Ο Πιερίνο Μαρκετζιάνο συνήθιζε να λέει στο γιο του, τον Ρόκο: " Να γίνεις κάποιος!". Ο Ρόκο προσπάθησε να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, επιχείρησε να γίνει επαγγελματίας παίκτης στο μπέιζμπολ. Ενδιάμεσα δούλευε με τον πατέρα του στο εργοστάσιο παπουτσιών.

Μέχρι που μια ημέρα τα κατάφερε προς μεγάλη ικανοποίηση του πατέρα του και της πολυμελούς οικογένειας τους (έξι παιδιά). Έγινε ο Ρόκι Μαρσιάνο, ο μεγαλύτερος λευκός πυγμάχος όλων των εποχών. Ο μοναδικός αήττητος σταρ του ρινγκ.

Σαν σήμερα πριν από 64 χρόνια η "μεγάλη λευκή ελπίδα" ξεκινούσε το αήττητο σερί της στον "μαγικό" κόσμο της επαγγελματικής πυγμαχίας. 49 νίκες μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1955.

Στον 3ο γύρο με νοκ άουτ (το πρώτο από τα 43) φυσικά... ξάπλωσε τον Λι Έπερσον στην αδιάφορη πόλη, Χολϊόυκ στη Μασαχουσέτη. Είναι η μοναδική νίκη του Ρόκο Μαρκετζιάνο.

Καληνύχτα Μαρκετζιάνο, καλημέρα Μαρσιάνο!

Το Πρόβιντενς έγινε στη συνέχεια το ορμητήριο του Ρόκι και της παρέας του. Ο εκφωνητής του σταδίου στο Ρόουντ Άιλαντ δεν μπορούσε να προφέρει το "γεμάτο" ιταλικό επίθετο του Ρόκι Μαρκετζιάνο. Ο μάνατζερ του Ρόκι, Αλ Γουέιλ πρότεινε το Ρόκι Μακ, όμως ο αθλητής είπε όχι. Επόμενο στη λίστα ήταν το περισσότερο ιταλικό, Μαρσιάνο. Κατοχυρώθηκε!

Συνέχισε να "καταπίνει" τους αντιπάλους του και λίγο έλειψε να αφήσει στον τόπο κι έναν εξ αυτών, τον Καρμίν Βίνγκο στο δεύτερο αγώνα του στη Νέα Υόρκη.

The Brockton Blockbuster

Ο Μαρσιάνο δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός, το ύψος του δεν ξεπέρασε το 1.80μ. και τα πόδια του δεν ήταν τόσο γρήγορα. Η τεχνική του, σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν ήταν δε και τίποτα το ιδιαίτερο.

Απλά σύμφωνα με τους σύγχρονους του ήταν ο πρώτος πυγμάχος που χρησιμοποιούσε το μυαλό του. Περίμενε τον αντίπαλο να πάρει θάρρος και να κάνει λάθος. Έμπαινε στο ρινγκ για να κερδίσει και δεν έχανε χρόνο, κάνοντας επίδειξη. Γροθιά και κάτω. Γροθιά που χαρακτηρίστηκε "τσιμέντο" από τις εποχές που έσκαβε δρόμους.

Οι 14 πρώτοι επαγγελματικοί αγώνες του Μαρσιάνο δεν κρίθηκαν πέρα από τον 5ο γύρο και οι εννέα τελείωσαν στον 1ο! Περάστε, σκουπίστε, τελειώσατε.

Όταν τον είδε όλη η Αμερική

Εκείνα τα χρόνια η πυγμαχία ήταν το δεύτερο δημοφιλέστερο σπορ στην Αμερική μετά το μπέιζμπολ. Ολόκληρη η Αμερική κρατούσε την ανάσα της για την αναμέτρηση με τον πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή και είδωλο του Μαρσιάνο, Τζο Λούις.

Ο μαύρος πυγμάχος από την Αλαμπάμα βρισκόταν σε άσχημη οικονομική κατάσταση (όπως σχεδόν όλοι οι παγκόσμιοι πρωταθλητές στα υπερβαρέα στη δική μας εποχή). Στις 26 Οκτωβρίου του 1951 το NBC μετέδωσε τον αγώνα ανάμεσα στον Λούις (πληρώθηκε 300.000 δολάρια) και τον Μαρσιάνο.

Ο Λούις που δεν δέχθηκε ποτέ να φωτογραφηθεί δίπλα σε λευκό, αν και έκανε παρέα με διάφορες σταρ του Χόλιγουντ έπεσε στον 8ο γύρο στο θρυλικό ρινγκ του Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν και 30 δευτερόλεπτα αργότερα ο Μαρσιάνο ήταν ο νικητής με ακόμα ένα νοκ άουτ.

" Ζητώ συγνώμη Τζο", είπε ο δακρυσμένος Ρόκι στον Λούις στα αποδυτήρια. " Γιατί κλαις; Ο καλύτερος πυγμάχος κέρδισε. Όλα γίνονται για το καλύτερο", απάντησε ο Λούις.

Ο τίτλος και το απρόσμενο τέλος

Το 1952 πήρε τη ζώνη του παγκόσμιου πρωταθλητή από τον Τζέρσεϊ Τζο Γουόλκοτ με ένα κλασικό νοκ άουτ στον 13ο γύρο. Το χτύπημα έμεινε στην ιστορία ως Suzie Q, τίτλος δανεικός από μια χορευτική φιγούρα. Έχει ψηφιστεί ως ο σημαντικότερος αγώνας στην ιστορία του μποξ.

