Οι 22 διεθνείς, ο Ιτούδης, ο Ζήσης και τέσσερις μπαμπάδες υπογράφουν την Γκαλιάδα: "Πώς βάζατε 40 πόντους, κύριε Γκάλη;"

Στον κύριο μας με αγάπη, λοιπόν...

Ο κύριος στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ο Σίντνεϊ Πουατιέ στην ομώνυμη δραματική ταινία του 1967, αλλά κάποιος που σήμερα πρέπει να έπαθε ακατάσχετο λόξυγκα!

Ο κύριος Γκάλης ντε!

"Κύριο" τον ανέβαζε, "κύριο" τον κατέβαζε ο σεσημασμένος για τη σεβαστικότητα του (μοναδικός απών από τη σημερινή MediaDay της Εθνικής) Γιάννης Αντετοκούνμπο στη μνημειώδη συνάντηση που είχαν στις 12 Σεπτεμβρίου του 2021 στο "FourSeasons" του Αστέρα Βουλιαγμένης.

"Κύριο" τον ανέβαζαν, "κύριο" τον κατέβαζαν και σήμερα πλείστοι όσοι παίκτες της Εθνικής που αδημονούν να τον ανταμώσουν- κάποιοι μάλιστα για πρώτη φορά στη ζωή τους-και να φωτογραφηθούν μαζί του το βράδυ της Παρασκευής στο ΟΑΚΑ, στη δική του βραδιά.

Η δόλια παρουσία μου και ο... γραφικός αρχηγός!

Η βραδιά θα είναι αφιερωμένη στον Γκάλη, αλλά είμαι βέβαιος ότι οι επίγονοι του θα στοιχηθούν ενώπιον του, θα κλίνουν ευλαβικά το γόνυ και θα του πουν "δώσε κι εμένα μπάρμπα"!

Με όλο μου τον σεβασμό στην τωρινή Εθνική ομάδα και στη δύσκολη επιχείρηση που έχει μπροστά της στη Μανίλα, για έναν και μοναδικό λόγο ροβόλησα το πρωί κατά ΟΑΚΑ μεριά...

Η μάλλον για δυο...

Ο ένας ήταν να τους προβοκάρω κραδαίνοντας ως λάβαρο το ασημένιο μετάλλιο με το οποίο είχε επιστρέψει οίκαδε πριν από 13 ώρες η Εθνική ομάδα του γουότερ πόλο από τη Φουκουόκα...

Το γράπωσε στον αέρα αυτό το γάντι ο Κώστας Παπανικολάου και μου πρόσφερε με γαλαντομία άλλη μια σπέσιαλ ατάκα...

"Η συγκινητική προσπάθεια και η επιτυχία των παιδιών μας δίνει ένα ζωντανό παράδειγμα κι ένα τεράστιο κίνητρο για να βαδίσουμε στα χνάρια τους. Πιστεύεις ότι θα γίνω γραφικός εάν πάρω μερικά αποκόμματα εφημερίδων και τα κολλήσω μέσα στα αποδυτήρια μας".

Όχι αγόρι μου, καθόλου γραφικός δεν θα γίνεις, εγώ στη θέση σου θα είχα κάνει ολόκληρη ταπετσαρία!

Η Γκαλιάδα και το "Εν τούτω... Νίκο"

Ο δεύτερος ήταν adhoc, όπως το μαθαίναμε και στα λατινικά, τουτέστιν επί τούτω...

Το τούτο είναι η Γκαλιάδα της Παρασκευής στον ίδιο χώρο, όπου θα ανέβει και θα κυματίζει στον ιστό της η φανέλα (του) με το Νο 4.

"Εν τούτω νίκα", αυτή τη φράση (θρυλείται ότι) είδε δίκην οράματος ο Μέγας Κωνσταντίνος πάνω σε έναν σταυρό φωτός πάνω από τον ήλιο, πριν από μια μάχη...

Εγώ το παραποιώ σε κάτι σχετικό...

Εν τούτω... Νίκο!

Ήθελα λοιπόν να μιλήσω με όλους τους παίκτες της Εθνικής, τον Δημήτρη Ιτούδη και τον Νίκο Ζήση για να μου μαρτυρήσουν μια εικόνα, μια ανάμνηση, κάτι τις που να αφορά τον λεγάμενο, βρε αδερφέ...

Παρεμπιπτόντως τον συνεργάτη του Ιτούδη, Σάββα Καμπερίδη, τον εξαίρεσα επίτηδες διότι ελόγου του έχει φάει πολύ Γκάλη στη μάπα.

Οι επτά γιοι των μπαμπάδων τους!

Κάποιοι παίκτες, επτά τον αριθμόν, παρεμπιπτόντως μού έφτιαξαν αναπάντεχα τη διάθεση και μού έδωσαν επί πλέον υλικό, δια της τεθλασμένης: τη γονική τεθλασμένη, εννοώ, καθώς έξι από δαύτους έχουν πατεράδες που υπήρξαν συμπαίκτες ή αντίπαλοι του Γκάλη!

