Με αφορμή τα όσα έγιναν στην προπόνηση του Παναθηναϊκού με πρωταγωνιστή τον Φάμπρι και τους παίκτες που αντέδρασαν το Sport24.gr παρουσιάζει τους "σκληρότερους" προπονητές στην ιστορία των σπορ.

Αφήστε στα σχόλια το όνομα κάποιου σκληρού προπονητή που ξέφυγε από τη λίστα...

Άλεξ Φέργκιουσον

Έβαζε οδηγό να πηγαινοφέρνει τον Ράιαν Γκιγκς (για να μην ξεμυαλιστεί), τσακώνεται σε κάθε ευκαιρία με τους δημοσιογράφους, γίνεται κόκκινος σαν πατζάρι όταν κάτι που συμβαίνει στο γήπεδο δεν του αρέσει, βρίζει σαν Σκωτσέζος λιμενεργάτης (ε, ήταν), δεν κάνει ποτέ διακρίσεις αναφορικά με τη φάτσα που θα βρει για να κολλήσει τη δική του και να αρχίσει να φωνάζει και δεν διστάζει ακόμη και να πετάξει παπούτσι στο πιο ακριβό κεφάλι που θα μπορούσε κανείς να σημαδέψει, αυτό του Ντέιβιντ Μπέκαμ.

Πι Τζέι Καρλέσιμο

Μια τυπική φωτογραφία του Ρεντ Άουερμπαχ είναι να καπνίζει ένα πούρο, του Φιλ Τζάκσον να κάθεται στον πάγκο, του Πατ Ράιλι να ατενίζει με σταυρωμένα τα χέρια. Του Πι Τζέι Καρλέσιμο το αντιπροσωπευτικό "κλικ" θα τον έπιανε να ουρλιάζει σε κάποιον παίκτη του. Ειδικά στις πρώτες του σεζόν στους Ουόριορς είχε τη φήμη του μεγάλου φωνακλά, στυλ που εγκατέλειψε τα τελευταία χρόνια που πέρασε στο πλευρό του Γκρεγκ Πόποβιτς ή τώρα που κοουτσάρει τους Μπρούκλιν Νετς. Έμεινε στην ιστορία, όμως, για τη φορά που τσακώθηκε με τον Λατρέλ Σπρίουελ και είδε τον παίκτη του να τον πιάνει από το λαιμό για να τον πνίξει. Τον κρατούσε για 15''.

Μπίλι Σάλιβαν

Μόνο και μόνο ότι γράφτηκε βιβλίο για το πρόσωπο του με τίτλο "Ο Σκληρότερος Προπονητής που Έζησε Ποτέ" αρκεί. Ο προπονητής φούτμπολ από το Μισισίπι χρησιμοποιούσε κορμούς δέντρων για τάκλιν, είχε φρουρό με καραμπίνα στην άκρη της γραμμής και ο θρύλος λέει ότι μια φορά είχε βάλει τους παίκτες του να προπονηθούν μαζί με κροκόδειλους. Το ένα του ψευδώνυμο ήταν "ταύρος". Το άλλο ήταν "κυκλώνας". Αγαπημένη του ατάκα; "Ότι υπάρχουν δύο λόγοι για να παίξει κανείς φούτμπολ. Από αγάπη προς το άθλημα και από φόβο. Και διάολε μου αρέσει πολύ περισσότερο ο δεύτερος"... Και ο μύθος λέει ότι κανείς ποτέ δεν του έκανε ερώτηση.

Λουίς Φελίπε Σκολάρι

Ο "Big Phil" έχει τη φήμη του προπονητή που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Συνήθως συγκεντρώνει πάνω του περισσότερες αρμοδιότητες από ότι οι υπόλοιποι προπονητές και θέλει να έχει τον πλήρη έλεγχο. Αγαπημένο του δώρο στους παίκτες του είναι η "Τέχνη του Πολέμου" του Σουν Τζου, ενώ όλοι θυμούνται το περίφημο σκηνικό κατά τη διάρκεια του Πορτογαλία-Σερβία όταν έριξε κροσέ στον Ίβιτσα Ντραγκουτίνοβιτς.

Γιάννης Ιωαννίδης

Ο προπονητής που δημιούργησε "σχολή" και δυστυχώς πολλά κακέκτυπα. Λάτρεις της πειθαρχίας και των σκληρών τακτικών, ειδικά την εποχή που καθόταν στον πάγκο του Ολυμπιακού, είχε πολλές παραξενιές, οι περισσότερες εκ των οποίων ξεκινούσαν από την δεισιδαιμονία του. Για παράδειγμα δεν υπάρχει ούτε μια ομαδική φωτογραφία με όλους τους παίκτες να ποζάρουν σε αυτή, ενώ συνήθιζε να ακολουθεί την ίδια ρουτίνα την ημέρα των αγώνων, σε σημείο που αν κάποιος έκανε κάτι διαφορετικό τα άκουγε.

