Το λες και σατανική σύμπτωση αυτό...

Την ημερομηνία εννοώ, διότι τυγχάνει ο Παναθηναϊκός να αντιμετωπίζει την Αναντολού Εφές (19:30, Novasports 2HD) όχι μονάχα την ημέρα της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, αλλά και πάνω στην επέτειο των 200 ετών από την επανάσταση του ’21 και την παλιγγενεσία του έθνους!

Πλάκα πλάκα, θαρρώ πως περισσότερο από το Sinan Erdem Sports Hall θα ταίριαζε σε αυτό το ματς να διεξαχθεί είτε έξω από την Αγία Λαύρα, είτε στην Πλατεία Συντάγματος, ανάμεσα στα ζουμπούλια που δεν ήταν λέει ανθισμένα και στους άλυσσους!

Για να το χοντρύνω περισσότερο θα πρότεινα κιόλας το τζάμπολ του αγώνα να μην το κάνει ο Ρόμπερτ Λοτερμόζερ, αλλά αυτοπροσώπως η Γιάννα Αγγελοπούλου, που έχει κιόλας την τιμητική της αυτές τις μέρες...

"Χαρές, πανηγύρια, τηλεοράσεις", όπως έλεγε παλιά σε μια μετάδοση και ο Μανώλης Μαυρομάτης!

Αστειεύομαι βεβαίως και το κόβω εδώ διότι, διάβολε, μερικά θέματα –και δη τα εθνικά μας και μάλιστα μια τέτοια μέρα και μεσουσών κιόλας των διερευνητικών επαφών με τους Τούρκους- είναι πολύ σοβαρά για να διακωμωδούνται...

Εάν δεν έχω χάσει τεύχη, αλλά δεν παίρνω κι όρκο γι αυτό, είναι η πρώτη φορά που μια ελληνοτουρκική αναμέτρηση διεξάγεται ακριβώς την ίδια ημέρα που ο Παλαιών Πατρών Γερμανός σήκωσε το λάβαρο της Επανάστασης...

Παρά λίγο να συμβεί αυτό πάντως με τις εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου, πριν από 14 χρόνια, αλλά ο αγώνας στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Euro 2008 διεξήχθη μια ημέρα νωρίτερα και κανείς δεν θέλει να τον θυμάται...

Ο ΚΥΡΓΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ... ΚΑΠΗ!

Για τους έχοντας ασθενή μνήμη, υπενθυμίζω ότι εκείνο το βράδυ της 24ης Μαρτίου του 2007, όχι όπου κι όπου, αλλά στο γήπεδο που ούτως ή άλλως φέρει το όνομα ενός ήρωα του ’21 (Γεώργιος Καραϊσκάκης), το γλέντι έγινε κηδεία!

Η Εθνική προηγήθηκε στο έκτο λεπτό με τον Σωτήρη Κυργιάκο, αλλά στη συνέχεια έφαγε τέσσερα γκολ και εκτός από τον Αντώνη Νικοπολίδη στήθηκε στο εδώλιο και ο Οτο Ρεχάγκελ...

Τον τερματοφύλακα της Εθνικής τον είχε ματιάσει από πριν ο Φατίχ Τερίμ με τη δήλωση του "δεν βγαίνει ποτέ από την ενδεκάδα", ενώ του... Ρεχακλή του έσουρε τα εξ αμάξης ο τότε Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Μάκης Γιακουμάτος...

Όντας παρών στο γήπεδο είχε πει ότι "πληρώνουμε τσάμπα έναν Γερμανό που δεν κάνει ανανέωση στην ομάδα και παίζει με τα ΚΑΠΗ"!

Ήμαρτον!

Επτά μήνες αργότερα πάντως η Εθνική πήρε το αίμα της πίσω νικώντας την Τουρκία στο "Αλί Σαμί Γιεν" με το γκολ ενός άλλου "Γερμανού", του Γιάννη Αμανατίδη και ήρθαμε στα συγκαλά μας...

Για να βάλω το ιστορικό υπόβαθρο στην μπασκετική υπόθεση, η πρώτη ελληνική ομάδα που... ξεπαρθενεύτηκε στο γαϊτανάκι με την Εφές είναι ο Άρης τη σεζόν 1979-80 στον όμιλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου μοιράστηκαν τις νίκες (63-66 και 112-87).

Η ΚΑΡΕΚΛΟΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΚΑΡΕΚΛΕΣ

Την περίοδο 1989-90 τη βρήκε στο δρόμο του, στο Κύπελλο Κόρατς ο Πανιώνιος που γνώρισε δύο ήττες (93-95, 84-94), ενώ στις 16 Μαρτίου του 1993 την αντιμετώπισε και πάλι ο Άρης στο Τορίνο, με τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων να χρίζει νικήτρια την ελληνική ομάδα (50-48), αλλά και να εξελίσσεται σε μια πρωτοφανή καρεκλομαχία!

Κι από τις ιπτάμενες καρέκλες στην πρωτεύουσα του Πιεμόντε φτάσαμε μετά από οκτώ μήνες στις πέντε στημένες καρέκλες της Γλυφάδας!

Από τις αρχές της δεκαετίες του ’90 η Εφές Πίλσεν παρουσιαζόταν ως μια ανερχόμενη δύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ (μάλιστα το 1996 κατέκτησε το Κύπελλο Κόρατς με αντίπαλο την Ολίμπια Μιλάνο) και ως εκ τούτου μπήκε για τα καλά στο κάδρο του ελληνικού μπάσκετ.

Η αναφορά στις πέντε στημένες καρέκλες της Γλυφάδας (δεν) είναι σχήμα λόγου: τη σεζόν 1993-94 και σε πείσμα της ανωτερότητας του, που τον οδήγησε έως το Final 4 του Τελ Αβίβ, ο Παναθηναϊκός άρπαξε δυο κρυάδες από τους πρωταθλητές Τουρκίας!

Το πρώτο ραντεβού του Παναθηναϊκού με την τότε λεγόμενη Εφές Πίλσεν συντελέστηκε στις 25 Νοεμβρίου του 1993 και υπήρξε μοιραίο πολλώ λογιώ...

Ο ΑΡΑΦΑΤ ΚΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Η υπόθεση είχε αρχίσει να βρομάει από την παραμονή, όταν η τουρκική αποστολή έφτασε στο παλιό αεροδρόμιο ταυτόχρονα με τον Γιασέρ Αραφάτ που ερχόταν για να συναντήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Στον έλεγχο των διαβατηρίων όταν ο Πέταρ Ναουμόσκι ρωτήθηκε για την πατρίδα του, απάντησε ότι «είμαι από τη Μακεδονία» και δεδομένης της έντασης που επικρατούσε εκείνη την εποχή έγινε της κακομοίρας!

Ο Σκοπιανός γκαρντ ανακάλεσε στη συνέχεια δηλώνοντας υπήκοος της FYROM, ενώ την ίδια στιγμή οι προπονητής Αϊντίν Ερς ξεχνούσε ότι στον Παναθηναϊκό αγωνιζόταν ο Νίκος Γκάλης και κατονόμαζε ως πιο επικίνδυνους παίκτες τον Βολκόφ, τον Βράνκοβιτς και τον Παταβούκα!

Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΖΩΝΗ ΚΑΙ Ο ΣΑΡΙΤΣΑ

Εκείνο το βράδυ στη Γλυφάδα ο Αϊντίν Ερς έπαιξε επί σαράντα λεπτά μια παλιομοδίτικη άμυνα ζώνης 3-2 ("βουλγάρικη", όπως την αποκαλούσαν από παλιά οι προπονητές) με τους εκάστοτε πέντε παίκτες του να μοιάζουν σαν στημένες καρέκλες, απέναντι στις οποίες ο Παναθηναϊκός αποδείχτηκε ανήμπορος ν' αντιδράσει με αποτέλεσμα να δεχτεί μια ψυχρολουσία, γνωρίζοντας την απροσδόκητη ήττα με 82-67!

Ήταν στραβό το κλήμα με την αποτυχία, το 'φαγε και ο γάιδαρος με τη βροχή των αντικειμένων που έπεσαν. Τόσο στην είσοδο, όσο και στην έξοδο τους οι Τούρκοι δεν έτυχαν αυτού που ακριβώς θεωρούμε ελληνική φιλοξενία και οι μπαγάσες το κράτησαν μανιάτικο ενόψει της ρεβάνς!

Το στραβό κλήμα εκείνης της βραδιάς το 'φαγε βασικά ο τότε ανατέλλων σταρ της Εφές, Ουφούκ Σαρίτσα ο οποίος έβαλε 34 πόντους, με 7/11 δίποντα, 4/6 τρίποντα, 8/10 βολές και γράπωσε και επτά ριμπάουντ!

