"Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες" λέει μια παροιμία, στο νόημα της οποίας μπορεί να υποκύψει ο Βαγγέλης Αγγέλου!

Το εννοώ αυτό διότι από τη στιγμή που ο προπονητής της νεοφώτιστης Καρδίτσας επέλεξε τον Τζίμι Μπέχαϊμ, μπορεί κάλλιστα να υποκύψει και στον πειρασμό του πατέρα του λεγάμενου…

Ο Τζίμι είναι ο δευτερότοκος γιος του εμβληματικού και… ισόβιου προπονητή του Σίρακιουζ και συνάμα πολυνίκη στα χρονικά της Α’ κατηγορίας του NCAA Τζιμ Μπέχαϊμ, που κανονικά θα έπρεπε να λέγεται… Jim Zone!

Ο λόγος; Δεν υπάρχει προπονητής στην ιστορία του μπάσκετ ο οποίος να έχει παίξει με τόσο εμμονικό τρόπο αυτή την άμυνα που δεν αποτελεί μονάχα τον θυρεό της φιλοσοφίας του, αλλά και την ίδια την ταυτότητα του.

Η ζώνη αυτοπροσώπως

Σαν να λέμε, είναι η ζώνη αυτοπροσώπως!

Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα του πατέρα και αυτό δεν το γράφω κακότροπα, τουναντίον όλοι αναγνωρίζουν τη μεγαλοσύνη του, άλλωστε χωρίς αυτήν δεν θα είχε να επιδείξει τέτοια μακροβιότητα…

Ο Τζίμι είναι ο δεύτερος γιος του Τιμ, μετά τον Μπάντι προς χάριν του οποίου ο μπαμπάς ανακάλεσε την δεδηλωμένη το 2015 απόφαση του να αποσυρθεί το 2018.

Έναν χρόνο νωρίτερα (2017) έφυγε από τις φτερούγες του ο Μάικ Χόπκινς που επέπρωτο να τον διαδεχθεί και ο προπονητής του Σίρακιουζ αποφάσισε να μείνει στις Θερμοπύλες του, χωρίς να ξέρει, ούτε καν να διανοείται ότι τη σεζόν 2021-22 θα κοούτσαρε και τους δυο γιους του: τον πρεσβύτερο Τζίμι που προερχόταν από το Κορνέλ και εντάχθηκε ως μεταπτυχιακός φοιτητής/παίκτης και τον κατά έναν χρόνο νεότερο Μπάντι ο οποίος διήγε την τέταρτη σεζόν του προτού υπογράψει στους Πίστονς.

Το Κορνέλ, ο Αγγέλου και το υβρίδιο του Πρίντεζη

Ώπα, μια στιγμή, διότι είναι κρίμα να περάσει απαρατήρητο το πού σπούδασε ο νεόκοπος φόργουορντ της Καρδίτσας…

Δεν φοίτησε όπου κι όπου, αλλά στο φημισμένο (για το κορυφαίο ακαδημαϊκό επίπεδο του) Κορνέλ, ένα από τα οκτώ κολέγια που ανήκουν στην IVY League, μαζί με το Χάρβαρντ, το Πρίνστον, το Γέιλ, το Πεν, το Μπράουν, το Κολούμπια και το Ντάρτμουθ.

"Ο Τζίμι σπούδασε οικονομικά σε ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου και ως εκ τούτου μπορεί να δουλέψει όπου γουστάρει και να κάνει ό,τι θέλει στην επαγγελματική ζωή του. Το γεγονός ότι στην παρούσα φάση θέλει να παίξει μπάσκετ μακριά από το σπίτι του δείχνει ζήλο, αγάπη, σεβασμό, αφοσίωση και προσήλωση στο παιχνίδι", μου είπε ο Αγγέλου, που βλέπει στον πρεσβύτερο γιο του Μπέχαϊμ έναν μικρό εκκολαπτόμενο… Πρίντεζη!

Προ του κινδύνου να του κρεμάσουν… κουδούνια ο προπονητής που έχει αποκτήσει πλέον ντοκτορά στο κοουτσάρισμα τριών θεσσαλικών ομάδων στην Α1 (Τρίκαλα, Λάρισα, Καρδίτσα) εξηγεί τι εννοεί…

"Ο Γιώργος είχε το ταλέντο και το χάρισμα ενώ είναι αριστερόχειρας να τελειώνει εξίσου καλά τις φάσεις με το δεξί χέρι. Όταν είδαμε τον Τζίμι μαζί με τον Χρήστο Μαρμαρινό και τον Διονύση Αγγέλου μάς έκανε εντύπωση διότι επίσης επιτίθεται και τελειώνει φάσεις και από τις δυο πλευρές. Αυτό λένε ότι δείχνει ευφυΐα. Δεν κάνει τίποτε εξαιρετικά, αλλά μπορεί να κάνει τα πάντα και αυτό ασφαλώς μέτρησε στην επιλογή μας".

