Ο Σλούκας και το τουρνουά που σημάδεψε στα 17 του την καριέρα του και τη ζωή του ολόκληρη

Θέλοντας και μη, λοιπόν, ο Σλούκας έγινε το πρόσωπο της ημέρας…

Εκών άκων, που λέμε, αν και όπως σχολίασε και το Σάββατο στη Σύρο ο Γιώργος Πρίντεζης, "μεγάλο παιδί είναι ο Κώστας, 33 χρονών και ο καθένας κάνει αυτό που πραγματικά θεωρεί ως το καλύτερο για εκείνον και την οικογένεια του".

Προφανώς η επιλογή του Σαλονικιού γκαρντ υπήρξε ενσυνείδητη και πλέον, ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο στην καριέρα του και γενικότερα στη ζωή του…

Α, για να μην το ξεχάσω, καθόσον, όπως λέει και μια παροιμία, στη βράση κολλάει το σίδερο…

Το 'χει, λοιπόν, η μοίρα του Σλούκα να γίνεται θέμα η εκάστοτε μεταγραφή του…

Ο διάλογος Μητσοτάκη - Χρηστίδη στη γιορτή της Μεταπολίτευσης

Στις 24 Ιουλίου του 2020, όταν επέστρεψε από τη Φενέρμπαχτσε "στο λιμάνι του" (σύμφωνα με τη διατύπωση της ΚΑΕ Ολυμπιακός) αποτέλεσε αντικείμενο ενός χαριτωμένου διαλόγου ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον τότε εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Παύλο Χρηστίδη…

Οι δυο τους συναντήθηκαν στο Προεδρικό Μέγαρο, στην ετήσια γιορτή της επετείου της Μεταπολίτευσης και ο Πρωθυπουργός ρώτησε "Τι γίνεται;" με τον νυν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ να του απαντά "Με Σλούκα αμέσως καλύτερα"!

Τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε την ασίστ και σχολίασε: "Άντε να δούμε λίγο μπασκετάκι"!

Κλείνω εδώ την πολιτική παρένθεση και μπαίνω στο… ψητό της ιστορίας της ζωής του Σλούκα, που έσκασε μύτη στην κεντρική σκηνή του ελληνικού μπάσκετ ξαφνικά, απροειδοποίητα και χάρη σε ένα τυχαίο, αλλά συνάμα και πολύ τυχερό περιστατικό…

Τυχαίο που εντέλει απέβη και μοιραίο!

Οι δείκτες του ρολογιού της ζωής του, λοιπόν, μένουν σταματημένοι στο απόγευμα της 24ης Σεπτεμβρίου του 2007 στο κλειστό γήπεδο του Ελληνικού, όπου (χωρίς να το γνωρίζει και να το υποψιάζεται) κέρδισε τον πρώτο αριθμό του λαχείου!

Στη σκιά του Μάτζικ Τζόνσον

Εκείνες τις μέρες βρισκόταν στην Αθήνα ο Μάτζικ Τζόνσον για να συμμετάσχει σε διάφορες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, στο πλαίσιο της καμπάνιας κατά του AIDS με επιπρόσθετο στόχο την οικονομική ενίσχυση των οικογενειών που είχαν πληγεί από τις καλοκαιρινές πυρκαγιές…

Γι’ αυτό τον σκοπό λοιπόν διεξήχθη ένας αγώνας επίδειξης στο Ελληνικό ανάμεσα στην Εθνική ομάδα του 1987 και στην Εθνική Εφήβων που προερχόταν από την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο EuroBasket της Μαδρίτης, στην κατάληξη της συναρπαστικής τιτανομαχίας του Κώστα Κουφού (33π., 13ρ.) με τον Μίλαν Μάτσβαν (32π., 14ρ.).

Η επέτειος του "Βάλ' το αγόρι μου"

Για την Ιστορία ο αγώνας που διεξήχθη ανήμερα τη δεύτερη επέτειο από το "Βάλ' το αγόρι μου" (Ελλάδα-Γαλλία 67-66, Βελιγράδι, 24 Σεπτεμβρίου 2005) υπό την αιγίδα της UNICEF έληξε με σκορ 106-94 υπέρ των πιτσιρικάδων, που έτρεξαν ένα σερί 12-0 στα τελευταία λεπτά.

