Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και το... SPORT44
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ρεμβάζει από το ρετιρέ του παγκόσμιου μπάσκετ και ο Βασίλης Σκουντής ξετρυπώνει ιστοριούλες από το παρελθόν...
Είδα να αλλάζει το λογότυπο μας εδώ και –όπως είχε πει κάποτε και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης- έπαθα μια ψυχολογία! Βασικά έπαθα μια... ρεύση, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα, διότι θα επέμβει αυτεπαγγέλτως λόγω της αθυροστομίας μου, ο εισαγγελέας και θα με πάει σούμπιτο μέσα!
Εάν δεν το πήρατε χαμπάρι το SPORT24 μετονομάσθηκε σε SPORT34, για να τιμήσει έτι περαιτέρω τον θρίαμβο του Γιάννη στο ΝΒΑ...
Γελώ τώρα που το γράφω αυτό, αλλά θα μπορούσε επίσης να μετονομασθεί και σε SPORT44, καθόσον αυτό το νούμερο έγινε κάποτε το διαβατήριο του...
Το διαβατήριο που τότε δεν είχε, καθόσον θεωρούνταν άπατρις και γι αυτό δεν μπορούσε κιόλας να ταξιδέψει εντός (ή εκτός) Ελλάδος με αεροπλάνο και όποτε ο Φιλαθλητικός αγωνιζόταν μακριά από την Αθήνα αυτός και ο Θανάσης πήγαιναν είτε με αυτοκίνητο, είτε με καράβι!
Τον χειμώνα του 2013 στο εφεξής καλούμενο ματς της Αποκάλυψης (του Ιωάννη, όνομα και πράμα) ο Φιλαθλητικός αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό στον Τάφο του Ινδού, σε αγώνα του εφηβικού πρωταθλήματος της ΕΣΚΑ...
Οι 44 πόντοι και το τρέμουλο
Υπό το βλέμμα του Ντούσαν Ιβκοβιτς, του Βαγγέλη Αγγέλου, του αθλητικού διευθυντή της Σαραγόσα Γουίλι Βιγιάρ ο Γιάννης ξεσάλωσε... Πόσους πόντους έβαλε; 44!
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο "Γιάννης, Γράφοντας Ιστορία" που έγραψε ο Ισπανός δημοσιογράφος Χοσέ Μανουέλ Πουέρτας και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Κάκτος", στην ανάπαυλα ο Βιγιάρ τηλεφώνησε στον πρόεδρο της ομάδας, Ρεϊνάλντο Μπενίτο και του είπε συνεπαρμένος το εξής...
"Τρέμουν τα πόδια μου με αυτό που βλέπω"!
Εκείνη η εμφάνιση του Γιάννη υπήρξε το δημόσιο πρωτόλειο του ισχνού και λιπόσαρκου νεαρού που (δεν) επέπρωτο να κατακτήσει τον κόσμο του μπάσκετ. Δεν το λέω εγώ αυτό, το είπε ο ίδιος πρόπερσι μετά από ένα ματς με τους Λέικερς που αφού τους... πετσόκοψε αλύπητα επανέλαβε την προ εξαετίας ατάκα του ΛεΜπρόν Τζέιμς...
"Ι was not supposed to be here".
Παρ' το αγόρι μου!
Σαπόουζντ, ξεσαπόουζντ, εδώ είσαι και εδώ κατσικώθηκες αγόρι μου!
Βρε πλάκα με το αγόρι μου: μου έχει κολλήσει αυτή η κλητική προσφώνηση εδώ και 16 χρόνια εξ ου και το "πάρ' το αγόρι μου" που αναφώνησα την ώρα που σήκωνε το ιερό δισκοπότηρο... Ήταν τότε που ο Γιάννης θα δεχόταν την πρόταση της Σαραγόσα (στην οποία υπέγραψε, αλλά δεν έμελλε να φορέσει τη φανέλα της) και συνάμα έμπαινε στο τριπάκι του ΝΒΑ...
Εκείνη την εποχή είχε δώσει μια συνέντευξη στην Cosmote TV και μετά το πρότερο "I want to be NBA player" μαρτύρησε το μεράκι του για το μπάσκετ, προς χάριν του οποίου είχε ήδη προδώσει τον πρώτο (ποδοσφαιρικό) έρωτα του...