Wow!

Οι περισσότεροι παίκτες της Εθνικής έτυχε να τον συναντήσουν κάπου, κάποτε, κάπως, για κάποιο λόγο, ξαφνικά ή προγραμματισμένα...

Ένας που θα έπρεπε πρώτα και περισσότερο απ’ όλους να τον έχει ανταμώσει, δεν αξιώθηκε ποτέ να τον αντικρίσει δια ζώσης και περιμένει πώς και πώς να λυτρωθεί...

Ποιος είναι;

Ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου!

Η κασέτα στα Γρεβενά και ο κύριος Γκάλης

"Και όμως κοτζάμ μαντράχαλος και δεν έτυχε να τον συναντήσω ποτέ" μου αποκάλυψε με ενοχικό ύφος!

"Βεβαίως νιώθω σαν να τον ξέρω καλά, μετά από τόσα βίντεο που έχω δει, μάλιστα ήταν ο λόγος για τον οποίο άρχισα να παίζω μπάσκετ. Το 1995 είχε βγει σε προσφορά από μια εφημερίδα μια βιντεοκασέτα που περιείχε μια μεγάλη συνέντευξη του και highlights από την καριέρα του. Την έφερε ο πατέρας μου στο σπίτι μας στα Γρεβενά και πήρε φωτιά το βίντεο μας"!

Καλά τα θυμάται ο Παπανικολάου και τον επιβεβαίωσα μέχρι κεραίας διότι υπήρξα ο φυσικός αυτουργός της βιντεοκασέτας που έφερε τον τίτλο "Τα μαγικά καλάθια του Νίκου Γκάλη" και προσφερόταν μαζί με την εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" στην οποία εργαζόμουν.

"Ο κύριος Γκάλης υπήρξε η αιτία της πρώτης επαφής μου με το μπάσκετ και θα τον ευγνωμονώ σε όλη μου τη ζωή. Ευτυχώς θα έχω την ευκαιρία ως αρχηγός της ομάδας να τον προϋπαντήσω να του πω φάτσα με φάτσα τι νιώθω και να τον ευχαριστήσω επειδή συνέβαλε στο να γεννηθούν και να καλλιεργηθούν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες των επόμενων γενεών. Τα πολλά “ευχαριστώ” στην περίπτωση του είναι ελάχιστα"!

Η οπτασία του Γκάλη σε ένα κόκκινο φανάρι

Βρε τον δόλιο του Παπανικολάου τι του ‘μελλε να πάθει!

Άκου εκεί να σουλατσάρει τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, να είναι αρχηγός του Ολυμπιακού και της Εθνικής, να έχει παίξει στο ΝΒΑ και στην Μπαρτσελόνα, να μοστράρει στη συλλογή του δυο τρόπαια της ΕuroLeague και να μην εδέησε ποτέ ως τώρα να συναντήσει τον Γκάλη!

Θα του γίνει όμως το χατίρι και αυτό μπορεί κιόλας να το εκλάβει ως δώρο για τα σημερινά 33^α γενέθλια του!

Το έχει φαίνεται η μοίρα όσων λέγονται Παπανικολάου, διότι και ο Δημήτρης δεν τον πρόλαβε ως αντίπαλο (με τον Σπόρτιγκ ή τον Ολυμπιακό) και τον είδε μια φορά σε έναν δρόμο της Θεσσαλονίκης...

Αυτός βρισκόταν σε ταξί, ο Γκάλης σταμάτησε στο φανάρι "και όταν άναψε πράσινο εξαφανίσθηκε σαν οπτασία"!

Ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε να το λέει πως "ο Παπανικολάου έχει το ίδιο χαμηλό βλέμμα του Γκάλη", όσο για τον Δημήτρη χρειάσθηκε να περιμένει ένα τέταρτο του αιώνα για να γνωρίσει από κοντά τον "Γκάνγκστερ" και να ανοίξει παρτίδες μαζί του...

Μαντζούκας: "Σαλεύει το μυαλό σου"

Άφησα τον Κώστα Παπανικολάου στην ησυχία του ή μάλλον στην ανησυχία του, καθώς από μέρα σε μέρα περιμένει τη γέννηση της δεύτερης κόρης του και συνέχισα το διάβα μου στο ΟΑΚΑ...

Πιο κάτω συνέλαβα τον Λευτέρη Μαντζούκα, που μπορεί (όπως επίσης ο Φλιώνης, ο Χουγκάζ και ο Ζούγρης» να κόπηκε σήμερα από την Εθνική, αλλά και τι μ’ αυτό;

Την Παρασκευή θαρρώ πως και οι τέσσερις θα είναι απίκο στο ΟΑΚΑ για να ζήσουν τη στιγμή!

