Ο Aly Cissokho δεν φοβάται να πάρει ρίσκα. Επίσης, δεν συνηθίζει να μετανιώνει για τις αποφάσεις του. Ο παίκτης που ενδιαφέρει τον Ολυμπιακό, έχει παίξει σε κάποια από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Τα έχει... βάλει με τους καλύτερους. Όσο είναι υγιής, δεν φοβάται τίποτα. Και δεν σταματά πουθενά, γιατί "πάντα νιώθω ευλογημένος που μπορώ και παίζω επαγγελματικά ποδόσφαιρο".

Η πόλη Blois βρίσκεται στο διαμέρισμα Loir et Cher της Γαλλίας, στις όχθες του Λίγηρα -κεντρικά στο χάρτη της χώρας. Το πάλαι ποτέ είχε προτιμηθεί για μια εκ των κατοικιών του Λουβοδίκου ΙΒ' (το Château de Blois παραμένει το σημείο αναφοράς). Στη σύγχρονη ιστορία, δημιουργήθηκε εκεί το μουσείο του Χουντίνι και στην τελευταία καταμέτρηση (το 2012) είχε 45.903 κατοίκους. Μεταξύ αυτών ήταν η οικογένεια του Aly Cissokho, όταν μετανάστευσε από τη Σενεγάλη. Ο Aly έγινε το τέταρτο παιδί της επταμελούς φαμίλιας. Έχει τρεις αδελφούς και μια αδελφή.

Τα αδέλφια του, του σύστησαν το ποδόσφαιρο, καθώς "παίζαμε κάθε μέρα σπίτι, αλλά και στη γειτονιά και όταν δεν παίζαμε, μιλούσαμε για το ποδόσφαιρο", έχει εξηγήσει. Παρεμπιπτόντως, ο αδελφός του Issa ανήκει στη Nantes και κατά του Aly το ρηθέν "είναι καλύτερος παίκτης από εμένα. Με βοήθησε να γίνω καλύτερος, στις μεταξύ μας μάχες". Όλοι γράφτηκαν στην Blous foot 41 (σύλλογος της περιοχής), το 1995. Μετά άρχισε η διάσπαση. "Από πολύ νωρίς ωστόσο, είχα καταλήξει στο ότι ήθελα να γίνω επαγγελματίας. Ήταν η μόνη σκέψη που είχα".

Ήθελε να συνεχίσει την εξέλιξη του

Ο γεννημένος στις 15/9 του 1987 αριστεροπόδαρος αμυντικός κλήθηκε να γίνει μέλος της Saint Jean Ruelle, το 2003. Η έδρα της ήταν στη δεξιά όχθη του Λίγηρα. Ένα χρόνο αργότερα (2004), τον πήρε η FC Gueugnon, με έδρα πόλη 800 κατοίκων "όπου πέρασα από όλα τα τμήματα, ωρίμασα και βελτιώθηκα". Υπό τις οδηγίες του Victor Zvunka -το 2005- έγινε μέλος της πρώτης ομάδας που μετείχε στη Ligue 2 και την επόμενη σεζόν μετείχε σε 21 ματς. Στα 14 ήταν μέλος της βασικής ενδεκάδας. Προφανώς και κάτι έκανε καλά, εξ ου και ασχολήθηκε μαζί του η Vitória de Setúbal, μολονότι η FC Gueugnon πήρε την κατιούσα (υποβιβάστηκε). "Ήθελα να συνεχίσω την πρόοδο και για αυτό έπρεπε να φύγω. Υπήρχαν πολλές ομάδες της Ligue1 και της Ligue2 που με ζήτησαν. Εξέτασα όλες τις προσφορές με τον ατζέντη μου, κρατήσαμε αυτές από την Τουρκία και την Πορτογαλία και τελικά πήγα στην Setúbal".

