Είκοσι δύο παίκτες, δύο ομάδες, μία μπάλα. Το δεύτερο καλύτερο πράγμα, μετά από το να παίζεις και να κερδίζεις, είναι να παίζεις και να χάνεις, λένε. Με αφορμή το καρδιακό πρόβλημα του αριστερού μπακ της Μίλαν, Ιβάν Στρίνιτς , το Sport24.gr σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας τριάδας ποδοσφαιριστών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να ρίξουν πρόωρα τίτλους τέλους στην καριέρα τους, προδομένοι από την καρδιά τους.

ΡΟΥΜΠΕΝ ΝΤΕ ΛΑ ΡΕΝΤ (2004-2010)

"Αυτούς που πρόκειται να καταστρέψουν οι θεοί, τους αποκαλούν πρώτα πολλά υποσχόμενους", έγραφε ο Cyril Connolly, με τα λόγια του Βρετανού συγγραφέα να περιγράφουν γλαφυρά το παράδειγμα του Ρούμπεν ντε λα Ρεντ, του οποίου η καριέρα ήταν αντιστρόφως ανάλογη των προσδοκιών, με τον "σκόπελο" των καρδιακών προβλημάτων να αποδεικνύεται ανυπέρβλητο εμπόδιο, αδειάζοντας την άμμο της ποδοσφαιρικής του κλεψύδρας. Το άδοξο τέλος γράφτηκε μόλις στα 25 του χρόνια, με τον αγώνα Κυπέλλου ενάντια στη Ρεάλ Ουνιόν (30/10/2008) να αποτελεί το "κύκνειο άσμα" του εντός των τεσσάρων γραμμών του αγωνιστικού χώρου.

Γνήσιο ποδοσφαιρικό τέκνο της Ρεάλ, ο Ρούμπεν ντε λα Ρεντ δεν άργησε να κάνει αισθητή την παρουσία του στις ακαδημίες της μαδριλένικης cantera και να κερδίσει το εισιτήριο της διαφυγής από τον ισπανικό προθάλαμο, με προορισμό την πρώτη ομάδα των "μερένγκες". Μία πολλά υποσχόμενη καριέρα αναδυόταν από τα τμήματα υποδομής του ισπανικού κλαμπ, με τις… χορτάρινες προσδοκίες που (προ)υπήρχαν για 'κείνον να μην γνωρίζουν σύνορα.

Διεθνής με όλα τα κλιμάκια της Ισπανίας, ο εκκολαπτόμενος αστέρας των "μπλάνκος" θα έπαιρνε το… βάπτισμα του πυρός στον εκτός έδρας αγώνα με την Τενερίφη (10/11/2004) για το Copa del Rey. Το ντεμπούτο του νεαρού άσου συνοδεύεται από νίκη της Ρεάλ, που αποδρά με λάφυρο το διπλό από τα Κανάρια Νησιά (1-2).

Έπρεπε να περάσουν 10 ολόκληροι μήνες, για να πραγματοποιήσει την παρθενική του εμφάνιση στη La Liga εναντίον της Αθλέτικ Μπιλμπάο (22/9/2005) στην αρένα του "Σαντιάγκο Μπερναμπέου". Η Ρεάλ… δαμάζει με 3-1 τους "λέοντες" από τη Χώρα των Βάσκων, ενώ ο 20χρονος -τότε- κεντρικός χαφ φοράει ακόμη δύο φορές την "λευκή" φανέλα, μέχρι τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου.

Την επόμενη σεζόν (2006-2007) στην άκρη του μαδριλένικου πάγκου κάθεται ο Φάμπιο Καπέλο, ο οποίος ξεχωρίζει τους Μιγκέλ Τόρες και Ρούμπεν ντε λα Ρεντ, που παίρνουν "προαγωγή" από την Καστίγια στην πρώτη ομάδα ως μόνιμα μέλη. Ο φέρελπις Ισπανός μέσος μπορεί να μην κερδίζει φανέλα βασικού, αλλά πανηγυρίζει τον τίτλο στην Primera Division, καταγράφοντας συνολικά 7 συμμετοχές στο πρωτάθλημα.