«Είναι ένας θρύλος, ο άνθρωπος που εκτόξευσε τον Αρη, την Εθνική και το ελληνικό μπάσκετ. Εχω δει σε βίντεο τον ημιτελικό του EuroBasket του 1987 με τη Γιουγκοσλαβία και τον τελικό με τη Σοβιετική Ένωση και έπαθα πλάκα με αυτά που έκανε. Σαλεύει το μυαλό σου» είπε εκστασιασμένος ο Μαντζούκας.

Ζούγρης: "Η απάντηση είναι Γκάλης"

Δίπλα του ο Βενιαμίν Βαγγέλης Ζούγρης τον οποίο είχα ήδη τσεκάρει ότι σε πείσμα του νεαρού της ηλικία του είναι καλός ατακαδόρος.

«Μύθος! Εάν κάποιος ρωτήσει πώς φτάσαμε εδώ η απάντηση είναι Γκάλης»!

Λούντζης: "Με το στόμα ανοιχτό"

Πιο πέρα ο Μιχάλης Λούντζης ανακαλεί τη μνήμη του «όλα όσα έχω δει σε αφιερώματα της ΕΡΤ και στο YouTube και με άφησαν με το στόμα ανοιχτό» και δηλώνει «ευλογημένος που την Παρασκευή θα γίνουμε ένα κομμάτι της ιστορίας του».

Αγραβάνης: "Πώς στεκόσουν στον αέρα;"

Ο Δημήτρης Αγραβάνης δεν περιμένει την Παρασκευή για να γνωρίσει και να χαιρετήσει τον Γκάλη. «Του έσφιξα το χέρι τον Νοέμβριο του 2021 στη Θεσσαλονίκη, στο γήπεδο που ούτως ή άλλως φέρει το όνομα του, όταν παίξαμε με τη Λευκορωσία. Μπορεί εκείνο το ματς να ακυρώθηκε και να θεωρείται ως μη γενόμενο, αλλά εγώ δεν θα το ξεχάσω λόγω της χαιρετούρας με τον Γκάλη, τον οποίο είχα συναντήσει και πριν από τέσσερα χρόνια σε ένα Τουρνουά 3x3 στη Ρόδο».

Πάνω που ετοιμαζόμουν να τον ευχαριστήσω και να συνεχίσω το σεργιάνι μου, ο Αγραβάνης με σταμάτησε. «Τρελαίνομαι κάθε φορά που βλέπω τα απίθανα λέι απ του, αλλά εκεί που κολλάω είναι στο πώς κατάφερνε να στέκεται στον αέρα και να καταργεί το νόμο της βαρύτητας. Τον ρώτησα πρόπερσι στη Θεσσαλονίκη και έβαλε τα γέλια».

Μήτογλου: "Η φωτογραφία στη Θεσσαλονίκη"

Δεν ξέρω εάν ο Ντίνος Μήτογλου είχε στήσει αυτί στην κουβέντα με τον Αγραβάνη, αλλά κι αυτός εκστασιάζεται «κάθε φορά που βλέπω σε βίντεο τα τελειώματα του στον αέρα, κυρίως σε εκείνη τη φάση που είναι περικυκλωμένος από πέντε Σοβιετικούς».

Ο Σαλονικιός φόργουορντ δεν κρύβει τα συναισθήματα του. «Μακαρίζω την τύχη μου που με αξιώνει να είμαι παρών στην τελετή. Ευτυχώς δεν έχω απωθημένο, διότι έτυχε να τον συναντήσω στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα έχω και μια φωτογραφία μαζί του. Θυμάμαι επίσης πως όταν έπαιζα στον Αρη και ανοίξαμε τη σχετική κουβέντα με τον Δημήτρη Δοξάκη και τον Γιώργο Κυριαζή μού είπαν ότι τέτοιος επαγγελματίας δεν έχει εμφανισθεί ποτέ. Ήταν, λέει, killer και μάλιστα σε σκότωνε με το ανέκφραστο ύφος του».

Λαρεντζάκης: "Ο πανζουρλισμός στο εστιατόριο"

Ο Ντίνος Μήτογλου, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο Λευτέρης Μποχωρίδης, ο Βασίλης Τολιόπουλος, ο Δημήτρης Φλιώνης, ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης και πριν από αυτούς ο Κώστας Παπανικολάου διαθέτουν ένα προνόμιο έναντι των υπολοίπων: έχουν φορέσει τη φανέλα του Άρη, άρα είχαν περισσότερες ευκαιρίες να τον συναντήσουν...