"Δεν μιλάω πολύ, είμαι σεμνό παιδί. Εγώ το μπασκετάκι μου και όπου με φτάσει, είτε στο ΝΒΑ, είτε στη Δ’ ΕΣΚΑ"!
Τον έφτασε (το μπασκετάκι του) στο ΝΒΑ και στα γεράματα, όταν βγει στη σύνταξη, μπορεί να μαζέψει το αδελφάτο του και να παίξουν και στη Δ' ΕΣΚΑ!
Α, για να μην το ξεχάσω: τότε ο Γιάννης δεν έπαιζε φουνταριστός μέσα στη ρακέτα, όπως συμβαίνει ως επί το πλείστον τώρα... Τότε ο Γιάννης έπαιζε πλέι μέικερ τόσο στην εφηβική, όσο και στην πρώτη ομάδα του Φιλαθλητικού...
Ψηλός άσος, πολύ κοντό δυάρι
"Τι να μας πει ο Χολιντέι; Όταν εσύ έκανες alley-oop πάσες για να καρφώσει ο Γιάννης, το Fiserv Forum ήταν αυθαίρετο και μάλιστα εκτός σχεδίου πόλεως" είπε για πλάκα προχθές στον Νίκο Γκίκα...
Ο διεθνής πόιντ γκαρντ της ΑΕΚ έβαλε τα γέλια και αποκατέστησε την τάξη των πραγμάτων...
"Αυτός έπαιζε πλέι μέικερ. Ηταν ένας ψηλός άσος και εγώ ένα πολύ κοντό δυάρι"!
Πλάκα πλάκα, αυτή την εικόνα είχε στο μυαλό του και ο Τζέισον Κιντ, όταν τον έβαλε να παίξει πλέι μέικερ σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή του Μάτζικ Τζόνσον, αλλά δεν του(ς) έκατσε!
Τι Γιάννης, τι Φάνης!
Στο μεταξύ με ξαναπιάνουν τα γέλια, διότι τι Γιάννης, τι Φάνης!
Το εννοώ αυτό, διότι στη συνέντευξη που έδωσε από την αίθουσα Τύπου του Fiserv Forum και προβλήθηκε στη χθεσινή εκπομπή Pick N’ Roll της Cosmote TV, ο Γιάννης εξήγησε για ποιους λόγους έδωσε τα ρέστα του και τίναξε την μπάνκα στον αέρα στον έκτο τελικό...
"Δεν ήθελα να γυρίσω πίσω στο Φοίνιξ. Εκεί κάνει πολλή ζέστη και τα κρεβάτια στο ξενοδοχείο είναι μικρά"!
Ξεκαρδίστηκα διότι κάτι τέτοιο είχε πει και ο αγαπημένος μου Φάνης Χριστοδούλου (καλή του ώρα στο νοσοκομείο Metropolitan και γρήγορα περαστικά του) στις 9Αυγούστου του 1990, μετά τη λήξη του αγώνα με την Ισπανία στη Βίγια Μπαγεστέρ, ένα προάστιο του Μπουένος Αιρες...
Χάρη σε αυτή τη νίκη (με μπροστάρη τον Χριστοδούλου που έβαλε 32 πόντους) η Εθνική εξασφάλισε ουσιαστικά την πρόκριση της στην πρώτη οκτάδα και συν τοις άλλοις απέφυγε το ταξίδι στη Σάλτα, όπου θα διεξάγονταν οι αγώνες για τις θέσεις 9-12...
Η Σάλτα βρίσκεται στις Ανδεις και όλες οι ομάδες ήθελαν να την αποφύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι επειδή βρισκόταν σε μεγάλο υψόμετρο και δεν είχε ξενοδοχεία της προκοπής...
Μετά τη λήξη του αγώνα, λοιπόν πήρα αμπάριζα τους παίκτες της Εθνικής και τους ρωτούσα για τα έξτρα κίνητρα τους σε αυτό το ματς...
"Για το ξενοδοχείο μας"
"Παίξαμε για την πατρίδα μας" είπε ο Γιαννάκης...