Το μάρμαρο της ήττας έπεσε βαρύ και στον Ζέλικο Παβλίσεβιτς, που μπορεί σε ώρες ανάγκης επιβεβαίωσης και αυτοάμυνας να προέτασε τα δυο δάχτυλα του και να έλεγε "Two Cups, my friend, two Cups" (εννοώντας τα δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών, που είχε κατακτήσει με την Τσιμπόνα το 1986 και με τη Γιουγκοπλάστικα το 1991), αλλά αυτά δεν ήταν ικανά να τον σώσουν...

Το ίδιο βράδυ ο Παύλος Γιαννακόπουλος αφού προηγουμένως μπήκε στα αποδυτήρια λέγοντας "πρέπει να ντρέπεστε παιδιά μου", αποφάσισε να αποπέμψει τον Κροάτη προπονητή και να ανακαλέσει εξ εφέδρων τον Κώστα Πολίτη ο οποίος ντεμπούταρε μια εβδομάδα αργότερα (1η Δεκεμβρίου), στο θριαμβευτικό ματς με την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, Τζουβεντούτ Μπανταλόνα που είχε στον πάγκο της τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς

Οι συνθέσεις:

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Αλβέρτης 15, Γκάλης 13, Παταβούκας 9, Βολκόφ 12, Βράνκοβιτς 18 (12ρ.), Γεωργικόπουλος

ΕΦΕΣ ΠΙΛΣΕΝ: Ναουμόσκι 14, Αϊντίν 17, Οτζτούρκ, Ρίτσαρντ 5, Οϊγκούτς 12, Σαρίτσα 34

ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ

Ο αγώνας του δευτέρου γύρου, στις 27 Ιανουαρίου του 1994, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ένα trailer του "Εξπρές του μεσονυκτίου"!

Ήμουν παρών στο "Abdi Ipekci", μαζί με λίγους τολμηρούς συναδέλφους κι αν δεν ήταν δίπλα μας ο καλός φίλος Εσάτ Γιλμαέρ, δεν ξέρω εάν θα με ξανάβλεπε η μανούλα μου ζωντανό!

Βεβαίως περισσότερο από τους δημοσιογράφους, στη δίνη του τουρκικού κυκλώνα (υπό μορφήν αντιποίνων για τα διατρέξαντα στη Γλυφάδα) βρέθηκαν τα μέλη της αποστολής του Παναθηναϊκού, που είδαν τον Χριστό φαντάρο!

Μέσα σε αυτή την πυρακτωμένη έως κολασμένη ατμόσφαιρα ο Παναθηναϊκός πάλεψε το κατά δύναμιν, αλλά εντέλει ηττήθηκε για δεύτερη φορά, αυτή τη φορά με 68-59, σε μια βραδιά στην οποία ο Βολκάν Αϊντίν πέρασε χειροπέδες στο Νίκο Γκάλη, κατεβάζοντας τον στους; 5 πόντους με 1/5 δίποντα, 1/3 τρίποντα και 0/1 βολή!

Οι συνθέσεις:

ΕΦΕΣ ΠΙΛΣΕΝ: Κορουτσού 3, Ναουμόσκι 17, Αϊντίν 11, Οτζτούρκ, Ρίτσαρντ 16, Οϊγκούτς 7, Σαρίτσα 14.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ: Αλβέρτης 2, Γκάλης 5, Παταβούκας 12, Γκέκος, Βολκόφ 18 (13 ριμπάουντ), Βράνκοβιτς 12, Παπαγιάννης 2, Μυριούνης 3

ΤΟ ΡΕΚΟΡ ΣΤΟ ΟΑΚΑ

Έντεκα χρόνια αργότερα κι αφού μεσολάβησαν κάμποσοι αγώνες, συμπεριλαμβανομένων και των ημιτελικών στην Πυλαία (2000) και στο Παρίσι (2001) οι δυο ομάδες έδωσαν ραντεβού σε μια σειρά (τριών) αγώνων, που έκρινε την πρόκριση στο Final 4 της Μόσχας, εξελίχθηκε με συναρπαστικό και επεισοδιακό τρόπο και κατέρριψε κάθε ρεκόρ προσέλευσης κόσμου.