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον πανζουρλισμό που έγινε το 2014 όταν αγωνιζόμουν στον Άρη και τον καλέσαμε σε εστιατόριο για να του κάνουμε το τραπέζι. Όταν εμφανίσθηκε σηκώθηκε όλος ο κόσμος και άρχισε να τον χειροκροτεί, πολλοί μάλιστα συγκινήθηκαν. Μας μετέφερε την αύρα του και ομολογώ ότι εκείνη τη στιγμή, αλλά και όση ώρα μείναμε μαζί του, ένιωθα μια ανατριχίλα να με διαπερνάει σύγκορμο. Τι να λέμε τώρα; Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα βρισκόμαστε εδώ...» επισημαίνει ο Λαρεντζάκης

"Πώς βάζατε 40 πόντους, κύριε Γκάλη";

Εκείνο το σουαρέ έχει και παρασκήνιο που αφορά τον νυν γκαρντ του Ολυμπιακού...

Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο «Λάρι» ρώτησε «Κύριε Γκάλη, δεν είχατε άγχος που κάθε βράδυ έπρεπε να βάζετε 40 πόντους;».

Ο Νικ χαμογέλασε και του είπε: «Όχι, αγόρι μου, δεν είχα άγχος. Εάν δεν έβαζα 40, θα έβαζα 35»!

Μποχωρίδης: "Τι χάσαμε ρε Σάσα;"

Ο Λευτέρης Μποχωρίδης που υπήρξε επίσης ομοτράπεζος νιώθει ακόμη αυτή την αύρα. «Μεταξύ σοβαρού και αστείου είπα εκείνο το βράδυ ότι δεν θα έπλενα τα χέρια μου για μερικές μέρες! Στενοχωρήθηκα όμως και το φέρω βαρέως επειδή δεν ήμουν παρών όταν (ΣΣ: 7 Μαΐου 2013)που αποσύρθηκε η φανέλα του και δόθηκε το όνομα του στο γήπεδο. Λείπαμε με τον Βεζένκοφ στην Πάτρα, όπου διεξαγόταν η τελική φάση του πανελληνίου Πρωταθλήματος Εφήβων. Χχάσαμε αυτή τη συγκλονιστική στιγμή και το κουβεντιάζαμε για πολύ καιρό με τον Σάσα, αλλά μού το ξεπληρώνει ο Θεός και θα το ζήσω εδώ την Παρασκευή»...

Τολιόπουλος: "Αυτή η φανέλα εκεί πάνω"

Για τον Βασίλη Τολιόπουλο, «αυτή θα είναι μια εμπειρία ζωής για όλους μας, διότι θα δούμε από κοντά τον άνθρωπο που μας έβαλε στον χάρτη». Και συμπληρώνει ο επανακάμψας στον Άρη γκαρντ: «Ένιωσα ένα συγκλονιστικό συναίσθημα πριν από τέσσερις μήνες (ΣΣ: 9 Απριλίου 2023) όταν τον χαιρέτησα στο ματς με τον Προμηθέα στο οποίο βραβεύθηκε η ομάδα του Άρη που είχε κατακτήσει το SuperCup. Και βεβαίως δεν μπορώ να περιγράψω το δέος που νιώθει ένας παίκτης ο οποίος αγωνίζεται στον Αρη και βλέπει στην οροφή την τεράστια φανέλα του».

Φλιώνης: "Το ματς με την Μπόκα Τζούνιορς"

Ο Δημήτρης Φλιώνης υπερθεματίζει: «Όντως η σκιά της φανέλας και του θρύλου του σού κόβει την ανάσα! Είμαι πολύ τυχερός και ευλογημένος διότι τον έχω συναντήσει δυο τρεις φορές, είτε σε δικούς μας αγώνες, είτε στο φιλικό ματς της ποδοσφαιρικής ομάδας με την Μπόκα Τζούνιορς στο “Κλεάνθης Βικελίδης” πριν από έξι χρόνια (ΣΣ: 8 Νοεμβρίου 2017)».

Καλαϊτζάκης: "Μιλάμε για δέος"

Οι αδελφοί Καλαϊτζάκη μεγάλωσαν στην οικογένεια του Άρη και ξέρουν από πρώτο χέρι τι εστί Γκάλης. «Βλέπαμε τη φανέλα του στην οροφή και ανατριχιάζαμε. Τι να πω; Είναι είδωλο και στάθηκα τυχερός που τον συνάντησα δυο τρεις φορές και τον χαιρέτησα. Η μία ήταν στο Τουρνουά “NickGallisCup”, που διεξαγόταν προς τιμήν του και η άλλη στου Χαριλάου, στο φιλικό ματς της ποδοσφαιρικής ομάδας με την Μπόκα Τζούνιορ και η Τρίτη στο προπέρσινο ματς με τη Λευκορωσία. Μιλάμε για δέος»!

Παπαγιάννης: "Φως μέσα στις μαύρες μου"!

