Οι Βρετανοί δεν έχουν αφήσει σε ησυχία τον Ντείβιντ Μόγιες. Και αν την δεκαετία του '80 υπήρχαν ουσιαστικά μόνο οι εφημερίδες για να... ταλαιπωρούν τον Άλεξ Φέργκιουσουν στο άσχημο ξεκίνημά του στην Γιουνάιτεντ, εν έτει 2014 το ίντερνετ ανακαλύπτει απίθανα πράγματα και τα διαδίδει σε χρόνο ρεκόρ σε όλο τον κόσμο.

Το νέο χτύπημα για τον Σκοτσέζο ήρθε από την Σάντερλαντ η οποία τον πέταξε έξω από τον τελικό του League Cup. Κερδίζοντας με 2-1 στην διαδικασία των πέναλτι μέσα στο Ολντ Τράφορντ. Για ν' ακολουθήσει το επόμενο χτύπημα: Αρθρογραφία του Μόγιες από το Μουντιάλ του 2010 με τίτλο "Πώς να κερδίσεις στα πέναλτι"!

Οι Άγγλοι έχουν... φρικτή παράδοση στην διαδικασία των πέναλτι και ο Μόγιες ανέλαβε στην στήλη του στους ''Sunday Times" να δώσει τις συμβουλές του στα "τρία λιοντάρια" που πήγαιναν στη Νότιο Αφρική υπό την καθοδήγηση του Φάμπιο Καπέλο.

Στην θεωρία (όπως θα δείτε παρακάτω) καλά τα λέει ο Ντείβιντ Μόγιες. Η πράξη όμως αποδείχθηκε οδυνηρή καθώς μόνο ένας παίκτης της Γιουνάιτεντ, από τους πέντε, βρήκε στόχο χθες το βράδυ!

Αρθογραφία Μόγιες: "Πώς να κερδίσεις στα πέναλτι"

"Σε μια καλή ομάδα, κερδίζετε μαζί και χάνετε μαζί. Η διαδικασία των πέναλτι είναι η πιο μοναχική εμπειρία στο ποδόσφαιρο και το κόλπο είναι να κάνεις τους συμμετέχοντας να αισθανθούν όσο λιγότερο μόνοι γίνονται.

Οι ποδοσφαιριστές που εκτελούν πέναλτι πρέπει να γνωρίζουν ότι η ευθύνη δεν βαραίνει αποκλειστικά και μόνο τους ώμους τους, αλλά είναι μοιρασμένη. Το ίδιο ισχύει και για τους τερματοφύλακες.

Σαν προπονητής, πρέπει να πάρεις την ευθύνη πάνω από τους παίκτες σου, κάνοντας τον εαυτό σου υπεύθυνο τόσο για την επιτυχία όσο και για την αποτυχία".

Στη συνέχεια τονίζει ότι δεν είναι ο γκουρού των πέναλτι καθώς οι ομάδες του έχουν πάρει μέρος μόνο τρεις φορές σε αυτή την διαδικασία, με το σκορ στις νίκες να είναι 2-1 υπέρ του... "αλλά πιστεύω πως το πιο σημαντικό είναι να βάζεις όλους τους παίκτες σου στις προπονήσεις να εκτελούν πέναλτι. Όλους. Γιατί υπάρχουν παίκτες που δεν φαντάζεσαι ότι είναι καλοί σε αυτό, αλλά στην πραγματικότητα να είναι εξαιρετικοί εκτελεστές. Υπάρχουν παίκτες που έχουν ταλέντο από τη φύση τους σε αυτό, άλλοι που απλά δεν το έχουν και μερικοί που αν δουλέψεις μαζί τους στην τεχνική και την ψυχολογία, μπορείς να τους κάνεις καλούς από την άσπρη βούλα".

Όταν απέκλεισε την Μ. Γιουνάιτεντ!

Μία από τις δύο νίκες του ήταν απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2009 στο ημιτελικό του FA Cup.

"Όταν οι παίκτες πάνε να χτυπήσουν πέναλτι, είναι σημαντικό να έχουν αποφασίσει τι θα κάνουν. Όταν κερδίσαμε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όλα τα παλικάρια μου ήξεραν ακριβώς τι θα κάνουν από αυτό το σημείο καθώς το είχαμε συζητήσει από πριν. Έτσι παίρνεις, κατά κάποιο τρόπο, την πίεση από πάνω τους. Λες σ' έναν παίκτη: Το μόνο που θες να κάνεις είναι το Χ πράγμα. Αν δεν πάει καλά, κανένα πρόβλημα. Μαζί βάζουμε το πέναλτι, μαζί το χάνουμε".

Στη συνέχεια εξηγεί ότι το ίδιο κάνει και με τους τερματοφύλακες, έχοντας μελετήσει πρώτα τι κάνουν οι πιθανοί εκτελεστές του αντιπάλου. Επιπροσθέτως ρίχνει το βάρος και στην άριστη φυσική κατάστασή τους, ώστε να έχουν "ελατήρια" στα πόδια για να εκτιναχθούν γρήγορα.

Η μέρα που εκτέλεσε "δύο" πέναλτι

Κλείνοντας θυμάται τι έκανε ο ίδιος σαν παίκτης:

"Όπως σας είπα, δεν είμαι ο γκουρού. Μια φορά συμμετείχα σε διαδικασία πέναλτι και το έχασα. Σε αγώνα της Μπρίστολ με την Μάνσφιλντ το 1987 στον τελικό του Freight Rover. Όλη την εβδομάδα είχα κάνει καλή προπόνηση και είχα μελετήσει το πώς θα νικήσω τον τερματοφύλακα. Αλλά μετά από 120 λεπτά αγώνα, είχα κράμπες και στα δυο μου πόδια και τα ένιωθα σαν φτυάρια την ώρα που χτύπησα το πέναλτι.

Ήταν σαν ξαφνικός θάνατος μπροστά στε 58.000 φιλάθλους στο Γούεμπλεϊ γιατί αστόχησα και χάσαμε 5-4.

Εκείνη την μέρα ανέλαβα να εκτελέσω δύο πέναλτι: Το πρώτο μου και το τελευταίο".