Αληθινός "στρατηγός" μες στο παρκέ ερχόταν συχνά σε ρήξη με τους παίκτες, όπως είχε κάνει για παράδειγμα με τον Γιώργο Σιγάλα όταν του είχε πετάξει μπουκάλι στο πρόσωπο κατά τη διάρκεια αγώνα στο Τρεβίζο. Στο παλμαρέ του έχει ακόμη μπουνιά στον Βασίλη Λυπηρίδη και σφαλιάρα στον Γιώργο Λιμνιάτη σύμφωνα με τις μαρτυρίες.

Μπίλι Μπέλιτσικ

Ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην σύγχρονη ιστορία του φούτμπολ (με τρεις κατακτήσεις Super Bowl) και παράλληλα ο εν ενεργεία με την πιο μακρά παρουσία στην ίδια ομάδα (Patriots) θεωρείται ο σκληρότερος κόουτς στο NFL. Η ομάδα του διοικείται σαν... λόχος κι αυτός έχει τον πλήρη έλεγχο, καθώς διατελεί παράλληλα χρέη general manager. Το πιο "σκληρός" συχνά γίνεται και ο "πιο μισητός". Δέχτηκε έντονη κριτική για παράνομη βιντεοσκόπηση αντιπάλων, αλλά και για τη δημοσιοποίηση του όρου στα συμβόλαια των αμυντικών που θα έπαιρναν πριμ ανάλογα με το πόσους αντιπάλους θα έστελναν στο νοσοκομείου.

Νικολάι Καρπόλ

Ο πιο επιτυχημένος και πιο σκληρός προπονητής στο βόλεϊ και μάλιστα στο βόλεϊ γυναικών. Εκτός από τις φωνές που βάζει συνεχώς στις παίκτριες του, φτάνει και στη χειροδικία. Σε ένα αγώνα της Εθνικής Σοβιετικής Ένωσης, η ομάδα δεν άκουγε τις εντολές του . Πήρε ταιμ άουτ, τις κάθισε όλες στον πάγκο και τις χαστούκισε μια , μία στο πρόσωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι το παρατσούκλι του είναι "η αρκούδα που ουρλιάζει".

Τι να του πουν όμως όταν έχει μπει στο Hall of fame του βόλει, με δυο χρυσά(1980, 1988) ολυμπιακά μετάλλια και τρία αργυρά(1992, 2000, 2004), σε πέντε ολυμπιακές συμμετοχές και οκτώ χρυσά ευρωπαϊκά μετάλλια; Δημιουργός της περίφημης Ουραλότσκα που κέρδισε 24 φορές το πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης και Ρωσίας. Στη συλλογή του δεκάδες διακρίσεις και σε Ιαπωνία, Κροατία, Ισπανία, Λευκορωσία.

Δείτε σε βίντεο πως αντιμετώπισε τη σπουδαία Σοκόλοβα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

*Με ασίστ του ειδικού, Στέφανου Λεμονίδη

Πάολο Ντι Κάνιο

Εντάξει λογικό... Άφησε τα διαπιστευτήρια του ως παίκτης σπρώχνοντας διαιτητές και προπονητές (τον Καπέλο), αλλά τώρα που πέρασε στον πάγκο (της Σουίντον) έχει αλλάξει τροπάριο. Έχει διαφοροποιήσει τελείως τον τρόπο προπόνησης (διπλές) και όλη την καθημερινότητα των παικτών του, επιβάλλοντας τους ακόμη και το τι (ή το πόσο) θα τρώνε.

Ακόμη βρίσκεται στο ξεκίνημα της καριέρα του αλλά έχει προλάβει να διώξει τον Κίον Κλαρκ επειδή έβριζε και να κάνει αλλαγή τον τερματοφύλακα του στο 21ο λεπτό. Ακολουθεί όπως λέει ο ίδιος το παράδειγμα του πατέρα του... Συχνά αναφέρεται στην ιστορία του 1994 (25 ετών τότε), όταν ήταν σύζυγος, πατέρας και σούπερ-σταρ στη Νάπολι. Στο οικογενειακό τραπέζι ο Πάολο μίλησε απότομα στη μητέρα του και ο πατέρας του σηκώθηκε από το τραπέζι για να του ρίξει μια ανάστροφη, την οποία προφανώς θυμάται ακόμα.

Ντούσκο Ιβάνοβιτς

Πειθαρχημένος, απόλυτος και εργασιομανής. Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι ο τυπικός... προπονητής-δικτάτορας. Επί σειρά ετών ήταν ο "νόμος" του μπάσκετ της Βιτόρια. Αυτός που αποφάσιζε ξαφνικά ότι η ομάδα του θα πάει απευθείας από το αεροδρόμιο για 3ώρη προπόνηση, αυτός που όταν μιλούσε τετ-ατ-τετ στο γραφείο του με τον Σέρβο Ντέγιαν Τομάσεβιτς, το έκανε στα ισπανικά.

