Οι σκληροί του Μαϊάμι και ο "Τζόκερ"
Οι Νάγκετς και οι Χιτ σέρνουν απόψε το γαϊτανάκι των τελικών του ΝΒΑ και ο Βασίλης Σκουντής αναλύει τα δεδομένα και τα ζητούμενα αυτής της απροσδόκητης σειράς.
Καλώς τους κι ας αργήσανε!
Αργήσανε όντως οι Νάγκετς και οι Χιτ να βρεθούν ενώπιος ενώπιω σε μια σειρά τελικών του NBA, περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία...
Για την ακρίβεια, όχι απλώς αργήσανε, αλλά προϊούσης της σεζόν, όταν οι τρις πρωταθλητές του NBA είχαν αρχίσει να κατρακυλάνε, αυτό το ζευγάρωμα είχε φραγή εισερχομένων πονταρισμάτων!
«Ποτέ μην πεις ποτέ» όμως και να που οι σκληροτράχηλοι και κωλοπετσωμένοι Χιτ είναι και πάλι εδώ προς τέρψιν των απανταχού της γης φίλων του, μηδέ της ταπεινότητος μου εξαιρουμένης.
Εδώ είναι όμως και οι Νάγκετς, σε ένα συναπάντημα που μπορεί να μην προβλεπόταν (όταν οι Χιτ γνώριζαν την ήττα από τους Χοκς στον πρώτο αγώνα του Play-InTournament και έπαιζαν τα ρέστα τους κόντρα στους Μπουλς), αλλά αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα.
Θα φάω τα χειρόγραφα μου!
Για να βάλω έναν επί πλέον τόνο στην χρόνια και δεδηλωμένη συμπάθεια που τρέφω προς τους Χιτ, τολμώ να γράψω ότι αφού οι λεγάμενοι έσωσαν τέσσερις διαφορετικές παρτίδες, ιδού το Ντένβερ, ιδού και το πήδημα για να κερδίσουν την πέμπτη και πιο καθοριστική!
Υπεραισιόδοξος; Δεν νομίζω!
Εκτίθεμαι τώρα εν γνώσει μου, αλλά αγοράζω ασμένως αυτό το ρίσκο και δεν τραβάω κανένα ζόρι να δεσμευθώ κιόλας πως θα καταπιώ αμάσητα τα χειρόγραφα μου, εάν στραβώσει η δουλειά!
Κόντρα σε θεούς και δαίμονες
Πέρα από τον αυτοσαρκασμό μου, είναι σαφές και αναμφισβήτητο ότι σε αυτή τη σειρά των τελικών οι overachievers Χιτ τα βάζουν κόντρα σε θεούς και δαίμονες, αλλά μια ομάδα η οποία έφτασε ως εδώ against all odds, προφανώς μπορεί να παίξει κατ’ αυτόν τον τρόπο και την τελευταία ζαριά της.
Όντως στην επερχόμενη έβδομη συμμετοχή της στους τελικούς η (όνομα και πράμα) φλογισμένη ομάδα του Μαϊάμι καλείται να αποδείξει ότι είναι η πιο αυθεντική Survivor στην ιστορία του παγκοσμίου μπάσκετ και πάντως σίγουρα στα χρονικά του NBA!
Ήδη οι Χιτ έγιναν η δεύτερη ομάδα (μετά τους Νικς της κολοβωμένης, ελέω του lockout σεζόν 1998-99) η οποία εκκίνησε από το Νο 8 της κανονικής περιόδου και έφτασε στους τελικούς και τώρα πιάνει στον αέρα το γάντι που τους πετάει η... Μυθολογία του αθλητισμού για να διανύσει όλο τον δρόμο μέχρι τον θρόνο!
Η... χειρότερη στην κατάταξη ομάδα στην ιστορία του NBA, που στέφθηκε πρωταθλήτρια δεν είναι άλλη από τους Χιούστον Ρόκετς της σεζόν 1994-95, οι οποίοι πέτυχαν το repeat, έχοντας τερματίσει στην έκτη θέση της Δύσης και όπως είπε τότε, ιστάμενος στο κέντρο του Summit (μετά το sweep επί των Ορλάντο Μάτζικ) o Ρούντι Τομγιάνοβιτς, «Don't ever underestimate the heart of a champion».