Ναι "ήταν ρίσκο, γιατί ήμουν μόνο 19 και δεν ήξερα πού πηγαίνω. Δεν μιλούσα τη γλώσσα και στη χώρα μου όλοι έλεγαν πως βιάστηκα να φύγω. Ότι έκανα τη χειρότερη επιλογή που στο τέλος θα με "έκαιγε". Είχα άλλα δυο χρόνια με την ομάδα, αλλά δεν ήθελα να παίξω στη Ligue2. Προσπάθησαν να με κρατήσουν, όμως έκρινα πως αν έμενα δεν θα κέρδιζα κάτι. Ακόμα και η οικογένεια μου είχε αμφιβολίες. Εγώ συνέχισα να πιστεύω στις ικανότητες μου και τη δυνατότητα που είχα να επιτύχω. Όταν παίρνω μια απόφαση, δεν μετανιώνω για αυτή. Χρειάζεται κουράγιο να πάρεις ρίσκο", είχε εξηγήσει.

Απολαμβάνει αυτό που κάνει

Η πρώτη του εμφάνιση, ως μέλος της πορτογαλικής ομάδας -σημειωτέον, είχε υπογράψει τριετές συμβόλαιο-, έγινε σε ντέρμπι, με την Vitória de Guimarães, στις 22/8 του 2008. "Ήταν το πρώτο μου ματς εκτός Γαλλίας και για μια μεγάλη ομάδα, μέλος καλής λίγκας. Για πρώτη φορά είχα για συμπαίκτες πολύ καλύτερους παίκτες. Το απήλαυσα και αυτό φάνηκε. Το ίδιο έκανα και στο ντεμπούτο μου στην Porto". Πριν σε πάω εκεί, να σου πω ότι η πρώτη ευρωπαϊκή εμφάνιση έγινε σε ματς για το UEFA, εναντίον της SC Heerenveen, στις 18/9.

Έξι μήνες μετά αγωνιζόταν στο Champions League ( "ονειρευόμουν να παίξω μεταξύ των καλύτερων. Τα κατάφερα" ήταν η δήλωση της ημέρας), με την FC Porto! Oι "Δράκοι" έδωσαν 300.000 ευρώ για το 60% του παίκτη και τον έκαναν δικό τους, στις 9/1 του 2009. Ο Jesualdo Ferreira του έδωσε την πρώτη ευκαιρία, στις 17/1 σε αγώνα για τη Taça da Liga, με την Académica de Coimbra. Ακολούθησαν άλλες 14 εμφανίσεις, στο 15-0 της παρέας του και καθ' οδόν για τον τέταρτο διαδοχικό τίτλο πρωταθλητή.

Ενόσω ήταν σε εξέλιξη η σεζόν, ο Ferreira τον σύστησε και στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή διοργάνωση, σε συλλογικό επίπεδο. Η... πρώτη του φορά στο Champions League ήταν στις 24/2, στον πρώτο ματς με την Atlético Madrid, για τους "16". Έπαιξε και στους προημιτελικούς, με τη Manchester United. Ανέλαβε να περιορίσει τον "καλύτερο παίκτη της χρονιάς 2008", ευρύτερα γνωστό ως Cristiano Ronaldo. Το πρώτο ματς ήλθε 2-2. Το δεύτερο 3-2 υπέρ των Άγγλων που τελικά προχώρησαν. Η Porto αρκέστηκε στο double, με τον Cissokho να έχει γίνει αναπόσπαστο μέλος. Και γνωστός σε όλη την Ευρώπη ως "εξόχως ακριβής στην επίθεση, με πλήθος επιλογών ως προς το πώς μπορεί να βγάλει off τους αντιπάλους του, χάρη στην ταχύτητα και τη δύναμη του.

Παράλληλα, επιστρέφει πολύ γρήγορα στην άμυνα". Αν το θες και σε αριθμούς, την περίοδο 2008-09 μέτρησε 40 εμφανίσεις, για 87 λεπτά κατά μ.ο., ανά αγώνα. Στο Champions League ξεκίνησε και στα τέσσερα ματς, ενώ ήταν βασικός και αναντικατάστατος στα 13 από τα 15 ματς πρωταθλήματος. "Ήταν τότε που είχα αρχίσει να γίνομαι γνωστός ως... ο καλύτερος εκ των αδελφών Cissokho. Ήταν μια πολύ καλή περίοδος για εμένα".