Ο μπαμπάς πήρε την απόφαση και θα έρθει στην Καρδίτσα

Ο Τζίμι Μπέχαϊμ είχε τρεις –τέσσερις προτάσεις για να παίξει επαγγελματικό μπάσκετ, αλλά την τελική απόφαση την έλαβε ο πατέρας του, ο οποίος συμμετείχε σε τηλεδιάσκεψη με τον Αγγέλου και τους συνεργάτες του και του άρεσε το project της Καρδίτσας.

Αμ’ το άλλο; Υποσχέθηκε κιόλας ότι θα αριβάρει κάποια στιγμή εν Ελλάδι για να τους γνωρίσει από κοντά και να δει τον γιόκα του αγωνιζόμενο στην Basket League.

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο, ο κόουτς μας είχε κάνει την τιμή και πριν από 35 χρόνια, όταν διέπλαθε τον Ρόνι Σεϊκέλι!

Άραγε ο Αγγέλου θα επηρεασθεί από την παρουσία του γιου του μεγαλύτερου ιεροφάντη της ζώνης και θα ενδώσει στον πειρασμό να παίζει άμυνες χώρου;

Η απάντηση του είναι μάλλον σιβυλλική…

"Μα και οι άμυνες στην αδύνατη πλευρά ή στις αλλαγές στα σκριν μοιάζουν με ζώνη".

Ο μύθος, ο Μάλκοβιτς και τα πτυχία του Ιωαννίδη

Οι άμυνες ζώνης του Μπέχαϊμ αποτελούν έναν μύθο του μπάσκετ, μάλιστα μία από τις παραλλαγές της εξελίχθηκε σε talk of the town του ελληνικού μπάσκετ πριν από 26 χρόνια…

Στις 8 Μαΐου του 1996 στον δεύτερο τελικό των playoffs ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς είχε χρησιμοποιήσει επί σαράντα λεπτά την αποκαλούμενη «Slighting zone defense» του προπονητή του Σίρακιουζ και έκανε τον Γιάννη Ιωαννίδη να τρελαθεί!

Εκείνο το βράδυ οι Πράσινοι νίκησαν τους Κόκκινους με 65-63 και ο "Ξανθός", όντας κιόλας φανατικός θιασώτης του man to man, το φύσαγε και δεν κρύωνε και μάλιστα ωρυόταν έξω από τα αποδυτήρια…

"Να βράσω τα πτυχία μου και τις θεωρίες μου. Δεν γίνεται, κύριε, να με παίζεις ζώνη και να χάνω. Δεν γίνεται".

Δεν γίνεται, αλλά έγινε!

Τα 60 χρόνια στο Σίρακιουζ και ο τίτλος με τον Καρμέλο

Ο γεννημένος στις 17 Νοεμβρίου του 1944 Μπέχαϊμ είναι γέννημα θρέμμα του Σίρακιουζ στο οποίο κατοικοεδρεύει από το 1962 ως παίκτης, ασίσταντ κόουτς (1969-76) του μέντορα του Ρόι Ντάνφορθ και πρώτος προπονητής εδώ και 46 σεζόν!

Εφυγε για μια διετία μετά την αποφοίτηση του για να αγωνισθεί με τους Σκράντον Μάινερς στην East Professional Basketball League και ξαναγύρισε για να καθίσει στον πάγκο και να μην ξεκολλήσει από εκεί!

Σαράντα έξι χρόνια, λέει, στην πρώτη θέση του πάγκου. Σιγά τα ωά, ούτε μισός αιώνας είναι!

Σε αυτή τη μακρά θητεία του στην ομάδα της πολιτείας της Νέας Υόρκης, ο Μπέχαϊμ αξιώθηκε να στεφθεί πρωταθλητής μία φορά: το 2003 με σταρ εκείνης της ομάδας τον Καρμέλο Αντονι.

Νωρίτερα είε αστοχήσει σε δυο τελικούς, το 1987 (με τον Σεικέλι) απέναντι στην Ιβτιάνα του Μπόμπι Νάιτ με το buzzer beater του Κιθ Σμαρτ και το 1996 κόντρα στο Κεντάκι του μαθητή του Ρικ Πιτίνο και του μετέπειτα παίκτη του Παναθηναϊκού Τόνι Ντελκ.

