Σοάρες: "Η μεταγραφή του Ρονάλντο στην Καλαμάτα χάλασε για 10.000 δολάρια"

Ο Αλεσάντρε Σοάρες έμεινε στην Ελλάδα σχεδόν δέκα χρόνια. Το 1997 ο Βραζιλιάνος επιθετικός ήρθε για λογαριασμό της Καλαμάτας και αφού έπαιξε εκεί μέχρι το 2001, πήγε στον ΟΦΗ. Στην ομάδα του Ηρακλείου αγωνίστηκε έως το 2004, για να φορέσει για μια διετία (2004-2006) τη φανέλα της ΑΕΚ.

Και μπορεί πλέον να μένει στην πατρίδα του, αλλά η Ελλάδα είναι το δεύτερο σπίτι του. Εδώ πέρασε τα καλύτερα χρόνια τη ζωής του, εδώ έκανε οικογένεια, εδώ ωρίμασε και ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής. Ο 42χρονος πια Βραζιλιάνος έχει εγκαταλείψει τη δράση και ύστερα από δύο χρόνια αποφάσισε να επιστρέψει στη χώρα μας για βόλτα, για να δει παλιούς φίλους.

Ο "Γιάννης", όπως τον αποκαλούσαν στην Ελλάδα, πέρασε από τα γραφεία του Sport24.gr και στην απολαυστική του συνέντευξη μίλησε για ανθρώπους που αγάπησε και θαύμασε, αλλά και για εκείνους που όπως παραδέχτηκε του έβαλαν εμπόδια στην καριέρα του. Οι πλάκες που του έκαναν στην Καλαμάτα, η μεταγραφή στην ΑΕΚ που καθυστέρησε πέντε χρόνια και το χαμένο παιχνίδι με τον Ιωνικό για το οποίο "ακόμα κλαίω".

Όταν συνυπήρξε για ένα διάστημα με τον Ρονάλντο στην Κρουζέιρο, η μεταγραφή του πρώτου στην Καλαμάτα που δεν έγινε ποτέ και που χάλασε για 10.000 δολάρια, αλλά και ο Ροναλντίνιο που " δεν έχει καμία διάθεση πια για ποδόσφαιρο". Οι φωνές που άκουγε από τον "καλύτερο προπονητή" Φερνάντο Σάντος και οι Κατσουράνης - Λυμπερόπουλος.

H χειμαρρώδης συνέντευξη ενός αυθόρμητου ανθρώπου, που αξίζει να διαβάσετε...

- Άλεξ τι κάνεις αυτή την περίοδο; Με τι ασχολείσαι;
"Αυτή τη στιγμή μένω στη Βραζιλία, ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο και κυρίως με τα παιδιά. Αυτό είναι που αγαπάω, αυτό που μου αρέσει πολύ. Είμαι πολύ ευτυχισμένος. Γεννήθηκα στο Ρίο ντε Ζανέιρο αλλά μένω στο Μπέλο Οριζόντε, τόπο καταγωγής της γυναίκας μου. Ουσιαστικά έρχομαι μετά από δύο χρόνια στην Ελλάδα".

(Σε παιχνίδι Ολυμπιακού - Καλαμάτας, με αντίπαλο τον Δημήτρη Μαυρογενόδη)

- Σου λείπει η Ελλάδα; Βλέπουμε ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λαμβάνεις πολλά μηνύματα από φίλους της ΑΕΚ...
"Μου λείπει πάρα πολύ ο κόσμος της ΑΕΚ, οι φίλοι μου. Έμαθα ότι η ΑΕΚ έπεσε στη Γ' Εθνική, πέρυσι έπαιζε στη Β' Εθνική. Εγώ, στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Γιατί ξέρω πόσο μεγάλη ομάδα είναι η ΑΕΚ και τι ιστορία έχει, δεν άξιζε να περάσει αυτά που πέρασε. Πιο πολύ για τον κόσμο, ο οποίος αγαπά πάρα πολύ την ομάδα".

