Οι Messi των Football Manager

Όταν ο Leo Messi εμφανιζόταν στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα, ούτε το... Football Manager μπορούσε καλά – καλά να “προβλέψει” την πορεία του. Όχι πως...έπεσε έξω, απλά, στην “κατηγορία” του, υπήρχαν πολλοί άλλοι, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν στις προσδοκίες όλων, οι οποίες βέβαια είχαν καταγραφεί και στην database του παιχνιδιού προπονητικής προσομοίωσης, που ξεκίνησε καθαρά ως ένα παιχνίδι, με την προσπάθεια καταγραφής των παικτών στα δεδομένα του να...σοβαρεύει χρόνο με το χρόνο.

Κάθε τίτλος παιχνιδιού είχε τα δικά του wonderkids, τα οποία αν τα προλάβαινες και τα αποκτούσες, η δουλειά σου ως προπονητής θα γινόταν πιο εύκολη. Για να το κάνουμε πιο λιανά, ήταν σα να αποκτούσες τον... Messi της κάθε θέσης. Τα επόμενα χρόνια, εμφανίστηκαν νέες φουρνιές wonderkids με τα περισσότερα να αποτυγχάνουν να σηκώσουν το...βάρος της φανέλας που τους έδινε το Football Manager.

Tip: Ως wonderkids στο Football Manager ορίζονται οι παίκτες των οποίων το μη σταθερό PA (Potential Ability) ηλικίας μέχρι το πολύ 20 ετών. Η κλίμακα βαθμολόγησης του ability του κάθε παίκτη είναι από το 1 ως το 200. Το ability διαχωρίζεται σε current (CA) και potential (PA). Στους παίκτες μέχρι 20 ετών, η εταιρία έχει διαφορετικό κώδικα καταγραφής του PA χωρισμένος σε δεκάδες. Οι παίκτες με PA -10 θα έφταναν περίπου στο 170-200, με -9 στο 160-190, με -8 στο 150-180 κτλ.

FOOTBALL MANAGER 2005: O... FREDDY ADU ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

O Freddy Adu και μετά... το χάος. Ένας 15χρονος που παραλίγο να γκρεμίσει το μύθο του Maksim Tsyhalka και του Sergey Nikiforenko χωρίς φυσικά να τα καταφέρει (όχι πως θα τον αφήναμε, αλλά λέμε). Είχε θεωρηθεί ο νέος Πελέ, χωρίς κανείς να το έχει αιτιολογήσει, και φυσικά ούτε ο ίδιος κατάφερε να κάνει κάτι. Και όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, ακόμα και “κανονικό” ποδόσφαιρο να παίξεις, να γίνει δηλαδή ένας παίκτης “της σειράς” δεν το αντέχεις, και το μπορείς, με τον Αμερικανό να καταλήγει να γίνει dj και να... διαφημίζει ηλεκτρικές σκούπες. Οι υπόλοιποι της γενιάς του, πάντως, κάτι καταφέρανε. Ο Adu ήταν ο πρώτος της λίστας κυρίως λόγω ηλικίας, καθώς το CA του ήταν στο 115.

Ο Hatem Ben Arfa στάθηκε, ως ένα βαθμό στο ύψος των περιστάσεων. Ξεκίνησε να έχει -10 στο Football Manager 2005 και το διατήρησε μέχρι και στο Football Manager 2007, ενώ στο πρώτο τίτλο παιχνιδιού που θα έπαιρνε σταθερό PA, βρέθηκε στο 180, με το CA του να ξεκινά από το 100 και να φτάνει στο 159. “Τίμια” ανάπτυξη, και ικανοποιητική βάσει των προσδοκιών που είχε δημιουργήσει. Έπεσε βέβαια αλλά όχι στα τάρταρα. Η κορύφωσή του ήρθε στο Football Manager 2009 που είχε PA 188 καθώς από εκεί και μετά ήρθε η πτώση.