Πάει να πει, «ποτέ μην υποτιμάτε ποτέ την καρδιά ενός πρωταθλητή»!
Οι πρωταθλητές, οι πέντε μαύροι και οι 19 τελικοί του «Νονού»
Βεβαίως οι Χιτ δεν υπήρξαν πρωταθλητές πέρυσι ώστε να επιδιώκουν το back-to-back, αλλά έχουν αυτή τη στόφα και στις τάξεις τους διαθέτουν πρωταθλητές, όπως ο Έρικ Σπόλστρα, ο («capitanonongiocatore», όπως αποκαλούσαν οι Ιταλοί τον Ντίνο Μενεγκίν στα ύστερα της καριέρας του) Γιουντόνις Χάσλεμ, ο Κάιλ Λάουρι και ο... «Νονός» του NBA, Πατ Ράιλι!
Παρεμπιπτόντως ο Νεοϋορκέζος «Godfather» μοστράρει μια προίκα που είναι στ’ αλήθεια αδιανόητη για τον κοινό νου, καθόσον έχει συμμετάσχει με όλες τις ιδιότητες του σε τελικούς που βαστάνε εδώ και 57 χρόνια!!!
Αρχής γενομένης από τον κολεγιακό τελικό του Final 4 του 1966 (όταν οι πέντε λευκοί του Κεντάκι έπαθαν νίλα από τους πέντε μαύρους του Τέξας Γουέστερν, σε έναν αγώνα που έγινε βιβλίο, ντοκιμαντέρ και ταινία) ο Ράιλι έχει εμφανισθεί σε τελικούς επτά διαφορετικών δεκαετιών με πέντε διαφορετικές ιδιότητες!
Οι Λέικερς, οι Σέλτικς και η τρίτη θέση του Ράιλι!
Διεκδίκησε και κατέκτησε τίτλους ως παίκτης στο NCAA και στο NBA, ως ασίσταντ κόουτς, ως πρώτος προπονητής και ως πρόεδρος, όντας μια ομάδα μόνος του!
Το εννοώ αυτό διότι έχοντας παρουσία σε 19 σειρές τελικών του NBA βρίσκεται στην τρίτη θέση της λίστας με τις περισσότερες συμμετοχές, πίσω από τους Λέικερς (32) και τους Σέλτικς (22) και ρίχνει επτά από δαύτες στους Γουόριορς (12)!
Πίσω από τον Ράιλι φιγουράρει ο αοίδιμος Μπιλ Ράσελ με 14 (12+2) παρουσίες σε τελικούς, ενώ στο Νο 5 κάτω από το Γκόλντεν Στέιτ βρίσκεται ο επίσης αείμνηστος Τομ Χέινσον με 11 (9+2).
Τους υπόλοιπους ο Ράιλι δεν τους βλέπει, λέμε!
Για να κάνω... πενηνταράκια τις 19 συμμετοχές του σε σειρές τελικών του NBA, αυτές επιμερίζονται σε δυο ως παίκτης των Λέικερς (1972, 1973), σε μία ως παίκτης των Σανς (1976), σε δυο ως ασίσταντ κόουτς των Λέικερς (1980, 1982), σε έξι ως πρώτος προπονητής των Λέικερς, επί ημερών showtime (1983, 1984, 1985, 1987, 1988, 1989), σε μία ως προπονητής των Νικς (1994), σε μία ως προπονητής των Χιτ (2006) και σε έξι ως πρόεδρος των Χιτ (2011, 2012, 2013, 2014, 2020, 2023)!
Ο 10ος τίτλος και ο χαλασμένος ψυχισμός
Λίγες ώρες προτού ανοίξει η αυλαία των εφετινών τελικών, ο 78χρονος Ράιλι έχει στο παλμαρέ του εννέα τίτλους (έναν ως παίκτης, έναν ως ασίσταντ, πέντε ως πρώτος προπονητής και δυο ως πρόεδρος) και ασφαλώς επιφυλάσσεται για το «Άριστα 10»!
