Οι συντάκτες του Sport24.gr βάζουν τις... αποβολές στο παιχνίδι και θυμούνται τις κόκκινες κάρτες που έχουν μείνει στην ιστορία. Από την κουτουλιά του Ζιντάν και το επεισόδιο Ζιοβάνι-Κυργιάκου μέχρι το "ξύλο" Ντάιερ-Μπόγιερ και την αποβολή του Σίμουνιτς με... τρεις κίτρινες κάρτες!

Διαιτητής Ρομέο, όνομα και πράγμα, θυμάται ο Αντώνης Καρπετόπουλος

Στις 9 Φεβρουαρίου του 2012 η Λάτσιο παίζει ένα μάλλον ασήμαντο ματς στο Ολύμπικο με την Τσεζένα. Ένα γκολ του Μούτου στο 6΄και ένα του Ιακουίντα στο 33΄δίνουν στους φιλοξενούμενους ένα μεγάλο αβαντάζ. Το όλο γίνεται πολύ χειρότερο όταν ο διαιτητής Ρομέο (όνομα και πράμα..) αποβάλει στο 35΄ τον Κονκό, σεντερ μπακ (ο Θεός να το κάνει...) της γηπεδούχου: που να ήξερε ότι θα βοηθούσε τη Λάτσιο να γράψει ιστορία. Στο τέλος του ματς η Λάτσιο γίνεται η πρωτη ομάδα στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου που ανατρέπει ένα σε βάρος της 0-2 κερδίζοντας με 3-2, ενώ παίζει μια ώρα με δέκα παίκτες. Αμφιβάλω αν έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο κάπου αλλού στη γη…

Όταν ο Ντε Μπλέεκερε επιβράβευσε τον... ετοιμοθάνατο Μπουσκέτς (Γιώργος Περπερίδης)

Στις 28 Απριλίου του 2010 η Μπαρτσελόνα υποδέχθηκε στο "Camp Nou" την Ίντερ στον επαναληπτικό ημιτελικό του Champions League, με τους "νερατζούρι" να έχουν στόχο την υπεράσπιση του υπέρ τους 3-1 από την αναμέτρηση του Μιλάνου, Ο Μουρίνιο είχε δημιουργήσει μια πραγματικά σπουδαία ομάδα, πείθοντας παίκτες όπως οι Ετό και Πάντεφ να αγωνίζονται στα άκρα, μαρκάροντας... δίχως αύριο. Στο 28ο λεπτό της αναμέτρησης ο Ντε Μπλέεκερε ανακάλυψε κόκκινη κάρτα στους θεατρινισμούς τους Μπουσκέτς, που λίγο έλειψε να πείσει τους πάντες πως παραλίγο να... χάσει το κεφάλι του, όταν ο Τιάγκο Μότα σε διεκδίκηση της μπάλας τόλμησε να βάλει το χέρι του στον λαιμό του Ισπανού μέσου. Ο ρέφερι της αναμέτρησης πείστηκε από την εξαιρετική ερμηνεία του Μπουσκέτς (ο οποίος την στιγμή που σφάδαζε βρήκε την δύναμη και το κουράγιο να κρυφοκοιτάξει για να δει αν πέτυχε τον σκοπό του) και απέβαλλε τον μέσο της Ίντερ, ο οποίος στη συνέχεια θέλησε να... λιντσάρει τον αντίπαλο του. Η Ίντερ αμύνθηκε υποδειγματικά μέχρι τις καθυστερήσεις, ηττήθηκε μεν με 1-0 (84' Πικέ) αλλά πήρε την μεγάλη πρόκριση, κατακτώντας αργότερα και το τρόπαιο κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου. Ήταν η εποχή που η Μπαρτσελόνα έπαιζε εκπληκτικό ποδόσφαιρο, ωστόσο το θέατρο του Μπουσκέτς και ο ανεκδιήγητος Ντε Μπλέεκερε δεν κατάφεραν να φρενάρουν την Ίντερ, παρά την αστεία -πολύ περισσότερο από την στιγμή που επρόκειτο για ημιτελικό Champions League- κόκκινη κάρτα στον Τιάγκο Μότα.