Ο Rudy Carlier ήταν ένας φέρελπις επιθετικός για τον οποίο...έτρεχες μέχρι το Στρασβούργο για να τον αποκτήσεις. Δεν είχε καλό CA, καθώς ήταν μόλις στο 85, αλλά αυτό ήταν θετικό διότι μπορούσες να τον φέρεις πιο εύκολα σε Ελληνική ομάδα. Το -10 δεν το δικαιολόγησε ούτε στο ελάχιστο, και μέσα στα δυο επόμενα Football Manager πήγε στο -9 και στο -8, με την πτώση να είναι κάθετη, καθώς στο Football Manager 2011 είχε PA 116, την ώρα που το CA από το 85 με το οποίο ξεκίνησε είχε ανέβει μόλις 12 μονάδες.

Ο Benedict Vilakazi ήταν ένα “10άρι” από τη Νότιο Αφρική και τους λατρεμένους Orlando Pirates. Ένας υπερτιμημένος παίκτης που “ξεφούσκωσε” γρήγορα. Το -10 το κράτησε ουσιαστικά για μισή σεζόν, καθώς στην ανανέωση της database του παιχνιδιού, τον Φεβρουάριο του 2005 έπεσε αμέσως στο -9 και στο Football Manager 2006 ήταν στο -8. Στο Football Manager 2011 κατέληξε με CA 120 και PA μόλις 124, έχοντας δηλαδή πιάσει ταβάνι.

Ο Ahmed Yahioui βρέθηκε σε μια καλή “φουρνιά” των Γάλλων και ήταν από εκείνους που...δεν “ψήθηκαν” σωστά. Μαζί με τον Carlier είχαν ουσιαστικά την μεγαλύτερη διαδρομή να διανύσουν από το CA προς το PA, καθώς η τιμολόγησή του ήταν στο 85 και στο -10 αντίστοιχα. Το “ταβάνι” του ήταν στο Football Manager 2008 στο οποίο το CA του έφτασε στο 10, το οποίο το κράτησε για μόλις 1,5 σεζόν, πριν πέσει ξανά σε διψήφιο CA και το PA στο 135.

FOOTBALL MANAGER 2006: H ΠΡΩΤΗ...ΝΙΚΗ ΤΟΥ MESSI

Ο Leo Messi κάνει την πρώτη του εμφάνιση στη λίστα με τους παίκτες που είχαν το περφίημο -10 του Football Manager, αλλά δεν ξεχώριζε. Την ίδια στιγμή, ο Cristiano Ronaldo δεν βρισκόταν στους “εκλεκτούς”, καθώς ήταν στη λίστα με τους παίκτες που ήταν μια κλίμακα πιο κάτω, έχοντας PA -9, μαζί με τους Anthony van den Borre, Leandro Gioda, Lebohang Mokoena, David Silva, Freddy Guarin, Joao Moutinho, Giampaolo Pazzini, Stewart Downing, Karim El Mourabet, Andres Guardado, Helder Barbosa, Sergey Kisliy, Igor Akinfeev, Alberto Aquilani, Valeri Bojinov, Rafinha, Jonathan de Guzman αλλά και Wayne Rooney.

Ο Anderson Luis de Abreu ήταν παίκτης της... ταλεντομάνας Πόρτο. Ξεκίνησε με το CA του να είναι στο 131 και κατάφερε να το φτάσει μέχρι το 158 στο update του Football Manager 2008, κρατώντας το σε εκείνα τα επίπεδα για αρκετά χρόνια.

Ο Federico Balzaretti έμεινε ένα μικρό κλικ κάτω από τον Anderson. Όσο και αν προσπάθησε, το CA του δεν ξεπέρασε το 153, ενώ το PA του πάντα το είχε σε απόσταση, καθώς αρχικά “έκατσε” στο 170 όταν βγήκε από την αρνητική κλίμακα και από εκεί και μετά σταδιακά έπεφτε μέχρι το Football Manager 2014 όταν και έφτασε στο 152.

Ο Kerlon Moura Souza δεν ήταν ούτε καν... φωτοβολίδα. Μάλλον “δυναμιτάκι”, που “έσκασε” στο Football Manager 2006 με CA 121 και PA -10, και στην συνέχεια ολοένα και έπεφτε. Το CA του δεν ανέβηκε ποτέ πάνω από το 182, ενώ το PA έφτασε μέχρι το 150, χωρίς να αντέξει και εκεί για καιρό...