Α, για να μην το ξεχάσω: εκτός από τους τίτλους έχει επίσης εδώ και 28 χρόνια έναν χαλασμένο ψυχισμό (στους Νικς) που φρόντισε να του τον επιδιορθώσει ο Γιάννης Ιωαννίδης!
Aυτή είναι όντως μια ωραία ιστορία που κρίνω σκόπιμο να τη διηγηθώ εν συνόψει...
Ο λεγάμενος έσκασε μύτη στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1995 μεσούντος του EuroBasket και δίδαξε στο σεμινάριο που διοργάνωσε ο ΣΕΠΚ, επί προεδρίας Γιάννη Ιωαννίδη.
Μάλιστα με την ευκαιρία εκείνης της επίσκεψης ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τον «Ξανθό» και του ανταπέδωσε τη φιλοξενία μετά από τρία χρόνια, όταν στη χρονιά της αγρανάπαυσης του μετά την αποχώρηση του από την ΑΕΚ και προτού επιστρέψει στον Ολυμπιακό.
Το κότερο και ο Ιωαννίδης
Το αστείο της υπόθεσης είναι η άφιξη του Ράιλι κόντεψε να ματαιωθεί την τελευταία στιγμή για δυόμισι μέτρα!
Τι εννοώ; Ιδού η εξήγηση από τον Ιωαννίδη...
«Ο Ράιλι ζητούσε να έχει στη διάθεση του ένα σκάφος με συγκεκριμένο μήκος. Ήθελε να είναι 45 μέτρα και εμείς είχαμε βρει ένα που ήταν 42,5 μέτρα και τότε μας είπες ότι δεν έρχεται. Το συζητούσαμε στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΕΠΚ και έλεγαν οι υπόλοιποι ‘’εντάξει μωρέ, πως κάνει έτσι, θα βρούμε ένα, πέντε πόντους πάνω, πέντε κάτω, δεν χάλασε δα κι ο κόσμος, τόσα λεφτά θα ξοδέψουμε για να τον φέρουμε και να τον φιλοξενήσουμε”.
Εγώ αντέδρασα. “Όχι, θα βρούμε ένα σκάφος ακριβώς στο μήκος που το ζήτησε. Είναι ο Ράιλι, βάζει τους όρους του και πρέπει να τους δεχθούμε”. Και τελικά βρήκαμε το σκάφος ακριβώς με τις προδιαγραφές που ζητούσε, του αφήσαμε κιόλας στο ψυγείο κάμποσα μπουκάλια με πανάκριβο λευκό ξηρό κρασί και όλα έγιναν παστρικά και όμορφα».
Τα χρέη και τα... μούτρα του Τζίμι
Κλείνω εδώ τη μεγάλη παρένθεση που άνοιξα προς χάριν του Ράιλι και βάζω τον τελευταίο κρίκο στην αρμαθιά των πρωταθλητών που διαθέτουν οι Χιτ...
Τον Τζίμι, τον Μπάτλερ!
Ο «Jimmy Buckets» δεν έχει στο παλμαρέ του τίτλο και δεν ξέρω εάν τάχα τού τον χρωστάει η... ρουφιάνα η Ιστορία μπροστά στην οποία έμειναν επίσης να ξεροσταλιάζουν ο Νίκος Γκάλης, ο Χουάν Αντόνιο Σαν Επιφάνιο, ο Γιάννης Ιωαννίδης και πλείστοι όσοι επιφανείς παίκτες και προπονητές που δεν αξιώθηκαν να φορέσουν το χρυσοποίκιλτο διάδημα.
Αυτόν τον τίτλο τον χρωστάει ο Μπάτλερ στον εαυτό του, για πολλούς και διαφόρους λόγους...
Για να απενοχοποιηθεί, για να ανταμείψει τον εαυτό του, για να επιβεβαιώσει την αξία της αφοσίωσης στο παιχνίδι και για δώσει ένα τρανό παράδειγμα επιβίωσης σε όλη την ανθρωπότητα...
Αποτελεί πράγματι το παράδειγμα επιβίωσης ενός παλικαρά ο οποίος στην τρυφερή ηλικία των 13 ετών άκουσε τη μάνα του να τον διώχνει από το σπίτι τους, λέγοντας του ότι «δεν μού αρέσουν τα μούτρα σου»!
