Ο Ολυμπιακός του... Φερνάντο Σίλβα
Ο Βαγγέλης Μίχος καταγράφει τα πρώτα στοιχεία της ταυτότητας του Ολυμπιακού με τον Σίλβα στον πάγκο του και τις ομοιότητες με τη μεθοδολογία και την ποδοσφαιρική λογική του Φερνάντο Σάντος.
Μπορεί να αναμένονται οι κορυφαίες μεταγραφές, που θα βελτιώσουν ακόμη περισσότερο σε ποιοτικό επίπεδο τους πρωταθλητές, ο νέος Ολυμπιακός όμως, του Μάρκο Σίλβα αρχίζει να σχηματοποιείται και κυρίως τα δείγματα γραφής που δίνει, αναδεικνύουν τις βασικές αρχές που θα έχουν φέτος στο παιχνίδι τους οι "ερυθρόλευκοι"...
Τα φιλικά με Φενέρ και Αντάλιασπορ στην Τουρκία και αυτό με την Τβέντε στην Ολλανδία, αποδεικνύουν ότι ο Πορτογάλος προπονητής έχει συγκεκριμένο πλάνο στο μυαλό του, το οποίο ακολουθεί πιστά. Και δεν μιλάμε για το σύστημα μόνο (4-2-3-1), αλλά και τον τρόπο ανάπτυξης, άμυνας και επίθεσης τον οποίο επιβάλει στο παιχνίδι της ομάδας του ανεξάρτητα από την δυναμικότητα του αντιπάλου (έστω κι αν το αποτέλεσμα δεν τον απασχολεί στα φιλικά ).
Καταρχήν, ο Σίλβα μοιάζει να είναι περισσότερο προσηλωμένος στην ουσία παρά στο θέαμα. Ο δικός του Ολυμπιακός φαίνεται ότι θα βασίζεται περισσότερο στους αυτοματισμούς και θα προσεγγίζει την νίκη μέσα από την τακτική, παρά από το θέαμα . 'Η καλύτερα το τελευταίο θα εξασφαλίζεται από την ποιότητα των παιχτών του και τις ατομικές ενέργειές τους, παρά από αυτό το φαντεζί ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, που πολλές φορές είναι πιο ελκυστικό, αλλά και επικίνδυνο λόγω αναρχίας...
Τα αμυντικά χαφ που δοκιμάστηκαν, ειδικά ο Μιλιβόγεβιτς, έχουν σαφή εντολή να μην αφήνουν καθόλου τις θέσεις τους. "Μπάστακες" όπως ονομάζονται στην γλώσσα του ποδοσφαίρου, παραμένουν μπροστά από τα στόπερ, αναχαιτίζοντας όποια προσπάθεια επίθεσης της αντιπάλου, κερδίζουν μάχες και δίνουν τη μπάλα όσο πιο σίγουρα και κοντά γίνεται για να ξεκινήσει η αντεπίθεση . Σε αυτή τη λογική κερδίζει πόντους- όπως πρώτο το 24ο ευαγγέλιο σας έγραψε - ο Μπουχαλάκης . Είναι ο δεύτερος χαφ, συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα, με τρεξίματα κι όχι.... τρέλες. Αυτές τις αναλαμβάνουν οι μπροστά παίχτες, οι θεωρούμενοι πιο ποιοτικοί. Ο Σίλβα αφήνει ελευθερία κινήσεων μόνο σ' αυτούς... Οι παραπάνω από το αυτονόητο κινήσεις γίνονται από τους τέσσερις παίχτες της επίθεσης, που όμως και αυτοί είναι συνεπείς στις θέσεις τους και στα τετραγωνικά τους . Ο Φορτούνης και ο Τσόρι, που είναι μέχρι στιγμής οι παίχτες που κερδίζουν τις εντυπώσεις στα φιλικά, βάζουν τις ποιοτικές πινελιές στην ομάδα με κινήσεις που ενθουσιάζουν αλλά είναι και ουσιαστικές.
