Στόχος του Γιαγιά Τουρέ ήταν το δεξί "παραθυράκι". Εμπιστεύτηκε το πόδι του, προσπάθησε (ανεπιτυχώς) να βάλει τα σωστά φάλτσα στην μπάλα, αλλά αυτή βρήκε στο πρόσωπο ένα μικρό κοριτσάκι που παρακολουθούσε ανέμελο το ματς στο πέταλο.

Δεν κατάλαβε και αυτό το καημένο τι του έμελλε να πάθει, ούτε έκανε κάποιος κίνηση για να το προστατεύσει ή να προσπαθήσει να απομακρύνει την μπάλα.

Το σήκωμα των χεριών, αφού η μπάλα... τράκαρε στη μούρη του, ήταν όλα τα λεφτά! Όσο για το -προοδευτικά ανοδικό- κλάμα που θα ακολούθησε, δεν έχουμε καμία αμφιβολία.