Ψυχάκιας όπως ο... Σπανούλης!
Συν τοις άλλοις, ο Μπάτλερ είναι αρρωστάκι με το μπάσκετ, σκέτος ψυχάκιας, όπως ο Κρις Πολ και ο Βασίλης Σπανούλης!
Το ψυχωτικό αλκοολίκι του με το μπάσκετ αποδείχθηκε τον Ιούλιο του 2020, όταν του τη βάρεσε η κλεισούρα στο δωμάτιο της «φούσκας» του Ορλάντο και τι έκανε ο μπαγάσας;
Πρώτα απ’ όλα, ήταν εάν όχι ο μόνος, σίγουρα ένας από τους ελάχιστους παίκτες οι οποίοι, ενώ είχαν αυτό το δικαίωμα, αρνήθηκε να πάρει μαζί του οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας του, εξηγώντας ότι «εδώ δεν ήρθα για διακοπές, αλλά βρίσκομαι σε διατεταγμένη υπηρεσία για να πάρω το πρωτάθλημα».
Δεύτερον, για να περνάει η ώρα του, έστησε μια επιχείρηση στους κοινόχρηστους χώρους φτιάχνοντας και πουλώντας καφέδες, που τους πούλαγε 20 ευρώ τον καθένα!
Τρίτον, κρέμασε μια μπασκέτα στον τοίχο του δωματίου του και τις νύχτες έπαιρνε μια μπάλα και έκανε ατομική προπόνηση με αποτέλεσμα να ξεμυγιστούν οι περίοικοι και να καλέσουν τις αρχές ασφαλείας για να τον επαναφέρουν στην τάξη!
Τα ατού των Νάγκετς
Αρχής γενομένης από σήμερα, λοιπόν και για όσο τραβήξει αυτό το γαϊτανάκι οι Νάγκετς και οι Χιτ συγκρούονται στα... μαρμαρένια αλώνια του NBA.
Στο παρθενικό ταξίδι τους στους τελικούς οι Νάγκετς έχουν κάμποσα ατού: τη δίψα της πρώτης φοράς, τον δις MVP της κανονικής περιόδου Nίκολα Γιόκιτς, τον παραπάνω χρόνο ξεκούρασης μετά το sweep επί των Λέικερς (ενώ οι Χιτ σύρονταν από το 3-0 στο Game 7 της σειράς με τους Σέλτικς) και βεβαίως το πλεονέκτημα έδρας.
Το 8μ.90 του Μπίμον στο Μεξικό και οι 100 πόντοι του Μπάτλερ!
Έχουν και κάτι άλλο, όμως: το υψόμετρο τους!
Αυτό είναι όντως ένα πρόβλημα για όποιους επισκέπτονται το Ντένβερ, διότι καλούνται να αντιμετωπίσουν μια ασυνήθιστη κλιματολογική συνθήκη εξ ου και η απόφαση των Χιτ να πετάξουν απ’ ευθείας από τη Βοστώνη με προορισμό την πόλη του Κολοράντο.
Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά επειδή μια πόλη με ακόμη μεγαλύτερο υψόμετρο (Μεξικό) πέτυχε το παγκόσμιο ρεκόρ του στο άλμα εις μήκος (8μ.90) ο Μπομπ Μπίμον στις 18 Οκτωβρίου του 1968, δεν αποκλείω να βάλει απόψε ο Μπάτλερ καμιά εκατοστή πόντους!!!
Σκόραρε ούτως ή άλλως 56 στις 24 του περασμένου Απριλίου στο Μαϊάμι κόντρα στους Μπακς, οπότε ξα του!
Δεν ξέρω τι ρόλο θα παίξει την εξέλιξη και στην κατάληξη της σειράς το υψόμετρο, αυτό θα φανεί προϊούσης της σειράς...
