Ήταν 17 Δεκεμβρίου του 2007 όταν ο Κακά κέρδιζε τη Χρυσή Μπάλα. Από τότε οι μοναδικοί που την έχουν κρατήσει στα χέρια τους λέγονται Μέσι και Ρονάλντο, οι δύο σταρ που έχουν στήσει ένα πρωτοφανές μονοπώλιο εννέα χρόνων.

Αμφιβάλετε πως εννέα χρόνια είναι πολύς χρόνος στο ποδόσφαιρο; ΟΚ, τότε διαβάστε πως ήταν στις 17 Δεκεμβρίου 2007 μερικοί απ'τους σημερινούς ήρωες, για να το σκεφτείτε διπλά.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα προπονούσε την Μπαρτσελόνα Β και δεν είχε καθίσει ποτέ σε πάγκο πρώτης ομάδας, ενώ ο Ντιέγκο Σιμεόνε ήταν προπονητής της Εστουδιάντες. Ο Κλοπ ήταν στην τελευταία σεζόν του στη Μάιντς, o Κόντε ήταν στον πάγκο της Αρέτσο, ενώ Ποτσετίνο και Λουίς Ενρίκε δεν ήταν καν προπονητές.

Ο Ζεράρ Πικέ άνηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έπαιζε δανεικός στη Σαραγόσα, ο Σέρχιο Ράμος δεν είχε μούσι, αλλά μακριά μαλλιά. Ο Πογκμπά ήταν στις ακαδημίες της Χάβρης, o Γκριεζμάν σ’αυτές της Σοθιεδάδ. Ο Ντιέγκο Κόστα έπαιζε με τη Θέλτα στη Segunda Division, ο Σουάρες ήταν στην πρώτη του σεζόν στον Άγιαξ, o Αζάρ είχε αγωνιστεί μόνο 12’ λεπτά με τη Λιλ στη Ligue 1.

Τα περισσότερα γκολ που είχε βάλει σε μία σεζόν ο Ρονάλντο ήταν 23, τα περισσότερα για τον Μέσι ήταν 17. Ο Πορτογάλος δεν είχε πάρει Champions League, δεν είχε καν αγωνιστεί σε τελικό και ο Αργεντινός ήταν απλώς το μεγάλο ταλέντο σε μια ομάδα που ήταν ακόμα “του Ροναλντίνιο”.

Πέρασαν εννέα χρόνια απόλυτης κυριαρχίας τους στη Χρυσή Μπάλα, εννέα χρόνια από τότε που την κράτησαν χέρια άλλα απ'τα δικά τους. Και το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: ποιος θα είναι ο πρώτος "άλλος" που θα κατακτήσει τη Χρυσή Μπάλα και θα σπάσει το σερί; Ας δούμε την προτίμηση και το σενάριο των συντακτών και αρθρογράφων του Sport24.gr και μετά ο λόγος σ'εσάς, για τις δικές σας προτιμήσεις.

Πάουλο Ντιμπάλα ο Ηλίας Ευταξίας

Να συμφωνήσουμε πως το βραβείο δεν το παίρνει ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Να συμφωνήσουμε επίσης πως όσο παίζουν ποδόσφαιρο επιπέδου στη Ρεάλ και στην Μπαρτσελόνα, ο Ρονάλντο και ο Μέσι, ένας από τους δύο θα κατακτά και τη Χρυσή Μπάλα, γιατί ακόμα και όταν δεν σηκώνουν τίποτα πάλι αυτοί είναι στο πρωτοσέλιδο του France Football. H λογική επιλογή είναι ο Λουίς Σουάρες, το καλύτερο 9άρι στον κόσμο αυτή τη στιγμή, με ίδια ή καλύτερα στατιστικά από Μέσι, Ρονάλντο, Νεϊμάρ, αλλά είναι "κακό παιδί" και τέτοια παιδιά δεν είναι καλές περιπτώσεις για... διαφήμιση.