- Θυμάσαι την πρώτη φορά που ήρθες στην Ελλάδα, για λογαριασμό της Καλαμάτας; Πόσο δύσκολο ήταν; Πρώτη φορά στο εξωτερικό, σε μικρή ηλικία...
"Την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα, για την Καλαμάτα, ήταν δύσκολα. Δεν ήξερα τη γλώσσα, δεν ήξερα καν ότι υπήρχε ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, στη Βραζιλία δεν είχε κρύο. Διάφορα πράγματα. Αυτό που έχει μείνει στο μυαλό μου είναι πως κατάφερα να ζήσω εδώ, ακόμη πιο πολύ επειδή ήρθα και μόνος μου. Μετά ήρθαν κι άλλοι συμπατριώτες μου. Αλλά όταν ήρθα, ήμουν μόνος μου".

(Σε αγώνα του ΟΦΗ με την Καλλιθέα στο Γεντί Κουλέ)

- Μετά από πόσο καιρό προσαρμόστηκες; Μετά από πόσο χρόνο έμαθες τα ελληνικά, τα οποία τα μιλάς πολύ καλά, όπως βλέπουμε;
"Μετά από δύο χρόνια προσαρμόστηκα. Είχα μάθει μερικά ελληνικά. Τότε ο κύριος Παπαδόπουλος στην Καλαμάτα είχε φέρει κι άλλους Βραζιλιάνους και προσαρμόστηκα ακόμη πιο πολύ. Τα ελληνικά τα έμαθα με προσπάθεια. Προσπάθεια θέλει. Άμα προσπαθείς να μάθεις κάτι, θα τα καταφέρεις. Είναι δύσκολα, δεν είναι εύκολα. Η ανάγκη για επικοινωνία με βοήθησε. Μετά από 1,5 χρόνο, μπορούσα να δώσω μία συνέντευξη στα ελληνικά. Με λάθη, αλλά μπορούσα. Στην αρχή με νοήματα, αλλά μετά βελτιώθηκα. Είχα δίπλα μου ανθρώπους που με βοηθούσαν".

- Αλήθεια, πως ήρθες στην Καλαμάτα; Ποιος σε έφερε;
"Ο κύριος Παπαδόπουλος είχε άνθρωπο στη Βραζιλία, με ρώτησε αν ήθελα να παίξω στην Ελλάδα. Ήρθα, δοκιμάστηκα στην Ελλάδα για μία εβδομάδα και μετά κάθισα εδώ".

- Όλοι εδώ σε ξέρουν με το παρατσούκλι, "Γιάννης". Αλήθεια, πώς βγήκε αυτό παρατσούκλι;
"Όταν ήρθα προπονητής ήταν ο Μπάμπης Τεννές. Έμεινε μέχρι το καλοκαίρι και μετά ήρθε ο Γκμοχ. Δεν ξέρω, αυτός δεν μπορούσε να πει το όνομά μου. Άρχισε να με φωνάζει Γιάννη. Γιάννη από 'δω, Γιάννη από 'κει. Στα παιδιά, άρεσε να με πειράζουν. Όλοι με έλεγαν Γιάννη, Γιαννάκη. Κι έτσι έμεινε. Μετά κανείς δεν με έλεγε Αλεσάντρε. Πήγα στον ΟΦΗ. «Παιδιά με λένε Αλεσάντρε» λέω. «Όχι Γιάννη», μου έλεγαν. Ρε που@@@ μου σε παρακαλώ, λέω. Στην ΑΕΚ, το ίδιο μετά. Εντάξει μου άρεσε, μου αρέσει πάρα πολύ. Έβγαλα και το γιο μου, Γιάννη. Ο Γιαννάκης γεννήθηκε εδώ, όταν ήμουν εδώ. Όταν έπαιζα στον ΟΦΗ".

