Ήμουνα νιος και γέρασα από τότε που διοργανώθηκε το πρώτο Τουρνουά Ακρόπολις! Δεν τα έχω παρακολουθήσει όλα, αλλά τώρα που το σκέπτομαι δεν έχασα κανένα από αυτά που έχουν διεξαχθεί στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, οπότε σπολλάτη μας!

Σπολλάτη της Εθνικής ομάδας, η οποία επιστρέφει μετά από 25 χρόνια στον Ιερό Ναό, όπου λειτούργησε εκείνες τις αλήστου μνήμης βραδιές του Ιουνίου του ’87.

Ανακαινίσθηκε, λέει, το ΣΕΦ και ασφαλώς αυτό ήταν επιβεβλημένο και αναπόφευκτο, καθόσον μετά τον φιλικό αγώνα με την Πολωνία και το επερχόμενο 33ο Τουρνουά Ακρόπολις, θα ακολουθήσει το Προολυμπιακό Τουρνουά (2-7/7), με την ελπίδα, την προσδοκία και την ευχή ολάκερου του ελληνικού μπασκετικού γένους να ξορκιστούν οι δαίμονες που κατατρύχουν την Εθνική από… αρχαιοτάτων χρόνων!

H αχλή του μύθου του ‘87

Ανακαινίσθηκαν, λοιπόν, οι χώροι του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, αλλά θέλω να πιστεύω ότι στο πλαίσιο της γενικότερης λάτρας που συντελέσθηκε δεν ξέφτισαν κιόλας οι αναμνήσεις και η αχλή του μύθου που βαστάει από εκείνη την άγια νύχτα της 14ης Ιουνίου του σωτηρίου έτους 1987.

Θέλω επίσης να πιστεύω ότι όπως συνέβη και το 2008 στο ΟΑΚΑ, δεν θα χαραμίσουμε αυτή την ευκαιρία της επιστροφής (μετά από 16 πέτρινα χρόνια) στους Ολυμπιακούς Αγώνες…

Τον νου μας ρεμάλια!

«Τον νου μας, ρεμάλια», όπως έλεγε και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στους γιου του στην ταινία «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι»!

Τον νου μας κι ελόγου μας ώστε να μη μαγαρίσουμε τη συγκυρία διότι αλλιώς δεν θα μας ξεπλένει ούτε ο Σαρωνικός, ούτε ο Σηκουάνας!

Πέρασαν λοιπόν 38 χρόνια από τότε που αναγέρθηκε παρά θιν’ αλός το μνημείο της Ακροπόλεως και τώρα που το Τουρνουά επιστρέφει στον Παρθενώνα του κουβαλάει μαζί του και ξαναζωντανεύει όλες τις αναμνήσεις, χώρια η κάψα μας για να πετύχει η Εθνική την ερχόμενη εβδομάδα τον μεγάλο, στοιχειωμένο και οραματικό στόχο της.

"Στο ΣΕΦ αδέρφια μου, στο ΣΕΦ"

Δεδομένου κιόλας πως ο αρχηγός της ομάδας, Κώστας Παπανικολάου κατοικοεδρεύει σε αυτό το γήπεδο δικαιούται φύσει και θέσει να επικαλεσθεί -με την απαραίτητη αναπροσαρμογή - την περίφημη ατάκα από το θεατρικό έργο «Οι Τρεις Αδερφές» του Αντόν Τσέχοφ…

Να πει κι αυτός δηλαδή «Στο ΣΕΦ αδέρφια μου, στο ΣΕΦ»!

Τι να πρωτοθυμηθώ και τι να μην ξεχάσω από τα δέκα Τουρνουά Ακρόπολις που έχουν διεξαχθεί στο ΣΕΦ…

Οι ήττες του ’86 έγιναν νίκες το ‘87

Προφανώς εκείνο του 1986 (18-19-20 Ιουνίου) μένει ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη και στο θυμικό μας για τουλάχιστον τρεις λόγους…

• Εν αρχή υπήρξε το πρώτο και έμελλε να εξελιχθεί σε έναν θεσμό.

• Δεύτερον, αποτελούσε την πρόβα τζενεράλε ενόψει της παρθενικής συμμετοχής της Εθνικής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ισπανία (Σαραγόσα, Βαρκελώνη, Μαδρίτη)

• Τρίτον, για τις δυο ήττες από τη Γιουγκοσλαβία και την Ιταλία (έναντι μιας νίκης επί της Ολλανδίας) οι οποίες έναν χρόνο αργότερα έμελλε να γίνουν τρεις νίκες και μάλιστα διθυραμβικές!