Τα προβληματικά δόντια

Η AC Milan τον ενημέρωσε για το ενδιαφέρον της. Ο πρόεδρος του συλλόγου, Adriano Galliani τον είχε χαρακτηρίσει δημοσίως "το καλύτερο αριστερό μπακ στον κόσμο". Στις 14/6 έκανε πρόταση 15 εκατ. ευρώ, την οποία αποδέχθηκε ο σύλλογος, αλλά όταν οι εξετάσεις έδειξαν πρόβλημα σε δόντια (που όπως είπαν, μπορούσε να επηρεάσει τη στάση που είχε το σώμα του και να προκαλέσει σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών), οι Ιταλοί απέσυραν τα έγγραφα και μαζί το ενδιαφέρον. Εκείνος διέψευσε την ύπαρξη του όποιου προβλήματος και επέμεινε πως η ιστορία "χάλασε" γιατί υπήρξε διαφωνία, επί του οικονομικού, μεταξύ των οργανισμών. "Δεν είχα πρόβλημα στις εξετάσεις. Τις ολοκλήρωσα σε δυο ώρες" είχε πει στη Sun, "μέχρι που υπέγραψα το συμβόλαιο. Το μόνο που έμενε ήταν να στείλει ο πρόεδρος της Milan τα χρήματα στην Porto". Δεν τα έστειλε. Δεν κάθισε να σκάσει. Πήγε... στον επόμενο ακροατή.

Η επιστροφή στην πατρίδα

Στα μέσα του Ιουλίου εμφανίστηκε στο διάβα του η Olympique Lyonnais και η ευκαιρία να επιστρέψει στην πατρίδα του, για καριέρα. Το συνολικό κόστος της μετακίνησης έφτασε τα 15 εκατομμύρια ευρώ, με την Porto να εξασφαλίζει τη δυνατότητα να πάρει το 20% της επόμενης μεταγραφής του. Η διάρκεια του νέου συμβολαίου ήταν πενταετής. Στη Lyon βρήκε ένα φίλο από τα παλιά, τον -επίσης πρώην "Δράκο"- Lisandro López. Στις 25/7 έκανε ντεμπούτο (για το Peace Cup εναντίον της Beşiktaş JΚ και δυο ημέρες μετά... αντιμετώπισε την πρώην (που νίκησε 2-0). Έπαιξε στη Ligue1, έπαιξε και στο Champions League, όπου σκόραρε το πρώτο γκολ -με το αριστερό βεβαίως, βεβαίως-, στο 4-0 επί της Debrecen VSC. Έως το τέλος της σεζόν είχε 48 συμμετοχές (31 για τη λίγκα), 1 γκολ -αυτό που σου είπα-, 2 ασίστ και 5 κίτρινες. Κατά μ.ο. αγωνιζόταν για 87' ανά αγώνα.

Έφτιαξε και τα δόντια του

Στην εθνική λίγκα, έκανε σεφτέ σε γκολ εναντίον της Paris Saint Germain (28/11/2010). Ένα χρόνο μετά, τον Δεκέμβριο του 2011, ήταν μέλος της εντυπωσιακής νίκης επί της Dinamo στο Zagreb, για το Champions League. Το 1-7 που αφορούσε και δυο δικές του ασίστ. Χάριν αυτού του ματς, η ομάδα του βρέθηκε στη νοκ άουτ φάση, για 9η διαδοχική χρονιά. Η συνέχεια της ιστορίας αναμενόταν εντυπωσιακή. Διεκόπη, προκειμένου να υποβληθεί σε επέμβαση και να "φτιάξει" το πρόβλημα που είχε στα δόντια -και είχαν μετατοπίσει το σαγόνι του. Οκτώ μήνες μετά, τον Αύγουστο του 2012 η Olympique τον πούλησε στη Valencia FC -πήγε για 4 χρόνια και 5 εκατ. ευρώ. Στον τελευταίο του χρόνο στη Γαλλία, είχε 48 συμμετοχές (για 86' ανά αγώνα) σε Ligue 1, προκριματικά Champions League και ομίλους (έφτασε έως τους "16" πριν αποκλειστεί από το ΑΠΟΕΛ), Coupe de France (το κατέκτησε) και Coupe de Ligue, 6 ασίστ και άλλες τόσες κίτρινες κάρτες.