Λέγεται ότι δεν έκανε ποτέ εξαιρέσεις, εκπτώσεις ή διακρίσεις και για αυτό λατρεύτηκε σαν θεός από τον πρόεδρο της Κάχα Λαμποράλ, Χοσεάν Κερεχέτα. Ενδεικτικό και το απόσπασμα από το βιβλίο του Μιχάλη Κακιούζη που τον έζησε στη Μπαρτσελόνα, όπου περιέγραψε το σινιάλο που έκαναν οι παίκτες μεταξύ τους για να δείξουν ότι δεν άντεχαν άλλο. Φυσικά δεν μπορούσαν να μιλήσουν κι έτσι σήκωσαν το χέρι για ένα μυστικό συνθηματικό.

Μπράιαν Κλουφ (με την αυθεντική προφορά)

Χαρισματικός, ιδιόρρυθμος και πανέξυπνος. Ο Μπράιαν Κλουφ βρήκε τον τρόπο που κερδίζει. Για την ακρίβεια αρχικά βρήκε τον τρόπο που έφερε την "υπογραφή" του. Και έτυχε να είναι αυτός που φέρνει και τίτλους. Οι κόντρες που είχε με παίκτες, παράγοντες (κυρίως) και δημοσιογράφους έχουν μείνει στην ιστορία, σε σημείο που ακόμη και τώρα να θεωρείται θρύλος. Μπορείτε να διαβάσετε τα πάντα εδώ και εδώ .

Γούντι Χέιζ

Λίγοι προπονητές έχουν στο βιογραφικό τους τόσα ξεσπάσματα όσα ο Γούντι Χέιζ, ο άνθρωπος που "έχτισε" το πρόγραμμα φούτμπολ του Οχάιο Στέιτ. Έχουμε και λέμε: το 1956 έριξε μπουνιά στον δημοσιογράφο Αλ Μπάιν, η οποία τελικά κατέληξε στον άτυχο Μπομπ Σέιφερ που καθόταν πιο δίπλα. Το 1973 χτύπησε έναν φωτογράφο με τη φωτογραφική του μηχανή, ενώ το 1977 επιτέθηκε σε έναν κάμεραμαν του 1977, ο οποίος βρισκόταν στο λάθος σημείο, τη λάθος στιγμή.

Ο Χέιζ, που μετά από ήττες συνήθιζε να δίνει συνεντεύξεις γυμνός στα αποδυτήρια, προφανώς για να μην τον... πρήζουν οι ρεπόρτερ, έχει πλακωθεί και με διαιτητές, με αποκορύφωμα το 1971 όταν κόλλησε τη μούρη του στον Τζέρι Μάρκεμπρεϊτ και στη συνέχεια πέταξε τα σημαιάκια που βρίσκονται στις πλάγιες γραμμές σαν ακόντια.

Το καλύτερο, όμως, το άφησε για το τέλος... Το 1978 έριξε μπουνιά σε αντίπαλο παίκτη, τον Τσάρλι Μπάουμαν που έκανε το λάθος να κλέψει την πάσα του Αρτ Σίλιχτερ. Ο Χέιζ επιτέθηκε αμέσως στον παίκτη του Κλέμσον, προκαλώντας γενική σύρραξη. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι στην καριέρα του. "Κανείς δεν μισεί την ήττα περισσότερο από ότι εγώ. Αυτό με έβαλε σε μπελάδες όλα αυτά τα χρόνια, αλλά με έκανε και έναν αρκετά καλό προπονητή" έλεγε μετά ο οξύθυμος προπονητής που μπήκε στο Hall-of-Fame του κολεγιακού φούτμπολ.

Αλήθεια, όμως... Ποιος ρίχνει μπουνιά σε αντίπαλο που μάλιστα φορά κράνος;

Μπόμπι Νάιτ

Ο Μπόμπι Νάιτ δεν είναι απλά ένας σκληρός προπονητής. Είναι ο σκληρότερος όλων. Χωρίς αμφιβολία ο πιο αθυρόστομος κι αυτός που λάτρευε περισσότερο από κάθε άλλον να ξεφτιλίζει τους δημοσιογράφους. Αυτός που κάνει τους φωνακλάδες στην άκρη του πάγκου, να μοιάζουν με... γατάκια που χουχουλιάζουν στα πόδια μιας γιαγιάς που πλέκει μπροστά από το τζάκι.

Δεν χρειάζονται περισσότερες συστάσεις, παρά μόνο τα βίντεο με την ομιλία του στα αποδυτήρια, μερικές δηλώσεις του γαρνιρισμένες με την αγαπημένη του λέξη ("f*ck"), τη ρίψη καρέκλας στον αγωνιστικό χώρο και την διάσημη ατάκα του μπροστά από ένα γεμάτο γήπεδο: "Όταν φύγω από τη Γη θέλω να με θάψουν ανάποδα, για να μπορούν όλοι οι επικριτές μου να μου φιλήσουν τον κ@λο"...