Με τους ένδοξους παλαίμαχους του '87 (που είχαν στον πάγκο τον Κώστα Πολίτη και τον... Γιώργο Βασιλακόπουλο) αγωνίσθηκαν οι Γιαννάκης (πρώτος σκόρερ με 25 πόντους), Φασούλας, Χριστοδούλου, Φιλίππου, Καμπούρης, Καρατζάς, Σταυρόπουλος, Ρωμανίδης και ήταν επίσης παρόντες ο Ιωάννου και ο Ανδρίτσος, ενώ με την Εθνική Εφήβων έπαιξαν οι Σλούκας, Παππάς, Γιάνκοβιτς, Μπόγρης, Παπανικολάου, Γιαννόπουλος, Ματαλόν, Σαρικόπουλος, Σιγκούνας.

Γιαννάκης: "Με μάρκαρε με θράσος"!

"Τον ήξερα και τον είχα παρακολουθήσει να παίζει, αλλά εκείνο το απόγευμα που βρεθήκαμε αντιμέτωποι μού άρεσαν πολύ το θράσος του και γενικότερα ο τρόπος με τον οποίο προσπάθησε να με μαρκάρει" μου είχε πει ο Παναγιώτης Γιαννάκης το 2016 στο Βερολίνο, όπου ο Σλούκας διεκδικούσε ως παίκτης της Φενέρμπαχτσε το τρίτο τρόπαιο του στη EuroLeague.

Δεν το κατέκτησε τότε στον δραματικό τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, αλλά το γράπωσε την επόμενη χρονιά στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στον Ολυμπιακό!

Το 2007 ο "Δράκος" βρισκόταν ακόμη στον πάγκο της (4ης στο προηγηθέν EuroBasket της Μαδρίτης) Εθνικής, ενώ ο 17άχρονος γιος του παλαίμαχου αθλητή και προπονητή της άρσης βαρών της ΧΑΝΘ Γιάννη Σλούκα (που έφυγε από τη ζωή στις 11 Ιουνίου του 2019) αγωνιζόταν στην ομάδα του Μαντουλίδη από την οποία αναδείχθηκε, μετά τα πρωτόλεια του στον Μέγα Αλέξανδρο.

Βεβαίως ο Γιαννάκης, που ανέκαθεν παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον όλα τα δρώμενα του μπάσκετ, γνώριζε ποιος είναι αυτός ο αριστερόχειρας μελαχρινός πιτσιρικάς με το Νο 8.

"Δεν φοβόταν και δεν κρυβόταν"

"Τον είχα δει με την Εθνική Εφήβων, αλλά εκείνο το απόγευμα συνειδητοποίησα από πρώτο χέρι ότι αυτό το παιδί ήξερε πώς να παίξει. Κατάλαβα ότι διέθετε εξυπνάδα στο παιχνίδι του, ήταν επιτήδειος, δεν φοβόταν και δεν κρυβόταν. Σύμφωνοι αυτό το ματς ήταν φιλικό, συμβολικό και... χαριτωμένο, αλλά ακόμη και σε τέτοιες περιπτώσεις μπορείς να τσεκάρεις τι καπνό φουμάρει ένας παίκτης" σχολιάζει.

Τέσσερις μήνες μετά από εκείνο το... χαριτωμένο ματς υπό το βλέμμα του Μάτζικ Τζόνσον, στις 2 Φεβρουαρίου του 2008, ο Γιαννάκης ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού, αντί του Πίνι Γκέρσον και όταν το καλοκαίρι άρχισε να υλοποιεί τον σχεδιασμό του όχι απλώς για την επόμενη σεζόν, αλλά για το μέλλον, θυμήθηκε εκείνο το παχουλούτσικο αγόρι που του… όρμαγε στο Ελληνικό!

Παρεμπιπτόντως το καλοκαίρι του 2009, μετά τον Σλούκα, θα ερχόταν η σειρά και του έτερου εκ Θεσσαλονίκης Καππαδόκη, του Κώστα Παπανικολάου, που αγωνιζόταν στον Άρη...

