Ο τελικός των ρεκόρ
Ο τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1960 ανάμεσα στην Ρεάλ Μαδρίτης και την Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Η ραψωδία των Πούσκας και Ντι Στέφανο στο ματς των ρεκόρ. Σαν σήμερα (18/5), πριν 55 χρόνια (pics & videos)
Το ημερολόγιο έδειχνε 18 Μαΐου του 1960, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης διέλυσε με το απίστευτο 7-3 στον τελικό της Γλασκώβης την Άιντραχτ Φρανκφούρτης, κατακτώντας έτσι το πέμπτο σερί Κύπελλο Πρωταθλητριών. Οι "μερένγκες" ανάγκασαν την ποδοσφαιρική υφήλιο να υποκλιθεί μπροστά στην εκπληκτική της απόδοση, σε ένα από τα κορυφαία παιχνίδια στην ιστορία του αθλήματος. Το φοβερό δίδυμο Πούσκας και Ντι Στέφανο πέτυχε και τα επτά τέρματα των "μπλάνκος", ενώ εκείνο το βράδυ δημιουργήθηκαν τέσσερα ακατάρριπτα ρεκόρ. Καμία ομάδα από τότε δεν μπόρεσε να πάρει πέντε συνεχόμενους τίτλους και φαντάζει αδύνατον να συμβεί και στο μέλλον. Καμία ομάδα στους 59 τελικούς μέχρι σήμερα, δεν μπόρεσε να πετύχει τόσα γκολ όσα εκείνη η Ρεάλ και κανείς παίκτης δεν κατάφερε να πετύχει "καρέ" σε τελικό όπως το έκανε ο Πούσκας, ρεκόρ για το οποίο επίσης θα λέγαμε ότι θα αντέξει στην "αιωνιότητα", αλλά με τον Μέσι ακόμα σε δράση, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Τέλος, στις 6 δεκαετίες του θεσμού, ο τελικός του 1960 ήταν εκείνος με τους περισσότερους θεατές: 127.621!
Σήμερα, 55 χρόνια μετά από εκείνο το ιστορικό παιχνίδι, το Sport24.gr θυμάται τις δυο φιναλίστ, τις παράλληλες πορείες τους προς την Γλασκώβη και τον μεγάλο τελικό του "Χάμπτεν Παρκ". Όπως ήδη αναφέραμε, η Ρεάλ Μαδρίτης είχε κατακτήσει τις πρώτες τέσσερις διοργανώσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ήταν η απόλυτη κυρίαρχος του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και είχε όλα τα φόντα για να συνεχίσει τους θριάμβους της. Ήταν μια υπερομάδα σε όλες τις γραμμές, όμως η επίθεσή της ξεχώριζε και πετούσε φωτιές. Πίσω από τους βασικούς Ντι Στέφανο, Πούσκας και Χέντο, υπήρχαν οι Ντελ Σολ, Πεπίγιο, Ντιντί, Ρίαλ, Ματέος, Μπουένο και Κανάριο!
Ντι Στέφανο, Χέντο και Πούσκας, η μεγάλη τριάδα της Ρεάλ
Η Ρεάλ είχε χάσει - για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά - το πρωτάθλημα στην Ισπανία. Μάλιστα εκείνη τη σεζόν (1959/60), οι "μερένγκες" είχαν ισοβαθμίσει στην κορυφή με την Μπαρτσελόνα, όμως ο τίτλος πήγε στην Καταλονία στην πρώτη φορά της Πριμέρα Ντιβισιόν που ο πρωταθλητής κρίθηκε στη διαφορά τερμάτων (με μόλις 2 γκολ υπέρ της Μπάρτσα). Έτσι λοιπόν, αν οι "μπλάνκος" ήθελαν να επιστρέψουν και την επόμενη χρονιά στο Πρωταθλητριών, ήταν υποχρεωμένοι να το κατακτήσουν, ώστε να πάρουν το εισιτήριο ως κάτοχοι. Η διοργάνωση ξεκίνησε με τον προκριματικό γύρο, όπου η Ρεάλ δεν πήρε μέρος, έχοντας περάσει ήδη "μπάι" στην επόμενη φάση.