"Ας βγει ο Δούρος στο τηλέφωνο", θυμάται ο Νίκος Συριώδης

Έχουν υπάρξει πολλές κόκκινες κάρτες στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα που άλλαξαν τη μοίρα ενός μεγάλου αγώνα. Παγκόσμια Κύπελλα, EURO, Champions League, ένα σωρό μεγάλες διοργανώσεις που μπορεί κάποιος να επαναφέρει μνήμες του παρελθόντος και να θυμηθεί σχετικές περιπτώσεις. Επειδή όμως ζούμε στην Ελλάδα και έχουν υπάρξει και στην χώρα μας κόκκινες κάρτες που έγραψαν ιστορία, θα σταθώ σε αυτή του Ζιοβάνι στο ντέρμπι τίτλου Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στη Λεωφόρο την σεζόν 2003-04. Οι Πειραιώτες του Νίκου Αλέφαντου θέλουν μόνο νίκη για να περάσουν πρώτοι και να αποκτήσουν προβάδισμα για την Κούπα και οι "πράσινοι" του Γιτζάκ Σουμ βολεύονταν και με την ισοπαλία. Το σκορ ήταν 1-2 στο 72ο λεπτό, όταν ο Σωτήρης Κυργιάκος ρίχνει κάτω τον Βραζιλιάνο, τον χτυπάει εις διπλούν εκτός φάσης και τότε ο άσος του Ολυμπιακού τον κλώτσησε από πίσω στο πόδι και σωστά ο Γιώργος Δούρος τον απέβαλε. Θα έπρεπε βέβαια να έχει δείξει κόκκινη και στον αμυντικό του "τριφυλλιού". Δημιουργήθηκε αριθμητική ανισορροπία, οι γηπεδούχοι πίεσαν έντονα για την ισοφάριση και αυτή ήρθε με δεξί πλασέ τον Γιάννη Γκούμα λίγα λεπτά μετά. Ο Νίκος Αλέφαντος δεν το έχει ξεχάσει και ακόμα περιμένει τον Κορίνθιο ρέφερι να βγει στο τηλέφωνο.

Η κουτουλιά που πόνεσε τον Ματεράτσι και όλους τους φίλους του Ζιντάν (Βαγγέλης Σταματόπουλος)

Ο Ζιντάν πήρε την απόφαση μετά την ήττα της Γαλλίας από την Ελλάδα στο Euro 2004 να κλείσει το κεφάλαιο "εθνική ομάδα", όμως έναν χρόνο αργότερα επέστρεψε στα γήπεδα με τη φανέλα των "τρικολόρ". Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του κινδύνευε να μείνει εκτός Μουντιάλ και ο Ντομενέκ παρακάλεσε τον σπουδαίο άσο να ανακαλέσει και να βοηθήσει τη Γαλλία στα τελευταία ματς των προκριματικών, με τον "Ζιζού" να ενεργεί ως πιστός στρατιώτης και μαζί με τους Τουράμ και Μακελελέ να οδηγούν την ομάδα τους στα τελικά του Μουντιάλ της Γερμανίας. Ο πρωταθλητής Ευρώπης και κόσμου με τη Γαλλία δεν έμεινε όμως μόνο εκεί αφού πήρε την ομάδα του από το χεράκι και με την τεράστια προσωπικότητα και κλάση του την έφτασε μέχρι τον τελικό, με αποτέλεσμα να ανακηρυχτεί πριν την έναρξη του τελικού με την Ιταλία ο κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης.