Στις 9 Νοεμβρίου 2006, το ιβηρικό "8άρι" ανοίγει… λογαριασμό στους "μπλάνκος" κουνώντας δίχτυα απέναντι στην Ecija Balompie για το ισπανικό κύπελλο, ενώ τον Ιούλιο του 2007 ανανεώνει τη συνεργασία του, ανταλλάσσοντας καστιγιάνικους… όρκους πίστης έως το 2011.

Το ημερολόγιο σημάδευε την τελευταία μέρα του Αυγούστου 2007, με τον Ρούμπεν ντε λα Ρεντ ν’ αλλάζει ομάδα, όχι όμως και πόλη, καθώς βγάζει… φύλλο πορείας για την γειτονική Χετάφε, η οποία σκοράρει με… buzzer beater στην εκπνοή της θερινής μεταγραφικής περιόδου. Η ομάδα της ισπανικής πρωτεύουσας "ζευγαρώνει" τα αποκτήματά της από την "βασίλισσα", με τον ντε λα Ρεντ να βαδίζει στα χνάρια του άλλοτε συμπαίκτη του στις ακαδημίες της Ρεάλ, Εστεμπάν Γκρανέρο, ο οποίος είχε αφιχθεί στο "Αλφόνσο Πέρεθ" ως δανεικός.

Οι "μερένγκες" φροντίζουν να τοποθετήσουν ρήτρα επαναγοράς του ντε λα Ρεντ σε βάθος διετίας, γεγονός που φανερώνει την πίστη στα πόδια του Ισπανού χαφ, ο οποίος διακρίνεται τόσο για την ανασταλτική, όσο και την δημιουργική του ταυτότητα, που χαρακτηρίζει τον τρόπο παιχνιδιού του.

Υπό τις οδηγίες του Μίκαελ Λάουντρουπ, ο Ρούμπεν ντε λα Ρεντ ξεδιπλώνει στον τερέν τα αγωνιστικά του χαρίσματα, ενώ πραγματοποιεί "γεμάτη" σεζόν με το κοντέρ των συμμετοχών του να σταματάει στον αριθμό 49 ανεξαρτήτως διοργάνωσης. Κατά την παρουσία του στους "azulones", επωμίζεται τον ρόλο του playmaker και μετράει 9 γκολ (εκ των οποίων το 1/3 των τερμάτων στο UEFA Cup), ενώ μοιράζει παράλληλα 4 ασίστ, με το πρόσημο να είναι (άκρως) θετικό.

Η επιστροφή στα γνώριμα λημέρια της Ρεάλ είναι μονόδρομος για τον Ρούμπεν ντε λα Ρεντ, ο οποίος ανταμείβεται για τις εξαιρετικές του εμφανίσεις στους συμπολίτες, καθώς κάνει το comeback με τους «μπλάνκος» την επόμενη χρονιά, κερδίζοντας μία θέση στο "βασιλικό" ρόστερ.

Η αναμέτρηση κόντρα στην Ρεάλ Ουνιόν για το Copa del Rey γράφει την αρχή του τέλους για τον Ισπανό άσο, ο οποίος νοσηλεύεται σε νοσοκομείο (30/10/2008) με λιποθυμικά συμπτώματα, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζει χαμηλή αρτηριακή πίεση.

Στις 12 Δεκεμβρίου 2008 ο ισπανικός σύλλογος ανακοινώνει πως ο ντε λα Ρεντ θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν, εξαιτίας καρδιακών προβλημάτων. Η σεζόν 2009/10 διαγράφεται από το ποδοσφαιρικό του καλεντάρι, ενώ η φανέλα με το Νο18 αποκτά νέο κάτοχο, με τον Ραούλ Αλμπιόλ να υπόσχεται πως θα παραχωρήσει τον αριθμό του στον ντε λα Ρεντ, με την επάνοδό του στη δράση. Αυτή δεν θα έρθει ποτέ για τον 25χρονο Ισπανό, που αποφασίσει να κρεμάσει παπούτσια και να αποσυρθεί από τους ποδοσφαιρικούς στίβους to 2010, δίχως να ξανακάνει… σπριντ, αφήνοντας μια καριέρα στη μέση. Στα ποδοσφαιρικά του «απομνημονεύματα» καταχρούνται συνολικά 77 συμμετοχές, 12 γκολ και 6 τελικές πάσες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι χρίστηκε διεθνής με την "φούρια ρόχα", φορώντας το ισπανικό εθνόσημο τρεις φορές συνολικά, όντας μέλος της αποστολής στο EURO 2008, ενώ έκανε… σεφτέ στα γκολ απέναντι στην εθνική Ελλάδος σε φιλική αναμέτρηση επί αυστριακού εδάφους.