Δεδομένης της επιθυμίας των αδελφών Αγγελόπουλου να ανανεώσουν, να αναζωπυρώσουν και να εξελληνίσουν τα κύτταρα της ομάδας, όντως εκείνες οι μεταγραφές έμοιαζαν βγαλμένες από το μέλλον!

Τα παραπανίσια κιλά και ο Άρης

Το καλοκαίρι του 2008, λοιπόν, ο γεννημένος στη Θέρμη γκαρντ κατέβηκε από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά και μπήκε στη διαδικασία εξέλιξης και σε έναν δρόμο που δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα:

Οι λόγοι; Δεν κατάφερε να βρει γρήγορα τη θέση και τον ρόλο του, έπαιζε λίγο, κουβάλαγε κάποια παραπανίσια κιλά και γενικώς πέρασε από μεγάλη αμφισβήτηση.

Δυο χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 2010, μετά την αποχώρηση του Γιαννάκη, ο Ολυμπιακός τον παραχώρησε ως δανεικό στον Άρη, με τον οποίο διέπρεψε, αναδείχθηκε κορυφαίος νέος παίκτης του πρωταθλήματος και έσωσε την καριέρα του...

Η αμφισβήτηση και ο Ιβκοβιτς

Παρ' όλα αυτά δεν είχε καταφέρει ακόμη να άρει την αμφισβήτηση σχετικά με το εάν και κατά πόσο θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό στέλεχος του Ολυμπιακού (τη στιγμή κατά την οποία έδρεπε δάφνες και μετάλλια με τις Εθνικές ομάδες Εφήβων και Νέων στα Ευρωπαϊκά και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα από το 2007 έως το 2010) και συν τοις άλλοις έπαιρνε από τον Ηλία Ζούρο το χρίσμα στην Εθνική Ανδρών (EuroBasket 2011).

Μάλιστα η πιάτσα βούιζε τότε ότι δεν ετύγχανε της εμπιστοσύνης και της αρεσκείας του Ντούσαν Ιβκοβιτς και ότι τον κράτησαν στην ομάδα οι αδερφοί Αγγελόπουλου με τον… δάκτυλο του συνεργάτη του Ντούντα, Βαγγέλη Αγγέλου και όλοι τους προφανώς δικαιώθηκαν με την επιμονή τους...

Περισσότερο όμως δικαιώθηκε ο ίδιος ο Σλούκας!

Ο κλασικός "game changer"

"Είναι μια κλασική περίπτωση αυτού που λέμε game changer" σκιαγραφούσε το πορτρέτο του ο Γιαννάκης. "Διαβάζει πολύ καλά τις φάσεις, είναι γρήγορος, έχει μεγάλη ικανότητα στη δημιουργία και μπορεί να παραγάγει σκορ, είτε με το περιφερειακό σουτ, είτε με διεισδύσεις.

Επίσης -και εδώ νιώθω σαν να μου πατάει τον κάλο, διότι διέθετα και εγώ αυτή την ευχέρεια- ξέρει να βάζει καλά το κορμί του στην άμυνα και να εκμαιεύει επιθετικά φάουλ από τους αντιπάλους. Συν τοις άλλοις μερικές φορές είναι απρόβλεπτος και εκπλήσσει ή διαψεύδει αυτούς που περιμένουν μια ενέργεια και ξαφνικά βλέπουν να συμβαίνει κάτι άλλο. Είναι ένας παίκτης που τον βλέπεις να παίρνει μια απόφαση και αναρωτιέσαι “μα καλά, τι κάνει τώρα αυτός;".

Τι άλλο έχει ο Σλούκας και άρεσε τότε στον Γιαννάκη; "Εκτός από τα αγωνιστικά στοιχεία του, έχει και την ανθρώπινη προίκα του: θυμάμαι ότι δεν μιλούσε πολύ, ούτε αντιμιλούσε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υστερεί σε προσωπικότητα. Ισα ίσα έχει ηγετική φυσιογνωμία, δεν φοβάται να αναλάβει μεγάλες ευθύνες, είναι θεληματικός και φιλόδοξος".