Πογκμπά, Νέιμαρ και Ντόουγκλας Κόστα με ένα Τσάμπιονς Λιγκ από τις ομάδες τους και έναν τίτλο με την Εθνική (Euro ή World Cup) μπορούν να σπάσουν ο δίπολο, αλλά θα στηρίξω τον Πάουλο Ντιμπάλα. Το νέο παιδί θαύμα της Αργεντινής είναι επιθετικός (σημαντικό στοιχείο), πετυχαίνει εντυπωσιακά τέρματα, είναι σε ηλικία που όταν οι άλλοι θα σταματάνε αυτός θα απογειώνεται και είναι η ελπίδα μου για έναν τίτλο με την Αργεντινή, διότι ο Γκ...λο Ιγκ..ιν, απλά σπαταλά ευκαιρίες στους τελικούς.

ΥΓ. "Χρυσή Μπάλα" θα πάρει και ο Benjamin Aguero κάποια στιγμή μετά το 2030. Με πατέρα τον Αγκουέιρο, παππού τον Μαραντόνα και νονό τον Μέσι δεν γλιτώνει. Λίγο τα γονίδια, λίγο το λάδι κάτι θα γίνει... (η ελπίδα θα ζει πάντα)

Αντουάν Γκριεζμάν ο Πέτρος Παπαμακάριος

Ο επιθετικός της Ατλέτικο Μαδρίτης είναι μόλις 25 ετών και είναι πολύ πιθανό το ερχόμενο καλοκαίρι να πάρει μεταγραφή σε μια εκ των Ρεάλ Μαδρίτης ή Μπαρτσελόνα. Εκτός και αν φύγει για μια ομάδα της Premier League καθώς είχε αποτελέσει και στο παρελθόν μεταγραφικό στόχο των αγγλικών συλλόγων. Όπου κι αν πάει, θα βρεθεί σε ομάδα με την οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και την κατάκτηση του Champions League.

Παράλληλα, όπως έκανε και στο πρόσφατο Euro, μπορεί να αποτελέσει τον ηγέτη της Εθνικής Γαλλίας στο Μουντιάλ του 2018 και αυτό να τον φέρει ακόμα πιο κοντά στη διαδοχή των Μέσι και Ρονάλντο. Έχει όλα τα στοιχεία ενός σούπερ σταρ, φέτος έφτασε μέχρι την τρίτη θέση, μια ανάσα πίσω απ'το δίδυμο, του λείπει μια ομάδα λίγο καλύτερη από την Ατλέτικο.

Εντέν Αζάρ ο Κώστας Χολίδης

Η εύκολη απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα είναι ο Νεϊμάρ. Έχει όλα τα προσόντα να αποτελέσει σημείο αναφοράς τόσο στην Μπαρτσελόνα ή σε όποιον άλλο σύλλογο τον βγάλει ο δρόμος του όσο και στην Εθνική Βραζιλίας.

Η επιλογή μου όμως, θα είναι άλλη. Χρόνο με το χρόνο το παιχνίδι του Αζαρ γίνεται ολοένα και πιο ολοκληρωμένο προσθέτοντας στοιχεία στο παιχνίδι του που δεν τα είχε, όπως η χρησιμοποίηση του μυαλού του περισσότερο την ώρα του αγώνα και η ωριμότητα γενικότερα στο παιχνίδι του. Αποτελεί ήδη σημείο αναφοράς στην Τσέλσι, ενώ αυτή η "φουρνιά" του Βελγίου μπορεί να φτάσει ψηλά με εκείνον σε ρόλο μαέστρου.

Το ταλέντο υπάρχει και περισσεύει στον Αζαρ, το μόνο που απομένει είναι να συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς και να αποδείξει μέσα από τη διάρκεια του ότι δίκαια θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους λίγους που μπορούν να πλησιάσουν τα στάνταρ των Μέσι και Ροναλντο.