Η (οικειοθελής) αγάπη για την "στρογγυλή θεά" δεν τον άφησε να μείνει μακριά, αφού μπορεί να αφαίρεσε την ποδοσφαιρική του ιδιότητα, αλλά πρόσθεσε εκείνη του προπονητή, καθώς για μια τριετία (2012-2015) σήκωσε… μανίκια για χάρη των τμημάτων υποδομής της Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ για μία χρονιά αποτέλεσε κόουτς στη Β΄ομάδα της Χετάφε (2015-2016).

ΦΑΜΠΡΙΣ ΜΟΥΑΜΠΑ (2005-2012)

Επιστροφή από την κόλαση… Τέσσερις λέξεις, ένα νόημα. Ο Φαμπρίς Μουάμπα έφτασε μία ανάσα από τον θάνατο, καθώς για 78 ολόκληρα λεπτά οι παλμοί της καρδιάς του δεν χτυπούσαν, ωστόσο στάθηκε τυχερός στην ατυχία του, ματαιώνοντας το μοιραίο ραντεβού, με την (καθοριστική) συμβολή των γιατρών.

Φοίτησε στο σχολείο των ακαδημιών της Άρσεναλ (2002-2005), κάνοντας τα πρώτα του βήματα στην ομάδα του Βορείου Λονδίνου. Το μέλλον διαγράφονταν λαμπρό για τον Άγγλο (με ρίζες από το Κονγκό), καθώς τα scouting reports έκαναν λόγο για έναν ακούραστο εργάτη στον χώρο του κέντρου, που διέθετε πολλά τρεξίματα, καταπίνοντας αμέτρητα χιλιόμετρα στον άξονα, ενώ διακρινόταν τόσο για τα ανασταλτικά, όσο και για τα δημιουργικά του καθήκοντα.

Στους "κανονιέρηδες" (2005-2007) δεν κατόρθωσε να πείσει για την χρησιμότητά του, αφού στην πρώτη του σεζόν πραγματοποίησε μόλις δύο 90λεπτα παρουσίας στο League Cup, ενώ την επόμενη χρονιά παραχωρήθηκε με τη μορφή μονοετούς δανεισμού στην Μπέρμιγχαμ (2006-07), ώστε να πάρει χρόνο συμμετοχής στα πόδια του και να εμπλουτίσει τις ποδοσφαιρικές του παραστάσεις, παίρνοντας… μυρωδιά από Championship.

Στο "St. Andrew’s" έπιναν νερό στο όνομά του, ενώ οι συγκρίσεις με τον ποδοσφαιρικό του ήρωα, Πατρίκ Βιεϊρά, έδιναν κι έπαιρναν. Το φινάλε της σεζόν τον βρίσκει να ψηφίζεται καλύτερος νέος παίκτης από τους φίλους των "μπλε", οι οποίοι θα τον απολάμβαναν για μία ακόμη χρονιά, προτού βρει την ποδοσφαιρική "Γη της Επαγγελίας" στην Μπόλτον, όπου έμελλε να περάσει το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του.

Οι "blues" από τα West Midlands κάνουν εξ ολοκλήρου δικό τους τον Μουάμπα, αγοράζοντας τα δικαιώματά του έναντι επιταγής 4 εκατ. λιρών, με τον 19χρονο -τότε- αμυντικό μέσο να βρίσκει χώρο και χρόνο στο σύνολο του Στιβ Μπρους. Ύστερα από 37 συμμετοχές, 2 γκολ και ισάριθμες ασίστ, ο ελπιδοφόρος χαφ μετοικεί στην βορειοδυτική πλευρά του Νησιού, για λογαριασμό της Μπόλτον. Στους "trotters" θα… ριζώσει, αφού παραμένει μέχρι το (άδοξο) τέλος της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας (2008-2012).

