Από τον θάνατο δεν μπορεί να ξεφύγει κανένας. Δεν κάνει διακρίσεις, δεν ξεχωρίζει τα λαμπερά ονόματα από τους "κοινούς θνητούς" και απέναντί του αποδεικνύεται πως όλοι είμαστε ίσοι. Το 2016 ο κόσμος του αθλητισμού βίωσε ισχυρές απώλειες και τραγωδίες. Πολλοί άνθρωποι "έφυγαν" από τη ζωή, άλλοι πλήρεις ημερών, άλλοι με αναπάντεχο και άσχημο τρόπο, ενώ αποκορύφωμα όλων ήταν το δυστύχημα της Σαπεκοένσε, που κόστισε την ζωή σε τόσες ψυχές.

Το Sport24.gr γυρίζει την κλεψύδρα ανάποδα και θυμίζει τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, αυτές που "σημάδεψαν" για τα καλά τον αθλητισμό μέσα στην χρονιά που μας αφήνει σε λίγες ημέρες. Προφανώς δεν γίνεται να καταγραφούν όλες οι απώλειες, διότι η λίστα είναι τεράστια, όμως αναφέρονται οι πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις, αυτές που προκάλεσαν το μεγαλύτερο σοκ απ' όλες.

Dave Mirra (4 Φεβρουαρίου)

Ο Ντέιβ Μίρα ήταν ένας από τους κορυφαίους ποδηλάτες BMX, κάτοχος των περισσότερων μεταλλίων σε X Games μέχρι το 2013, ενώ ανέβαινε σταθερά στο βάθρο από το 1995 μέχρι το 2009. Αυτοκτόνησε σε ηλικία 41 ετών, ενώ μετά το θάνατό του διεγνώσθη με χρόνια τραυματική εγκεφαλοπάθεια. Τον Ιούνιο του 2016 μπήκε στο BMX Hall of Fame.

Johan Cruyff (24 Μαρτίου)

Ίσως ο κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών κι ένας από τους ανθρώπους με τεράστια επιρροή στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ως παίκτης, κατέκτησε 10 πρωταθλήματα με Άγιαξ, Μπαρτσελόνα, Φέγενορντ, ενώ ανέβηκε τρεις διαδοχικές χρονιές στην κορυφή της Ευρώπης με τον "Αίαντα". Ήταν ο κύριος εκφραστής του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου της Ολλανδίας του Ρίνους Μίχελς και δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως πήρε τρεις φορές τη Χρυσή Μπάλα. Αλλά και ως προπονητής σε Άγιαξ και Μπαρτσελόνα, εφήρμοσε το περίφημο 3-4-3, αλλάζοντας πλήρως τον τρόπο παιχνιδιού, κυρίως των Καταλανών, δημιουργώντας μία υπερομάδα στις αρχές των 90s, με ένα Πρωταθλητριών, ένα Κυπελλούχων και τέσσερα πρωταθλήματα. Πέθανε σε ηλικία 68 ετών, όταν ο καρκίνος που είχε στον πνεύμονα, έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο.

Cesare Maldini (3 Απριλίου)

Η καριέρα του πατέρα του Πάολο Μαλντίνι ήταν επίσης συνυφασμένη με τη Μίλαν, καθώς αγωνίστηκε στους "ροσονέρι" για 12 χρόνια, κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο Πρωταθλητριών, ενώ ήταν και αρχηγός τους, όπως και στην εθνική Ιταλίας. Ως προπονητής των Μιλανέζων έφτασε στην κατάκτηση του κυπέλλου Κυπελλούχων κι ενός Coppa Italia, ενώ θριάμβευσε στον πάγκο της U-21 της Ιταλίας, οδηγώντας την σε τρεις διαδοχικούς τίτλους ευρωπαϊκού πρωταθλήματος (1992, 1994, 1996). Απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών.

Will Smith (9 Απριλίου)

Ο defensive end που έπαιξε όλη του την καριέρα για τους New Orleans Saints κερδίζοντας κι ένα Super Bowl το 2010, σκοτώθηκε στα 35 του καθώς ενεπλάκη σε ένα περιστατικό οδηγικής βίας. Οι λεπτομέρειες δεν είναι ξεκάθαρες, πάντως ύστερα από βίαιη κατ' επανάληψη συμπλοκή των οχημάτων τους, ένας άλλος οδηγός πυροβόλησε και σκότωσε τον Smith τραυματίζοντας και τη γυναίκα του. Οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν όλο και περισσότερο το πώς η φύση του φούτμπολ επηρεάζει την ψυχική και σωματική υγεία των παιχτών του NFL, και περιστατικά οργής και βίας γίνονται δυστυχώς όλο και πιο συνηθισμένα.

