Πού χάθηκες εσύ... (Νο. 26)

Εκεί προς τα τέλη της δεκαετίας του '90 το (πλαστικό) χρήμα έρεε στις τσέπες του κόσμου, τα "σταθερά" δάνεια δίνονταν σαν χαρτοπετσέτες σε ταβέρνα, το χρηματιστήριο έσπαγε ρεκόρ και η Ελλάδα έμπαινε σιγά σιγά στο Ευρώ. Οι επενδύσεις-φούσκες λοιπόν στο ποδόσφαιρο ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, με τις ομάδες να υπογράφουν πλουσιοπάροχα τηλεοπτικά συμβόλαια και φυσικά να κάνουν ακριβές μεταγραφές.

Πάνω-κάτω την περίοδο εκείνη ήταν της μόδας τα "μαύρα διαμάντια". Ποδοσφαιριστές δηλαδή από την Αφρική που θεωρούνταν σπουδαία ταλέντα τα οποία ανακάλυψαν κάτω από άκρα μυστικότητα τα λαγωνικά της Α Εθνικής και εκτός από θέαμα, θα έφερναν επιπλέον χρήματα. Όσο χρήμα ήρθε από τα -λεφτά που έρεαν-, άλλο τόσο έφεραν και τα "ταλέντα" από την Αφρική.

Το 1998, που λέτε, ένα από αυτά τα ταλέντα άκουγε στο όνομα Κόφι Αμπονσά. Ένας συμπαθέστατος χαρακτήρας από την Γκάνα, τον οποίο εντόπισαν στον Ολυμπιακό και θέλησαν να κλείσουν άμεσα. Αλλά ας μην βιαζόμαστε τόσο. Καλό είναι να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Εκεί γύρω στο 1978.

Διαβάστε ξανά όλες τις ιστορίες της αγαπημένη σας σειράς "Που χάθηκες κι εσύ..."

Ο μικρός πρίγκιπας

που προέρχεται από τη λέξη Nkran -μυρμήγκι-) ήρθε στην ζωή ο Τζον Κόφι Αμπονσά. Σύμφωνα με τα όσα συλλέξαμε, ο πατέρας του Αμπονσά ήταν αρχηγός κάποιας φυλής στην ευρύτερη περιοχή και είχε ως όνειρο ο γιος του να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Ο νεαρός Κόφι, βέβαια, είχε άλλα όνειρα. Μεγάλωσε βλέπετε σε μία περιοχή που είχε τεράστια ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια και επιρροές από την Βρετανία, την Ολλανδία και την Δανία.

Έτσι ο μικρός "πρίγκιπας" αποφάσισε να αρνηθεί το ρόλο του μελλοντικού ηγέτη και να ακολουθήσει το δρόμο του ποδοσφαιριστή. Ένα δρόμο, όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια, που του χάρισε κάποιες αξέχαστες στιγμές. Καλές και κακές.

Τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα, ο Αμπονσά έκανε στην ομάδα της μικρής πόλης Tema , Great Mariners, παίζοντας σε επαγγελματικό επίπεδο για δυο χρόνια. Ο εδώ αστικός μύθος, αναφέρει πως στον Ολυμπιακό τον είδαν σε ένα φιλικό, τους άρεσε και έσπευσαν να τον κλείσουν αμέσως!

Ο μεγάλος "πρίγκιπας"

Το μάτι του Ντούσαν Μπάγεβιτς ήταν εκείνο που ξεχώρισε τον πιτσιρικά τότε Κόφι Αμπονσά και αμέσως έγιναν οι απαραίτητες κινήσεις για να έρθει στην Ελλάδα. Ο Αμπονσά έκανε κάποιες προπονήσεις με τους ερυθρόλευκους, όμως δεν ξεχώρισε αμέσως και αποφασίστηκε να δοθεί δανεικός στον Πανελευσινιακό του Μπάμπη Τεννέ στην Α Εθνική.

Η αλήθεια είναι πως ο τότε νεαρός αμυντικός άφησε άριστες εντυπώσεις στο πρώτο μισό που έπαιξε στην Ελευσίνα, με αποκορύφωμα το ματς Ολυμπιακός - Πανελευσινιακός 1-1, όπου έβγαλε μάτια. Γρήγορος, δυνατός, "κατάπινε" τον αντίπαλο και έπαιζε τόσο ως κεντρικός αμυντικός, όσο και δεξιός μπακ. Έτσι είχε έρθει η στιγμή να φορέσει τα ερυθρόλευκα...