Νεϊμάρ ο Ηλίας Καλλονάς

Ο Νεϊμάρ έχει την τύχη να βρίσκεται στο πλευρό του πιο ολοκληρωμένου ποδοσφαιριστή που έχει αναδείξει ποτέ το ποδόσφαιρο. Του Λιονέλ Μέσι. Παράλληλα όμως, είναι κι άτυχος, καθώς ζει στην... σκιά του Αργεντινού σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα και της άτυπης κόντρας που έχει δημιουργήσει με τον Κριστιάνο Ρονάλντο για τον τίτλο του κορυφαίου παίκτη όλων των εποχών. Είναι δεδομένο πως, αν δεν υπήρχαν οι Μέσι και Ρονάλντο, ο Νεϊμάρ θα είχε την καθολική αποδοχή του κόσμου και παράλληλα τον τίτλο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή των τελευταίων -τουλάχιστον- 30 ετών.

Τα ποδοσφαιρικά κατορθώματά του σε συνδυασμό με τους τίτλους που έχει κατακτήσει με την Μπαρτσελόνα τον καθιστούν ήδη έναν σπουδαίο παίκτη. Μάλιστα, σε ατομικό επίπεδο, ένα infographic του 2015, αποδεικνύει πως τα στατιστικά του σε ηλικία 23 ετών είναι συγκριτικά καλύτερα από αυτά των Ρονάλντο και Μέσι.

Τι λείπει; Ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με την Βραζιλία ή ένα τρεμπλ με την Μπαρτσελόνα, αλλά με τον ίδιο πρωταγωνιστή κι όχι... κομπάρσο. Όπως έκανε το περασμένο καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, όταν οδήγησε τη χώρα του στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Όμως, τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο είναι (σχεδόν) απίθανο να συμβούν την προσεχή τετραετία. Επομένως, η επόμενη ευκαιρία είναι το μακρινό 2022, όταν σε ηλικία 30 ετών θα ηγείται της "Σελεσάο" στο δρόμο προς την κατάκτηση του Μουντιάλ. Λίγο καιρό αργότερα θα έχει στα χέρια του την πρώτη "Χρυσή Μπάλα" στην -μετά Ρονάλντο και Μέσι- εποχή.

Πολ Πογκμπά ο Θέμης Καίσαρης

Η Χρυσή Μπάλα δεν είναι τρόπαιο, αλλά βραβείο. Η διαφορά είναι πως τα τρόπαια κερδίζονται, ενώ τα βραβείο απονέμονται. Άρα, δεν ψάχνουμε μόνο προσόντα, αλλά και star quality. Φάτσα, παράστημα, ανταπόκριση του κοινού, που στο φινάλε αυτό αποφασίζει. Ψάχνουμε δηλαδή τα στοιχεία που λείπουν πχ στον Λουίς Σουάρες, που το 2015 ήταν σκανδαλωδώς 5ος(!) αντί 2ος και φέτος έμεινε ξανά εκτός τριάδας.

Ο Νεϊμάρ τα έχει όλα, αλλά έχει δίπλα του τον Μέσι κι όσο τον έχει, η Μπαρτσελόνα δεν μπορεί να γίνει το όχημα που θα τον φέρει να κρατάει τη Χρυσή Μπάλα. Του μένει η Βραζιλία, αλλά είναι “τρακαρισμένη” και οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν ρεκτιφιέ, όχι απόδειξη πως το όχημα είναι σε άριστη κατάσταση.

Θα πάρω τον Πογκμπά, για τον απλούστατο λόγο πως είναι ο Νο1 ποδοσφαιριστής σε αποδοχή μεγαλύτερη της απόδοσής του. Ξέρω πως οι μέσοι φτάνουν δύσκολα στην κορυφή, όμως ο Γάλλος εδώ και χρόνια εκτιμάται πάντα περισσότερο απ’όσο προσφέρει. Κάθε χρόνο θεωρείται καλύτερος απ’ότι πραγματικά είναι. Αυτό, από μόνο του, μπορεί να κάνει τη διαφορά στο βραβείο όταν θα έρθει η ώρα να έχει στα χέρια του ένα τρόπαιο.