Ο Γιόκιτς στα χνάρια του ΛεΜπρόν και η άμυνα ζώνης του Σπόελστρα
Πέραν τούτου, όμως, ασφαλώς υπάρχουν κάποια σημεία στην τακτική τα οποία θα μετρήσουν και ανθολογώ έξι από δαύτα, όπως μού τα ξεχώρισε ο Χρήστος Μαρμαρινός, που είναι μανούλα στην ανάλυση της τακτικής..
- Η άμυνα των Χιτ απέναντι στον Γιόκιτς που πιθανότατα θα περιλαμβάνει χρήση μπόλικης ζώνης, η οποία ούτως ή άλλως βρίσκεται στο ρεπερτόριο του Ερικ Σπόελστρα. Εδώ εγείρονται δυο ζητήματα: πόσο αποτελεσματική θα αποβεί αυτή η αμυντική επιλογή και πώς θα αντιδράσουν οι Νάγκετς,
- Η παρουσία του Joker προφανώς θα παίξει καταλυτικό ρόλο καθώς στα μέχρι τώρα 15 ματς των playoffs έχει μέσο όρο 29.9 πόντους, 13.3 ριμπάουντ και 10.3 ασίστ και θα επιδιώξει να ισοφαρίσει το ρεκόρ του ΛεΜπρόν Τζέιμς που είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία με μέσο όρο triple-doublefigure στην ιστορία των τελικών (33.6π., 12.0ρ., 10.0ασ., Γουόριορς-Καβαλίερς 4-1, σεζόν 2016-17)
Τα λάθη, οι κατοχές, τα τρίποντα και τα έξτρα
- Ο αριθμός των λαθών των Νάγκετς και το πώς και κατά πόσον θα τα εκμεταλλευθούν οι Χιτ, οι οποίοι θέλουν να ελέγχουν τον ρυθμό και στην κανονική περίοδο ήταν η ομάδα με τις λιγότερες κατοχές σε ολόκληρο το ΝΒΑ μετά τους Καβαλίερς (96 κατά μέσο όρο).
- Το ποσοστό ευστοχίας των Χιτ στα τρίποντα, το οποίο από το 34.4% στην κανονική περίοδο ανέβηκε στο 39.0% στα playoffs.
- Η συνεισφορά κάποιων παικτών, που είτε είναι βασικοί, είτε έρχονται από τον πάγκο και μάλιστα σε συγκεκριμένες πτυχές του παιχνιδιού, όπως επί παραδείγματι, τα ελεύθερα σουτ του Μάικλ Πόρτερ, τα επιθετικά ριμπάουντ του Ααρον Γκόρντον, το παιχνίδι του Κέιλεμπ Μάρτιν στις πιθανές αλλαγές στα σκριν των Νάγκετς και το ένστικτο του πρωταθλητή (με τους Ράπτορς το 2019) Κάιλ Λάουρι.
Το σημάδεμα του Μάρι και οι αλλαγές στα σκριν
- Το matchup του Τζαμάλ Μάρι με τον Τζίμι Μπάτλερ. Ο Μάικλ Μαλόουν προσπαθεί να «κρύψει» τον γκαρντ από το Κεντάκι στα μετόπισθεν, διότι συχνά οι αντίπαλοι των Νάγκετς τον σημαδεύουν στην άμυνα με στόχο να τον περιορίσουν και στην επίθεση. Προφανώς ο Σπόελστρα θα δώσει εντολή στους παίκτες του να επιτίθενται ανελέητα απέναντι στον Μάρι, είτε με τα pickn’ roll του Βίνσεντ και του Λάουρι, είτε με τα iso (παιχνίδια απομόνωσης του σπεσιαλίστα Μπάτλερ.
- Η αμυντική τακτική που θα ακολουθήσει ο Μαλόουν ειδικότερα σε ο,τι αφορά τα switches, δεδομένου ότι στη σειρά των τελικών της Ανατολής οι Σέλτικς που επέλεξαν αρκετές φορές τη λογική των αλλαγών στα σκριν επλήγησαν σε πολλές τέτοιες φάσεις από τον Κέιλεμπ Μάρτιν.
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, σε λίγες ώρες από τώρα αρχίζει το συναρπαστικό γαϊτανάκι μιας κατά το μάλλον ή ήττον απροσδόκητης σειράς τελικών και ό,τι ήθελε προκύψει...