Το ημερολόγιο έγραφε 2 Αυγούστου του 338 προ Χριστού, όταν οι Μακεδόνες κατανίκησαν στη Χαιρώνεια τον συνασπισμό των Αθηναίων, των Κορινθίων, των Θηβαίων και των λοιπών... δημοκρατικών δυνάμεων, που βρήκαν απέναντι τους.

Εις ανάμνησιν του θριάμβου τους οι νικητές ανήγειραν ένα μνημείο, τον περιβόητο Λέοντα της Χαιρώνειας.

Και να που λίγες ημέρες πριν από την επέτειο αυτής της μάχης, έφυγε από τη ζωή ο μπασκετικός Λέων της Χαιρώνειας: Ο Παναγιώτης Κουκόπουλος.

Από το χωριό της Βοιωτίας ως τα σαλόνια του μπάσκετ, η διαδρομή δεν ήταν ούτε μικρή ούτε εύκολη και πάντως αυτόν τον κακοτράχαλο και δύσβατο δρόμο ο πρώτος Ελληνας χίπης τον έστρωσε με ροδοπέταλα. Με ροδοπέταλα και ασφαλώς με τριφύλλια, καθόσον από το 1948 έως το 1963 φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού, του οποίου διετέλεσε αρχηγός.

Ο χίπης πριν από τους χίπηδες

Από πού κι ως πού χίπης ο Κουκόπουλος;

Α, αυτή είναι μια ωραία ιστορία που δεν την ήξερα και την έμαθα από τον Μιχάλη Κυρίτση ο οποίος στα μικράτα του τον είχε μέντορα και πρότυπο, ενώ στάθηκε κοντά του όλα τα επόμενα χρόνια.

"Ήταν χίπης προτού βγουν οι χίπηδες στην Αμερική, πολύ πριν από την κουλτούρα που αναπτύχθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ και το Γούντστοκ" εξηγεί ο Κυρίτσης.

"Ενώ προερχόταν από ευκατάστατη οικογένεια και μάλιστα εργαζόταν στα καταστήματα Λαμπρόπουλου, είχε επιλέξει συνειδητά έναν μποέμικο τρόπο ζωής, που τον εξέφραζε και στο ντύσιμο του. Δεν έδινε σημασία στα ρούχα και μάλιστα γέλαγε όταν η γυναίκα του τού έκανε δώρο ακριβά πουκάμισα. Δεν τα φορούσε ποτέ, δεν τα έβγαζε καν από το κουτί".

Παρεμπιπτόντως η σύζυγός του ήταν επίσης διεθνής μπασκετμπολίστρια, η Λιάνα Γρήγουρα, η οποία αγωνιζόταν στον Τρίτωνα, εξ ου και η αγάπη του για το μπάσκετ γυναικών, το οποίο παρακολουθούσε συχνότερα απ' ό,τι αυτό των ανδρών.

Το χαρτόνι στη σόλα και ο Δομάζος του μπάσκετ

"Τότε οι περισσότεροι παίκτες φοράγαμε φτηνά παπούτσια μάρκας Ελβιέλα. Οι φίρμες της εποχής είχαν Converse All Star, αλλά ο Κουκόπουλος δεν έδινε δεκάρα τσακιστή για το τι παπούτσια θα φορούσε. Μια φορά του έφεραν ένα καινούργιο ζευγάρι και μου τα χάρισε, αν και τα δικά του, τα παλιά, είχαν ήδη μια τρύπα στη σόλα. 'Δεν πειράζει ρε μικρέ. Παρ' τα εσύ και εγώ θα βάλω ένα κομμάτι χαρτόνι στα δικά μου' μου είπε και με άφησε ξερό" διηγείται ο Κυρίτσης.

"Ο Κουκόπουλος ήταν ο Δομάζος του μπάσκετ. Και αρχηγός και στρατηγός" σχολιάζει ο Μανώλης Λεκάκης, που τον συνάντησε για πρώτη φορά το 1958, όντας ένας από τους νεαρούς παίκτες που προώθησε στην πρώτη ομάδα ο προπονητής Μίσας Πανταζόπουλος.