"Έχω μόνο καλές αναμνήσεις από την Olympique Lyonnais. Ήθελα να αγωνιστώ στη Ligue1 και πέρασα τρία χρόνια σε ένα μεγάλο σύλλογο που αγωνίστηκε κάθε σεζόν στο Champions League. Ειλικρινά, δεν έχω κάποιο παράπονο. Ήμουν συνεπής στη δουλειά μου και διατήρησα πολύ καλή σχέση με τα αφεντικά (σ.σ. που είχε επιτεθεί στους "δεινόσαυρους" της ομάδας του, δημοσίως)". Θεώρησε τη Valencia ως βήμα προόδου; "Ας πούμε ότι αμφότερες οι ομάδες είναι μεγάλες, με δομή και ιστορία. Θα πω ωστόσο, ότι η μετακόμιση μου στην ισπανική λίγκα είναι πρόοδος".

Η Valencia δεν είχε την τύχη με το μέρος της

Δεν ήξερε λέξη στα ισπανικά και στην αρχή είχε θέματα. Κυρίως τον πείραζαν οι συμπαίκτες του, που τον ωθούσαν να... χαθεί στη μετάφραση. "Με έστελναν στο γραφείο του προπονητή... χωρίς εκείνος να με έχει καλέσει". Στις 15 του ίδιου μήνα, ανήμερα των 25ων γενεθλίων του, έβαλε το πρώτο του γκολ στη LaLiga, στα δίχτυα της Celta Vigo, με το οποίο διαμόρφωσε αποτέλεσμα (2-1) στο Mestalla.

Έκανε την πρώτη εμφάνιση εναντίον της Βarcelona, στο Camp Nou, στις 2/9 (στο 1-0 των "μπλαουγκράνα"). "Δεν φοβήθηκα. Είχα λίγο άγχος, ομολογώ, αλλά και το πλεονέκτημα να έχω δώσει μεγάλα ματς και με τις προηγούμενες ομάδες μου. Ο προπονητής μας, Mauricio Pellegrino με βοήθησε να 'χω αυτοπεποίθηση. Μου θύμισε ότι είχα υπογράψει για τέσσερα χρόνια και πως δεν επρόκειτο να με κρίνει από ένα ματς. Αυτό με ηρέμησε".

Τον Νοέμβριο η Valencia ήταν στην 11η θέση της βαθμολογίας ("δεν είχαμε τύχη. Σε κάθε ματς δημιουργούμε τουλάχιστον δέκα ευκαιρίες, αλλά δεν σκοράρουμε. Πρέπει να δώσουμε τα πάντα, για να επιστρέψουμε" είχε πει στο sofoot.com) και άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες που τον ήθελαν να μετακομίζει. Εκείνος δήλωνε λάτρης του ισπανικού ποδοσφαίρου ("υπάρχουν μεγαλύτερες αποστάσεις, το παιχνίδι είναι πιο γρήγορο και όχι στον αέρα") και έως το τέλος της σεζόν 2012-13 είχε 39 συμμετοχές (της τάξεως των 74.5'' κατά μ.ο.) 2 γκολ και άλλες τόσες ασίστ. Δηλαδή, θέλω να σου πω ότι δεν υπήρχε πρόβλημα. Υπήρξε όμως, πρόταση από τη Liverpool. Που δεν μπορούσε να προσπεράσει.

Όπως είπε στο Le10Sport στις 8/8 του 2013 "είναι αλήθεια πως με πλησίασε η Liverpool, που όπως έχει πει ο κύριος Rodgers ψάχνει ένα αριστερό μπακ, όπως και ότι συμφωνήσαμε να συνεργαστούμε. Αλλά τώρα πρέπει να τα βρουν και οι σύλλογοι. Η Liverpool θέλει να με δανειστεί, ενώ η Valencia ενδιαφέρεται να με πουλήσει. Και να μείνω στην Ισπανία, πάλι ευτυχισμένος θα είμαι". Δεν έμεινε.

Στις 18/8 έδωσε την πρώτη του συνέντευξη ως "κόκκινος" και είπε ότι "αισθάνομαι πολύ υπερήφανος που βρίσκομαι στη Liverpool και για όλη τη σκληρή δουλειά που έχω κάνει έως τώρα στην καριέρα μου. Ανέκαθεν ονειρευόμουν να αγωνιστώ σε μια πραγματικά θρυλική ομάδα. Ήμουν αρκετά τυχερός να παίξω σε κάποιες ομάδες της ελίτ και η ευκαιρία που έχω τώρα είναι φανταστική". Γιατι διάλεξε τη Liverpool -από όλες τις προσφορές που είχε ; "Είμαι ένας από τη λίστα των Γάλλων παικτών που έχουμε αγαπήσει αυτή τη λίγκα. Παρ' ότι ήμουν αρκετά τυχερός να παίξω σε κάποιους μεγάλους συλλόγους, στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα πάντα την Premier League. Και είναι πάντα ευτυχές οταν ένας σύλλογος σαν τη Liverpool σε θέλει".