Επέστρεψε στη γενέτειρα του και έγινε δεκτός από 100.000 συντοπίτες του. " Γεια σου πρωταθλητή", αυτή είναι η μοναδική κουβέντα που δεν κουράστηκα ποτέ να ακούω, έλεγε.

Υπερασπίστηκε δύο φορές τον τίτλο του με αντίπαλο τον πανέξυπνο πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή, Έζαρντ Τσάρλς. Στο στάδιο των Γιάνκις 61.574 άνθρωποι παρακολούθησαν τον Ρόκι να κερδίζει τον Άρτσι Μουρ.

Επτά μήνες αργότερα, στις 27 Απριλίου του 1956, αποφάσισε να κρεμάσει τα γάντια του. Ήταν 33 χρονών με ρεκόρ 49-0. Το ρεκόρ του απειλήθηκε μόνο από τον Λάρι Χολμς που ήταν αήττητος για 48 αγώνες μέχρι που ο Μάικλ Σπινκς διατήρησε "ζωντανό" το ρεκόρ του Μαρσιάνο.

To comeback, η μαφία και το τραγικό τέλος

Ο Μαρσιάνο εγκατέλειψε το ρινγκ για να αφοσιωθεί στην οικογένεια του. Με 1.700.000 δολάρια σε χρηματικά έπαθλα ένιωθε ότι ήταν οικονομικά ασφαλής. Μόνο που ο μάνατζερ του είχε βάλει αρκετά χρήματα στην τσέπη.

Τρία χρόνια μετά το αντίο ο Μαρσιάνο ξεκίνησε να προπονείται ξανά. Του έδιναν 1.200.000 δολάρια. Φιλοχρήματος καθώς ήταν το σκέφτηκε. Εγκατέλειψε στου δρόμου τα μισά.

Απέκτησε τη δική του τηλεοπτική εκπομπή, τη δική του εταιρεία παρασκευής ζυμαρικών και κυρίιως έκανε αυτό που κάνει σήμερα ο Μπιλ Κλίντον, πληρωνόταν για να δίνει διαλέξεις και να παραχωρεί συνεντεύξεις.

Σε ένα τέτοιο επαγγελματικό ταξίδι του έστησε καρτέρι ο θάνατος. Στις 31 Αυγούστου του 1969, λίγες ώρες πριν από τα 46α γενέθλια του, ο πιλότος του μικρού αεροσκάφους στο οποίο επέβαινε επιχείρησε να προσγειώσει το Cesna κοντά στο Ντε Μόινς της Άιοβα. Οι ασχημες καιρικές συνθήκες και η απειρία του οδήγησαν σε ένα τρομακτικό δυστύχημα. Και οι τρεις επιβάτες βρήκαν ακαριαίο θάνατο.

Ο τρίτος επιβάτης ήταν ο 22χρονος Φράνκι Φαρέλ, γιος του Ιταλού μαφιόζου Λούις Φράτο. Η οικογένεια του Μαρσιάνο αρνείται ακόμα και σήμερα ότι ο Ρόκι είχε δεσμούς με τη μαφία.

Η θρυλική αναμέτρηση χάρη της τεχνολογίας

Λίγους μήνες πριν πεθάνει είχε ολοκληρώσει τα γυρίσματα μιας ταινίας: Ενός εικονικού αγώνα με αντίπαλο τον Μοχάμεντ Άλι. Στις αμερικάνικες αίθουσες ο Μαρσιάνο ήταν ο νικητής και στις ευρωπαϊκές ο στενός φίλος του.

Ο Σιλβέστερ Σταλόνε εμπνεύστηκε τον χαρακτήρα του Ρόκι Μπαλμπόα (και) από την ιστορία του Ρόκι Μαρσιάνο. Η πυγμαχία αποτελεί ένα από τα αγαπημένα θέματα του Χόλιγουντ, ωστόσο η ιστορία του Μαρσιάνο δεν έχει "ζωντανέψει" ποτέ στο κινηματογραφικό πανί.

Ίσως γιατί δεν έχει καταλαγιάσει ο θόρυβος από την τηλεταινία "Ρόκι Μαρσιάνο". Ο ηθοποιός Τζον Φάβρο υποδύθηκε πειστικά τον "Ροκ", ωστόσο οι σεναριογράφοι τα έκαναν μούσκεμα. Ο πρώτος που την καταδίκασε ήταν ο Ρόκι Μαρσιάνο Τζούνιορ, ο γιος του Ρόκι που ήταν 17 μηνών όταν έχασε τον πατέρα του.

" Νόμιζα ότι ήταν λάθος όταν ο Τζο Λούις επιχείρησε να επιστρέψει στο ρινγκ. Εκτός κι αν γίνω πάμφτωχος και έχω ανάγκη, το ρινγκ δεν θα με ξαναδεί. Είμαι οικονομικά ασφαλής και δεν φοβάμαι το μέλλον. Δεν θα ξαναδείτε ποτέ τον Ρόκι Μαρσιάνο στο ρινγκ", είχε πει στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου.

" Η "μεγάλη λευκή ελπίδα" έσβησε οριστικά. Κόσμε, δεν θα ξαναδούμε ποτέ τον Ρόκι Μαρσιάνο στο ρινγκ", έγραψε το "Boxing Illustrated" λίγο μετά το θάνατο του.

Στο Μπρόκτον ίσως και τώρα κάποιος ψάχνει το θησαυρό του Μαρσιάνο. Υπήρχαν φήμες ότι ο σπουδαίος μποξέρ που δεν συμπαθούσε τις τράπεζες, είχε θάψει κάτω από την πόλη μια ολόκληρη περιουσία. Φυσικά, δεν βρέθηκε ποτέ.