Η προσωπική εμπειρία του Γιώργου Παπαγιάννη είναι ευχάριστα δυσάρεστη και δυσάρεστα ευχάριστη! «Τον πέτυχα πέρυσι στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, μετά τον αγώνα με τον Αρη, ενώ αυτός επέστρεφε από κάποιο ταξίδι. Είχα τις... μαύρες μου λόγω της ήττας του Παναθηναϊκού, αλλά βρήκα το θάρρος να τον πλησιάσω και να του ζητήσω μια σέλφι» εξηγεί ο σέντερ της Φενέρμπαχτσε.

Γουόκαπ: "Γούρλωσα, θα ήθελα μια άμυνα απέναντι του"

Μπορεί ο Τόμας Γουόκαπ (ή Θωμάς... Ανηφορίδης, όπως τον εξελλήνισε ο συνάδελφος και φίλος Κώστας Σωτηρίου) να κυκλοφορεί μόλις δυο χρόνια στην Ελλάδα, αλλά ξέρει!

«Εννοείται ότι ξέρω, θα ντρεπόμουν εάν ήμουν ανίδεος. Ο Γκάλης, όπως λέμε και στην Αμερική, είναι bigger than life legend! Τον έχω δει στο YouTube και τα μάτια μου γούρλωσαν. Αναρωτιόμουν “μα τι κάνει αυτός ο άνθρωπος;”. Δυστυχώς ανήκουμε σε διαφορετικές εποχές, αλλά θα με ιντρίγκαρε η πρόκληση να τον αντιμετωπίσω και να προσπαθήσω να του αναχαιτίσω τις διεισδύσεις»!

Θανάσης Αντετοκούνμπο: "Ξεχώρισε μου τις στιγμές"

Το Αντετοκουνπέικο χόρτασε τον Γκάλη πριν από δυο χρόνια στη Βουλιαγμένη και ο καθείς και οι αναμνήσεις του από αυτή την ιστορική συνάντηση...

«Θα ήθελα να περάσω όλη τη μέρα μαζί του και να του πάρω μια συνέντευξη» σχολιάζει ο Θανάσης. «Θα του ζητούσα να μου ξεχωρίσει τις τρεις στιγμές που ένιωσε ότι είναι Θεός και τις τρεις στις οποίες αισθάνθηκε κοινός θνητός και το πώς διαχειριζόταν αυτές τις δύσκολες στιγμές».

Κώστας Αντετοκούνμπο: "Δεν υπάρχει το σπάσιμο μέσης"

Ο Κώστας τα είπε όλα σε εννέα μετρημένες λέξεις: «Σπάσιμο μέσης στον αέρα. Δεν υπάρχει αυτό, δεν υπάρχει»!

Στις τάξεις της Εθνικής υπάρχουν επτά παίκτες των οποίων οι μπαμπάδες αντιμετώπισαν τον Γκάλη ως αντίπαλο, μάλιστα ένας από δαύτους τον είχε συμπαίκτη σε δυο διαφορετικές ομάδες!

Ιωάννης Παπαπέτρου: "Η ιστορία στο Μετς"

«Το αποτύπωμα μου άφησε είναι ανεκτίμητο και θα μείνει ανεξίτηλο, αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας μας» τονίζει ο Ιωάννης Παπαπέτρου, ο οποίος γεννήθηκε επτά μήνες πριν από το άδοξο αντίο του Γκάλη. «Η ιστορία στο Μετς είναι πολύ διδακτική διότι αποδεικνύει τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα, τον πρωταγωνιστικό ρόλο που ήθελε να παίζει και τον εγωισμό του».

Ο μπαμπάς του Ιωάννη και του Γιώργου, ο Αργύρης υπήρξε συμπαίκτης του Νικ, τόσο στην Εθνική ομάδα, όσο και στον Παναθηναϊκό και κάποιες ιστορίες φρόντισε να τις διηγηθεί στα παιδιά του και του ζήτησα να τις μαρτυρήσει...

Αργύρης Παπαπέτρου: "Δώστε μου την μπάλα, θα νικήσω και τους πέντε"

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που είπε σε ένα τάιμ άουτ του αγώνα με τη Γαλλία στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 1984 στο Παρίσι» μου είπε από πρώτο χέρι ο μπαμπάς Αργύρης.

«Δώστε μου την μπάλα και μην σας νοιάζει. Θα βάλω καλάθι απέναντι και στους πέντε που θα πέσουν πάνω μου. Εσείς απλώς κοιτάξτε την άμυνα μας. Βλέπαμε κιόλας κάτι Άραβες με κελεμπίες και χρυσά ρολόγια να έχουν απλωμένη την αρίδα τους στην εξέδρα και φοβόμασταν ότι είχαν έρθει για να πάρουν τον Γκάλη»!