Πειραιάς - Θεσσαλονίκη - Αθήνα

Τον Γενάρη του 1999 ο Ντούσαν Μπάγεβιτς δίνει εντολή να επιστρέψει ο Αμπονσά. Στον ένα χρόνο που παρέμεινε στον Ολυμπιακό είχε την ατυχία να πάρει μέρος σε παιχνίδια που η μοίρα έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Χαρακτηριστικότερο απ όλα εκείνο με την Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ. Οι ερυθρόλευκοι ήταν 1-0 μπροστά, όμως στο 78ο λεπτό χρειάστηκε να βγει εκτός ο Καραπιάλης και στη θέση του να περάσει ο Αμπονσά. Επτά λεπτά αργότερα, ήρθε η ισοφάριση και ο σκληρός αποκλεισμός από τη συνέχεια του Τσάμπιος Λιγκ.

Μπορεί ο... στρατηγός άνεμος να ήταν η αιτία για πολλούς, όμως η μπάλα πήρε και τον συμπαθέστατο Κόφι που έγινε ξαφνικά μαύρο πρόβατο για την κερκίδα. Όσο έμενε στην ομάδα ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, η θέση του παίκτη δεν κινδύνευε. Τον Νοέμβριο του 1999 όμως, ο Σέρβος τεχνικός αποχώρησε και μαζί του η μπάλα πήρε και τον Αμπονσά.

Ο "πατέρας" Ντούσκο, το Κόφι που έγινε Παρασκευάς και ο... γυναικολόγος!

Όπως καταλάβατε και από τον τίτλο, από εδώ και πέρα η ιστορία αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον. Θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε όλους τους αστικούς μύθους με κάθε επιφύλαξη πάντα. Το συμβόλαιο του παίκτη με τον Ολυμπιακό δεν άργησε να λυθεί και αμέσως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, που είχε πάει στον ΠΑΟΚ, δεν άργησε να τον φέρει στην Θεσσαλονίκη.

Δυστυχώς για τον παίκτη, το ντεμπούτο του δεν ήταν ιδανικό. Ήττα με 2-0 από την ΑΕΚ και ένας κόσμος έξαλλος με τον... "οικοδόμο" που παίζει σε όλες τις θέσεις.

" Αν παίζαμε πάλι με την ΑΕΚ θα τον έβαζα ξανά στην ίδια θέση", είπε μετά το ματς ο Ντούσκο θέλοντας να υπερασπιστεί τον παίκτη του. Τελικά ο Κόφι έμεινε στον ΠΑΟΚ για τρεισήμισι χρόνια παίζοντας πολλά παιχνίδια. Όταν όμως ο Ντούσκο έφυγε από τον Δικέφαλο και την τεχνική ηγεσία ανέλαβε ο Άγγελος Αναστασιάδης, τα πράγματα έγιναν δύσκολα. Ο Άγγλος δεν πίστεψε στο ταλέντο του και ζήτησε να αποχωρήσει. Τελικά ο παίκτης παρέμεινε για άλλον ένα χρόνο, μόνο που αντί για Κόφι, τον έλεγε... Παρασκευά!

Μείνε-φύγε

Λίγο τα οικονομικά προβλήματα που άρχισαν να... σκάνε τότε στον ΠΑΟΚ, λίγο η γκρίνια, λίγο το κακό κλίμα, δημιούργησε μία δυσάρεστη κατάσταση με τον παίκτη να είναι στο μένω-φεύγω όλη τη σεζόν 2002-2003. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ένας από τους λόγους που ολοκλήρωσε τη χρονιά στον Δικέφαλο, ήταν ένας... γυναικολόγος.

Η σύζυγος του, έγκυος εκείνη την περίοδο, τον εμπιστευόταν με κλειστά μάτια και γι αυτό του ζήτησε να παραμείνουν στην Θεσσαλονίκη. Έτσι το καλοκαίρι του 2003 και μετά τη νίκη επί του Άρη με 1-0 για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, ο "Παρασκευάς" αποχώρησε από την ομάδα. Που πήγε στη συνέχεια; Μα φυσικά στην αγκαλιά του ποδοσφαιρικού του "πατέρα".

Από ήρωας, ένοχος!

Την τελευταία μέρα των μεταγραφών το καλοκαίρι του 2003, ο Αμπονσά υπογράφει στην ΑΕΚ του Ντούσαν Μπάγεβιτς για τρία χρόνια. Το ξεκίνημα του, βέβαια, δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό, όμως στη συνέχεια πήρε το αίμα του πίσω!

Αρχικά ήρθε η σπουδαία εμφάνιση απέναντι στον Άρη όπου με δικό του γκολ η Ένωση νίκησε με 1-0 και έβαλε τέλος σε ένα αρνητικό σερί τριών ηττών, ενώ στη συνέχεια ήρθε το μεγάλο διπλό στην Ριζούπολη επί του Ολυμπιακού με τον Γρηγόρη Γεωργάτο, που τον είχε συμπαίκτη στον Ολυμπιακό, να τον χαρακτηρίζει ως "εφιάλτη" λόγω του πάθους του.