"Παίξαμε για τη φανέλα της ομάδας που είναι το διαμάντι της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής" αποκρίθηκε σε μια πολύ ψαγμένη δήλωση ο Ντέιβιντ Στεργάκος....
"Παίξαμε για να ξαναδείξουμε ποιοι είμαστε" εξήγησε ο Φασούλας...
Ύστερα πλησίασα τον Φάνη... Τράβηξε μια ρουφηξιά από το τσιγάρο του και μου έδωσε την απάντηση για την οποία ακόμα ξεκαρδίζομαι...
"Παίξαμε για το ξενοδοχείο μας. Γι αυτό λύσσαξα! Δεν ήθελα να τρέχω στη Σάλτα και δεν το κουνάω ρούπι από το Sheraton"!
"Για το ξενοδοχείο μας, ρε γαμώ το": ιδού από πού μπορεί να εμπνεύσθηκε δυο χρόνια αργότερα η Βούλα Πατουλίδου το "για την Ελλάδα ρε γαμώ το"!
Παρομοίως και ο Γιάννης δεν ήθελε να το κουνήσει ρούπι από το σπίτι του...
Στην πρώτη χρονιά του στην Α2 ο Γιάννης είχε μέσο όρο 7.5 πόντους, 5.2 ριμπάουντ και 1.2 ασίστ.: εκ πρώτης όψεως αυτά τα νούμερα δεν προκαλούν δα και καμιά εντύπωση, ο συνονόματου του, ο Γιάννης Γκαγκαλούδης στα 43 του τα είχε εφέτος για... μαρμέλαδα στο πρωινό του!
Ηδη όμως το νερό είχε μπει στ’ αυλάκι και το ποτάμι όχι μόνο δεν θα γύριζε πίσω, αλλά θα γινόταν κιόλας χείμαρρος!
Για την ιστορία των πραγμάτων το ΝΒΑ (δεν ανακάλυψε, αλλά) είδε για πρώτη φορά δια ζώσης τον Αντετοκούνμπο την 1η Δεκεμβρίου του 2021...
Ένας κύριος στην Τρίπολη...
Προτού αρχίσουν να συρρέουν κατά κύματα στου Ζωγράφου και όπου άλλου έπαιζε ο Φιλαθλητικός, οι σκάουτερς, οι τζένεραλ μάνατζερς, οι πρόεδροι (Βλέπε Ντάνι Ειντζ στον Βόλο) και όλος ο συρφετός από την εκείθεν του Ατλαντικού πλευρά, εμφανίστηκε ένα κρύο βράδυ στην Τρίπολη κάποιος μυστήριος άγνωστος κύριος...
Εκείνο το απόγευμα ο Φιλαθλητικός νίκησε τον Αρκαδικό με 88-81 με τον Γιάννη να σκοράρει έξι πόντους και να ρίχνει δυο τάπες...
Δεν ξέρω εάν επρόκειτο για τάπες σαν αυτές με τις οποίες έκανε τον Μάικελ Μπρίτζες και τον ΝτιΑντρε Είτον να δουν τον ουρανό σφοντύλι στον τέταρτο τελικό, αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία...
Την ώρα λοιπόν που η αποστολή επιβιβαζόταν στο λεωφορείο για να γυρίσει στου Ζωγράφου, ο λεγάμενος πλησίασε τον Τάκη Ζήβα και τον ρωτούσε πώς του φαίνεται ο Γιάννης...
Δεν ξέρω πως λεγόταν, αλλά τις προάλλες επί τη ευκαιρία των τελικών της Ανατολής με τους Χοκς (οι οποίοι ήταν έτοιμοι και αποφασισμένοι να τον επιλέξουν στο ντραφτ, αλλά τους πρόλαβαν οι Μπακς), σε κάποια αμερικανική ιστοσελίδα πήρε το μάτι μου ότι εκείνος ο τύπος εκπροσωπούσε τους Χόρνετς της Νέας Ορλεάνης...
Τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία...
Μια ιστορία που ο Γιάννης την ξεχείλωσε και την έκανε μυθολογία...
Τούτου δοθέντος, από τη στιγμή που ανέβηκε στο θρόνο, μπορούμε πια να τον λέμε και MVP!