Στο ίδιο Τουρνουά ο Παπαπέτρου διαπίστωσε πόσο επαγγελματίας και προσηλωμένος ήταν ο Γκάλης. «Μού έκανε τρομερή εντύπωση ότι καθόταν στο γήπεδο για να κάνει... scouting στον Ντακουρί, επειδή ήταν αυτός που τον μάρκαρε και με την Εθνική Γαλλίας και με τη Λιμόζ»

Και καταλήγει ο Παπαπέτρου: «Ζήσαμε απίθανα σκηνικά όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό και άναβε φιτιλιές στον Βράνκοβιτς για να αρχίσει τις πλάκες με τους άλλους παίκτες, κυρίως με τον Μηνά τον Γκέκο. Έπαιρνε μάλιστα εκείνο το γνωστό συνωμοτικό και μουλωχτό ύφος και γινόταν χαμός»!

Δημήτρης Μωραΐτης: "Πωπωπω"

Ο Δημήτρης Μωραΐτης έχει δει τα σχετικά βίντεο και όταν τού ζήτησα ένα σχόλιο, η αντίδραση του ήταν απολαυστική...

«Πωπωπω»!

Ο νεόκοπος στον Παναθηναϊκό γκαρντ κουβαλάει και το... homework από τον πατέρα του, τον Κώστα στον οποίο με παρέπεμψε για μεγαλύτερη ακρίβεια και παραστατικότητα...

Κώστας Μωραΐτης: "Τον νίκησα με 37-34"!

Ιδού λοιπόν οι αναμνήσεις του παλαίμαχου Βολιώτη γκαρντ...

«Όταν με πήρε ο Ολυμπιακός από τη Νίκη Βόλου με έστειλε δανεικό για μια σεζόν στον Παπάγου. Καυχιέμαι λοιπόν ότι σε ένα ματς με τον Άρη έβαλα περισσότερους πόντους από τον Γκάλη! Αυτός είχε σκοράρει 34 κι εγώ 37, μάλιστα επειδή ή τους μετρούσε ή του το είπαν, ήρθε στο τέλος με χάιδεψε στο κεφάλι και μου είπε «Μπράβο μικρέ»!

Και συνεχίζει ο Κώστας Μωραΐτης: «Την πρώτη χρονιά του Γιάννη Ιωαννίδη στον Ολυμπιακό, παίζαμε με τον Άρη και κάποια στιγμή γυρίζει ο “Ξανθός” και μας φωνάζει “αφού δεν μπορείτε να σταματήσετε τον Γκάλη αφήστε τον να μας βάλει 30 πόντους και τουλάχιστον κυνηγήστε τους υπόλοιπους”. Δίκιο είχε, ο Γκάλης ήταν από άλλο ανέκδοτο».

Χατζηδάκης: "Στον μπαμπά μου έβαλε...70"!

Ο Μάνος Χατζηδάκης έχει επίσης ακούσει ιστορίες από τον πατέρα του, τον Γιώργο, ο οποίος τη σεζόν 1992-92 έπαιξε αντίπαλος του Άρη, φορώντας τη φανέλα του τότε νεοφώτιστου στην Α1, Πειραϊκού...

«Ήταν το όνειρο του να τον μαρκάρει και το ζήτησε από τον προπονητή. Όταν λοιπόν τον ρώτησα εάν έπαιξε καλή άμυνα μου απάντησε “ναι αμέ, πρέπει να μού έβαλε καμιά εβδομηνταριά πόντους”. Τι να πω εγώ; Ο Γκάλης είναι ένα τοτέμ και παραμένει πηγή έμπνευσης» τονίζει ο σέντερ της ΑΕΚ.

Νίκος Ρογκαβόπουλος: "Μακάρι να τον είχαμε τώρα"

«Τεράστιος. Τον έχω δει σε βίντεο και τρελάθηκα. Μακάρι να ήταν 25 χρονών, έστω 35 και να τον είχαμε τώρα εδώ» συνηγορεί ο Νίκος Ρογκαβόπουλος που κι ελόγου του έχει πατρικό υπόβαθρο και φρόντισε να αντλήσει τις πληροφορίες του.

«Ο πατέρας μου μού έχει πει ότι δεν παιζόταν με καμιά άμυνα» κατέληξε ο φόργουορντ της Μπασκόνια

Μπαμπάς Ρογκαβόπουλος: "Νίκο, άσε να βγάλουμε κι εμείς μεροκαματάκι"

Επ’ αυτού ο Νίκος Ρογκαβόπουλος ο πρεσβύτερος έχει και μια ιστοριούλα να διηγηθεί...

«Εγώ πήδαγα πολύ ψηλά, αλλά και πάλι δεν τον έφτανα. Μια φορά απηύδησα και του είπα “ρε συ Νίκο μην πλακωθείς σήμερα και μας ταράξεις. Άσε να βγάλουμε κι εμείς ένα μεροκαματάκι”. Έσκασε στα γέλια με εκείνη την ατάκα» σχολιάζει ο μπαμπάς Ρογκαβόπουλος που υπενθυμίζει μια εμβληματική εικόνα στο γήπεδο των Ιλισίων.