Στις 6 Απριλίου του 2005 στο κατάμεστο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός έριξε στο κανναβάτσο την Εφές μετά από μια δραματική μάχη διαρκείας 45 λεπτών, επικρατώντας με 102-96. Στην κανονική διάρκεια της αναμέτρησης το σκορ ήταν 88-88, στην πρώτη περίοδο 21-21, στο ημίχρονο 46-46 και στο τριακοστό λεπτό 64-63! Για τους "πράσινους" ο Λάκοβιτς πέτυχε 26 πόντους, ο Στσεπάνοβιτς 19, ο Μπατίστ 17 και ο Κουτλουάι 14μ ενώ για την Εφές ο Ντόμερκαντ είχε 29, ο Σόλομον 25 και ο Νίκολιτς 12.

Δυο εικοσιτετράωρα αργότερα στο φλεγόμενο "Αμπντί Ιπεκτσί" η Εφές επικράτησε με 75-63 και ισοφάρισε τη σειρά σε 1-1 (Σόλομον 24, Πρκάτσιν 16- Λάκοβιτς 20, Φέμερλινγκ 10).

Η ΜΠΑΛΑ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΟΝ

Πίσω από τον πάγκο του Παναθηναϊκού είχαν καθίσει οπαδοί της Εφές που κόρναραν αδιάκοπα και προκαλούσαν πανδαιμόνιο, με αποτέλεσμα τον Ομπράντοβιτς να μην τον ακούει ούτε ο... εαυτός του, ενώ στη λήξη του αγώνα ο (πρώην παίκτης του Αρη) Γουίλι Σόλομον πέταξε επιδεικτικώς την μπάλα στον πάγκο του Παναθηναϊκού απ' όπου την μάζεψε και την κράτησε ο φυσικοθεραπευτής Άκης Παναγιωταράς.

Δια παν ενδεχόμενον, που λένε...

Το ίδιο βράδυ στο σαλόνι του ξενοδοχείου "Ρίο" όπου βρισκόταν για το All Star Game της Πάτρας ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, που παρακολουθούσε τον αγώνα από την τηλεόραση, έβριζε θεούς και δαίμονες και υποσχόταν μια καυτή ρεβάνς, ενώ αργότερα έπνιξε τον πόνο του στα μπουζούκια, ραίνοντας με γαρύφαλλα τον (αιώνιο αντίπαλό του) Σταύρο Ελληνιάδη!

Στις 14 Απριλίου, στο ΟΑΚΑ δημιουργήθηκε το πραγματικό αδιαχώρητο από 20.000 και πλέον θεατές, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών... (ντυμένων) τσολιάδων οι οποίοι κυκλοφορούσαν με τις φουστανέλες στην εξέδρα, όπου μάλιστα τοποθετήθηκε κι ένα πλακάτ το οποίο έγραφε "68 εκατομμύρια βρωμότουρκοι έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση"!!!

Στη λήξη του αγώνα αποτυπώθηκε το 84-76 (Λάκοβιτς 22, Κουτλουάι 15, Αλβέρτης- Ντόμερκαντ 17, Κέτσμαν 15, Σόλομον 12), υπέρ του Παναθηναϊκού που σούταρε 12/25 τρίποντα και πήρε την πρόκριση, μαζί με το αίμα του πίσω από τον Σόλομον!

ΚΑΙ Η ΜΠΑΛΑ ΤΟΥ ΚΑΛΑΪΤΖΗ

Όταν ακούστηκε η κόρνα, ο Γιώργος Καλαϊτζής πήρε την μπάλα που τους είχε πετάξει στο "Αμπντί Ιπεκτσί" ο Αμερικανός και του την επέστρεψε με τον ίδιο τρόπο, εμπλουτισμένη με τις υπογραφές όλων των παικτών και με μια αφιέρωση γραμμένη στα αγγλικά: "Good luck in the Turkish Championship"!

Ποτέ κανείς δεν μίλησε ανοιχτά γι' αυτή την υπόθεση, αλλά κυκλοφορούν διάφορες φήμες...

Ο νυν μάνατζερ του Παναθηναϊκού τα είχε μαζεμένα στον Σόλομον, επειδή συν τοις άλλοις του είπε κάτι για τη μητέρα του που είχε φύγει πρόσφατα από τη ζωή και μάλιστα (λέγεται ότι) μετά το τέλος του ματς τον περίμενε στη φυσούνα, τον έπιασε από τον λαιμό και πήγε να τον πνίξει!

Το ίδιο παρεμπιπτόντως είχε συμβεί και το 1988 στο Σερτόγκενμπος της Ολλανδίας (μετά τον αγώνα του Προολυμπιακού Τουρνουά ανάμεσα στην Εθνική και τη Γιουγκοσλαβία) με τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Ντράζεν Πέτροβιτς...