Του ζήτησαν να εξηγήσει τι παίκτης είναι. Απάντησε "είμαι αθλητικός, χρησιμοποιώ τη δύναμη μου και την ταχύτητα μου στην αριστερή πλευρά. Μου αρέσει να καλύπτω τους συμπαίκτες μου και να ανεβοκατεβαίνω στη γραμμή μου. Ελπίζω πως το στιλ μου θα βοηθήσει την ομάδα να κερδίσει περισσότερα παιχνίδια και να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται". Είχε μια σύντομη συζήτηση με τον Brendan Rodgers και άλλα στελέχη του σταφ. "Ξέρω πως είμαι εδώ για να παλέψω να βρω τη θέση μου γιατί υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Προσπαθώ να προσθέσω κάτι έξτρα και να κερδίσω τη θέση μου από τις προπονήσεις. Η ομάδα μου έδωσε μια τεράστια πρόκληση και είμαι πολύ υπερήφανος που θα δώσω τη μάχη μου για μια θέση στην αρχική 11αδα".

Ο τραυματισμός που τον άφησε πίσω

Είχε ήδη παίξει στο Champions League για τρεις διαφορετικές ομάδες. Αναμενόταν να τις κάνει τέσσερις. Δεν βοήθησε το γεγονός ότι τραυματίστηκε στον αστράγαλο, στις 27/8 (στο 10ο λεπτό του ματς με τη Notts County, για το League Cup) και έμεινε εκτός έως τις 5/10. Έχασε επτά ματς και επί της ουσίας την ευκαιρία να... κλέψει λεπτά. Έπρεπε να καλύψει το χαμένο έδαφος. Μάλλον δεν έκανε ό,τι χρειαζόταν, αν σκεφτείς πως βρέθηκε στη δεύτερη ομάδα, με guest star εμφανίσεις στην πρώτη.

Μια εξ αυτών ήταν για να καλύψει το κενό του Jon Flanagan, στο ματς της 26ης Δεκεμβρίου με τη Manchester City. Του δόθηκε άλλη μια ευκαιρία, τον Γενάρη εναντίον της Stoke City. Έδωσε τη δεύτερη και τελευταία ασίστ και... αυτά. Ολοκλήρωσε την εμπειρία με 21 ματς, για 72' κατά μ.ο. και 3 ασίστ.

Οι Βρετανοί δημοσιογράφοι έγραφαν πως "είναι γνωστό ότι ακόμα και οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο, έχουν κάποιες φορές πρόβλημα προσαρμογής στην Premier League. Ο Cissokhο, μολονότι είναι γρήγορος και κινητικός, αντιμετώπισε προβλήματα. Ο περιορισμένος χρόνος συμμετοχής δεν τον βοήθησε να βρει το ρυθμό του. Θα έπρεπε όλοι να θυμούνται πως είχε ήδη αποδείξει ποιος είναι, στο κορυφαίο επίπεδο -μέσω της LaLiga και το Champions League. Για αυτό και υπάρχει η πεποίθηση πως μπορεί να ανταποκριθεί, αν του δοθούν ευκαιρίες".

Εκείνος εξήγησε πως έμεινε στην Αγγλία "γιατί μαγεύτηκα από τον τρόπο παιχνιδιού στη λίγκα. Είναι ελκυστικό πρωτάθλημα, με εκπληκτικά γήπεδα και παιχνίδια στα οποία ονειρεύονται να παίξουν όλοι. Δεν μπορούσα να αρνηθώ την πρόκληση". Αποκάλυψε ότι η Liverpool του πρότεινε να μείνει ως δεύτερη ή τρίτη επιλογή "αλλά δεν ήταν κάτι που ήθελα, ειδικά στην ηλικία μου (26)". Γιατί δεν γύρισε στη Valencia; "Ο νέος κόουτς ήταν ο δεύτερος τερματοφύλακας της Porto, όταν ήμουν εκεί. Ήθελε να επιστρέψω, αλλά μετά την πρόταση της Aston Villa, ο σύλλογος συμφώνησε να με δώσει".

