Ο Γκάλης, ο Ντράζεν και ο Ράτζα

Ασφαλώς ο Βασίλης Τολιόπουλος, ο Ρομπέρτο Γκάλινατ και κάθε άλλος επίδοξος πρώτος σκόρερ του Άρη δεν περνιέται για... Γκάλης!!!

Τούτου δοθέντος, ο Σέρβος προπονητής της σημερινής (25/10, 21:00, Novasports Prime και LIVE από το SPORT24) αντιπάλου του Άρη, Σλασκ Βρότσλαβ, Ολιβερ Βίντιν δεν νομιμοποιείται να βγάλει από το σεντούκι της συλλογικής μνήμης του πολωνικού μπάσκετ, τη μυθική ατάκα που είχε ξεστομίσει ένας ομόλογος του πριν από 34 χρόνια...

Στο χρονικό των παρτίδων του «Αυτοκράτορα» με τους Πολωνούς, οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι στις 6 Δεκεμβρίου του 1989, όταν ο Βόιτσεχ Κραϊέφσκι έιπε κάτι που έμοιαζε με ανεκτίμητο δώρο προς τον εορτάζοντα εκείνη την ημέρα «Γκάνγκστερ»...

Την επόμενη ημέρα, στο πλαίσιο του ομίλου του 8 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, ο Άρης υποδεχόταν τη Λεχ Πόζναν και ο λεγάμενος δέχθηκε τη συνηθισμένη και αναπόφευκτη ερώτηση εκείνης της εποχής, απανταχού της ευρωπαϊκής μπασκετικής γης...

«Πώς σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε τον Γκάλη;»

"Για τον Γκάλη θα κάνουμε την προσευχή μας"

Ο Κραϊέφσκι ξεροκατάπιε, χαμογέλασε και έδωσε μια επική απάντηση...

«Το είπα ήδη και στους παίκτες μου. Κάνουμε τα σχέδια μας για το πώς θα μαρκάρουμε τους άλλους τέσσερις παίκτες του Αρη. Για τον Γκάλη θα κάνουμε απλώς την προσευχή μας»!

Τι λες τώρα!

Προφανώς ο Κραϊέφσκι δεν ήταν άθεος ή άθρησκος, αλλά οι προσευχές του(ς) δεν έπιασαν...

Το επόμενο βράδυ που ο Άρης νίκησε τους πρωταθλητές Πολωνίας με 116-92 ο Γκάλης πέτυχε ρεκόρ καριέρας σκοράροντας 52 πόντους!

Οι προσευχές δεν έπιασαν τόπο ούτε στον αγώνα του Β’ γύρου, στις 8 Φεβρουαρίου του 1990, όταν ο Άρης άλωσε το Πόζναν με 103-78, με τον Γκάλη να είναι πιο... φειδωλός και να κάνει εκπτώσεις στην παραγωγικότητα του.

Αυτή τη φορά έβαλε μονάχα 39 πόντους!

Σε εκείνα τα δυο ματς ο συχωρεμένος ο «Ξανθός» είχε χρησιμοποιήσει τον Νίκο Γκάλη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, τον Μάικ Τζόουνς, τον Βασίλη Λυπηρίδη, τον Μιχάλη Ρωμανίδη, τον Μάνθο Κατσούλη και τον Νίκο Φιλίππου.

Στο ρόστερ της Λεχ Πόζναν δέσποζαν δυο εμβληματικές φιγούρες του πολωνικού μπάσκετ: ο Ευγένιους Κιέφσκι και ο Γιάροσλαβ Γέχορεκ, οι οποίοι έκαναν σούμα στα δυο ματς 87 πόντους.

Ο πολωνικός σάκος του μποξ και το φευγιό του "Ξανθού"

Στην πρώτη και μοναδική παρουσία της στην ελίτ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών η Λέχ Πόζναν, η οποία προκρίθηκε νικώντας στην προκριματική φάση τη Στρόιτελ Κιέβου έπαιξε τον ανεπιθύμητο ρόλο του σάκου του μποξ, καθώς γνώρισε 14 ήττες σε ισάριθμα ματς!

Από την πλευρά του ο Άρης τερμάτισε τέταρτος με 8-6, πίσω από την Μπαρτσελόνα 912-2), τη Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ (11-3) και τη Λιμόζ 910-4), ενώ ακολούθησαν η Τρέισερ Μιλάνο(7-7), η Μακάμπι Τελ Αβίβ (6-8), η ολλανδική Ντεν Χέλντερ (2-12) και η Λεχ Πόζναν (0-14).

Ο Άρης προκρίθηκε για τρίτη διαδοχική φορά στο Final 4 το οποίο διεξήχθη στη Σαραγόσα, όπου ηττήθηκε στον ημιτελικό από την Μπαρτσελόνα με 104-83 και στον μικρό τελικό από τη Λιμόζ με 103-91.