Οι μπουνιές του Ιωάννου με τον Τριάνο

Για την ιστορικότητα και το ειδικό βάρος του 2ου Τουρνουά (1987) δεν το συζητώ: ξαναχάσαμε από τη Γιουγκοσλαβία (με τον αείμνηστο Κώστα Πολίτη να προαναγγέλλει με αξιοθαύμαστη βεβαιότητα ότι «θα τους νικήσουμε στο EuroBasket»), νικήσαμε την κραταιά έστω και σε ύφεση πλέον Τσεχοσλοβακία και όχι μόνο νικήσαμε, αλλά και δείραμε τους Καναδούς!

Όντως τους δείραμε σε ένα χορταστικό ματς (111-105) και έχω καρατσεκάρει όσες φορές τον αντάμωσα από τότε ότι ο Τζέι Τριάνο θυμάται καλά τα μπουνίδια που έφαγε από τον Μέμο Ιωάννου!

Πέρναγε ο καιρός και παρέλαυναν από το ΣΕΦ ομαδάρες, παικταράδες, καημοί και πόθοι πριν από την εκάστοτε διοργάνωση: 1986, 1987, 1988, 1989, 1992, 1993, 1994, 1997, 1999…

Ο τραυματισμός του Γκάλη

Το 1990 το Τουρνουά διεξήχθη στη Γλυφάδα και σημαδεύθηκε από τον τραυματισμό του Νίκου Γκάλη (ανήμερα τα γενέθλια του στο ματς με την Τσεχοσλοβακία) που τον κράτησε εκτός Μουντομπάσκετ.

Το 1991 αντί για το «Ακρόπολις» το ΣΕΦ φιλοξένησε τις εκδηλώσεις του «Ιωβηλαίου», ενώ το 1995, το 1996 και το 1998 το Τουρνουά ανηφόρισε στο ΟΑΚΑ όπου εγκαταστάθηκε σχεδόν μόνιμα μόλις ανέτειλε το Millennium με εξαίρεση τις διοργανώσεις του 2003 και του 2004, οι οποίες διεξήχθησαν στη Γλυφάδα, λόγω των έργων βελτίωσης ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων.

Στάχτη στα μάτια μας!

Oση σημασία μπορεί να (μην) έχει, από τα προηγούμενα 32 Τουρνουά η Εθνική πρώτευσε στα 18, ενώ βγήκε δέκα φορές δεύτερη και τέσσερις τρίτη: άλλες φορές οι προσδοκίες που γέννησε επιβεβαιώθηκαν, άλλες φορές τις ξεπεράσαμε κι άλλες φορές οι νίκες και οι πρωτιές έγιναν στάχτη στα μάτια μας και μας γέλασαν!

Μια από αυτές τις φορές που μάλιστα επιφύλαξε το μεγαλύτερο κάζο στην ιστορία κατεγράφη πριν από 25 χρόνια, στο τελευταίο (πριν από το επικείμενο) Τουρνουά Ακρόπολις που διεξήχθη στο ΣΕΦ…

Οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι στο τριήμερο 9-10-11 Ιουνίου του 1999, όταν η Εθνική με τον Γιώργο Σιγάλα να ανακηρύσσεται MVP βγήκε πρώτη παίρνοντας παραμάζωμα την Ιταλία με 77-53 και νικώντας στο τσακ την Αυστραλία με 68-64 και τη Ρωσία με 71-70, αλλά τζίφος…

Η καυτή μουστάρδα της Ντιζόν

Δυο εβδομάδες αργότερα η ελληνική ομάδα επέστρεφε με την ουρά στα σκέλια και με τη γεύση της μουστάρδας της Ντιζόν να της κατακαίει το στόμα, τον ουρανίσκο και το στομάχι!

Στην πιο βραχεία συμμετοχή της σε διοργάνωση υπέστη τρεις μαζεμένες ήττες (Γερμανία, Τσεχία, Λιθουανία) και ναυάγησε αύτανδρη, γράφοντας τους τίτλους τέλους στην εποχή της ευδαιμονίας που έμελλε να αναβιώσει μερικά χρόνια αργότερα…

Το "Γ@@ώ την ατυχία μου" και το σοκ με τον Λιαδέλη

Βεβαίως για να πω και του… στραβού το δίκιο, εκείνη τη χρονιά πέσαμε στην κέντα της αδιανόητης γκαντεμιάς που βάρεσε τον δόλιο τον Κώστα Πετρόπουλο και του στέρησε μια ολόκληρη και μάλιστα κανονική πεντάδα: Γιάννης Σιούτης, Παναγιώτης Λιαδέλης, Φραγκίσκος Αλβέρτης, Νίκος Οικονόμου και Ευθύμης Ρεντζιάς!

«Γ@@ω την ατυχία μου», όπως έλεγε και η συχωρεμένη η Μαλβίνα Κάραλη!

