95-64 παρουσιάζοντας μια φαντασμαγορική αμυντική παράσταση με το match-up press, με τις αλλεπάλληλες παγίδες, με τον Διαμαντίδη και τον Παπαλουκά να στήνουν οχυρό με τα μεγάλα κορμιά τους στη σέντρα, με έναν φουκαρά πιτσιρικά Κινέζο πόιντ γκαρντ να χάνει το φως του και πάει λέγοντας...

Το αποτέλεσμα; Το πιστοποιούν οι αριθμοί και δη τα 13-0 κλεψίματα και τα 3-24 λάθη!

Ο Παπαλουκάς (19π., 6ασ., 5κλ.) και ο Σπανούλης (15) έσυραν τον χορό, ενώ ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης έπαιξε στα ίσια απέναντι στον Γιάο Μινγκ (10-10) και έκανε πρόβα για να ποδοπατήσει σαν... μπετονιέρα (όπως έλεγε ο συχωρεμένος ο Συρίγος) τους Αμερικανούς στον ημιτελικό.

1996: Ω τι κόσμος μπαμπά!

Δέκα χρόνια νωρίτερα είχα χάσει τη λαλιά μου στην Ατλάντα...

Η Εθνική αντιμετώπιζε την Κίνα στις 09:00 το πρωί και εκείνη την ημέρα έριχνε καρέκλες χώρια η υγρασία για την οποία είναι διάσημη η πρωτεύουσα της Τζόρτζια.

Έφυγα αξημέρωτα από το ξενοδοχείο, φτάνω στο Georgia Dome και τι να δω;

Μιλιούνια Κινέζοι στην ουρά για να μπουν στο γήπεδο, λες και βάλθηκε να μετακομίσει ολάκερη η China town!

Η Εθνική έκανε περίπατο και νίκησε με 115-75 παρουσιάζοντας (σε μια σπάνια, ίσως και πρωτοφανή συγκυρία) επτά παίκτες με διψήφιο νούμερο πόντων: Φασούλας 20, Μπακατσιάς 15, Σιγάλας 15, Παπανικολάου 14, Παταβούκας 12, Ρεντζιάς 12, Χριστοδούλου 11.

Για να βάλει 15 πόντους και ο Θύμιος φανταστείτε τι γλέντι έγινε!

1994: Άσε με να κάνω λάθος

Είχε προηγηθεί, στις 9 Αυγούστου του 1994 στο Χάμιλτον ο αγώνας στον οποίο η ελληνική ομάδα επικράτησε με 77-61 (Φασούλας 20, Γιαννάκης 15, Σιγάλας 15, Παταβούκας 11) και σφράγισε την πρόκριση της στην τετράδα του Μουντομπάσκετ...

Ο αγώνας με την Κίνα μας προέκυψε, στην κυριολεξία κατά λάθος και ιδού τι εννοώ...

Στην πρώτη φάση της διοργάνωσης, μετά τις νίκες επί της Γερμανίας και της Αιγύπτου, το ματς με το Πουέρτο Ρίκο εξελίχθηκε σε ένα θρίλερ με αλλόκοτο φινάλε.

Η Εθνική θα έβγαινε πρώτη στον όμιλο εάν νικούσε ή εάν γνώριζε ήττα μέχρι και με διαφορά οκτώ πόντων, οπότε βγήκαν από πριν τα χαρτιά και τα μολύβια.

Ο Μάκης Δενδρινός και οι παίκτες συζήτησαν την υπόθεση σε σχέση με το συνέφερε την Εθνική για τη συνέχεια του τουρνουά και κρίθηκε ως πλέον συμφέρουσα επιλογή η ήττα άνω των οκτώ πόντων ώστε η ομάδα να βγει δεύτερη και ν' αποφύγει την Ισπανία, την Κροατία και τον οικοδεσπότη Καναδά.

Τέσσερα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη το σκορ ήταν στους -9 πόντους (63-72) και ο Σιγάλας κέρδισε φάουλ...

«"Χάσε τις βολές, Γιώργο" φώναξαν όλοι και ο "Ράμπο" πέταξε την μπάλα με δύναμη, αλλά αυτή η... ρουφιάνα κτύπησε στο ταμπλό και έπεσε στο καλάθι με αποτέλεσμα το σκορ να γίνει 64-72.

Ο γκαρντ του Ολυμπιακού εδέησε να χάσει τη δεύτερη βολή, ωστόσο το -8 έδωσε στην Εθνική την πρώτη θέση, που σε πείσμα των θεωριών και των επιλογών, αποδείχτηκε δώρο θεού!

Την ίδια στιγμή η Ισπανία γνώριζε αναπάντεχη ήττα (78-76) από την Κίνα και αυτό το αποτέλεσμα άλλαξε τα δεδομένα: η Εθνική έπεσε στον ίδιο όμιλο με την Κίνα, με τον Καναδά και με την Κροατία και ο δρόμος προς την τετράδα έγινε πιο βατός...

1990: Η πρόβα στη Γλυφάδα

Καθ’ οδόν προς το Μπουένος Άιρες για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990, στις 24 Ιουλίου, στη Γλυφάδα όπου φιλοξενήθηκε το Τουρνουά Ακρόπολις η Εθνική νίκησε την Κίνα με 100-85 (Γιαννάκης 26, Χριστοδούλου 21, Γαλακτερός 13, Φασούλας 10, Κορωνιός 10).