Ανακάλυψε το νέο άρωμαSTR8REDCODE

Όχι μόνο αυτό αλλά στο τελευταίο ματς στην καριέρα του (το είχε ανακοινώνει πως θα κρεμούσε τα παπούτσια του μετά το ματς με τη "σκουάντρα ατζούρα") ξεκίνησε ιδανικά αφού άνοιξε το σκορ με υπέροχη εκτέλεση πέναλτι αλά Πανένκα που έστειλε τη μπάλα να χτυπήσει πρώτα στο οριζόντιο δοκάρι της εστίας του Μπουφόν και στη συνέχεια να περάσει ολόκληρη την τελική γραμμή. Στην παράταση δε παραλίγο να κάνει το 2-1 για τους "τρικολόρ", με την τρομερή κεφαλιά του να αναγκάζει τον Μπουφόν να γίνει Superman στο φινάλε για να κρατήσει το 1-1. Και μετά από όλα αυτά που προηγήθηκαν ήρθε η διάσημη... κουτουλιά στον Μάρκο Ματεράτσι για να διαγράψει μονοκοντυλιά όσα μαγικά είχε κάνει όλους τους προηγούμενους μήνες. Ο Ιταλός έβρισε την αδερφή του Ζιντάν, ο Γάλλος δεν άντεξε και κάπως έτσι ήρθε η κόκκινη κάρτα στο φινάλε της καριέρας του που έγινε ακόμα πιο οδυνηρή από το γεγονός ότι χάθηκε το τρόπαιο στα πέναλτι. Εκεί που ο μεγάλος μαέστρος ήταν απών. Με την Equipe να τον ρωτάει σε πρωτοσέλιδό της: "Τι πρέπει να πούμε τώρα στα παιδιά μας; Πώς συνέβη κάτι τέτοιο σε σένα;"

Όταν η Αγγλία μίσησε τον Μπέκαμ (Στέλιος Χαρτζουλάκης)

Όπως σε κάθε Μουντιάλ, έτσι και σε εκείνο του 1998, η Αγγλία είχε βλέψεις να φτάσει ψηλά. Όμως είχε υπολογίσει χωρίς τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Οι Άγγλοι βρήκαν στο πρόσωπό του τον κύριο υπεύθυνο για το γεγονός ότι αποκλείστηκαν από τους "μισητούς" Αργεντίνους στους "16" της διοργάνωσης. Μετά από ένα συναρπαστικό πρώτο ημίχρονο και το σκορ στο 2-2, το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με ένα δυνατό μαρκάρισμα του Ντιέγο Σιμεόνε πάνω στον Μπέκαμ. Ο Άγγλος απάντησε με ένα... πονηρό τάκλιν στον αντίπαλό του και σωστά ο Δανός διαιτητής Κιμ Νίλσεν "κιτρίνισε" τον Σιμεόνε και απέβαλε τον Μπέκαμ .

Ο αποκλεισμός για τα "τρία λιοντάρια" ήρθε στη διαδικασία των πέναλτι και σε ολόκληρο το "Νησί" άρχισαν λαϊκά δικαστήρια για την ενέργεια του μέσου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μόνο οι "κόκκινοι διάβολοι" στήριξαν τον παίκτη τους και αυτός τους δικαίωσε την επόμενη χρονιά, κατακτώντας το τρεμπλ!

Το "οικογενειακό" ξύλο Ντάιερ-Μπόγιερ (Ηλίας Ευταξίας)

Έχουν δοθεί αρκετές κόκκινες κάρτες για τις οποίες αξίζει να χάσουμε μία ολόκληρη νύχτα για να τις συζητήσουμε. Ποινές που έχουν μείνει χαραγμένες στην ιστορία της ποδοσφαιρικής βίβλου και αναλύθηκαν περισσότερο από γκολ. Όλες όμως, δίκαιες ή άδικες, έχουν βγει από το τσεπάκι του διαιτητή για χτύπημα σε αντίπαλο. Εκτός από εκείνο το αξέχαστο απόγευμα του 2005 όταν ο Ντάιερ με τον Μπόγιερ αντάλλαξαν μπουνιές στη μέση του γηπέδου με τον ρέφερι να τους αποβάλει. Μέχρι εδώ όλα καλά, αλλά η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά είναι πως οι δύο πρωταγωνιστές ήταν συμπαίκτες! Όλα ξεκίνησαν από την απροθυμία του πρώτου να δώσει την μπάλα στον δεύτερο με τον εξής διάλογο να ακολουθεί:

