Το θέμα μας σήμερα είναι η Λίβερπουλ, η οποία μέχρι να σφίξει τα τρομακτικά του μούσκουλα ο κορονοβάηρους, περίμενε απλά να συμπληρωθούν τα παιχνίδια της PremierLeague για να στεφθεί πρωταθλήτρια για πρώτη φορά μετά την σεζόν 1989-1990.

Για την ιστορία, τότε πήγαινα ακόμα γυμνάσιο ή κάτι τέτοιο και σήμερα πατάω στα 40 και βάλε. Αδιανόητη αναμονή και προσμονή και δικαιολογημένα οι φίλοι της ομάδας, είχαν γράψει λίγο στα παλιά τους τα παπούτσια και τα λιγκ καπ και τα εφ εη καπ και τα Τσάπιον τα Λινκ (έστω και αν αυτό πόνεσε κάπως, λόγω του τρόπου με τον οποίο αποκλείστηκαν οι κόκκινοι μέσα στο σπίτι τους), μιας και αυτό που τους έκαιγε ήταν ΑΣΦΑΛΩΣ το πρωτάθλημα.

Ένα πρωτάθλημα που πρέπει να σημειωθεί, έστω και αν το γνωρίζουν όλοι, ότι φαινόταν να κατακτιέται με επιδόσεις χιονοστιβάδας, με εμφανίσεις ομάδας με «πυρηνικά» στην μηχανή της, που κατάφερε να «σπάσει» ολοκληρωτικά και την ψυχολογία της άλλοτε «αδαμάντινης» Μάντσεστερ Σίτι του κυρ Πεπ του μοδάτου, του Πεπ του λεβέντη.

Όλα τα παραπάνω βέβαια μέχρι που ήρθε και έκατσε ολοστρόγγυλα στον σβέρκο μας, η νέα πραγματικότητα που ζει λίγο-πολύ όλος ο πλανήτης. Από την ώρα που ο πλανήτης κινείται σε αυστηρούς ρυθμούς κορονοτέτοιου, τα πάντα άλλαξαν, τα πάντα πετάχτηκαν στον αέρα και με έναν μαγικό τρόπο εκεί έχουν μείνει. Στον αέρα. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα, ή μακροπρόθεσμα. Τα πάντα κινούνται με εικασίες, με προβλέψεις, με ασφαλή και μη σενάρια.

Κάπου μέσα σε όλη αυτήν την νέα πραγματικότητα λοιπόν έχει ξεκινήσει και μια μακροσκελέστατη κουβέντα για την αθλητική κατάσταση του πλανήτη και ασφαλώς το ίδιο ισχύει και για την Πρέμιερ την Λιγκ, με τις σκέψεις που υπάρχουν να κυμαίνονται από:

1. διακοπή του πρωταθλήματος μέχρι νεοτέρας και ολοκλήρωσή των αγωνιστικών όταν επανέλθει η πραγματικότητα του πλανήτη σε –όσο το δυνατόν πιο- «νορμάλ» επίπεδα.

2. οριστική διακοπή του πρωταθλήματος και επικύρωση της βαθμολογίας στην φάση που βρίσκεται αυτήν την στιγμή (άρα η Λίβερπουλ παίρνει άμεσα το πρωτάθλημα).

3. οριστική διακοπή του πρωταθλήματος και ακύρωση της σεζόν.

Όπως είναι πολύ λογικό, η Λίβερπουλ είναι θετική στα πρώτα δύο σενάρια αλλά (δικαίως) κάθετη αντίθετη στην τρίτη περίπτωση. Εντούτοις, η δεύτερη περίπτωση συναντά μεγάλη αντίσταση από τον «πάτο» και την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα, καθώς τόσο το κυνήγι της αποφυγής του υποβιβασμού όσο και το αντίστοιχο των ευρωπαϊκών θέσεων για τις διοργανώσεις της επόμενης χρονιάς, βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού και πολλά θα μπορούσαν να αλλάξουν στις αγωνιστικές που έχουν απομείνει.