Οι πληροφορίες τον ήθελαν να έχει τραβήξει το ενδιαφέρον και ομάδων από την Ιταλία (AC Milan, Inter, Napoli). "Ναι ισχύει, αλλά η προτεραιότητα μου ήταν να επιστρέψω στην Premier League. Ο προπονητής της Aston Villa και όλο το staff μου έδειξαν ότι με υπολογίζουν. Τηλεφώνησαν στη Liverpool για να ζητήσουν πληροφορίες, νοιάστηκαν για εμένα". Αναγνώρισε τη δυσκολία του να βρει θέση στη βασική ενδεκάδα "αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει με όλες τις μεγάλες ομάδες. Στόχος μου είναι να παίξω στα περισσότερα ματς που μπορώ, αποφεύγοντας τους τραυματισμούς και να βοηθήσω την ομάδα να διαγράψει καλή πορεία. Είναι στο χέρι μου να κάνω τη δουλειά".

Ενώ είχε αρχίσει να βρίσκει... τον τρόπο να κάνει εντύπωση, έπαθε σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών και υποχρεώθηκε να χάσει τους δυο επόμενους μήνες -αρχής γενομένης από τις 24/2 του 2015. Όχι, δεν θα τον έλεγες τυχερό. Με την Aston Villa έδωσε 28 ματς (85.7'' ανά αγώνα) και βοήθησε στην πρόκριση έως τον τελικό του FA Cup -που κατέληξε στα χέρια της Arsenal.

Το λάθος που στοίχισε το -νέο- τέλος στη σχέση με την Porto

Στις 5 Αυγούστου του 2015, η Porto ανακοίνωσε πως... εξασφάλισε τον Cissokho για ένα χρόνο, ως δανεικό! Έως τον Δεκέμβριο είχε χρησιμοποιηθεί μόλις δυο φορές στην Primeira Liga. Τότε ήταν που ο νέος προπονητής της Aston Villa, Rémi Garde τον κάλεσε πίσω στην Αγγλία. Τον είχε κοουτσάρει και στη Lyon και ήξερε πως μπορεί να καλύψει το κενό του Jordan Amavi -θα έχανε το υπόλοιπο με τραυματισμό. Αυτό που δεν είπε κανείς ήταν ότι η συμμετοχή του στην Porto "εξαφανίστηκε" μετά τη δεύτερη αγωνιστική στη Liga Nos (εναντίον της Maritimo) και το λάθος που έκανε, για να στοιχίσει το "τρίποντο" από την ομάδα του. Για τα επόμενα πέντε ματς δεν ήταν καν στην αποστολή, επέστρεψε στις 25/10 με την Braga και... εξαφανίστηκε ξανά.

Άγχος δεν είχε, αφού θα επέστρεφε εκεί όπου άνηκε. Γιατί βλέπεις, άνηκε κάπου: στην Aston Villa. Στη δεύτερη κατηγορία λοιπόν, έως σήμερα είχε 12 συμμετοχές από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο του 2016, για τρία ματς δεν ήταν στην αποστολή και επέστρεψε στις 2-1, για το παιχνίδι με την Cardiff (η ομάδα του έχασε 1-0). Η τοπική εφημερίδα της πόλης ("Biringham Mail") έγραψε πως το μέλλον του θα είναι στον Ολυμπιακό , γεγονός που μένει να επαληθευτεί.

Έως τότε κράτα ότι πρόκειται για τύπο που "δεν ξεχνώ ποτέ πόσο τυχερός είμαι που κάνω ό,τι αγαπώ. Όταν δε, επιστρέφω στη Γαλλία και βλέπω την οικογένεια και τους φίλους, συνειδητοποιώ την ευλογία μου. Πολλοί από τους φίλους μου παίζουν ποδόσφαιρο, όχι όμως στο επίπεδο που παίζω εγώ. Οι περισσότεροι έχουν κανονικές δουλειές", ενώ εκείνος εξακολουθεί να έχει το χόμπι του για επάγγελμα. Και δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει σύντομα.