Patrick Ekeng (9 Μαΐου)

Μόλις στα 26 του χρόνια πέθανε από ανακοπή καρδιάς ο Καμερουνέζος μέσος της Ντινάμο Βουκουρεστίου, ο οποίος κατέρρευσε στο ματς με τη Βιτορούλ και "έφυγε" από τη ζωή μία ώρα μετά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο. Ο Εκένγκ πέρασε ως αλλαγή στο παιχνίδι στο 63ο λεπτό και 9 λεπτά αργότερα κατέρρευσε, παγώνοντας συμπαίκτες, αντιπάλους και θεατές στο "Stadionul Dinamo" του Βουκουρεστίου. Ο Εκένγκ βρισκόταν στον άξονα της μεσαίας γραμμής όταν φάνηκε να χάνει τις αισθήσεις του (υπέστη καρδιακή προσβολή), πέφτοντας ανάσκελα στο χορτάρι. Μεταξύ άλλων, υπήρξε δύο φορές διεθνής με την εθνική ομάδα του Καμερούν.

Bryce Dejean-Jones (28 Μαΐου)

Το 2016 ξεκίνησε ιδανικά για τον 23χρονο σούτινγκ γκαρντ, αφού υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο στο ΝΒΑ με τους New Orleans Pelicans, αλλά τέσσερις μήνες αργότερα βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Αντί να μπει στο καινούριο διαμέρισμα της πρώην κοπέλας του, μπήκε σε ένα διαμέρισμα στον από κάτω όροφο και άρχισε να φωνάζει, αναζητώντας την. Ο ένοικος, που κοιμόταν, τρόμαξε, πήρε το όπλο του και πυροβόλησε τον Ντεζάν-Τζόουνς στην κοιλιακή χώρα. Λίγα λεπτά αργότερα επιβεβαιώθηκε ο θάνατός του.

Muhammad Ali (3 Ιουνίου)

Ο σπουδαιότερος πυγμάχος όλων των εποχών και μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του 20ού αιώνα. Άλλαξε το όνομά του (Κάσιους Κλέι) επειδή μυήθηκε στον Ισλαμισμό, προκαλώντας αντιδράσεις, ενώ στην ιστορία έχουν μείνει οι μάχες του με τον Τζο Φρέιζιερ. Ολοκλήρωσε την καριέρα του με ρεκόρ 56 νίκες - 5 ήττες και είναι κάτοχος χρυσού Ολυμπιακού μεταλλίου, το 1960 στη Ρώμη. Το 1984 διεγνώσθη με το σύνδρομο Parkinson, αποτέλεσμα των εγκεφαλικών κακώσεων, που... κληρονόμησε από την πυγμαχία. Η κατάσταση χειροτέρευε τα τελευταία χρόνια για τον Άλι, που σε ηλικία 74 ετών πέθανε, παρά τη φροντίδα των δικών του ανθρώπων.

Kimbo Slice (6 Ιουνίου)

Ένας από τους πιο γνωστούς MMA μαχητές, που έγινε κυρίως διάσημος λόγω των street fights που έδινε και γίνονταν viral στο διαδίκτυο. Το 2007, ο κατά κόσμον Κέβιν Φέργκιουσον, υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, ενώ συμμετείχε και στο UFC, την κορυφαία διοργάνωση MMA του πλανήτη. Πέθανε σε ηλικία 42 ετών από ανακοπή καρδιάς.