- "Ποτέ δεν πασάρεις σε μένα" - "Ο λόγος που δεν σου δίνω τη μπάλα είναι γιατί είσαι άσχετος" - "Τι είπες;" - "Με άκουσες"

Μετά ξεκίνησαν οι βρισιές και οι μπουνιές με τους παίκτες της Άστον Βίλα και τον Σίρερ να προσπαθούν να τους χωρίσουν. Ο Ντάιερ μάλιστα δεν ήξερε πως υπήρχε κανονισμός που του απαγόρευε να έρθει στα χέρια με συμπαίκτη του! "Όταν είδα τον διαιτητή να με αποβάλει είπα: Τι στο διάολο, τι κάνει;".

Τα 38'' του Τζέραρντ (Γιάννης Φιλέρης)

Μια κόκκινη κάρτα δε λέει τίποτε στην καριέρα ενός παίκτη. Μπορεί, ωστόσο, να του στοιχίσει την καλή έξωθεν μαρτυρία, ή να αναθεωρήσει κανείς αν ο "λεγάμενος" άξιζε, εν τέλει, τον θαυμασμό μας και την αναγνώριση εχθρών και φίλων.Η κόκκινη κάρτα, που έφαγε ο Τζέραρντ στο φετινό ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ, είναι μια τέτοια. Από την περσινή σαβούρδα στο ματς-τίτλου με την Τσέλσι, στην φετινή κόκκινη, ενώ η Λίβερπουλ έδινε τον νυν υπερ πάντων αγώνα, για να πάρει πλεονέκτημα στη μάχη του Τσάμπιονς Λιγκ. Τζίφος.Ο Στίβεν, ο λατρεμένος αρχηγός της Λίβερπουλ, έπαιξε μόλις 38''. Δεν συγκράτησε τα νεύρα του, πάτησε το πόδι του Άντερ Ερέρα και δικαιολογημένα πριν καν δώσει το σύνθημα για την αντεπίθεση της ομάδας του, ξαναπήγαινε στα αποδυτήρια.Σε μια χρονιά, που ο ίδιος είχε ανακοινώσει ότι το καλοκαίρι μετακομίζει στο Λος Άντζελες, όλα έπρεπε να είναι ξεκάθαρα και ήρεμα στο μυαλό του. Όμως ακόμη κι αυτοί οι παίκτες θολώνουν. Ο άνθρωπος που ήταν man of the match στον τελικό του αιώνα, στην Κωνσταντινούπολη, δείχνει να ... χάνει λάδια στα τελειώματα της ένδοξης καριέρας του. 'Εχασε, μάλιστα, την ευκαιρία να τα κάνει να ξεχαστούν όλα αυτά. Ο αποκλεισμός της Λίβερπουλ, από τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι

H κόκκινη στον Ζιντάν (Βασίλης Τεμπέλης)

Δόθηκε σε τελικό Μουντιάλ, κι από εκεί αντλεί τη σπουδαιότητά της, και μόνο. Μία κόκκινη, μία ιστορία, που συνοδεύει όχι μόνο εκείνη τη διοργάνωση, αλλά σίγουρα αποτελεί κεφάλαιο για την ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων.

Λες κι η μοίρα, δεν αφήνει τον ήρωα να δοξαστεί μέχρι το τέλος. Μπορεί, από την άλλη, να είναι αυτό το "ελάττωμα" που προσδίδει μία πινελιά μαγείας.

Ο Ζιντάν πήρε μόνος του, την εθνική Γαλλίας, και την έφτασε στον τελικό, με την Ιταλία. Αλλά αυτή η φάση με τον Ματεράτσι, θα συνοδεύει για πάντα τον "Ζιζού".