Ο Guillermo Ochoa είχε όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει με βάση το Football Manager 2006 καθώς δεν ήταν μόνο το ΠΑ του που έφτανε το -10 αλλά κυρίως το CA του που ήταν στο 142. Όμως, αυτό, κατάφερε να το φτάσει μέχρι το 158, ενώ το PA του έπιασε ταβάνι στο 176.

Ο Leo Messi αποδείχθηκε ένα από τα ελάχιστα -10 του Football Manager που...πραγματοποίησε παραπάνω από όσα υποσχέθηκε. Υπήρχαν σεζόν που στην πραγματικότητα ο Αργεντινός έπιασε επιδόσεις που...ούτε στο Football Manager δεν μπόρεσε να πιάσει. Και επειδή απλά η καρτέλα του Messi στα νιάτα του...δεν φτάνει, το γραφικό για την πορεία του CA και του PA του στο παιχνίδι, από το fmgreece, θα σας λύσει όλες τις απορίες.

ΟΣΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΑΙΚΤΑΡΑΔΕΣ ΜΟΝΟ ΣΤΟ FOOTBALL MANAGER

Στην συγκεκριμένη κατηγορία θα μπορούσαν να μπουν εκατοντάδες παίκτες. Άλλωστε ο καθένας από όσους έχει παίξει Football Manager έχει και δικά του “παιδιά”. Παίκτες με τους οποίους έχει σαρώσει εγχώρια και πανευρωπαϊκά τρόπαια με παίκτες που τους... μεγάλωσε στα χέρια του, καθώς βρισκόταν στις λίστες με τα wonderkids του εκάστοτε τίτλου της εταιρίας. Από αυτές τις λίστες, “ψάρεψα” μερικούς από αυτούς που μου ξυπνάνε ευχάριστες αναμνήσεις, αλλά ουδέποτε τους είδα να κάνουν έστω μια αξιοπρεπή καριέρα.

Βγαλμένος από τα όνειρα κάθε φιλάθλου, ο Nicolas Millan εμφανίστηκε στο Football Manager 2008 ως ένας 16χρονος Χιλιανός επιθετικός, τον οποίο τον αποκτούσες...πριν καν πάρει ομάδα. Τα attributes του αρχικά σε αποθάρρυναν, αλλά το μόνο που είχες να κάνεις όταν να του δίνεις παιχνίδια. Δεν πετούσε από την αρχή, αλλά σιγά – σιγά.... έκλεινε σπίτια.

Στο Football Manager 2009 ο Βραζιλιάνος Lulinha και ο Γάλλος Henri Saivet ήταν από τα must του παιχνιδιού. Δεν θα σε πρόδιδαν ποτέ. Μηχανές των γκολ, πάνω στους οποίους έχτιζες ομάδα και αν έβρισκες και άλλους δυο – τρεις παίκτες μεγάλου βεληνεκούς, έγραφες ιστορία. Ειδικά ο Saivet έκανε μεγάλο...χαμό, ειδικά από τη στιγμή που δεν έπιανε και θέση ξένου και μπορούσες πιο εύκολα να τον αποκτήσεις καθώς ήταν σχετικά φθηνός σε σχέση με όσα θα σου έδινε.

Στο Football Manager 2010, ήρθε η σειρά ενός άλλου Γάλλου, του Yannis Tafer, μαζί με τον Τσέχο Vaclav Kadlec. Είμαι σίγουρος ότι για τον δεύτερο, θα υπήρχαν αρκετοί που θα απορούσαν για ποιο λόγο μια Ελληνική ομάδα δεν κάνει κίνηση να τον φέρει στα μέρη μας. Ξέρετε, η “λογική” έλεγε πως έναν Βραζιλιάνο ή Γάλλο wonderkid δεν μπορεί να τον φέρει μια ελληνική ομάδα, αλλά έναν Τσέχο, θα μπορούσε να τον “ψήσει”.

Στο Football Manager 2011 οι Stanley Okoro και Anthony Lozano ήταν για πολλούς άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, αλλά έκαναν και με το παραπάνω την δουλειά τους. Βέβαια, στην πραγματικότητα...παρέμειναν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων σε σχέση με τις προσδοκίες που (μου) δημιούργησαν μέσα στο παιχνίδι.