Η πρώτη του σεζόν στο "Reebok Stadium" ήταν αυτή της καθιέρωσης, ενώ η δεύτερη εκείνη της (καθολικής) αναγνώρισης, με την τοπική εφημερίδα "The Bolton News" να τον ανακηρύσσει Παίκτη της Χρονιάς (2009-2010).

Όσα δεν φέρνει ο χρόνος, τα φέρνει η στιγμή, αναφέρει ο θυμόσοφος λαός, με την 17η Μαρτίου 2012 να καθορίζει μια για πάντα την ποδοσφαιρική μοίρα του Μουάμπα. Οι δρόμοι της Μπόλτον διασταυρώνονται στα προημιτελικά του FA Cup με εκείνους της Τότεναμ επί λονδρέζικου εδάφους. Κατά την διάρκεια του αγώνα κυπέλλου, ο Μουάμπα σωριάζεται αναίσθητος στο χορτάρι του "White Hart Lane". Για 78 λεπτά ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου, την ώρα που το ιατρικό τιμ να επιχειρεί απεγνωσμένα να τον επαναφέρει, με αλλεπάλληλες προσπάθειες ανάνηψης, μέσω απινιδωτή. Ο κεντρικός χαφ των Wanderers διακομίζεται εσπευσμένα σε νοσοκομείο της αγγλικής πρωτεύουσας, με το ιατρικό πόρισμα να κάνει λόγο για ανακοπή καρδιάς. Ο ρέφερι της αναμέτρησης, Χάουαρντ Γουέμπ, διακόπτει το παιχνίδι, ενώ ο τεχνικός του αγγλικού κλαμπ, Όουεν Κόιλ, μαζί με τον αρχηγό, Κέβιν Ντέιβις, συνοδεύουν τον Μουάμπα στο "London Chest Hospital".

Πέντε μήνες αργότερα, γράφεται η τελευταία πράξη του ποδοσφαιρικού δράματος, με την Μπόλτον να ανακοινώνει με κάθε επισημότητα το οριστικό "αντίο" του 24χρονου Μουάμπα στον ποδοσφαιρικό μικρόκοσμο και τον ίδιο να συγκινεί με τα αποχαιρετιστήρια λόγια: "Τα νέα που έλαβα προφανώς δεν ήταν αυτά που ήλπιζα κι αυτό σημαίνει ότι ανακοινώνω την απόσυρσή μου από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή μου από τότε που ήμουν έφηβος και μου έδωσε τόσες πολλές ευκαιρίες. Πάνω απ 'όλα, αγαπώ το παιχνίδι και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που είχα τη δυνατότητα να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο. Ενώ τα νέα είναι καταστροφικά, πρέπει να είμαι ευγνώμων. Ευχαριστώ τον Θεό που είμαι ζωντανός και αποτίω φόρο τιμής για τα μέλη της ιατρικής ομάδας που δεν με εγκατέλειψαν ποτέ. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους όσοι με υποστήριξαν καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας μου και τους οπαδούς του Μπόλτον που ήταν απίστευτοι. Είμαι ευλογημένος που έχω την υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων μου αυτή τη στιγμή".

Ημέρα Πέμπτη, 12 Νοεμβρίου 2012. Ο Μουάμπα βγαίνει νικητής στην πιο δύσκολη μάχη της ζωής του και επιστρέφει στον τόπο του… εγκλήματος, πατώντας ξανά το γρασίδι του "White Hart Lane", γνωρίζοντας την αποθέωση από το κοινό των "spurs", που του επιφυλάσσει θερμή υποδοχή με standing ovation.

Το 2015 ο Μουάμπα αγωνίζεται για ένα τέταρτο στο παιχνίδι διαμαρτυρίας προς τιμήν του Τζαμαϊκανού διεθνή αμυντικού της Τρανμίρ, Ίαν Γκούντισον, που είχε συλληφθεί τον Δεκέμβριο του 2013 από τις αστυνομικές αρχές, με την κατηγορία του καθορισμού αγώνων, η οποία κατέπεσε μετέπειτα.