(Αντίπαλος με τον σπουδαίο Ζιοβάνι)

- Μετά την Καλαμάτα, ήταν ο ΟΦΗ. Τι θυμάσαι από τον ΟΦΗ; Ποια ήταν η καλύτερή σου ανάμνηση από την ομάδα της Κρήτης;
"Οι καλύτερες αναμνήσεις από τον ΟΦΗ, ήταν τα ντέρμπι. Όταν παίζαμε με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό γινόταν χαμός. Χαμός, γεμάτα τα γήπεδα, ο κόσμος ήταν πολύ εκδηλωτικός, την αγαπάει πολύ την ομάδα, οι οπαδοί ήταν κοντά στο γήπεδο και φωνάζαν πολύ. Από τις καλύτερες στιγμές μου στο ποδόσφαιρο ήταν στον ΟΦΗ. Απλά, δεν είχα την ίδια προβολή με την ΑΕΚ".

- Ποιους είχες προπονητές;
"Προπονητή είχα τον Γιάννη Σαμαρά, πάρα πολύ καλός προπονητής. Να είναι καλά, γιατί με βοήθησε πάρα πολύ. Παρά πολύ καλός άνθρωπος. Είχα τον Σκάζνι και για λίγο τον Χατζηνικολάου, γιατί μετά έφυγε".

Στα γραφεία του Sport24 με τους συντάκτες Βασίλη Τεμπέλη (αριστερά) και Δημήτρη Σαμόλη.

- Βλέπαμε ότι τότε οι "μεγάλοι" περνούσαν δύσκολα από το "Γεντί Κουλέ". Το αισθανόσασταν κι εσείς οι ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ αυτό;
"Δεν υπήρχε ματς στην Κρήτη που να ήταν εύκολο για τους μεγάλους. Πάντα ήταν 1-0, 2-1. Περνούσαν πολύ δύσκολα, από το Γεντί Κουλέ".

- Και μετά η ΑΕΚ...
"Στην ΑΕΚ ήταν διαφορετικά. Είναι άλλο να παίζεις για 10.000 άτομα και άλλο για 40,50, 60.000 άτομα. Με τον Ολυμπιακό π.χ ήταν γεμάτο, 75.000 άτομα. Εκεί ένιωθες ποδοσφαιριστής. Αυτό είναι το όνειρο του κάθε ποδοσφαιριστή, να παίζει σε μεγάλη ομάδα. Με κόσμο πολύ φανατικό που την σπρώχνει για τη νίκη".

- Πριν πας στην ΑΕΚ, είχες προτάσεις από άλλη μεγάλη ομάδα του ελληνικού ποδοσφαίρου τα προηγούμενα χρόνια;
"Κάθε χρόνο που τελείωνε ένα πρωτάθλημα, είχε διαφήμιση. Στον Παναθηναϊκό ήταν να πάω πολλές φορές. Ειδικά εκείνη τη χρονιά που πήγα στην ΑΕΚ, ήταν να πάω στον Παναθηναϊκό. Αλλά, για κάποιους λόγους δεν πήγα. Είχα ευκαιρία να πάω στην ΑΕΚ και για μένα ήταν μεγάλη τιμή".

- Έχεις βάλει πολλά γκολ. Το καλύτερο ποιο ήταν, εάν έπρεπε να διαλέξεις;
"Υπήρχαν πάρα πολλές καλές στιγμές και με την Καλαμάτα και με τον ΟΦΗ και με την ΑΕΚ. Το πιο σημαντικό γκολ, ήταν στη "Λεωφόρο" με τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο. Είχα βάλει ένα γκολάκι και έκανα το 1-2 (το ματς έληξε 1-3). Ήταν σημαντικό γκολ, αλλά και από αυτά που δεν συνήθιζα. Να σηκωθώ εκεί στο δεύτερο δοκάρι και να κάνω κεφαλιά. Αλλά έδειξα και στον Παναθηναϊκό ότι άξιζα να είμαι εκεί. Εκείνη τη χρονιά, έπρεπε να ήμουν εκεί".