Ο εξ απορρήτων του Σιζέφσκι και ο ρέκορντμαν νικών

Ο Μπέχαϊμ έχει οδηγήσει τους Orangemen σε πέντε Final 4 του NCAA (1987, 1996, 2003, 2013, 2016) και είναι ο προπονητής με τις περισσότερες νίκες στα χρονικά της Division 1 με ρεκόρ 998-424.

Στην πραγματικότητα έχει πετύχει 101 νίκες παραπάνω, αλλά αυτές του αφαιρέθηκαν το 2015 λόγω ενός αθλητικού σκανδάλου που στιγμάτισε το σχολείο.

Επιζήσας του καρκίνου που τον προσέβαλε το 2001, ο Μπέχαϊμ κόντεψε να αποχωρήσει από την alma mater του το 1986, αλλά εντέλει απέρριψε τη δελεαστική προσφορά του Οχάιο Στέιτ και έμεινε αιώνια πιστός στο Σίρακιουζ.

Συν τοις άλλοις ο 78χρονος προπονητής διετέλεσε συνεργάτης του Μάικ Σιζέφσκι στην Εθνική ομάδα των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, του 2012 και του 2016 και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα του 1990, του 2006 και του 2010, μάλιστα στις τέσσερις από τις έξι διοργανώσεις οι Αμερικανοί αντιμετώπισαν την Ελλάδα.

Η ζώνη προσαρμογής, ο Πιτίνο και ο 17ος επιτετραμμένος

Όπως κάθε βετεράνος προπονητής, ομοίως και ο Μπέχαϊμ έχει το δικό του "δένδρο" στο οποίο ανήκει μεταξύ άλλων και ο Ρικ Πιτίνο o οποίος διετέλεσε βοηθός του στο Σίρακιουζ επί δυο σεζόν (1976-78), μετά τα πρωτόλεια του στη Χαβάη και προτού μετακομίσει στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.

Ο Μπέχαϊμ επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την αμυντική φιλοσοφία του Πιτίνο κυρίως σε ό,τι αφορά τη ζώνη προσαρμογής 2-3, της οποίας είναι φανατικός θιασώτης και ο Ντέιβιντ Μπλατ.

Εάν δεν έχω χάσει τεύχη και δεν έχω κάνει λάθος στο μέτρημα ο Τζίμι Μπέχαϊμ θα είναι ο 17ος μαθητής του Τζιμ Μπέχαϊμ (εν προκειμένω και γιος του) που θα φορέσει τη φανέλα μιας ελληνικής ομάδας, χωρίς να βάζω σε αυτό τον λογαριασμό τον Ρόνι Σεϊκέλι, ο οποίος αγωνίσθηκε με τον Παναθηναϊκό μόνο σε ένα Τουρνουά στην Κύπρο.

Σε αυτή τη λίστα συμπεριλαμβάνονται ο Χέρμαν Χαριντ (Φίλιππος Θεσσαλονίκης, 1990-91), ο Ράφαελ Αντισον (ΠΑΟΚ, 1997-98), ο συχωρεμένος Κόνραντ ΜακΡέι (ΠΑΟΚ, 1997-98), ο Λόρενς Μότεν (Παπάγου, 1997-98), ο Τζέισον Χαρτ (Μακεδονικός, 2002-03), ο Γουέντελ Αλέξις (ΠΑΟΚ, 2002-03), ο Τζον Γουάλας (Πανιώνιος 2002-03), ο Βόσνιος Ελβιρ Οφτσινα (Ολυμπιακός, 2004-05), ο εστεμμένος του NCAA το 2003, Τζέρι ΜακΝαμάρα (Ολυμπιακός 2006-07, Πανιώνιος 2007-08), ο Χακίμ Γουόρικ (Ολυμπιακός 2015-16), ο Ντιμίτρις Νίκολς (Παναθηναϊκός, 2016-17), ο Μπράντον Τρις (ΠΑΟΚ, 2017-18), ο Τάιλερ Ρόμπερσον (ΑΕΚ, 2018-19), ο Γουέσλι Τζόνσον (Παναθηναϊκός 2019-20), ο Αντι Ράουτινς (Παναθηναϊκός 2020-21, ΑΕΚ 2021-22) και ο Σλοβάκος Μάρεκ Ντολεζάι (Ηρακλής, 2021-22).