Ο Ζε Ρομπέρτο αποκλειστικά στο Sport24.gr: "Ήμουν μια ανάσα από τον Ολυμπιακό"

Ο Ζε Ρομπέρτο σταμάτησε από τη δράση σε ηλικία 43 ετών. Δυόμιση χρόνια μετά, εξακολουθεί να διατηρείται σε καταπληκτική φυσική κατάσταση.

Ο 45χρονος πια Βραζιλιάνος γυμνάζεται καθημερινά και το σώμα του είναι "αγαλματένιο". Άλλοτε χαφ της Ρεάλ, της Μπάγερν, της Λεβερκούζεν και 84 φορές διεθνής με την εθνική του ομάδα έχει γράψει ιστορία στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Μιλούν οι τίτλοι που έχει κατακτήσει για τον ίδιον. Με τη Ρεάλ ένα πρωτάθλημα, ένα Σούπερκαπ κι ένα Champions League, με την Μπάγερν τέσσερα πρωταθλήματα, ισάριθμα κύπελλα και δυο Λιγκ Καπ. Με τη Σάντος ένα Παουλίστα. Με την Αλ-Γκαράφα ένα Κύπελλο του Εμίρη. Με την Παλμέιρας ένα πρωτάθλημα κι ένα Κύπελλο Βραζιλίας. Με τη σελεσάο δυο Copa America και ισάριθμα Συνομοσπονδιών.

Επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά μαζί του. Η πρώτη κουβέντα δεν θα μπορούσε να κινηθεί γύρω από το απίθανο σώμα που διατηρεί ακόμη και τώρα που έχει αποσυρθεί από τη δράση. Αυτή η ανάρτησή του στα social media ήταν, άλλωστε, και η αφορμή για τη συνέντευξη. Ποιο είναι το μυστικό του;

"Το μυστικό; Σταμάτησα να παίζω πριν από δυο χρόνια, σε ηλικία 43 ετών, αλλά δεν σταμάτησα να προπονούμαι. Προσέχω τον εαυτό μου. Να είμαι ειλικρινής πάντα μου άρεσε η προπόνηση, δεν το έκανα ποτέ με το ζόρι. Απλά τώρα που δεν έχω και τις υποχρεώσεις μπορώ να κάνω και διαφορετικού τύπου προπονήσεις.

Κάνω μεγάλες αποστάσεις, μυϊκές ασκήσεις. Όλα ξεκινούν όμως από τη διατροφή. Δεν έχω παραμελήσει ούτε μια μέρα τη διατροφή μου. Είναι θέμα πειθαρχίας. Αλλά και θέμα υγείας. Δεν είναι επειδή ήμουν αθλητής, ο καθένας που αθλείται και προσέχει τον εαυτό του μπορεί να ζήσει περισσότερο".

"ΗΜΟΥΝ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΜΑΚΡΙΑ"

Καλοκαίρια και... καλοκαίρια το όνομά του παρήλασε από τις πρώτες σελίδες του ελληνικού Τύπου. Το όνομά του ενεπλάκη αρκετές θερινές μεταγραφικές περιόδους ως υποψήφιος μεταγραφικός στόχος του Ολυμπιακού. Ένα σίριαλ ετών. Αλήθεια ή ψέμα; Ο Ζε Ρομπέρτο μιλά για πρώτη φορά για το ενδιαφέρον των ερυθρολεύκων και μάλιστα αποκαλύπτει ότι έφθασε κοντά το 2006, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην τρέλα που είχε μαζί του ο τότε πρόεδρος της ομάδας, Σωκράτης Κόκκαλης.

"Η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω τη λέξη Ελλάδα είναι ότι κάθε καλοκαίρι ήμουν μεταγραφικός στόχος του Ολυμπιακού (γέλια). Αλλά και για τον Παναθηναϊκό. Η αλήθεια είναι ότι έφθασα κοντά στον Ολυμπιακό. Το 2006. Ο Ολυμπιακός πάντα είχε ενδιαφέρον, αλλά εκείνη την εποχή είχε γίνει πιο έντονο. Ήταν μετά το Μουντιάλ. Ο πρόεδρος είχε τρελαθεί μαζί μου, ήθελε σαν τρελός να υπογράψω.