Στον Ολυμπιακό του Σίλβα οι γραμμές είναι αυστηρά κοντά, είτε η ομάδα πρεσάρει μπροστά ( όπως είδαμε περισσότερο στο φιλικό με την Τβέντε ) είτε περιμένει τον αντίπαλο, όπως δοκιμάστηκε στην Τουρκία. Αυτό το τελευταίο είναι ένα στοιχείο που θα το έχει ο φετινός Ολυμπιακός. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε ευρωπαϊκά παιχνίδια ή σε ματς που πρέπει να κρατηθεί το υπέρ σκορ, ο Ολυμπιακός του Σίλβα θα μοιάζει αρκετά με τις ομάδες του συμπατριώτη και "μέντορα" Φερνάντο Σάντος... 1-0, 2-0 και ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα . Οι γραμμές κοντά η μία στην άλλη, πάσες μικρές, κοντινές και σίγουρες , τίποτα το ριψοκίνδυνο και προσοχή στα μετόπισθεν θα είναι τα στοιχεία που θα διακρίνουν τους πρωταθλητές. Η επιτυχία για το αποτέλεσμα πολλές φορές θα θυσιάζει το θέαμα ή την προσπάθεια εντυπωσιασμού και αυτό αποπνέεται από την λογική του παιχνιδιού του νέου Ολυμπιακού...
Σ αυτό το στυλ βέβαια απαραίτητη είναι η ταχύτητα. Προεξέρχοντα ρόλο λοιπόν θα παίξουν οι πλάγιοι παίχτες της ομάδας. Ο Πάρντο αρχίζει να δίνει δείγματα καλού παίχτη μετά τον απαραίτητο χρόνο προσαρμογής του, τόσο στην νέα του ομάδα, όσο και στην ουσιαστική αθλητική δραστηριότητα ( πρέπει να χάσει κάποια κιλάκια, όχι πολλά, αλλά απαραίτητα για παίχτη που παίζει στα φτερά). Και βέβαια ο έτερος αριστερόποδαρος εξτρέμ που θα αποκτηθεί, πρέπει και αυτός να είναι γρήγορος και διεισδυτικός, κάτι το όποιο μπορεί να έχει και ο Φορτούνης (κατά την γνώμη μας ο κορυφαίος αυτή τη στιγμή Ελληνας μεσοεπιθετικός). Αλλά όπως φάνηκε από το ματς με την Τβέντε, έχει να δώσει πιο πολλά όταν παίζει κεντρικά κι όχι πλάγια ...
Αμυντικά; Ο Ολυμπιακός μοιάζει συμμαζεμένος αρκετά, όταν αντιμετωπίζει οργανωμένες επιθέσεις. Τα γκολ που δέχθηκε ήταν περισσότερα από ατομικά λάθη που κάνουν οι κουρασμένοι - λόγω προετοιμασίας - αμυντικοί και λιγότερο τακτικά. Βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός παίζει με τους εν δυνάμει αναπληρωματικούς αμυντικούς του σε αυτή την φάση, ενώ αναμένεται μια ακόμη μεταγραφή κεντρικού αμυντικού (ενώ έχει αποκτηθεί κι ο ελπιδοφόρος Γούτας ).
Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση που μου έχει αφήσει ο Ολυμπιακός. Το βάρος του νέου προπονητή του έχει πέσει στην... ουσία, την οποία διασφαλίζουν οι δύο αμυντικοί χαφ και η ανάπτυξη με μικρές πάσες. Αυτή η φιλοσοφία του Σίλβα εξασφαλίζει στον Ολυμπιακό αξιοπιστία στη διεκδίκηση του αποτελέσματος, άρα και των ευρωπαϊκών και εγχώριων στόχων. Γιατί και στα δύο ο βαθμός δυσκολίας φέτος θα ανέβει αισθητά και δεν είναι καιρός για... ρίσκα.