- Και γιατί δεν πήγες;
"Εγώ δεν πήγα στον Παναθηναϊκό, λόγω του Σκάζνι. Είχα τον Σκάζνι στον ΟΦΗ και τότε ο Παναθηναϊκός ζήτησε έναν επιθετικό. Είχα κάνει καλή χρονιά, είχα βάλει 7 γκολ. Και ο άλλος ο επιθετικός που ήταν, ο Μπικόφσκι, είχε βάλει ένα μόνο γκολ. Πολύ καλό παιδί, δεν είχα κανένα πρόβλημα μαζί του. Κι ο Σκάζνι πήγε στον Παναθηναϊκό και ζήτησε τον Μπικόφσκι".

(Σοάρες και Μπικόφσκι μαζί, σε αγώνα του ΟΦΗ)

- Υπήρχε κόντρα με τον Σκάζνι;
"Δεν είχαμε κόντρα με τον Σκάζνι, απλά αυτός κάτι είχε μαζί μου ρε παιδί μου. Και τότε θυμάμαι ρώτησαν: Γιατί αυτόν (Μπικόφσκι); Ο άλλος (Σοάρες) έκανε πιο πολλά γκολ. «Όχι θέλω αυτόν, γι' αυτό και γι' αυτό το λόγο» είπε ο Σκάζνι. Δεν έγινε η φάση. Μετά από μία εβδομάδα, ήρθα εγώ στην ΑΕΚ. Και σ' εκείνο το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό με το γκολ μου ήρθε κάπως. Δεν του είπα τίποτα βέβαια, του Σκάζνι".

- "Κρέμασε" τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια κι ένας πρώην συμπαίκτης σου, ο Κώστας Κατσουράνης. Ήταν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές, με τους οποίους έχεις παίξει μαζί;
"Τον βρήκα στο αεροδρόμιο τον Κατσουράνη. Του λέω, ρε μαλ@@@ που είσαι; Μου λέει Αυστραλία. Του λέω τι κάνεις εκεί, παίζεις μπάλα; Μου λέει, τέρμα η μπάλα. Τώρα μαθαίνω, ότι σταμάτησε. Ήταν ένας από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα. Αυτός κι ο Λυμπερόπουλος, ήταν από τους καλύτερους που είχα. Ξεχώριζαν και σαν παιδιά στα αποδυτήρια και στο γήπεδο.

Ο Κατσουράνης είναι ψυχάρα πολύ. Σκύλος. Μου αρέσει πάρα πολύ με τον τρόπο που παίζει, με το πάθος. Έτσι, νευριάζει. Αυτό είναι πολύ καλό. Σ' εκείνη τη χρονιά στην ΑΕΚ, μας βοήθησε πάρα πολύ με την εμπειρία του. Παρότι ήταν μικρός είχε εμπειρία και μας ανέβαζε πολύ ψηλά. Όλοι εκείνη τη χρονιά ήρθαμε από μικρές ομάδες, δεν είχαμε συνηθίσει να παίζουμε σε 50-60.000 κόσμο. Κι αυτός μας βοηθούσε πάρα πολύ, στη ψυχολογία. Μας μιλούσε, στα αποδυτήρια".

(Με τον Κώστα Κατσουράνη στην ΑΕΚ)

- Άλεξ, πολλοί κατηγορούν τον Κατσουράνη ότι ήταν κάτι σαν "προπονητής". Εσύ έχεις παίξει μαζί του και μπορείς να μας πεις καλύτερα...
"Και το έκανε πολύ καλά ρε φίλε. Το έκανε καλά. Δεν είχα παράπονο. Και τους βοήθησε όλους. Και τον προπονητή και την ομάδα, κι όλους. Και ο Ζαγοράκης έτσι δεν ήταν όταν έπαιζε μπάλα; Εγώ έπαιξα πολλές φορές αντίπαλος και τον έβλεπα. Αυτός καθοδηγούσε την ομάδα, «που θα πας, τι θα κάνεις, γιατί πήγες εκεί, εσύ πρέπει να πας εκεί». Ουσιαστικά, αυτό που πρέπει να κάνει ο προπονητής. Αλλά αυτός το έκανε και πολύ καλά".