Ήμουν ελεύθερος από την Μπάγερν. Αλλά ξαφνικά παρουσιάστηκε μια τεράστια ευκαιρία. Να επιστρέψω στη Βραζιλία και όχι σε μία απλή ομάδα, αλλά τη Σάντος. Επέλεξα τη Σάντος. Εάν έμενα στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός πιθανότατα θα ήταν η επόμενη ομάδα μου. Ήμουν μια ανάσα μακριά. Με τον Παναθηναϊκό δεν υπήρχαν τέτοιες επαφές".

"ΛΙΓΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΓΩ"

Πέρασε από όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής. Έπαιξε ακόμη κι ως αριστερός μπακ. Έπαιξε μέχρι τα 43 του χρόνια και μάλιστα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Παλμέιρας. Τελικά μήπως το ποδόσφαιρο δεν είναι θέμα ηλικίας;

"Έπαιζα μέχρι τα 43 και μάλιστα την τελευταία χρονιά βγήκα καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος, κατακτώντας και τον τίτλο. Το ποδόσφαιρο γίνεται όλο και πιο απαιτητικό και δεν έχει καμία σχέση σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας σε σχέση με αυτό που ήταν πριν από 5-10 χρόνια.

Εάν προσέχεις τον εαυτό σου, έχεις λιγότερους τραυματισμούς. Έτσι έγινε με εμένα, έτσι έχει γίνει σε πολλούς άλλους αθλητές. Είναι πόσο αγαπάς αυτό που κάνεις και κάνετε την αναγωγή σε οποιαδήποτε δουλειά. Ο πρώτος μου τραυματισμός είτε το πιστεύετε είτε όχι ήλθε στα 38 μου έτη. Ήμουν επαγγελματίας, γι' αυτό κι έπαιξα μέχρι το 2017.

Ο Ζε Ρομπέρτο στα τελευταία ματς της καριέρα του με την Παλμέιρας

Έπαιξα σχεδόν σε όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής, ακόμη και ως αριστερός μπακ. Λίγοι παίκτες μπορούν να το κάνουν αυτό σήμερα. Πολλοί μπορούν να παίξουν σε πολλές θέσεις, λίγοι όμως να έχουν σταθερότητα και ποιότητα σε όλες. Για παράδειγμα ένας που το κάνει καλά είναι ο Ζέρσον της Φλαμένγκο και ίσως στην Ελλάδα να μην τον έχετε δει και πολύ. Δεν έχει παίξει ακόμη αριστερός μπακ όπως εγώ (γέλια)".

ΟΙ ΔΥΟ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ

Ρεάλ, Μπάγερν, Φλαμένγκο, Λεβερκούζεν, Σάντος, Αμβούργο, Αλ Γκαράφα, Γκρέμιο και Παλμέιρας. Ποιο ήταν το καλύτερό του διάστημα; Ποιος ο καλύτερος συμπαίκτης και ποιος ο πιο δύσκολος αντίπαλος για τον Ζε Ρομπέρτο;

"Κάθε ομάδα είχα σημασία για μένα. Κάθε ομάδα ήταν ένα όνειρο. Με τη Ρεάλ κατέκτησα το πρωτάθλημα, το Σούπερκαπ, το Champions League, με τη Λεβερκούζεν έφθασα στον τελικό. Η Μπάγερν είναι ένας κολοσσός, όπως και η Σάντος. Αλλά θα μείνω με την τελευταία γεύση. Με την Παλμέιρας.

Μαρκάροντας τον Κώστα Κατσουράνη στο Βραζιλία - Ελλάδα για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών

Ο καλύτερος συμπαίκτης μου ήταν ο Ρονάλντο. Φαινόμενο στην κυριολεξία, δεν βγήκε τυχαία. Ως πιο δύσκολους αντιπάλους θα διάλεγα δυο. Τον Ζιντάν και τον Μέσι".