Θες η τελευταία γεύση που είναι γλυκόπικρη, θες ο εκτροχιασμός ενός εξιδανικευμένου σεναρίου (στο μυαλό κάθε ρομαντικού φιλάθλου), θες η αποκαθήλωση ενός ήρωα (στο μυαλό του πιο ρεαλιστή), είναι μία κόκκινη που θα συζητείται και θα συζητείται, θα ερμηνεύεται και θα παρερμηνεύεται, ξανά και ξανά.

Ο διαιτητής μπορεί κι αυτός, ως συμμετέχων στο παιχνίδι, ενδόμυχα να ήθελε διαφορετική πλοκή, αλλά τι να κάνει; Μπορεί να έχουν χαθεί ματς, ακόμη και τίτλοι λόγω μίας αποβολής. Αλλά το Μουντιάλ είναι κάτι παραπάνω από ένα απλός τίτλος. Γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Δεν ξέρεις αν θα είσαι και στο επόμενο.

Ακόμη περισσότερο, όταν ξέρεις ότι είναι στη δύση της καριέρας σου. Η συγκαταβατική αποδοχή της απόφασης του ρέφερι και το βλέμμα ενώπιον της απώλειας του τροπαίου, θα μείνουν ως ανεξίτηλα στη μνήμη κάθε ποδοσφαιρόφιλου.

Ανακάλυψε το νέο άρωμαSTR8REDCODE

Ο Ιταλός που είχε προβλέψει την κουτουλιά (Κώστας Πετρωτός)

Δεν υπάρχει λόγος να ψάχνουμε κάτι πιο "χτυπητό" από την πλέον πολυσυζητημένη φάση, την κεφαλιά του Ζιντάν στο στήθος του Ματεράτσι και την αποβολή του από τον Αργεντινό ρέφερι, Οράσιο Ελισόντο στον τελικό του Μουντιάλ του 2006.Για τους περισσότερους από εμάς ήταν έκπληξη η αντίδραση του Γαλλοαλγερινού (αν και ήταν παίκτης με κάποια ξεσπάσματα στην καριέρα του), έχω την αίσθηση, όμως, ότι για τους Ιταλούς αποτέλεσε... μέρος του σχεδίου τους να κατακτήσουν το τρόπαιο. Και θα επικαλεστώ μία ιστορία που μου έχει αφηγηθεί ο καλός συνάδελφος, Κωστής Τσατσαρός που έτυχε να παρακολουθήσει τον αγώνα παρέα με Ιταλούς. Η περιγραφή μου αδικεί το περιστατικό, καθώς η ηχητική αποτύπωση είναι απείρως καλύτερη, αλλά έστω και... γραπτώς έχει την αξία της.

Ένας από την παρέα τον Ιταλών έλεγε στον συνάδελφο, από τα πρώτα λεπτά του ματς, να προσέξει την συμπεριφορά του Ματεράτσι. "Look my friend what he does. Talks all the time to Zidane" σημείωνε στα αγγλικά με... άψογη ιταλική προφορά. Το έλεγε και το ξανάλεγε και όταν ήρθε η ώρα της κουτουλιάς... πανηγύρισε για την προσωπική δικαίωση: " I told you my friend, Materazzi did his job...".Τι λέτε, λοιπόν; Μήπως οι γείτονες γνώριζαν κάτι παραπάνω;

Η αποβολή που άλλαξε την ιστορία της Barca (Γιάννης Σερέτης)