(Σε αγώνα Παναθηναϊκός - ΟΦΗ, "κουβέντα" με Τάκη Φύσσα)

- Έγινε ποτέ συζήτηση να αποκτήσεις την ελληνική υπηκοότητα;
"Έγινε πολλές φορές συζήτηση για να αποκτήσω την ελληνική υπηκοότητα. Η πρώτη φορά όταν συμπλήρωσα πέντε χρόνια στην Ελλάδα. Τότε άλλαξε ο νόμος, πήγε στα οκτώ. Όταν ήταν στα οκτώ, ήμουν στην ΑΕΚ. Ο Ίλια Ίβιτς μάζεψε όλα τα χαρτιά για να γίνω Έλληνας και τότε ο νόμος άλλαξε πάλι. Πήγε στα δέκα χρόνια. Μετά ρε φίλε είχα μεγαλώσει, ήμουν 34 χρονών. Είχα μία πρόταση από την Ανόρθωση και πήγα. Δεν μπορούσα να πω όχι. Δεν μπορούσα να περιμένω, να πάρω την υπηκοότητα. Εάν έμενα άλλα δύο χρόνια, θα μπορούσα να είμαι Έλληνας".

- Βλέπαμε ότι είχες ιδιαίτερη ποδοσφαιρική σχέση με τον Λυμπερόπουλο. Αυτό το δέσιμο ήταν εντός κι εκτός γηπέδου;
"Στην ΑΕΚ, τότε, ο Λυμπερόπουλος κι ο Κατσουράνης ήταν αυτοί που μας ανέβαζαν. Και ψυχολογικά και μέσα στο γήπεδο. Για μένα το καλύτερο δίδυμο που έχω κάνει στην καριέρα μου, ήταν με τον Λυμπερόπουλο. Δεν έχω ξαναδεί παίκτη να παίζει τόσο καλά με την πλάτη, με αυτό το κορμί που έχει, είναι μόνο 70 κιλά.

(Πανηγυρισμός με το Νίκο Λυμπερόπουλο στην ΑΕΚ)

Έπαιζε πολύ καλά με την πλάτη και μου έβγαζε πολλές ασίστ. Όταν έπαιρνε την μπάλα ο Λύμπε, εγώ έτρεχα, έτρεχα γιατί ήξερα θα γυρίσει και θα μου δώσει την μπάλα. Γι' αυτό πανηγυρίζαμε συνέχει μαζί".

-Μιλάς με κανέναν στη Βραζιλία την ελληνική γλώσσα;
"Με ποιους θα μιλήσω εκεί ελληνικά; Άντε καμιά φορά με τη γυναίκα μου, η οποία μπορεί να είναι Βραζιλιάνα αλλά τα μιλάει άπταιστα τα ελληνικά. Πήγε σχολείο όταν ήμασταν εδώ στην Ελλάδα".

-Θυμάσαι καμιά ωραία ιστορία από τα αποδυτήρια σε κάποια από τις ομάδες που ήσουν;
"Μου έκαναν συνέχεια πλάκα. Όταν πήγα στην Καλαμάτα, ήμουν φοβισμένος. Κάθε βράδυ προσπαθούσαν να με τρομάζουν. Θυμάστε τον Δημήτρη Μάρκο; Κρυβόταν μέσα στη ντουλάπα του δωματίου μου και όταν έμπαινα μέσα, αυτός πεταγόταν έξω για να με τρομάξει".

(Στις αγκαλιές των συμπαικτών του στην ΑΕΚ)

-Ένας άνθρωπος που γνωρίζεις καλά είναι ο Φερνάντο Σάντος. Ήταν από τους καλύτερους προπονητές που συνεργάστηκες;
"Για εμένα ο καλύτερος προπονητής που συνεργάστηκα. Όταν ήμασταν στην ΑΕΚ, μου έλεγε ότι αν είχαμε συνεργαστεί νωρίτερα εγώ θα είχα πάει σε μεγάλη ομάδα στην Ευρώπη. Στην ΑΕΚ προσπάθησε να μου δώσει να καταλάβω ότι εκεί δεν έπαιρνα τη μπάλα και τελείωνα μόνος τη φάση. Εκεί υπήρχαν και άλλοι σπουδαίοι παίκτες που θα μπορούσαν να μοιραστούν την ευθύνη.