Κατέκτησε τέσσερις τίτλους με την εθνική Βραζιλίας. Ήταν μέλος της καλύτερης ποιοτικά ομάδας την τελευταία 20ετία με Ροναλντίνιο, Ρονάλντο, Κακά, Ζιλμπέρτο, Αντριάνο, Ρομπίνιο, Ζουνίνιο. Η σελεσάο προσπαθεί να βρει ξανά το δρόμο για την επιστροφή στις επιτυχίες. Είναι ικανός να χαράξει πορεία σε αυτό το δρόμο ο Νεϊμάρ;

"Δεν θα διάλεγα τον Νεϊμάρ ως μοναδικό ηγέτη της εθνικής Βραζιλίας. Είναι ο Τιάγκο Σίλβα, είναι φυσικά ο Άλισον. Είναι έμπειροι ποδοσφαιριστές. Το Μουντιάλ δεν εξαρτάται από έναν μόνο ποδοσφαιριστή. Δεν εξαρτώταν ποτέ. Πρέπει να έχουν όλοι τον ίδιο στόχο. Σήμερα δεν βλέπω έναν μόνο παίκτη όπως ήταν ο Πελέ ή ο Μαραντόνα να μπορεί να οδηγήσει μια ομάδα σε έναν τίτλο".

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΦΥΛΕΤΙΚΟΣ

Έχει πει σε συνέντευξη στην Globoesporte: "Δεν έχω ζήσει το ρατσισμό στο γήπεδο και δεν θα ήθελα ποτέ να το ζήσω". Ο Ζε Ρομπέρτο μιλώντας στο Sport24.gr εξηγεί ότι δεν υπάρχει μόνον ο φυλετικός ρατσισμός. Έζησε άλλου τύπου ρατσισμό και μάλιστα στη χώρα του. Παίρνει μάλιστα θέση για την πρόταση του Μάριο Μπαλοτέλι να εγκαταλείπουν τον αγωνιστικό χώρο οι παίκτες που πέφτουν θύματα ρατσισμού.

"Δεν έχω βιώσει ποτέ το ρατσισμό στην Ευρώπη. Τον βίωσα όμως στη Βραζιλία. Προσοχή ο ρατσισμός δεν είναι μόνο φυλετικός, δεν έχει να κάνει μόνο με το χρώμα. Όταν υπέγραψα με την Πορτουγκέζα, πήρα ένα καλό αυτοκίνητο. Και θυμάμαι ότι ξαφνικά δεν μου μιλούσε κανείς στη γειτονιά της τότε συντρόφου και νυν συζύγου μου, την αστυνομία να με ελέγχει πάντα και όλους να με κοιτούν με μισό μάτι.

Πανηγυρίζοντας γκολ κόντρα στην Γκάνα με τους Ρονάλντο και Ροναλντίνιο

Ο ρατσισμός στο ποδόσφαιρο πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Ο Μπαλοτέλι είπε ότι λύση είναι να εγκαταλείψεις τον αγωνιστικό χώρο. Δεν ξέρω αν είναι η λύση, γιατί ο ρατσιστής θα παραμείνει στη θέση του. Χρειάζεται ποινή στο ρατσιστή. Παραδειγματική τιμωρία για να μην το κάνουν και οι άλλοι. Το πιο σημαντικό είναι να τους δώσεις να καταλάβει βαθιά μέσα του γιατί έκανε λάθος".

Η κουβέντα δεν θα μπορούσε να κινηθεί και γύρω από την πανδημία του κορονοϊού. Πώς είναι η κατάσταση στη Βραζιλία; Τι συμβαίνει με το ποδόσφαιρο στη χώρα. Ο Ζε Ρομπέρτο θεωρεί αναπόφευκτες τις περικοπές απολαβών.

"Τα πάντα έχουν σταματήσει, κανείς δεν ξέρει πότε θα ξεκινήσουν. Φυσικά και το ποδόσφαιρο. Το Μάιο θα ξεκινούσε το πρωτάθλημα, αλλά προφανώς δεν θα γίνει. Κανείς δεν γνωρίζει πότε θα ξεκινήσει. Ούτε οι ομάδες, ούτε οι παίκτες. Μερικές ομάδες βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με τους παίκτες για περικοπές".