Η δε πρώτη – η οποία φάνταζε και η πλέον «διπλωματική»– μπορεί να δείχνει η πιο απλή, αλλά με το τέλος της κρίσης του κορονοτέτοιου να μην φαίνεται στον ορίζοντα για την ώρα (πόσο μάλλον μετά την απόφαση της αγγλικής κυβέρνησης να πορευτεί με το δόγμα ΑΣ ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΣΤΟ ΔΙΑΤΑΝΟ, μια επιλογή που η αλήθεια είναι πως πρέπει να πάρθηκε μετά από καμιά δεκαπενταριά τσίπουρα), όλο και περισσότερες φωνές έχουν αρχίσει να εκφράζουν την υποστήριξή τους για την σαφώς πιο ακραία, αλλά κατά πάσα πιθανότητα συνολικά πιο δίκαιη τρίτη λύση.

Είναι ένα ασφαλώς εφιαλτικό σενάριο για την ομάδα του Κλοπ, που αν «κάτσει», θα αφήσει την ομάδα με ένα τεράστιο ψυχολογικό βαρίδι στην πλάτη, μιας και αν οι καταστάσεις δεν σε αφήνουν να σηκώσεις κούπα ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ που έχεις μια ομάδα που έβγαλε το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν με σπασμένα φρένα, τότε αρχίζεις και σκέφτεσαι ότι κάποια διασυμπαντική δύναμη τύπου Γκαλάκτους σου έχει ρίξει μια τεράστια γαλαξιακή ροχάλα.

Από την Λίβερπουλ βέβαια δεν εκφράζουν ακόμα ανοιχτά την ανησυχία τους μιας και προέχει η εξέλιξη της υπόθεσης του κορονοτέτοιου, αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, ότι όλοι στην ομάδα κοιμούνται και ξυπνάνε με τον εφιάλτη του «τελος η σεζόν, φίλες και φίλοι, την γράφουμε σε μια χαρτοπετσέτα και την καίμε, πρωταθλητής της σεζόν 2019-2020 ο Φούφουτος».

Ε, μετά έρχονται και κάτι δηλώσεις όπως αυτές του Άλαν Σίρερ στην Sunπου λέει το παλικάρι πως ναι ΑΣΦΑΛΩΣ και η ακύρωση της σεζόν ΠΡΕΠΕΙ να είναι η τελευταία επιλογή μας, αλλά ΑΝ γίνει, τότε ΔΕΝ πρέπει η Λίβερπουλ να στεφθεί πρωταθλήτρια.

Δηλαδής λεβέντες της Λίβερπουλ τους λέει μέσες-άκρες, ο μόνος τρόπος να σηκώσετε κούπα είναι να τελειώσει ΚΑΝΟΝΙΚΑ η σεζόν, μια περίπτωση που όσο γίνεται αντιληπτό πως ο κορονοτέτοιος είναι μαραθωνοδρόμος και όχι σπρίντερ, φαντάζει όλο και περισσότερο να κουνάει μαντήλι και να φεύγει με το καράβι της γραμμής.

Είναι να μην σου στρίψει μετά ως Λίβερπουλ, να διαλύσεις την ομάδα ποδοσφαίρου και αν το γυρίσεις στο e-gaming, το σουμπούτεο και το άλλο το ποδοσφαιράκι που πάταγες τα κεφαλάκια των παικτών και κλώτσαγε το ποδάρι; Εγώ πάντως θα τους καταλάβαινα.

Αυτό ακριβώς, ΤΙΠΟΤΑΛΛΟ.

Υ.Γ. λίγο ήθελα και θα τα κατάφερνα να τελειώσω στήλη χωρίς να ρίξω το επίπεδο πάλι στα τάρταρα, αλλά δεν άντεξα. Η ζωή είναι σκληρή.