"Μεγαλύτερος από την ηλικία του"

Πριν από τον Γιαννάκη και όταν τον Σλούκα (κατά την αποφθεγματική κουβέντα του συχωρεμένου του Κατσιφάρα) δεν τον ήξερε ούτε ο... θυρωρός της πολυκατοικίας στην οποία έμενε, το προνόμιο της γνωριμίας το είχε και το απόλαυσε ο Νίκος Κεραμεύς.

Τότε ο μετέπειτα διευθυντής των ακαδημιών του Ολυμπιακού ήταν προπονητής τόσο στις μικρές εθνικές ομάδες, όσο και στα φυτώρια του Μαντουλίδη, όπου ο Κώστας εντάχθηκε, μετακομίζοντας από τον Μέγα Αλέξανδρο, μαζί με άλλα παιδιά, σε ηλικία έντεκα ετών.

"Ξεχώριζε αισθητά από τους υπόλοιπους για την αντίληψη, την τεχνική και την ωριμότητα του. Για να το πω απλά, έπαιζε σαν να ήταν μεγαλύτερος από την ηλικία του" μου είπε πάλι τον Μάιο του 2016 ο Κεραμεύς, ο οποίος συν τοις άλλοις "ανέθρεψε" επίσης τον Νίκο Ζήση και τον Χάρη Μαρκόπουλο.

"Η εξέλιξη του ήταν και φυσιολογική, αλλά και γρήγορη, διότι πέρασε από τις ομάδες μίνι, παμπαίδων, παίδων, εφήβων και προωθήθηκε νωρίς στην ανδρική ομάδα, ενώ ταυτόχρονα ήταν και πολύ καλός μαθητής".

Ο Κεραμεύς βρισκόταν στην άκρη του πάγκου της Εθνικής Εφήβων στο EuroBasket του 2007, "μάλιστα τότε είχαμε τρεις αριστερόχειρες δημιουργούς: τον Σλούκα, τον Μάριο Ματαλόν και τον Κώστα Παπανικολάου, που τον έβαζα να κατεβάζει την μπάλα μερικές φορές ως πόιντ γκαρντ και μάλιστα αυτή η σύμπτωση έγινε θέμα στο επίσημο περιοδικό της FIBA"!

Η αρχηγία και οι 10 σερί πόντοι

Αν και νεαρότερος από τους περισσότερους συμπαίκτες του σε αυτή την ομάδα ο Σλούκας χρίσθηκε αρχηγός από τον Κεραμέα και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της.

Στον τελικό κόντρα στη Σερβία (89-92) σκόραρε 18 πόντους, ενώ στις 8 Αυγούστου στο κρίσιμο ματς με τη Γαλλία απέδειξε την ικανότητα του στο ρόλο του "go-to-guy": όταν η Εθνική βρέθηκε στο -12, ο Κώστας σκόραρε δέκα πόντους στη σειρά και έγραψε το σενάριο της μεγάλης ανατροπής και της νίκης με 82-81!

"Πάρ' τον με κλειστά μάτια"

Το καλοκαίρι του 2008, ο Κεραμεύς ρωτήθηκε από τον Γιαννάκη (με τον οποίο παρεμπιπτόντως είχαν συνυπάρξει τη σεζόν 1992-93 στον Άρη, όταν ο Νίκος ήταν συνεργάτης του Στιβ Γιατζόγλου και εν συνεχεία του Σβι Σερφ) για την εξέλιξη του και για το εάν και κατά πόσο θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Ολυμπιακού.

"Το ρωτάς;" υπερθεμάτισε ο Κεραμεύς. "Πάρ' τον με κλειστά μάτια. Δεν είναι μόνο ότι μπορεί να σκοράρει, αλλά ότι θα περνάει την μπάλα από το μάτι της βελόνας στα alley-oop με τον Τσίλντρες”!

ΥΓ-1: Από τότε πέρασαν κιόλας 15 χρόνια και –για να μείνω στο πνεύμα της κουβέντας του Κεραμέως -πλέον ο Σλούκας θα επιχειρεί να περνάει την μπάλα από το μάτι της βελόνας στα alley-oop με τον… Ματίας Λεσόρ και τον Γιώργο Παπαγιάννη!