Α, για να μην το ξεχάσω: μετά τον Σιούτη, τον Οικονόμου και τον Ρεντζιά και πριν από τον Αλβέρτη (ο οποίος βγήκε νοκ άουτ 48 ώρες πριν από την πρεμιέρα του EuroBasket στη Ντιζόν), η Εθνική απώλεσε τον Λιαδέλη ο οποίος προοριζόταν για τη θέση του βασικού δυαριού

Ο Βολιώτης γκαρντ τραυματίσθηκε στον αγώνα με την Ιταλία στην πρεμιέρα του Τουρνουά Ακρόπολις και παρότι έχουν περάσει 25 χρόνια, θυμάμαι ακόμα το σοκ της φάσης στην οποία γλίστρησε σε ένα μπάσιμο και σακατεύτηκε!

Τα ίχνη στο ΣΕΦ

Για την Ιστορία του πράγματος σε αυτό το Τουρνουά Ακρόπολις την ελληνική ομάδα απάρτιζαν ο Γιώργος Καλαϊτζής, ο Παναγιώτης Λιαδέλης, ο Νίκος Μπουντούρης, ο Δημήτρης Παπανικολάου, ο Γιώργος Σιγάλας, ο Άγγελος Κορωνιός, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Γιώργος Μπαλογιάννης, ο Ιάκωβος Τσακαλίδης, ο Γιάννης Γιαννούλης, ο Βασίλης Σούλης και ο Γιώργος Καράγκουτης.

Ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα η Εθνική επιστρέφει στο ΣΕΦ όπου ήδη κατοικοεδρεύει ελπίζοντας ότι θα εκπληρώσει τα απωθημένα και τα ποθημένα της!

Οι παρτίδες του Αντετοκούνμπο

Παρεμπιπτόντως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει προπονηθεί, αλλά δεν έπαιξε ποτέ έως τώρα στο ΣΕΦ, όπου απόψε (25/6) κόντρα στο Μαυροβούνιο (20:00, ΕΡΤ2 και LIVE από το SPORT24) και μεθαύριο (27/6) κόντρα στις Μπαχάμες θα συναντήσει κάμποσους αντιπάλους του από το ΝΒΑ, χώρια οι ιδιαίτερες στιγμές οι οποίες βρίσκονται αποτυπωμένες στον σκληρό δίσκο του…

Στο ρόστερ του Μαυροβουνίου βρίσκεται ο Νίκολα Βούτσεβιτς (Μπουλς) και σε εκείνο των Μπαχαμών ο ΝτιΑντρε Έιτον (Μπλείζερς), ο Ερικ Γκόρντον (Σανς) και ο Μπάντι Χιλντ (Σίξερς)…

Με τον Βούτσεβιτς, εκτός των συνηθισμένων αγώνων της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ, ο Αντετοκούνμπο κονταροχτυπήθηκε στον Α’ γύρο των playoffs του 2020 στη φούσκα του Ορλάντο και του 2022, με τους Μπακς να επικρατούν και τις δυο φορές με 4-1.

Ο Βούτσεβιτς και το αντίο στη Μανίλα

Ο Μαυροβούνιος σέντερ που αρέσκεται κιόλας στις εκτελέσεις από Pick n’ Pop δεν είναι μανιτζέβελος αντίπαλος και αυτό το γνωρίζει η Εθνική, άλλωστε το τελευταίο συναπάντημα μας υπήρξε κιόλας μοιραίο: στις 3 Σεπτεμβρίου του 2023 στη Μανίλα το Μοντενέγκρο νίκησε την ελληνική ομάδα με 73-69 και αυτή η ήττα σε συνδυασμό με την προηγηθείσα από τη Λιθουανία την έφερε νωρίς πίσω στο σπίτι.

Πριν από πέντε χρόνια (1h Σεπτεμβρίου 2019) στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Νανζίνγκ της Κίνας η ελληνική ομάδα νίκησε το Μαυροβούνιο με 85-60 (Αντετοκούνμπο 10-7-1-2-1/ Βούτσεβιτς 12), ενώ το φιλικό ματς της 11ης Αυγούστου του 2017 στο Βελιγράδι (Ελλάδα- Μαυροβούνιο 83-81) είχε ανοίξει τον ασκό του Αιόλου!

Το σοκ του 2017

Εκείνο το βράδυ ο Γιάννης, περνώντας από τέσσερις διαφορετικές θέσεις της πεντάδας, «έγραψε» 20 πόντους, εννέα ριμπάουντ και τρεις ασίστ (ενώ ο Βούτσεβιτς αντιπαρέβαλε 19-9-4) και όλα έδειχναν να εξελίσσονται ομαλά, αλλά οκτώ ημέρες αργότερα σηκωνόταν ο κουρνιαχτός που άργησε κιόλας να κατακαθίσει…

Το απόγευμα της 18ης Αυγούστου του 2017 και ενώ βρισκόταν στη Σαγκάη (για λόγους διαφημιστικής προβολής του ΝΒΑ) με μια ανάρτηση στο Instagram ανακοίνωσε ότι δεν θα αγωνισθεί στο ΕuroBasket λόγω του τραυματισμού του και ακολούθησε ένας κακός χαμός στη διελκυστίνδα ανάμεσα στο Μιλγουόκι και στο Μαρούσι.