Τζουάν Σεγάρα και Πάκο Χέντο πριν τη σέντρα του πρώτου ευρωπαϊκού clásico της ιστορίας (21/4/1960)
Εδώ να ανοίξουμε μια μικρή παρένθεση, για να πούμε ότι εκείνη τη σεζόν είχαμε και την πρώτη ελληνική παρουσία στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο Ολυμπιακός (που την προηγούμενη χρονιά είχε αποσυρθεί από τη διοργάνωση, αρνούμενος να αντιμετωπίσει την τουρκική Μπεσίκτας για πολιτικούς λόγους) έπαιξε στον προκριματικό γύρο με την Μίλαν. Στο πρώτο ματς, στο "Καραϊσκάκης", οι "ερυθρόλευκοι" προηγήθηκαν δυο φορές με τα τέρματα των Παπάζογλου και Υφαντή, αλλά ισοφαρίστηκαν με ισάριθμα γκολ του Αλταφίνι. Στον επαναληπτικό του "Σαν Σίρο", ο Τζιανκάρλο Ντανόβα πέτυχε χατ τρικ, ενώ για τον Ολυμπιακό σκόραρε ο Στέλιος Ψύχος στο τελικό 3-1.
Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα. Ο ημιτελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1959/60. Οι "μερένγκες" κέρδισαν μέσα-έξω. Με το 9 ο Ντι Στέφανο
Στον πρώτο γύρο (φάση των "16"), η Ρεάλ Μαδρίτης αντιμετώπισε την πρωταθλήτρια Λουξεμβούργου, Ζενές Ες και την "φιλοδώρησε" με 12 συνολικά γκολ: 7-0 μέσα στο "Μπερναμπέου" με χατ-τρικ του Πούσκας και 2-5 στη ρεβάνς του Δουκάτου. Στα προημιτελικά οι "μερένγκες" έπεσαν πάνω στη γαλλική Νις και έχασαν 3-2 στο πρώτο ματς στη Νίκαια, παρά το γεγονός ότι είχαν προηγηθεί 0-2. Ο επαναληπτικός στη Μαδρίτη ήταν ένας περίπατος για τους "μπλάνκος" που κέρδισαν 4-0 με τέρματα των Πεπίγιο, Χέντο, Ντι Στέφανο και Πούσκας, παίρνοντας έτσι την πρόκριση για τους "4". Εκεί τους περίμενε η Μπαρτσελόνα, στο πρώτο ευρωπαϊκό clásico της ιστορίας.
Το "Χάμπτεν Παρκ" της Γλάσκώβης πριν τον τελικό (18/5/1960)
Οι "μπλαουγκράνα" είχαν τότε στις τάξεις τους, παίκτες όπως ο Αντόνιο Ραμαγέτς, ο Σάντορ Κότσις, ο Λουίς Σουάρεθ, ο Εβαρίστο, ο Εουλόχιο Μαρτίνες και ο Τζουάν Σεγάρα, ενώ προπονητής ήταν ο μεγάλος Ελένιο Ερέρα. Στην Μπάρτσα αγωνιζόταν και το αστέρι της ομάδας, Λάζλο Κουμπάλα, όμως ο Ερέρα τα είχε "σπάσει" μαζί του και έτσι ο Ούγγρος δεν αγωνίστηκε σε κανένα από τα δυο ματς. Η απουσία του αποδείχτηκε καθοριστική και οι "μερένγκες" κέρδισαν εύκολα και τα δυο παιχνίδια, αμφότερα με το ίδιο σκορ. Στο "Μπερναμπέου" 3-1 με δυο γκολ του Ντι Στέφανο και ένα του Πούσκας (ο Μαρτίνες σκόραρε για τους Καταλανούς) και στο "Καμπ Νόου" 1-3 με δυο γκολ του Πούσκας και ένα του Χέντο (ο Κότσις το τέρμα των γηπεδούχων).