Εκείνη η σεζόν σηματοδότησε το (κίτρινο) κύκνειο άσμα του «Ξανθού», ο οποίος μετά την αγρανάπαυση της σεζόν 1990-91 ροβόλησε κατά Νέο Φάληρο μεριά για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού.

Κίτρινη κορδέλα στα εγκαίνια

Στο aftermath τώρα...

Η Λεχ Πόζναν έπαιξε στα Κύπελλα Ευρώπης μέχρι και τη σεζόν 1993-94, αλλά στη συνέχεια αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα τα οποία οδήγησαν στη διάλυση και στην εξαφάνιση της από τον χάρτη.

Έναν χρόνο μετά το αντάμωμα του με τη Λεχ Πόζναν, ο Άρης βρήκε στο δρόμο του τη σημερινή αντίπαλο του και μάλιστα σε μια ιστορική συγκυρία για την πολωνική ομάδα.

Ο λόγος;

Κόντρα στον διάσημο Άρη (όπως προμόταραν οι Πολωνοί τον αγώνα), εγκαινιάσθηκε η Hala Ludowa, που αργότερα μετονομάσθηκε σε Centennial Hall, ενώ στη συνέχεια η Σλασκ μετακόμισε στο Orbita Hall.

Η κορδέλα των εγκαινίων ήταν κίτρινη καθώς οι Θεσσαλονικείς άλωσαν το σπιτικό των Πολωνών σε ένα ματς που εξελίχθηκε σε θρίλερ με σκορ 75-74, ενώ στο Αλεξάνδρειο επικράτησαν άνετα με 106-88 και προκρίθηκαν στη φάση των 16, όπου τερμάτισαν στην έβδομη θέση του Β’ ομίλου με ρεκόρ 3-11.

Το καλάθι του Ράιτσεβιτς και το αντίο του Ντράζεν

Γενικώς το πολωνικό μπάσκετ ανακαλεί ευχάριστους συνειρμούς στον Αρη, ο οποίος τη σεζόν 2002-03 κατέκτησε το FIBA Εurope Champions Cup νικώντας στον τελικό του Final Four που διεξήχθη στο Αλεξάνδρειο την Πρόκομ Τρεφλ Σοπότ με 84-83...

Και πώς; Με το buzzer beater του Μίροσλαβ Ράιτσεβιτς!

Μετά από χρόνια και ζαμάνια λοιπόν ο Άρης επιστρέφει στο Βρότσλαβ, εκεί όπου πριν από τριάντα χρόνια και τεσσερισήμισι μήνες παρουσίασε το δικό του «κύκνειο άσμα» ο Ντράζεν Πέτροβιτς...

Σε αυτή την πόλη κόντρα στον ίδιο αντίπαλο έχει σημειωθεί και μια ισοπαλία ελληνικής ομάδας η όποια μάλιστα γέννησε και μια επική ατάκα...

Το ημερολόγιο λοιπόν έδειχνε 10 Μαρτίου του 1998, όταν στο πλαίσιο της προημιτελικής φάσης του Saporta Cup ο Παναθηναϊκός (με προπονητή τον Λευτέρη Σούμποτιτς) αντιμετώπιζε στη «Χάλα Λούντοβα» του Βρότσλαβ τη Σλασκ, την οποία είχε νικήσει μια εβδομάδα νωρίτερα στο ΟΑΚΑ με 82-58.

«Εγώ ο Ράτζα δεν χάνω από κάτι που το λένε Σλασκ»!

Οκτώ δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του επαναληπτικού αγώνα, οι Πολωνοί με μία βολή του Λετονού Ραϊμούντας Μίγκλινιεκς προηγήθηκαν με 61-59, αλλά ο χρόνος που απέμενε έφτανε και περίσσευε στον Ντίνο Ράτζα για να ισοφαρίσει και να αποσοβήσει την ήττα.

Ο Κροάτης σούπερ σταρ πέτυχε σχεδόν τους μισούς πόντους όλης της ομάδας (29/61), ενώ αυτή η σπανίζουσα ισοπαλία σφράγισε και τυπικώς την πρόκριση του Παναθηναϊκού στους ημιτελικούς της διοργάνωσης, όπου όμως αποκλείσθηκε από τη Στεφανέλ Μιλάνο.

Με το που τελείωσε ο αγώνας, κάποιος ρώτησε τον Ράτζα γιατί έτρωγε τα λυσσακά του ώστε να πάρει την μπάλα μετά τη βολή του Μίγκλινιεκς και να κυνηγήσει σαν δαιμονισμένος την ισοφάριση…

Τότε ο Ντίνο με το συνηθισμένο ύφος που δεν σήκωνε καμιά κουβέντα, γύρισε και έδωσε μια μυθική απάντηση, που την αναδημοσιεύω όπως ακριβώς διατυπώθηκε…

«Γιατί ρε μ@@@α, εγώ ο Ράτζα, δεν ανέχομαι να χάνω από… κάτι που το λένε Σλασκ»!