Στα αποδυτήρια μετά το τέλος του αγώνα οι παίκτες της ΑΕΚ τα... έσπασαν, με τον αγαθό γίγαντα Αμπονσά να μην καταλαβαίνει τι γίνεται. Όταν ένας συμπαίκτης του του φώναξε " νικήσαμε ρε, τι κρατάς τη μπάλα ακόμα;", εκείνος τον σήκωσε στον αέρα από τη χαρά του και δεν τον άφηνε κάτω! Βέβαια η σεζόν για την ΑΕΚ δεν έκλεισε καλά και αν δεν έσωζε την παρτίδα στο τέλος, ίσως να τερμάτιζε κάτω και από την 4η θέση.

Το μοιραίο λάθος που έφερε το τέλος

Ο Μπάγεβιτς αποχώρησε από την ΑΕΚ στα μέσα της περιόδου, ακολούθησε ο Ίλιε Ντουμιτρέσκου και την επόμενη σεζόν ο Φερνάντο Σάντος ανέλαβε την Ένωση. Ο Αμπονσά κέρδισε σταδιακά τον Πορτογάλο, όμως έκανε ένα λάθος. Ένα λάθος στην προσπάθεια του να δείξει πόσο αφοσιωμένος ήταν στην ομάδα. Στο παιχνίδι απέναντι στην Σεβίλλη για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ο Αμπονσά αγωνίστηκε αν και τραυματίας. Δεν ήθελε να το πει στον προπονητή του γιατί περίμενε πως και πως το συγκεκριμένο ματς.

Η απόδοση του κακή και ήττα για την Ένωση με 3-2. Όταν αποκάλυψε πως είχε πρόβλημα, ο Φερνάντο Σάντος αποφάσισε πως αυτό ήταν το τέλος. Για την ακρίβεια το τέλος ήρθε μετά την αναμέτρηση με τον Άγιο Δημήτριο για το Κύπελλο Ελλάδας.

Η χυδαία επίθεση και το βραβείο

Τον Γενάρη του 2005 ο Κόφι συναντά ξανά τον Ντουμιτρέσκου στο Αιγάλεω, με τον Ρουμάνο να ζητά τον Αφρικανό άσο γνωρίζοντας τον καλά από την ΑΕΚ. Δυο μήνες μετά την έναρξη της συνεργασίας, η ζωή του Αμπονσά έγινε κόλαση.

Όλα ξεκίνησαν στο παιχνίδι του Αιγάλεω με τον Ηρακλή, όταν οπαδοί της ίδιας του της ομάδας του επιτέθηκαν με ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης! Ο παίκτης έβαλε τα κλάματα στον αγωνιστικό χώρο και ο Ντουμιτρέσκου αναγκάστηκε να τον κάνει αλλαγή.

"Σέβομαι την άποψη των φιλάθλων για το αν ένας παίκτης παίζει καλά ή όχι, αλλά όχι το να επιλέγουν αν θα τον αποδοκιμάζουν ή όχι, με βάση το χρώμα του. Προτιμώ να παίζουμε χωρίς αυτούς τους φιλάθλους" , είπε ο Ρουμάνος μετά τον αγώνα, ενώ στο πλευρό του Αμπονσά τάχθηκαν και οι συμπαίκτες του.

Κάπως έτσι τελείωσε άδοξα η καριέρα του παίκτη στο Αιγάλεω, όμως μετά από λίγο καιρό τιμήθηκε από τον ΠΣΑΤ παίρνοντας μαζί με τον Στρακόσια ένα ξεχωριστό βραβείο αφιερωμένο κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Παρά τα όσα βίωσε, ο "Παρασκευάς" επέστρεψε στην αγαπημένη του Ελλάδα για λογαριασμό του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Εκεί έμεινε για δυο χρόνια, όμως ένας σοβαρός τραυματισμός παραλίγο να του κοστίσει την καριέρα. Το 2007 πήγε στην Κύπρο και από τότε τα ίχνη του... αγνοούνται.

Πώς ήταν, πού είναι τώρα

Σίγουρα έχετε αναρωτηθεί όλοι όσο διαβάζατε το κείμενο. Γιατί τον έπαιρναν συνέχεια καλές ομάδες και γιατί έπαιξε τόσο πολύ; Η απάντηση είναι απλή. Το παιδί ήταν κολλημένο με την μπάλα. Πολλές φορές στα αεροδρόμια έκανε ότι κλωτσούσε μία αόρατη μπάλα και οι συμπαίκτες του τον πείραζαν. Οι προπονητές τον λάτρευαν για την αφοσίωση, τον χαρακτήρα και τη σκληρή δουλειά και γι αυτό τον ήθελαν πιστό στρατιώτη δίπλα τους.

Που είναι σήμερα; Πραγματικά ρωτήσαμε, όχι παντού, αλλά αρκετά. δεν βρήκαμε κάτι. Ανακαλύψαμε έναν στην Γκάνα που του μοιάζει, έχουν ακριβώς το ίδιο όνομα και είναι... προφήτης - πάστορας - τραγουδιστής.