Ο Ντι Στέφανο παρακολουθεί το τελετουργικό πριν την σέντρα του τελικού
Ο αποκλεισμός της Μπαρτσελόνα οδήγησε στην απόλυση του Ερέρα. Ο Κουμπάλα επανήλθε στην ενδεκάδα των Καταλανών και έναν χρόνο αργότερα, οι "μπλαουγκράνα" - με τη μυθική κεφαλιά του Εβαρίστο - έγιναν η πρώτη ομάδα στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών που απέκλεισε τη Ρεάλ Μαδρίτης στη διοργάνωση. Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία. Η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν εντυπωσιακή στον δρόμο προς τον τελικό του "Χάμπτεν Παρκ". Με τις δυο "μηχανές" των γκολ, Ντι Στέφανο και Πούσκας, σε πλήρη λειτουργία, ξεπέρασε όλα τα εμπόδια και έφτασε στη Γλασκώβη, όπου περίμενε η Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Η ομάδα της Ρεάλ που κατέκτησε το πέμπτο Πρωταθλητριών
Το ίδιο εντυπωσιακή ήταν και η πορεία της Άιντραχτ. Οι Γερμανοί πρωταθλητές (ήταν το πρώτο και τελευταία μέχρι σήμερα πρωτάθλημα της ιστορίας τους), πέρασαν "μπάι" στον προκριματικό γύρο την Κουόπιον Παλοσέουρα, αφού οι Φινλανδοί αποσύρθηκαν από την διοργάνωση. Στη συνέχεια, στον πρώτο γύρο (φάση των "16") αντιμετώπισαν την Γιουνγκ Μπόις, καθαρίζοντας την υπόθεση πρόκριση από το πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι στην Βέρνη, όπου κέρδισαν 1-4. Στον επαναληπτικό του "Waldstadion" έφεραν 1-1 με τους Ελβετούς και πέρασαν στα προημιτελικά.
Ένα από τα γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό
Εκεί κληρώθηκαν με την αυστριακή Βίνερ Σπορτ Κλουμπ, την οποία νίκησαν 2-1 στην Φρανκφούρτη με τέρματα των Λίντνερ και Μάιερ. Στο δεύτερο ματς, στο "Praterstadion" της Βιέννης, οι Αυστριακοί προηγήθηκαν 1-0 παίρνοντας σκορ πρόκρισης, όμως ο Στάιν ισοφάρισε, στέλνοντας την Άιντραχτ στους "4" της διοργάνωσης. Στον ημιτελικό οι Γερμανοί κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την Ρέιντζερς και στα δυο παιχνίδια δημιούργησαν ένα απίστευτο ρεκόρ. Πέτυχαν συνολικά 12 γκολ (6-1 στη Φρανκφούρτη & 6-3 στη Γλασκώβη), που είναι ο μεγαλύτερος αριθμός τερμάτων που έχει σημειωθεί ποτέ σε ημιτελικό οποιασδήποτε ευρωπαϊκής διοργάνωσης από μια ομάδα.
Ο Πούσκας πετυχαίνει ένα από τα 4 γκολ του στον τελικό
Ο τελικός, πριν καν διεξαχθεί, αντιμετώπισε ένα σημαντικό πρόβλημα. Η Γερμανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία είχε απαγορεύσει σε οποιαδήποτε γερμανική ομάδα να αντιμετωπίσει σε επίσημο αγώνα οποιαδήποτε ομάδα στην οποία αγωνιζόταν ο Φέρεντς Πούσκας. Και αυτό, γιατί ο "καλπάζων συνταγματάρχης" είχε κατηγορήσει ευθέως την Εθνική ομάδα της Γερμανίας ότι είχε κάνει χρήση ντόπινγκ στο Μουντιάλ του 1954, εκεί όπου οι Ούγγροι είχαν χάσει 3-2 στον τελικό της διοργάνωσης από τους παίκτες του Σεπ Χέρμπεργκερ. Το θέμα λύθηκε αφού ο Πούσκας έστειλε στους Γερμανούς μια επίσημη επιστολή, στην οποία ζητούσε συγνώμη, ανακαλώντας τις παλαιότερες δηλώσεις του.
Ο Ντι Στέφανο σκοράρει εναντίον της Άιντραχτ στον τελικό
Όλα ήταν έτοιμα λοιπόν για τον μεγάλο τελικό της Γλασκώβης. Ο πρόεδρος της Ρεάλ, Σαντιάγο Μπερναμπέου, λίγο πριν οι παίκτες βγουν στον αγωνιστικό χώρο, τους επισκέφθηκε στα αποδυτήρια και τους είπε τα εξής λόγια: "Οι περισσότεροι από εσάς, έχετε πετύχει ήδη να κατακτήσετε τέσσερις φορές το τρόπαιο. Αν απόψε πάρετε και το πέμπτο, θα έχετε ολοκληρώσει την πιο λαμπρή περίοδο στην ιστορία της Ρεάλ. Σκεφτείτε ότι ο καθένας μας έχει πέντε δάχτυλα και πέντε αισθήσεις. Ο αριθμός πέντε θα πρέπει να είναι ο πιο σημαντικός για όλους μας. Εκτός αυτού, αναλογιστείτε και την υπερηφάνεια που θα νιώσουν οι Ισπανοί που ήρθαν εδώ από την πατρίδα μας, αλλά και εκείνοι που ζουν μόνιμα εδώ, αν κατακτήσετε τον τίτλο. Σήμερα θα υπερασπιστείτε την Ισπανία και τη Μαδρίτη".