Ο Κουκόπουλος ήταν ήδη φτασμένος και ένας από τους καλύτερους πλέι μέικερς εκείνης της εποχής.

"Δεν τον ενδιέφερε τόσο το σκοράρισμα όσο οι πάσες, στις οποίες ήταν άσος, χάρη στην ταχύτητα και στην αντίληψη του στο παιχνίδι" τονίζει ο Λεκάκης ο οποίος μου αποκάλυψε κιόλας ένα περιστατικό που αποδεικνύει την κάψα του Κουκόπουλου για το μπάσκετ.

Τα βρόντηξε για την Εθνική

"Το 1960 που στελεχωνόταν η Εθνική ομάδα για να διεκδικήσει την πρόκριση της στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ρώμης, εργαζόταν στα καταστήματα των αδελφών Λαμπρόπουλου. Ο Τάκης Λαμπρόπουλος ήταν επιφανές διοικητικό στέλεχος του Παναθηναϊκού και ο Κουκόπουλος τού ζήτησε άδεια ώστε να συμμετέχει στις προπονήσεις της Εθνικής. Ο Λαμπρόπουλος απέρριψε το αίτημα του και ο Παναγιώτης τους τα βρόντηξε και έφυγε χωρίς να νοιάζεται για αποζημιώσεις και τα σχετικά"!

Μποέμης, bon viveur, χιουμορίστας, χίπης και με μια ξεχωριστή στάση ζωής ο Κουκόπουλος άφησε ένα έντονο αποτύπωμα στο ελληνικό μπασκετικό γίγνεσθαι.

Έφυγε από τη γενέτειρα του μαζί με τον αδερφό του (που εξελίχθηκε σε διαπρεπή ψυχίατρο με δική του κλινική στη Ρώμη) για να τελειώσει το Γυμνάσιο στην Αθήνα και όπως θυμήθηκε χθες ο Κώστας Κουτσούκος, "όποτε περνούσε από την Τράπεζα, στην οποία δούλευα με καλημέριζε με την έκφραση 'good morning, όπως λέμε και στη Λιβαδειά' και έσκαγε στα γέλια".

Η Ιταλία θα μπορούσε να είναι και ο δικός του προορισμός, αλλά ο Παναθηναϊκός του το ξέκοψε, όταν δέχθηκε πρόταση από τη Βίρτους Μπολόνια.

Η πεντάδα μιας εποχής

Ο Κουκόπουλος κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα με τον Παναθηναϊκό και ήταν αυτός που έδινε τον τόνο από τη θέση του πλέι μέικερ, έχοντας δίπλα του στη βασική πεντάδα ως δεξιό ελ τον Γιάννη Μακρίδη, ως αριστερό ελ τον Στέλιο Ταβουλάρη, ως τεσσάρι τον Γιώργο Λιαμή και ως πεντάρι τον "Τσόμπε" Κατσικίδη.

Όλοι τους το 1962 συμμετείχαν στο αλήστου μνήμης ταξίδι στη Νότια Αφρική μαζί με άλλους διεθνείς παίκτες (Βασιλακόπουλος, Νάκιος, Μαρκολέφας, Ιωάννου), μάλιστα κάποιοι εξ αυτών βολεύθηκαν εκεί και έμειναν μόνιμα.

Ο Κουκόπουλος αποσύρθηκε τo 1963, όταν άρχισε να λάμπει το άστρο του Κώστα Πολίτη, τον οποίο ο Παναθηναϊκός απέκτησε από τη Νήαρ Ηστ, δημιουργώντας την ομάδα (με τον Γιώργο Κολοκυθά, τον Θανάση Πέππα, τον Ανδρέα Χαϊκάλη και τον Πέτρο Παναγιωταράκο) που μονομαχούσε με την ΑΕΚ για τα σκήπτρα

Στα κατοπινά χρόνια της ζωής του άνοιξε μια γκαλερί με αντίκες στην Κηφισιά, τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε με την υγεία του και την Κυριακή έφυγε για το μεγάλο ταξίδι σε ηλικία 89 ετών.