Ο ταλαντούχος μέσος -που ήταν διεθνής με τις μικρές εθνικές της Αγγλίας- παρέμεινε στους ποδοσφαιρικούς κόλπους με την ιδιότητα του τηλεσχολιαστή, ενώ ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην αθλητική δημοσιογραφία, αποφοιτώντας με bachelor από το πανεπιστήμιο του Staffordshire.

ΚΡΙΣ ΝΑΟΥΜΟΦ (2012-2016)

Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς... Το όνομά του μπορεί να μην είναι ευρύτερα γνωστό στο ποδοσφαιρικό… σανίδι, όμως τα πράγματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά, εάν η καρδιά του δεν τον πρόδιδε. Ο λόγος για τον Κρις Ναούμοφ, που κάλυπτε τα τετραγωνικά στο αριστερό άκρο της επίθεσης, ενώ είχε την ευχέρεια να αγωνιστεί και ως επιτελικός μέσος.

Έκανε το "ξεπέταγμά" του στους Sutherland Sharks (2012-2013). Το άστρο του δεν άργησε να φωτίσει τον ποδοσφαιρικό ουρανό της A-League, όμως η λάμψη του θα ξεθώριαζε σύντομα, αφού ο εφιάλτης της υπερτροφικής καρδιομυοπάθειας θα γκρέμιζε τα ποδοσφαιρικά του όνειρα.

Οι εμφανίσεις του στους "καρχαρίες" της ανατολικής ακτής τάραξαν τα λιμνάζοντα ύδατα της αυστραλιανής ποδοσφαιρικής επικράτειας, προσελκύοντας τα βλέμματα της Sydney FC. To 2013 εξαργυρώνει τα γκολ του με μεταγραφή στους "γαλάζιους ουρανούς", όπου βρίσκει τον "Μεγαλέξανδρο" του Κάλτσιο, Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, ο οποίος αποτελεί την ποδοσφαιρική… ατραξιόν της Ωκεανίας. Ο Αυστραλός (με ρίζες από τα Σκόπια) winger «αγκυροβολεί» στην αποκαλούμενη "Πόλη του Λιμανιού" για τρία χρόνια, ωστόσο η προσπάθειά του να ξεφύγει από το ποδοσφαιρικό του πεπρωμένο δεν ήταν γραφτό να στεφθεί με επιτυχία.

Το 2014 κερδίζει το βραβείο του καλύτερου νέου παίκτη στη "χώρα των καγκουρό", ανεβάζοντας κατακόρυφα τις μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο αξιών. Οι σειρήνες από την Ιβηρική χερσόνησο ηχούν για το "next big thing" της Αυστραλίας, με τη Νουμάνθια να… ιχνηλατεί τα μεταγραφικά του βήματα. Ο Ναούμοφ λύνει τη συνεργασία του με την Sydney FC, ύστερα από μία τριετία και αλλάζει ποδοσφαιρική… ρότα, βάζοντας πλώρη για την ευρωπαϊκή καταξίωση.

Ο δρόμος, όμως, δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά με αγκάθια, καθώς λίγο μετά την υπογραφή τριετούς συμβολαίου με τους "rojillos" και αφού περνάει με άριστα την διαδικασία των ισπανικών δοκιμαστικών, αποτυγχάνει στα ιατρικά τεστ, λόγω διάγνωσης σοβαρού προβλήματος στην καρδιά. Η μεταγραφή στους "κόκκινους" της Soria ακυρώνεται, σηματοδοτώντας το ποδοσφαιρικό πρόωρο τέλος του Ναούμοφ μόλις στα 21 του χρόνια.

Όπως έλεγε και ο Μπέρτολτ Μπρεχτ: "Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται έχει, ήδη, χάσει"…

Photo Credits: AP Photo/Alvaro Barrientos, AP Photo/Paul White, AP Photo/Fabian Bimmer, AP Photo/Matthias Schrader, AP Photo/Jon Super, AP Photo/Matt Dunham, AP Photo/Alastair Grant, AP Photo/Rick Rycroft