Buddy Ryan (28 Ιουνίου)

O Μπάντι Ράιαν θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους πρωτοπόρους στα χρονικά του american football, καθώς σε αυτόν χρεώνεται η λεγόμενη 46 defense, ένας αμυντικός σχηματισμός που επέβαλε μεγαλύτερη πίεση στον αντίπαλο quarterback και τον οποίο οι ομάδες δυσκολεύονταν να αντιμετωπίσουν. O Ράιαν, εφαρμόζοντας τη "46", υπήρξε ο συντονιστής άμυνας των θρυλικών Chicago Bears του '85, της ομάδας-οδοστρωτήρα που θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη στην ιστορία του NFL. Κέρδισε ένα Super Bowl με τους Bears κι ένα νωρίτερα ως συντονιστής της αμυντικής γραμμής των New York Jets του '68. Προπόνησε δύο ομάδες ως head coach, τους Eagles και τους Arizona Cardinals. Οι γιοι του, Rex και Rob Ryan, είναι κι αυτοί προπονητές στο NFL με ειδίκευση επίσης στην άμυνα. Πέθανε στα 85 του ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια.

Nate Thurmond (16 Ιουλίου)

Έχει περάσει στην ιστορία του ΝΒΑ ως ο πρώτος παίκτης που έκανε quadruple-double, όταν στις 18 Οκτωβρίου 1974 είχε 22 πόντους, 14 ριμπάουντ, 13 ασίστ και 12 τάπες στη νίκη των Chicago Bulls επί των Atlanta Hawks, που ήταν και το ντεμπούτο του με τους "ταύρους". Περίπου 9 χρόνια νωρίτερα, το 1965, "κατέβασε" 42 ριμπάουντ στον αγώνα των Warriors με τους Pistons. "Έσβησε" σε ηλικία 74 ετών, νικημένος από τη λευχαιμία.

João Havelange (16 Αυγούστου)

Ήταν αυτός που ηγήθηκε του παγκοσμίου ποδοσφαίρου από το 1974 ως το 1998 και άφησε το δικό του... στίγμα στη FIFA, προτού έρθει στη θέση του ο Ζεπ Μπλάτερ. Ο Βραζιλιάνος μεγαλοπαράγοντας υπήρξε μέλος της ΔΟΕ από το 1963 έως το 2011, όταν και υπέβαλε την παραίτησή του. Υπό την αιγίδα του, διοργανώθηκαν έξι Παγκόσμια Κύπελλα ποδοσφαίρου. Ο πατέρας του ήταν Βέλγος, ενώ υπήρξε και ποδοσφαιριστής, φορώντας τη φανέλα της Φλουμινένσε, της οποίας δήλωνε οπαδός. Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, σε ηλικία 100 ετών. Τον Ιούλιο είχε διακομισθεί στο νοσοκομείο Σαμαριτάνο για πνευμονία, ενώ αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια, καθώς και τον Ιούνιο του 2014 προσεβλήθη από λοίμωξη του αναπνευστικού.

Bahman Golbarnezhad (17 Σεπτεμβρίου)

Τραγικό θάνατο βρήκε ο 48χρονος ποδηλάτης Μπαχμάν Γκολμπαρνεζάντ κατά τη διάρκεια του ποδηλατικού αγώνα δρόμου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. O άτυχος άνδρας υπέστη ανακοπή καρδιάς, όταν έπεσε με το κεφάλι πάνω σε βράχο. Παρ' όλα αυτά, άλλα ρεπορτάζ αναφέρουν πως η αιτία θανάτου του ήταν ότι έσπασε το λαιμό του, κατά τη σφοδρή σύγκρουση. Άμεσα δέχθηκε ιατρική φροντίδα, όμως κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο, απεβίωσε. Ο Γκολμπαρνεζάντ γεννήθηκε στο Σιράζ του Ιράν, ενώ συμμετείχε και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, χωρίς να κατακτήσει κάποιο μετάλλιο.

José Fernández (25 Σεπτεμβρίου)

Ο 24χρονος πίτσερ των Miami Marlins έπεσε θύμα ενός τραγικού δυστυχήματος με βάρκα (δεν ήταν ο οδηγός της), στην οποία επέβαιναν άλλα δυο άτομα που επίσης βρέθηκαν νεκρά. Από την έρευνα προέκυψε ότι ο θάνατός του πρέπει να επήλθε από την ανατροπή της βάρκας, αν και οι τοξικολογικές εξετάσεις έδειξαν ότι είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, ενώ είχε κάνει και χρήση κοκαΐνης. Ο Φερνάντες είχε φύγει από την Κούβα το 2008. Οι Marlins τον διάλεξαν στον πρώτο γύρο του draft το 2011, ενώ το 2013 ήταν ο NL rookie της χρονιάς και ήδη δύο φορές All Star (2013 και 2016), προτού "φύγει" ξαφνικά από τη ζωή με έναν τόσο αναπάντεχο τρόπο. Μάλιστα, η ομάδα του αποφάσισε να αποσύρει την φανέλα του, τιμώντας τη μνήμη του.