«Παίζαμε με τον Άρη, καθόταν κόσμος πάνω στις γραμμές του γηπέδου και οι ουρές απ’ έξω έφταναν μέχρι το Σύνταγμα»!

Τσαλμπούρης: "Το καμπ και η ντροπή μου"

Ο Γιώργος Τσαλμπούρης στάθηκε τυχερός διότι όχι μόνο έχει συναντηθεί με τον Γκάλη, αλλά έκανε κιόλας προπόνηση μαζί του, χώρια και το δικό του οικογενειακό παρελθόν!

Τα μαρτυράει όλα ο εκ Πιερίας ορμώμενος σέντερ της Μπιλμπάο...

«Πρώτα απ’ όλα ένα καλοκαίρι όταν ήμουν μικρός πήγα στο καμπ που διοργάνωνε στο Πευκοχώρι της Χαλκiδικής. Mε έστειλε ο πατέρας μου (ΣΣ: Κώστας Τσαλμπούρης) που είχε παίξει στον Δημόκριτο και μάλιστα βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Γκάλη. Εκεί λοιπόν, τον πρωτοείδα από κοντά και μάλιστα μας έκανε προπόνηση και μας μίλησε για το πώς έπρεπε να βλέπουμε το μπάσκετ. Σε αυτό το καμπ είχε έρθει και o Σουηδός, ο Λούντβιγκ Χάκανσον, που τον είχα πέρυσι συμπαίκτη στην Μπιλμπάο. Δεν τον θυμόμουν, ο ίδιος μού το είπε μια μέρα».

Υπάρχει και συνέχεια, που την εξιστορεί ο Τσαλμπούρης...

«Τα επόμενα χρόνια έτυχε να τον δω από κοντά δυο φορές, μια σε ένα ξενοδοχείο στη Ρόδο και άλλη μια σε ένα εστιατόριο της Θεσσαλονίκης, αλλά, για να πω την αμαρτία μου, ντράπηκα να του μιλήσω και να του ζητήσω αυτόγραφο ή φωτογραφία”.

Νίκος Χουγκάζ: "Το απωθημένο του πατέρα μου"

Ο Νίκος Χουγκάζ κουβαλάει εξ απαλών ονύχων τον καημό και τον πόθο του πατέρα του! .

«Τον βλέπω στα διάφορα βίντεο και παθαίνω πλάκα με το σπάσιμο της μέσης και το πώς στεκόταν στον αέρα. Αυτός ο συνδυασμός ήταν τρομακτικός και εξηγεί το απωθημένο που κουβάλαγε επί χρόνια ο πατέρας μου για να του ρίξει μια τάπα»!

Εδώ ήρθαμε λοιπόν: μόλις μού το είπε αυτό ο Νίκος, τηλεφώνησα αμέσως στον Κρις για να ρίξει άπλετο φως σε αυτή την υπόθεση...

Κρις Χουγκάζ: "Τον τάπωσα και μου έδωσε το χέρι"

«Επειδή ήμουν ψηλός, μακρύς και καλός αμυντικός οι προπονητές του Πανιωνίου με έβαζαν συχνά να τον μαρκάρω. Αυτή ήταν μια εξ ορισμού επικίνδυνη αποστολή που μου γέννησε μια έντονη επιθυμία: να τον βρω μπόσικο και να τον ταπώσω...

Η ιστορία έχει όντως ενδιαφέρον, ιδού η συνέχεια της...

«Δεν τα κατάφερα ποτέ σε αγώνα του Πανιωνίου με τον Άρη, αλλά το απωθημένο ήταν σφηνωμένο στο μυαλό μου και εκπληρώθηκε. Όταν πήγα στη Λάρισα παίζαμε με τον Παναθηναϊκό στη Γλυφάδα και σ εμια φάση τον άφησα να σηκωθεί στον αέρα και περίμενα την προσγείωση του. Τότε σηκώθηκα και του την έριξα. Δεν ήξερα πώς θα αντιδράσει, αλλά μού έδωσε αμέσως το χέρι του και λίγο έλειψε να του ζητήσω συγνώμη για την απρέπεια»!

"Μικρέ, πώς είπαμε ότι σε λένε;"

Τόσες φορές που βρέθηκαν αντιμέτωποι, ο Κρις Χουγκάζ έπεσε κιόλας θύμα bullying εκ μέρους του Γκάλη!

«Τον μάρκαρα και μου έλεγε “μικρέ, θα σε περάσω από δεξιά, έχε το νου σου». Τον είχα το νου μου, όντως με περνούσε από δεξιά και μού έβαζε καλάθι. Αμ το άλλο; Για να με διαλύσει ψυχολογικά, με ρωτούσε “πώς είπαμε ότι σε λένε;”. Σκύλιαζα εγώ τότε, του απαντούσα «Χουγκάζ» και αυτός το βιολί του»!