Εντέν Αζάρ και ο Στέλιος Χαρτζουλάκης

Για τρία χρόνια ακόμα, η Χρυσή Μπάλα θα συνεχίσει να καταλήγει στα χέρια είτε του Λιονέλ Μέσι είτε του Κριστιάνο Ρονάλντο. Θεωρητικά το δίπολο μπορεί να σπάσει το 2018 από τον Νεϊμάρ, αν η Βραζιλία κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά επειδή δεν πιστεύω πως κάτι τέτοιο θα συμβεί, θεωρώ πως ο Εντέν Αζάρ θα είναι ο διάδοχός τους.

Το 2020 είναι ίσως η ιδανική χρονιά για να συμβεί αυτό. Με Euro το καλοκαίρι, όπου ο Αζάρ, στην καλύτερη ποδοσφαιρικά ηλικία (29 ετών), θα ηγείται της εθνικής Βελγίου, η οποία θα είναι ακόμα πιο ώριμη σε τέσσερα χρόνια ώστε να μπορεί ακόμα και να κατακτήσει το τρόπαιο. Όσον αφορά στο τι θα κάνει σε συλλογικό επίπεδο, δεν αποκλείεται ένας παίκτης του δικού του βεληνεκούς να έχει μεταγραφεί μέχρι τότε στη Ρεάλ ή την Μπαρτσελόνα ή την Μπάγερν, τρεις ομάδες με τις οποίες μπορεί να φτάσει μέχρι την κορυφή της Ευρώπης, όντας μάλιστα ο ηγέτης τους.

Νεϊμάρ και ο Βασιλής Τεμπέλης...

Άλλωστε, δεν θεωρείται τυχαία ο "τρίτος πόλος" στο Μέσι - Κριστιάνο. Αυτά που κάνει με τη Βραζιλία σε ατομικό επίπεδο είναι - ήδη -εξωπραγματικά. Μιλάμε για ένα παιδί 24 ετών που έχει πετύχει 50 γκολ με τη "σελεσάο", είναι τέταρτος καλύτερος σκόρερ της εθνικής ομάδας της χώρας του και θέλει - σε αυτή την ηλικία που είναι τώρα και με άλλα δέκα ποδοσφαιρικά χρόνια μπροστά - 28 γκολ για να ξεπεράσει τον Πελέ και να γίνει ο πρώτος.

Τέλος πάντων, η Βραζιλία θα είναι στη Ρωσία το 2018 και εκεί ο Νεϊμάρ θα έχει την ευκαιρία να πάρει το Μουντιάλ (λογικά κάτι θα έχει πάρει και με την Μπαρτσελόνα εκείνη τη σεζόν) και να βγάλει μια selfie με τη Χρυσή Μπάλα. Νωρίτερα, δύσκολα. Εκτός κι αν η Μπαρτσελόνα καταφέρει και υπερισχύσει της Ρεάλ εντός κι εκτός ισπανικών συνόρων (άρα ο Κριστιάνο τίθεται εκτός) και ο Βραζιλιάνος κρίνει περισσότερο κάποιον τίτλο (Champions League) σε σχέση με τον "κολλητό" του, Λιονέλ Μέσι. Και πάλι ο Αργεντινός θα είναι η προφανής πρώτη (για πολλούς λόγους) επιλογή, αλλά λέμε μήπως....

...και ο Θοδωρής Κουνάδης

Είτε το δίπολο "σπάσει" γρήγορα, είτε αργά, η σκυτάλη θα περάσει στον παίκτη που έχει από τώρα όλο το πακέτο να "αρπάξει" την Μπάλα εκείνη τη στιγμή. Τον Νεϊμάρ δηλαδή που είναι στα 24, έχοντας μπροστά του πολλά και ποιοτικά χρόνια σπουδαίας καριέρας, αλλά και την απαραίτητη δημοφιλία που αγγίζει τα όρια των Μέσι και Ρονάλντο.

