Το μυθικό του συμβόλαιο ήταν που τον κρατούσε δέσμιο. Ο Ροντρίγκες στην τριετία που υπέγραψε το περασμένο καλοκαίρι συμφώνησε σε απολαβές κοντά στα 24 εκατ. ευρώ. Επανάληψη προς εμπέδωση: 24.

Ολογράφως, εικοσιτέσσερα. Είκοσι και τέσσερα (συμπεριλαμβάνονται τα πάντα σε αυτό το ποσό, όλες οι προβλεπόμενες και απολαβές, προς κάθε έναν εμπλεκόμενο στη συμφωνία

Υπολογίστε πως για την τρέχουσα χρονιά, οι "καθαρές" απολαβές του Ροντρίγκες ξεπερνάνε τα 6,5 εκατ. ευρώ. Ποσά που από μόνα τους αποτελούσαν τεράστιο εμπόδιο στην εξεύρεση οποιασδήποτε λύσης όταν επιδιώκεται, ειδικά μονομερώς, ένα "διαζύγιο".

Ειδικά όταν στο συγκεκριμένο συμβόλαιο περιλαμβάνονται αμοιβές ατζέντηδων, προμήθειες, εκμετάλλευση εμπορικών δικαιωμάτων, κοινώς πολλές επιπρόσθετες δικλείδες και κυρίως ακόμη περισσότερα χρήματα, που τρέφουν περισσότερα στόματα από του Κολομβιανού και αυτομάτως μετέτρεπαν μια οποιαδήποτε διαδικασία αποδέσμευσης, μεταγραφής ή έστω ακόμη ακόμη και δανεισμού σε γόρδιο δεσμό.

Δεν είναι τυχαίο πως όλο το καλοκαίρι, με τον Ροντρίγες στα… κάγκελα, να σιχτιρίζει – και να μην το κρύβει – την ώρα και την στιγμή που πήγε στο Κατάρ, αξιώνοντας όπου στέκονταν και όπου βρίσκονταν, μια μεταγραφή (εφαρμόζοντας οτιδήποτε για να το πετύχει), λύση δεν βρέθηκε. Στο οτιδήποτε. Με οποιονδήποτε τρόπο. Και δεν είχε να κάνει μόνο με τις απολαβές του Κολομβιανού.

Αυτός, στο τέλος της ημέρας ήταν διατεθειμένος να τις μειώσει κατακόρυφα προκειμένου να βρεθεί μια λύση. Δεν ήταν όμως αρκετό. Ειδικά εφόσον στη μέση έπρεπε να μπουν και τα κλαμπς και οι διαφορετικές τους επιδιώξεις, πέραν των όσων είχαν να λαμβάνουν από το συγκεκριμένο συμβόλαιο. Απλώς και μόνο αναλογιστείτε, το ποιος θα πληρώσει, τι, σε ποιον, πώς, πότε. Δύσκολη εξίσωση.

Γι’ αυτό και ο Κολομβιανός προτάθηκε σε όλον τον κόσμο με την ελπίδα πως κάποιος θα αναλάμβανε το κόστος. Τόσο το προφανές (οικονομικό) όσο και το μη προφανές, της εμπλοκής δηλαδή σε μια διαπραγμάτευση παντελώς αβέβαιη ως προς την έκβασή της, αλλά κυρίως χρονοβόρα και ψυχοφθόρα.

Λύση δεν μπόρεσε να βρει, σε όλο το καλοκαίρι, ούτε ο Ζόρζε Μέντες, ο πανίσχυρος εκπρόσωπος του Ροντρίγκες. Ενδεικτικό – ένα ακόμη – αν μη τι άλλο των δυσκολιών του status quo του διεθνή λατινοαμερικάνου. Ούτε καν στην απολύτου ελέγχου του Βαλένθια δεν μπόρεσε ο Πορτογάλος ατζέντης να τον περάσει στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου.

Και μάλιστα, αυτό ακριβώς το all in που έκανε με δηλώσεις του ο Κολομβιανός στο φινάλε της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου στην Ισπανία, ξεκαθαρίζοντας πως θέλει να παίξει στη Βαλένθια ήταν ένας ακόμη λόγος για την καταβαράθρωση των σχέσεων του με τον κόσμο της Αλ Ραγιάν. Όχι πως τον ένοιαζε βέβαια.