Ο Γιάννης… Αγιάννης

Ακολούθησαν δυο χρόνια απουσίας του σούπερ σταρ του ΝΒΑ από τα δρώμενα …

Δυο χρόνια που –για να βάλω και μια λογοτεχνική πινελιά- ο Γιάννης ήταν… Αγιάννης: δεν εμφανίσθηκε με την Εθνική στο EuroΒasket, στο Ελσίνκι και στην Κωνσταντινούπολη, απουσίασε, όπως ήταν φυσικό, από τα «παράθυρα» της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου και έσκασε πάλι μύτη, φορώντας τη φανέλα της Εθνικής στις 9 Αυγούστου του 2019, στα Δυο Αοράκια, κόντρα στην Ουγγαρία!

Μια τάπα, ένα πρωτάθλημα!

Μετά τον Βούτσεβιτς η Εθνική ομάδα θα βρει μεθαύριο απέναντι της τον ΝτιΑντρε Έιτον απέναντι στον οποίο ο «GreekFreak» μοστράρει ένα από τα πλέον θεαματικά και συναρπαστικά highlights της καριέρας του…

Στο νταλαβέρι του Αντετοκούνμπο με τον προερχόμενο από το πανεπιστήμιο της Φλόριντα Μπαχαμέζο σέντερ ο οποίος το 2018 επελέγη στο Νο 1 του ντραφτ (πάνω από τον Λούκα Ντόντσιτς και τον Τρε Γιανγκ) ξεχωρίζει εκείνη η τάπα!

Εκείνη η τάπα είναι καταγεγραμμένη ως μία από τις πλέον αξιομνημόνευτες φάσεις στην ιστορία των τελικών του ΝΒΑ, που επί προσωπικού κιόλας με κάνει να νιώθω τύψεις, διότι την ίδια στιγμή κοίταζα τις σημειώσεις μου και την περιέγραψα με… χρονοκαθυστέρηση!

Είδε τον… Χριστό φαντάρο!

Το βράδυ της 14ης Ιουλίου του 2021 στο Fiserv Forum του Μιλγουόκι απέμεναν 74 δευτερόλεπτα για τη λήξη του τέταρτου τελικού ανάμεσα στους Μπακς και στους Σανς και με το σκορ στο 101-99 ο Κρις Πολ τροφοδότησε τον Έιτον που όρμησε στο καλάθι για να καρφώσει και να ισοφαρίσει, αλλά αίφνης είδε τον… Χριστό φαντάρο!

Ο Γιάννης απογειώθηκε στη… στρατόσφαιρα και του πήρε το σκαλπ στη φάση την οποία λίγα λεπτά ο ίδιος περιέγραψε ως εξής:

«Πίστεψα ότι θα με καρφώσει! Ήταν ένα hustle play, έπρεπε να κάνω τα πάντα για να νικήσουμε. Είδα την φάση, είδα τον Κρις Πολ, πήδηξα κάθετα ελπίζοντας να βρεθώ εκεί τη σωστή στιγμή. Είχα ένα καλό μπλοκ, ένα εξαιρετικό hustle play. Όταν είδα το ένα χέρι του Έιτον, ήξερα ότι ήταν μακριά για λέι-απ. Το ένιωσα να έρχεται, ήξερα ότι έπρεπε να πηδήξω στη στεφάνη και να καλύψω τη γωνία του. Πήγα αργά. Αν ήμουν στην αντίθετη πλευρά, θα ήταν κάρφωμα. Θα μπορούσε να σπρώξει τη μπάλα και να χρεωθώ με goal tending».

Αυτή η επική τάπα καθόρισε κιόλας το αποτέλεσμα, καθώς στο επόμενο κλικ, μετά το αμυντικό ριμπάουντ του Πι Τζέι Τάκερ, ο Κρις Μίντλετον που είχε γράψει κιόλας νωρίτερα το 101-99, σκόραρε στην τρίτη και φαρμακερή απόπειρα του για το 103-99 το οποίο επέφερε τη νίκη των γηπεδούχων, την ισοφάριση της σειράς και το δεύτερο βήμα στην πορεία προς τον θρόνο.

Η μάλλον, απέβη -στην κυριολεξία κιόλας- το δεύτερο άλμα!