Οι δυο ομάδες παρατάχθηκαν ως εξής στο κατάμεστο από σχεδόν 128.000 θεατές, "Χάμπντεν Παρκ" και μπροστά στον Σκωτσέζο διαιτητή, Τζακ Μόουατ.
Ρεάλ Μαδρίτης (Μιγκέλ Μουνιόθ): Ροχέλιο Ντομίνγκες, Μαρκίτος, Σανταμαρία, Πατσίν, Βιδάλ, Θάραγα, Κανάριο, Ντελ Σολ, Ντι Στέφανο, Πούσκας, Χέντο.
Άιντραχτ Φρανκφούρτης (Πάουλ Όσβαλντ): Λόι, Λουτς, Χέφερ, Βάιλμπεχερ, Άιγκενμπροντ, Στίνκα, Κρες, Λίντνερ, Στάιν, Πφαφ, Μάιερ.
Το ματς ξεκίνησε και οι Γερμανοί, πιο γρήγοροι από τους αντιπάλους τους, πήραν αρχικά τον έλεγχο και "χτύπησαν" στο 18' με τον Κρες. Το γκολ ξύπνησε τους "μερένγκες", οι οποίοι αντέδρασαν, πετυχαίνοντας την ανατροπή μέσα σε ένα δεκάλεπτο. Στο 27' και στο 30' ο Ντι Στέφανο έβαλε μπροστά τη Ρεάλ και από εκεί και μετά ξέσπασε η καταιγίδα. Στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου ο Πούσκας έκανε το 3-1 και στην επανάληψη πέτυχε ακόμα τρία γκολ. Από το 56' μέχρι το 71' ο Ούγγρος σταρ διέλυσε τους Γερμανούς που έτσι κι αλλιώς τους είχε άχτι από το Μουντιάλ του 1954, ανεβάζοντας τον δείκτη του σκορ στο "διαστημικό" 6-1! Στο 72' η Άιντραχτ μείωσε σε 6-2 και ένα λεπτό αργότερα ο Ντι Στέφανο πέτυχε το 7-2. Στο 75' ο Στάιν διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα: 7-3!
Οι παίκτες της Ρεάλ πανηγυρίζουν με το Κύπελλο Πρωταθλητριών
Οι κερκίδες φώναζαν ρυθμικά "Campeones, campeones" και οι παίκτες της Ρεάλ έκαναν τον γύρο του θριάμβου γνωρίζοντας την αποθέωση. Η υποδοχή των πρωταθλητών στη Μαδρίτη ήταν μια μεγάλη γιορτή και λίγους μήνες αργότερα, οι "μπλάνκος" ολοκλήρωσαν την κυριαρχία τους στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, κατακτώντας και το πρώτο Διηπειρωτικό Κύπελλο της ιστορίας. Απέσπασαν λευκή ισοπαλία από την Πεναριόλ στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης και την νίκησαν 5-1 στη ρεβάνς της Μαδρίτης με το σκορ να είναι 3-0 στο 8' του πρώτου ημιχρόνου! Με αυτόν τον πανηγυρικό τρόπο έκλεισε ο κύκλος της πιο πετυχημένης ομάδας του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μπενφίκα (2), Μίλαν (1) και Ίντερ (2) μοιράστηκαν τα επόμενα πέντε τρόπαια, μέχρι που ήρθε η σειρά των θρυλικών "yé-yé" να κατακτήσουν το έκτο Πρωταθλητριών το 1966. Από εκεί και μετά, χρειάστηκε να περάσουν 32 ολόκληρα χρόνια για την séptima, όμως σήμερα η Ρεάλ είναι ο μοναδικός σύλλογος, που μετά την περσινή décima, μετράει τα Πρωταθλητριών της με διψήφιο αριθμό!
Πηγές: As, Marca, Real Madrid 100 años de leyenda, uefa.com
Βίντεο: Highlights από το Ρεάλ Μαδρίτης - Άιντραχτ Φρανκφούρτης 7-3 με μουσική υπόκρουση!
Βίντεο: Highlights από το Ρεάλ Μαδρίτης - Άιντραχτ Φρανκφούρτης 7-3 με περιγραφή!