Προφανώς και μία επιτυχία της Βραζιλίας το 2018 θα τον φέρει αγκαλιά με το βραβείο. Αλλά ακόμα και αν σηκώσει το Μουντιάλ πάλι η Γερμανία με τον αντίστοιχο Γκέτσε της διοργάνωσης, το βραβείο θα καταλήξει αλλού. Σε παίκτη της Μπαρτσελόνα πχ που θα έχει πάρει το Champions League, σκοράροντας ακατάπαυστα. Άσε που αυτό μπορεί να γίνει και το 2017, ενώ το 2019 υπάρχει και η παράμετρος Copa America. Νεϊμάρ λοιπόν.

Τόμας Μίλερ ο Γιώργος Περπερίδης

Αντιτουριστικός 100%, ίσως όμως από τους πλέον ολοκληρωμένους σύγχρονους ποδοσφαιριστές. Θέαμα, όχι δεν προσφέρει, αλλά δεν υπάρχει τίποτα στον αγωνιστικό χώρο που να μην μπορεί να κάνει ο Μίλερ, όσον αφορά την ουσία και το αποτέλεσμα. Μπορεί κάλλιστα να πάρει το Μουντιάλ του 2018 με τη φανέλα της Γερμανίας, μπορεί να κάνει το ίδιο με το Champions League είτε στη Μπάγερν Μονάχου, είτε σε κάποιον άλλο high profile ευρωπαϊκό σύλλογο.

Η απονομή της Χρυσής Μπάλας θα είναι και η απόλυτη δικαίωση για τέτοιου τύπου ποδοσφαιριστές, αυτούς δηλαδή που γεννήθηκαν δίχως το τεράστιο ταλέντο, αλλά μέσα από τη σκληρή δουλειά κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή. Ένας "Μίλερ" ή ο ίδιος ο Τόμας θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει την πλέον ηχηρή απάντηση στο δίπολο Μέσι - Ρονάλντο.

Πιέρ Ομπαμεγιάνγκ ο Νίκος Συριώδης

Βιρτουόζο δεν τον λες, ούτε το κύριο προσόν του είναι να... κρύβει το τόπι και να κάνει "τσαλιμάκια". Δεν παίζει σε ομάδα που παίρνει με άνεση τίτλους, ενώ πιθανότατα υπάρχουν άλλα πιο φανταχτερά ονόματα που θεωρούνται επικρατέστερα για την Χρυσή Μπάλα. Με τον Τόμας Τούχελ όμως, ο Πιέρ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ κάνει παπάδες, διάγει περίοδο φοβερής φόρμας, σκοράρει συνεχώς, βρίσκεται σε απίστευτη κατάσταση και με όπλο την ταχύτητά του και την εκτελεστική του δεινότητα έχει όλα τα φόντα για να σπάσει το δίπολο Μέσι και Ρονάλντο.

Με την Μπάγερν Μονάχου να μην προκάλει δα και κανένα τρόμο, η κορυφή στην Μπουντεσλίγκα δεν φαντάζει μακρινό όνειρο, ενώ ό,τι δεν κατάφερε η Ντόρτμουντ με τον Κλοπ στον πάγκο της, γιατί να μην το πετύχει με τον Τούχελ; Ναι, να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης. Μπαλάρα παίζει, και με τον Γκαμπονέζο σε τέτοια κατάσταση μπροστά, αποτελώντας εφιάλτη για κάθε αντίπαλη άμυνα, όλα είναι πιθανά. Αποτελεί απόλαυση να τον βλέπεις στο χορτάρι, ο τρόπος που κινείται και εκτελεί είναι σεμιναριακός και θα θέλαμε πολύ να δούμε έναν Αφρικανό να σηκώνει την Χρυσή Μπάλα.

Ομπαμεγιάνγκ και ξερό ψωμί, λοιπόν...

Ποιος θα πάρει τη Χρυσή Μπάλα;

(από το app του Sport24.gr στο κινητό πατήστε εδώ)