Από νωρίς τον Αύγουστο το προσπαθούσε ο Ολυμπιακός

Τότε, λίγο πριν την άφιξη του Πεπ Μπιέλ, ο Ολυμπιακός το είχε ήδη ψάξει πολύ. Παρά πολύ. Και το είχε προσπαθήσει περισσότερο. Από αρκετά νωρίτερα στο καλοκαίρι. Οι ερυθρόλευκοι γνώριζαν επακριβώς τι απαιτούνταν, υπήρχε η διάθεση για την απαιτούμενη υπέρβαση – όχι φυσικά για την κάλυψη του 100% του συμβολαίου του Κολομβιανού, αλλά έστω κάποιου μέρους αυτού – ωστόσο λύση στον γόρδιο δεσμό δεν βρέθηκε.

Ειδικά εφόσον υπήρχαν και άλλες – κακά τα ψέματα – πιο θελκτικές στις επιθυμίες του Ροντρίγκες ανοιχτές μεταγραφικά αγορές. Όχι πως ο Κολομβιανός ήταν εξ αρχής αντίθετος με την ελληνική προοπτική. Δεν ήθελε με τίποτα να μείνει στο Κατάρ και έτσι οτιδήποτε παρουσιάζονταν ως ικανό να του προσφέρει διέξοδο, αυτομάτως το συζητούσε.

Γι’ αυτό και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού έχει προταθεί σε όποιον… μιλάει. Μια οποιαδήποτε γλώσσα. Όταν λοιπόν οι πιο προβεβλημένες αγορές έκλεισαν το μεταγραφικό τους παράθυρο, τότε αυτομάτως και στις προτεραιότητες του Κολομβιανού τα δεύτερης ταχύτητας πρωταθλήματα έγιναν μονόδρομος.

Ένα από τα… κεράκια που ήταν ακόμη αναμμένο για τον Κολομβιανό ήταν της Γαλατάσαραϊ, μιας και η μεταγραφική περίοδος στην Τουρκία ολοκληρώνονταν την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου.

Τα "λιοντάρια" μπήκαν στη διαδικασία. Πρότειναν να καλύψουν τα 2,5 εκατ. ευρώ του συμβολαίου του Ροντρίγκες, αφήνοντας στην Αλ Ραγιάν τα υπόλοιπα 4 για τον φετινό δανεισμό του. Ακόμη και έτσι όμως, η συγκεκριμένη προσφορά δεν κατέστη δυνατό να αποτελέσει ούτε καν βάση διαπραγμάτευσης για τους Καταριανούς με την "τσιμ-μπομ" να στρέφεται – οριστικά και αμετάκλητα – στον Μάουρο Ικάρντι, θεωρώντας την περίπτωση του Αργεντινού πιο εφικτή, πιο βατή.

Πιο εφικτή παρότι το συμβόλαιο του 29χρονου επιθετικού στην Παρί φτάνει τα 8 εκατ. ευρώ. Πιο εφικτή παρότι εκπροσωπείται από την πασίγνωστη, εκκεντρική τουλάχιστον, Γουάντα Νάρα, η οποία αξίωσε τη μισή Κωνσταντινούπολη για να συναινέσει στη μετακόμισή του συζύγου και πελάτη της εκεί.

Την… πρόσφεραν τα "λιοντάρια". Η Γαλατά – με διάφορα οικονομικά τερτίπια - κάλυψε τα 3 εκατ. ευρώ του συμβολαίου του Ικάρντι, έδωσε και άλλο ένα προμήθεια στη Γουάντα Νάρα (στη φαμίλια δηλαδή, το σύνολο πήγε 4), ικανοποίησε κάθε απαίτηση και αξίωση που τέθηκε και έφερε τον Ικάρντι στις όχθες του Βόσπορου ακριβώς στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου.

Το συμφέρον timing, ο Μαρσέλο, το ταξίδι και ο Μέντες

Με μόνο την ελληνική αγορά ανοιχτή, με τον Ροντρίγκες να γνωρίζει και να πληροφορείται για τη συμφωνία του Ολυμπιακού με τον Μαρσέλο και το εντυπωσιακό καλωσόρισμα του Βραζιλιάνου αριστερού μπακ και πρώην συμπαίκτη του στη Ρεάλ, προφανώς τη λύση στην… απελευθέρωση του Κολομβιανού από το "χρυσό κλουβί" του στο Κατάρ ήταν σαφές πως θα μπορούσαν να προσφέρουν μόνο οι πρωταθλητές Ελλάδας.