Παρίσι, 17 Μαϊου 2006. Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ. Η πρώτη αποβολή σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης. Ισως η αποβολή, δια χειρός του Νορβηγού Τέριε Χάουγκε, που άλλαξε για πάντα την ιστορία της Μπαρτσελόνα, πάντως σίγουρα τίναξε από πάνω της την ταμπέλα της πιο λούζερ ομάδας παγκοσμίως. Η αποβολή, του Γενς Λέμαν στο 18’, για ανατροπή του Σάμουελ Ετό από πάσα του Ροναλντίνιο στον κενό χώρο, η οποία ίσως στέρησε τη μία και μοναδική ευκαιρία σε έναν από τους κορυφαίους δασκάλους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου την τελευταία 30ετία, να σηκώσει την κούπα με τα αυτιά. Ο Αρσέν Βενγκέρ, μαζί με τον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον πρόσφεραν πάμπολλα σε αυτό που ονομάζουμε σήμερα Premier League, μα δεν θα καταφέρει ποτέ να πανηγυρίσει τον υπέρτατο συλλογικό τίτλο. Για όσους έχουν ξεχάσει, η Αρσεναλ προηγήθηκε στο 37’ με κεφαλιά του Κάμπελ από φάουλ του Ανρί, έχασε δύο σπουδαίες ευκαιρίες να «καθαρίσει» τον τελικό με Λιούνγκμπεργκ και Ανρί στο 67’ και στο 69’ και ηττήθηκε με γκολ του Ετό στο 76’ και toy Mπελέτι στο 81’. Σχεδόν μόνος του «γύρισε» το ματς ο Χένρικ Λάρσον (δύο ασίστ) που μπήκε στο 61’ αντί του Φαν Μπόμελ, δεν είχε αγωνιστεί ο Μέσι που προερχόταν από τραυματισμό.

Mπαρτσελόνα: Bαλντέζ - Ολεγκέρ (71΄ Μπελέτι), Μάρκεζ, Πoυγιόλ, Φαν Μπρόνκχορστ - Εντμίλσον (46΄ Ινιέστα), Φαν Μπόμελ (61΄ Λάρσον), - Ζιουλί, Ντέκο Ροναλντίνιο, Ετό

Άρσεναλ: Λέμαν, Εμπουέ, Τουρέ, Κάμπελ, Α. Κόουλ - Τζιλμπέρτο Σίλβα, Φάμπρεγκας (74΄ Φλαμινί), Χλεμπ (85΄ Ρέγες), Πιρές (20’ Αλμούνια) Λιούνγκμπεργκ, Ανρί

"Στις τρεις κίτρινες, η μια δώρο", γράφει ο Γρηγόρης Μπάτης

Μια που λέμε για ιστορία, ας πάμε στους διαιτητές, που είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία... Και στις κόκκινες κάρτες είναι συνήθως οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, γιατί μέχρι να δεις το replay κάποιος, κάπου, κάποτε θα βρεθεί να αμφισβητήσει την απόφασή του. Μόνο που στην ιστορία που θυμήθηκα, ο διαιτητής δεν έκανε τίποτα από δόλο, αλλά από απροσεξία και ερασιτεχνισμό. Το όνομα Γκράχαμ Πολ σας λέει κάτι; Μάλλον όχι, αφού μέχρι προ ολίγων λεπτών, τίποτα δεν μου έλεγε κι εμένα. Αυτός ο κύριος λοιπόν έγραψε τ' όνομά του στην ιστορία, γιατί χρειάστηκε να δώσει τρεις κίτρινες κάρτες για να αποβάλει έναν παίκτη. Και το σκηνικό δεν συνέβη σε τοπικό πρωτάθλημα της Αυστρίας, αλλά στο Μουντιάλ του 2006. Κροατία και Αυστραλία ήταν το ματς και ο Σίμουνιτς αντίκρισε την δεύτερη κίτρινη κάρτα στο 90'. Πηγαίνοντας προς τα αποδυτήρια, κατάλαβε πως ο διαιτητής δεν τον απέβαλλε και συνέχισε κανονικά. Αχάριστος και άπληστος ο Κροάτης αμυντικός συνέχισε στο ίδιο μοτίβο, δέχτηκε τρίτη κίτρινη κάρτα και τελικά αποβλήθηκε από τον γίγαντα Γκράχαμ Πολ. Σαν τις πίτσες την δεκαετία του '90, που στις τρεις σου έδιναν τη μια δώρο. Καλή όρεξη...