"Του έβαλα 34, μού έβαλε 42"!

Όχι απλώς βιβλίο, αλλά κανονική εγκυκλοπαίδεια μπορεί να γράψει ο νυν προπονητής της ελβετικής Μοντεϊ, ο οποίος παραθέτει και έναν τρίτο τόμο!

«Το ρεκόρ πόντων μου στην Α1 με 34 το πέτυχα φορώντας τη φανέλα του Παπάγου, με προπονητή τον Ντέιβιντ Στεργάκο, το 1992 στο Αλεξάνδρειο, κόντρα στον Άρη. Μαρκάραμε ο ένας τον άλλον και όταν διηγήθηκα αυτή την ιστορία στον γιο μου, μού έκανε μια ερώτηση που μού χάλασε το αριστούργημα και με έκανε να καταρρεύσω. Μού είπε, λοιπόν, «ωραία μπαμπά εσύ του έβαλες 34, αυτός πόσους σού έβαλε;”

Έκρυψα το πρόσωπο μου με τα χέρια μου και του είπα ψιθυριστά: «Μού έβαλε 42, Νίκο»!!!

Ιτούδης: "Τα σηκωμένα χέρια στο τρίποντο του Φάνη και το Γκαλόσημο"

Από αυτή την Γκαλιάδα δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν ο προπονητής και ο τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής, που έχουν επίσης τα δικά τους βιώματα...

«Τον πρωτοείδα από κοντά στο EuroBasket του 1989 στο Ζάγκρεμπ και προφανώς δεν θα ξεχάσω τη ραψωδία του στον ημιτελικό με τη Σοβιετική Ένωση και τον πανηγυρισμό του στο τρίποντο του Φάνη, ενώ η μπάλα βρισκόταν ακόμα στον αέρα» σκαλίζει τις θύμησες του ο Δημήτρης Ιτούδης.

«Το 1991 μαζί με άλλους συμφοιτητές μου από το Ζάγκρεμπ ταξιδέψαμε στο Σπλιτ και είδαμε το ματς Γιουγκοπλάστικα- Άρης και ύστερα τον ξαναείδα από κοντά και είχα την ευκαιρία να του μιλήσω το 2015 στο Τουρνουά στο NickGallisHall, με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, τον Αρη, τον Παναθηναϊκό και την Μπάνβιτ» συνεχίζει ο προπονητής της Εθνικής.

Και ο επίλογος του: «Η κληρονομιά του είναι ανεκτίμητη. Όντως ισχύει αυτό που είχε ειπωθεί για το Γκαλόσημο. Ακόμη και στο σημερινό μπάσκετ θα ήταν σημείο αναφοράς λόγω της εκτελεστικής δεινότητας του, κυρίως με το μικρό μπάσιμο και το τζαμπ σουτ».

Ζήσης: "Ο Σπανούλης, το τάβλι και τα σέβη μας"

Στη μνήμη του Νίκου Ζήση οι δείκτες μένουν σταματημένος στον γάμο του Γιώργου Τσιάρα και σε μια διακοπείσα παρτίδα τάβλι!

«Το καλοκαίρι του 2014 πριν από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα παντρευόταν ο Τσιάρας στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής και πήγαμε παρέα με τον Σπανούλη. Οι τρεις μας ήμασταν συμπαίκτες στην Εθνική Νέων που πήρε το χρυσό μετάλλιο το 2002 στο Βίλνιους και συν τοις άλλοις ο Γιώργος είναι συντοπίτης του Βασίλη και του έχει βαφτίσει και τον δεύτερο γιο» ρίχνει τον πρόλογο ο τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής.

«Εκεί λοιπόν που καθόμασταν σε ένα μπιτσόμπαρο και παίζαμε τάβλι, ξαφνικά σταματάει ο κόσμος! Μπήκε ο Γκάλης! Τον είδαμε και πάθαμε να μην πω τι! Ένιωσα να τρέμουν τα πόδια μου, το ίδιο κι ο Σπανούλης. Λέω λοιπόν εγώ ο... πονηρός στον Βασίλη “σήκω ρε, πάμε να του μιλήσουμε”, όμως άλλο να το λες κι άλλο να το κάνεις. Διστάσαμε αρκετά, αλλά τελικά πήγαμε και του υποβάλαμε τα σέβη μας»!

Το ηθικό δίδαγμα δια στόματος Ζήση: «Εκπέμπει τόση ακτινοβολία και προκαλεί τέτοιο δέος που ντρέπεσαι να του μιλήσεις. Και ξέρεις κάτι; Εμείς δεν ήμασταν τότες 18 χρονών, αλλά 31 εγώ και 32 ο Βασίλης, φτασμένοι παίκτες, όχι αρχάριοι πιτσιρικάδες»...