Carlos Alberto (26 Σεπτεμβρίου)

"Έφυγε" από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών έπειτα από καρδιακή προσβολή. Το τελευταίο διάστημα ήταν σχολιαστής στο τηλεοπτικό κανάλι "Sportv" και μάλιστα δύο μέρες πριν το θάνατό του είχε εμφανιστεί σε εκπομπή. Ο Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες ήταν ο αρχηγός της εθνικής Βραζιλίας στο Μουντιάλ του 1970, αυτός δηλαδή που σήκωσε το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο της "σελεσάο". Σε συλλογικό επίπεδο έκανε σπουδαία καριέρα στη Σάντος μαζί με τον Πελέ. Το 1977 ο Πελέ σταμάτησε το ποδόσφαιρο, έπειτα από μία τριετία στην "New York Cosmos" και τότε πήγε στην ομάδα των ΗΠΑ ο Κάρλος Αλμπέρτο, αφού είχε φορέσει την φανέλα των Φλουμινένσε και Φλαμένγκο. Έγινε και προπονητής, χωρίς πάντως κάποια αξιόλογη πορεία.

Arnold Palmer (26 Σεπτεμβρίου)

Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές του γκολφ και λόγω του ότι ήταν πολύ δημοφιλής, οι θαυμαστές του ήταν γνωστοί ως "ο στρατός του Άρνι". Ο ίδιος βοήθησε στην άνοδο της δημοτικότητας του αθλήματος και πέθανε σε ηλικία 87 ετών. Ο Πάλμερ είχε 62 νίκες στο PGA Tour και "έφυγε" στο Πίτσμπεργκ κοντά στο πατρικό του σπίτι, περιμένοντας να υποβληθεί σε εγχείρηση στην καρδιά του τρεις ημέρες μετά. Νικητής επτά μεγάλων πρωταθλημάτων, έδινε πάντα αυτόγραφο σε όλους όσοι ήθελαν. Κατείχε την πέμπτη θέση στην κατάταξη με τους νικητές του πρωταθλήματος PGA. Το 1967 έγινε ο πρώτος αθλητής του γκολφ με περιουσία 1.000.000 δολάρια.

Chapecoense (28 Νοεμβρίου)

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία του αθλητισμού, όταν το αεροσκάφος που μετέφερε την αποστολή της Σαπεκοένσε στο Μεντεγίν της Κολομβίας για τον πρώτο τελικό του Copa Sudamericana με την Ατλέτικο Νασιονάλ, συνετρίβη και μόλις έξι άτομα κατάφεραν να επιβιώσουν, εκ των οποίων οι τρεις ήταν ποδοσφαιριστές της βραζιλιάνικης ομάδας. Ο αμυντικός Χέλιο Ζαμπιέρ Νέτο, ο Αλαν Ρουσέλ και ο Τζάκσον Ράγκναρ Φόλμαρ κατάφεραν να επιζήσουν. Η Σαπεκοένσε ξεκληρίστηκε, προκαλώντας παγκόσμιο σοκ, ενώ 71 άτομα έχασαν συνολικά την ζωή τους με τόσο αναπάντεχο και τραγικό τρόπο.

Craig Sager (15 Δεκεμβρίου)

Πάλεψε με σθένος μέχρι το τέλος, δεν άφησε ποτέ τον καρκίνο να τον "ρίξει", όμως ο Κρεγκ Σέιγκερ έχασε τη μάχη με το θάνατο. Άφησε την τελευταία του πνοή το μεσημέρι της Πέμπτης (15/12), σε ηλικία 65 ετών. Ο άνθρωπος με τα πολύχρωμα σακάκια και το υπέροχο χαμόγελο, άφησε τη δική του κληρονομιά στη δημοσιογραφία και το ΝΒΑ, το οποίο θρήνησε τον χαμό του. Η λευχαιμία αποδείχτηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο, με τον ίδιο να στέκεται όρθιος και αξιοπρεπής μέχρι το φινάλε. Όπως τον είχε χαρακτηρίσει το NBA Greece σε αφιέρωμά του, ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν των δημοσιογράφων στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.