Και έτσι, οι επαφές – που ποτέ δεν είχαν πάψει, αλλά η έντασή τους, ειδικά μετά την αγορά του Μπιέλ είχε περιοριστεί – αναθερμάνθηκαν. Και επαφές και δια ζώσης με ανθρώπους εμπιστοσύνης του Κολομβιανού και στελέχη των πρωταθλητών Ελλάδας επί πορτογαλικού εδάφους. Το πρόβλημα και πάλι δεν αφορούσε την πρόθεση του Ροντρίγκες να έρθει στην Ελλάδα. Αυτή δεν αμφισβητούταν. Αρκούσε η… μανιασμένη του επιθυμία να φύγει από την Αλ Ραγιάν. Με κάθε τρόπο.

Το ζητούμενο ήταν πώς θα ρυθμίζονταν όλες αυτές οι οικονομικές παράμετροι και πώς σε ένα πλαίσιο ανάλογο της πρότασης που είχε κάνει η Γαλατάσαραϊ θα δεχόταν πλέον η Αλ Ραγιάν να παραχωρούσε τον Ροντρίγκες στον Ολυμπιακό, αναλαμβάνοντας να πληρώσει (περίπου) τα 2/3 του τεράστιου συμβολαίου του.

Και όχι μόνο αυτό προφανώς, αλλά τι θα γίνονταν στην επόμενη χρονιά, πώς θα καλύπτονταν οι υπόλοιπες – μέσω του συμβολαίου του Κολομβιανού – συμφωνίες πληρωμής, αν θα ρυθμίζονταν οψιόν αγοράς του, αν ένα τέτοιο ενδεχόμενο το δέχονταν ο 31χρονος λατινοαμερικάνος. Και, και, και…

Σύμμαχος του Ολυμπιακού ήταν το timing. Σε όλες τις πλευρές. Τόσο του Ροντρίγκες όσο και της Αλ Ραγιάν.

Ένα αυτό όμως, άλλο το οικονομικό κομμάτι. Εφόσον όμως τα περισσότερα που επιδίωκε να βρει το καλοκαίρι δεν βρέθηκαν, στα μέσα Σεπτεμβρίου πλέον ήταν σαφές πως ακόμη και το μίνιμουμ, ακόμη και το οτιδήποτε – όπως και στην οπτική του Κολομβιανού – θα το συζητούσε πλέον ο αραβικός σύλλογος, ώστε και να γλυτώσει κάποιο έστω μέρος των απολαβών του Ροντρίγκες, αλλά κυρίως να φτάσει στο εκατέρωθεν επιθυμητό διαζύγιο με όσο το δυνατόν πιο συμφέρον τρόπο.

Όπως και έγινε. Οι δαιδαλώδεις λεπτομέρειες αποσαφηνίστηκαν, η μεθοδολογία, το format, το ποιος, πώς, πού, ξεκαθαρίστηκαν. Και επίσης, ανάλογα καταλυτικό, τα όσα σκίαζαν τις διοικητικές σχέσεις του Ολυμπιακού με τον Ζόρζε Μέντες, από διάφορες συμφωνίες (και μη συμφωνίες) του πρόσφατου παρελθόντος, μετατράπηκαν σε νερό και αλάτι. Από την πρώτη στιγμή της επαφής των δύο πλευρών για τον Ροντρίγκες.

Και κάπως έτσι, η επιδιωκόμενη σε όλο το καλοκαίρι… δραπέτευση του Κολομβιανού από το χρυσό του κλουβί στο Κατάρ συντελείται. Με τον Ολυμπιακό να προσφέρει το κλειδί, τουλάχιστον για τον επόμενο χρόνο και έχοντας – όπως προβλέπει η συμφωνία – τον πρώτο λόγο να παρατείνει την παραμονή του (θέμα συζήτησης και εν ευθέτω χρόνω στην τρέχουσα σεζόν, αλλά προβλεπόμενο στο deal με την option αγοράς των 3 εκατ. ευρώ) αν όλες οι πλευρές το επιθυμούν.

Deal που για την ιστορία, γιατί το αυτονόητο ενίοτε παραγνωρίζεται, είναι πανάκριβο. Συμπεριλαμβανομένου του ποσού που θα καλύψει ο Ολυμπιακός, τις προμήθειες των ατζέντηδων, τα μπόνους και την εφορία, μιλάμε για έναν δανεισμό ο οποίος για έναν χρόνο θα κοστίσει περίπου 4,5 εκατ. ευρώ.