Την προηγούμενη ημέρα, στο ματς με την Τσεχοσλοβακία είχε τραυματισθεί ο Νίκος Γκάλης ο οποίος εντέλει απουσίασε από το Μουντομπάσκετ, στο οποίο η Εθνική κατατάχθηκε έκτη...

Μ’ αυτά και μ’ αυτά άφησα για τον επίλογο τον... πρόλογο!

1986: Το κρεσέντο του Γκάλη

Το παρθενικό ματς στην ιστορία των δυο ομάδων παίχθηκε στις 20 Ιουλίου του 1986 στη Μαδρίτη και επιφύλαξε την πρώτη και συνάμα τελευταία ήττα της Εθνικής από την Κίνα.

Στον αγώνα για την ένατη θέση οι Ασιάτες μας... ξέραναν στην εκπνοή με ένα καλάθι του Λι Μπιν Γουάνγκ, επιβλήθηκαν με σκορ 112-111 (ημίχρονο 58-54) και μας προσπέρασαν στην τελική κατάταξη, αφήνοντας μας να ονειρευόμαστε για εκείνο που επέπρωτο να συμβεί μετά από έντεκα μήνες...

Για να περιγράψω το υπόβαθρο εκείνου του αγώνα, θα γυρίσω μερικές μέρες πίσω και θα ανακαλέσω από τη μνήμη μου μια σκηνή που εκτυλίχθηκε σε ανύποπτο χρόνο...

Έμενα λοιπόν στο ίδιο ξενοδοχείο με την Εθνική και δεν θα ξεχάσω ποτέ τον διάλογο που διημείφθη ένα μεσημέρι στο εστιατόριο του "Melia Castilla"...

Την ώρα του γεύματος, ο Καμπούρης ζήτησε από τον Γκάλη να του δώσει δυο φέτες ψωμί από το πανεράκι το οποίο είχε μπροστά του και τότε ο Νικ του είπε μια ατάκα που μας έκανε όλους να πέσουμε ξεροί...

"Αργύρη, κακή αρχή κάνεις. Σήμερα μου ζητάς μια φέτα ψωμί κι αύριο στο ματς θα μου ζητάς και την μπάλα"!

Παρεμπιπτόντως ο σέντερ του Ολυμπιακού κλήθηκε σε εκείνη τη διοργάνωση να επωμιστεί βαριές ευθύνες, λόγω της απουσίας του Παναγιώτη Φασούλας, ο οποίος μετά την επιλογή του στο ντραφτ του ΝΒΑ από το Πόρτλαντ αναζητούσε το "American dream".

Ο Αργύρης ο οποίος έναν χρόνο αργότερα θα σφράγιζε το έπος του θριάμβου ανταποκρίθηκε με μεγάλη συνέπεια, αν και (θα πρέπει να) ήταν ο μοναδικός σέντερ μεταξύ όλων των ομάδων που δεν εκτέλεσε ούτε μία ελεύθερη βολή!

Στο ματς με την Κίνα ο Καμπούρης έμεινε άποντος, πάλι καλά που πρόλαβαν να σκοράρουν οι υπόλοιποι (Γιαννάκης 19, Χριστοδούλου 12, Φιλίππου 10) , διότι υπήρχε λόγος και μάλιστα σοβαρός: ο Γκάλης μπορούσε, ήθελε και έπρεπε να βγει πρώτος σκόρερ του Μουντομπάσκετ, όπερ και εγένετο!

Συνέβαλε προς αυτή την κατεύθυνση και το γεγονός ότι το ματς εξελίχθηκε σε run and gun, με αποτέλεσμα ο Νικ να βάλει παρά έναν 50 πόντους!

Εντέλει η μπίλια έκατσε στους 49 που αποτελούσαν το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ του σε εκείνο το Τουρνουά μετά τους 53 στην πρεμιέρα με τον Παναμά.

Χορεύοντας κάθε βράδυ το δικό του "χάλι γκάλι" ο "Γκάνγκστερ" σκόραρε κατά σειρά 53 πόντους με τον Παναμά, 34 με τη Γαλλία, 23 με την Ισπανία, 25 με τη Βραζιλία, 43 με τη Νότια Κορέα, 32 με τη Σοβιετική Ένωση, 18 με την Κούβα (όταν του είχαν πέσει οι βιορυθμοί, όπως έλεγε ο Νίκος Σισμανίδης), 20 με το Ισραήλ (απέναντι στην άμυνα box-and-one του Σβι Σερφ) , 40 με την Αργεντινή και 49 με την Κίνα.

Με τους 49 πόντους κόντρα στην Κίνα ο Γκάλης βγήκε πρώτος σκόρερ στο μοναδικό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο οποίο έλαβε μέρος, με 337 πόντους, ο μεθερμηνευόμενον 33.7 π. κατά μέσο όρο στους δέκα αγώνες.

Δεύτερος σκόρερ αναδείχθηκε ο Βραζιλιάνος Οσκάρ Σμιντ με 313 πόντους (28.1) , τρίτος ο Κορεάτης Τσουνγκ Χι (27.8) και τέταρτος ο Ντράζεν Πέτροβιτς (25.2).