Στην προπόνηση συνεχώς με σταματούσε, μου φώναζε, με έβριζε. Ήταν αυστηρός, αλλά και δίκαιος. Με είχε γαμ@@ει στην προπόνηση. Με έπιανε από το μπράτσο και μου έλεγε: "Έλα εδώ ρε...". Μπορεί καμιά φορά να μη μου άρεσε ο τρόπος του, αλλά τον άκουγα και τον σεβόμουν".

(Μία από τις -πολλές- φορές που τον έπιασε από το μπράτσο ο Φερνάντο Σάντος)

-Τώρα προπονεί τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην Εθνική Πορτογαλίας. Και σε αυτόν πιστεύεις θα φωνάζει έτσι;
"Είναι άλλη φάση, είναι διαφορετικά τα πράγματα. Τι να πει του Κριστιάνο; Να μην κάνει ντρίμπλα; Να μην κάνει πάσα ή σουτ; Αφού είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου. Μπορεί να πάρει ένα ματς με μια ενέργεια, ό,τι ώρα θέλει".

-Υπήρξε άνθρωπος που σου έβαλε στοπ στην καριέρα να μην πας σε άλλη μεγάλη ομάδα;
"Σίγουρα. Έτσι πιστεύω και έτσι είναι. Πήγα στην ΑΕΚ 33 ετών και έπαιξα καλή μπάλα. Θα μπορούσα νωρίτερα να πάω σε άλλη μεγάλη ομάδα. Όταν ήμουν στην Καλαμάτα με ήθελε ο ΠΑΟΚ, αλλά δεν τα βρήκαν στα λεφτά. Ο Μπάγεβιτς με ήθελε και στον ΠΑΟΚ, αλλά και στον Άρη. Φαντάσου ότι όταν πήγε ο Γεωργέας στην ΑΕΚ για να υπογράψει, είχα πάει και εγώ μαζί του για τον ίδιο λόγο. Φύγαμε μαζί από την Καλαμάτα. Μας είπαν να πάμε για να υπογράψουμε στην ΑΕΚ, στην Αθήνα".

-Και τι συνέβη τελικά;
"Μπήκε ο Γεωργέας για να υπογράψει και μετά από μισή ώρα έπρεπε να μπω εγώ. Όταν ήρθε η ώρα να μπω, μου λέει ένας: Περίμενε γιατί κάτι έγινε. Αποτέλεσμα; Γύρισα στην ΑΕΚ μετά από πέντε χρόνια".

-Έμαθες γιατί χάλασε η μεταγραφή σου;
"Μέχρι σήμερα ρωτάω αλλά δεν μου έχει εξηγήσει κανένας. Θα μπορούσα να είχα παίξει με τον Τσάρτα, με τον Ντέμη στο Champions League. Θα μπορούσα να φτάσω πολύ ψηλά. Αντί για την ΑΕΚ, πήγα στον ΟΦΗ".

-Στην ΑΕΚ ήσασταν μια νεανική ομάδα. Πότε πιστέψατε ότι πάτε για πρωτάθλημα;
"Λέγαμε όταν ήμασταν τετράδα είναι σα να πήραμε το πρωτάθλημα. Η ομάδα ήταν δουλεμένη. Παιχνίδι με παιχνίδι αρχίζαμε και το πιστεύαμε. Αν νικούσαμε τον Ιωνικό σε μεγάλο βαθμό θα είχαμε πάρει τον τίτλο. Και το χάσαμε ρε π@@@η στο 90'. Μέχρι σήμερα με πονάει αυτό το ματς.

Το βάζω καμιά φορά στο βίντεο στη Βραζιλία και κλαίω. Είχαμε ευκαιρίες, δοκάρια, φάσεις... Φτάσαμε τόσο κοντά. Και ήταν και πολλά τα λεφτά που χάσαμε. Δεν είναι ότι είχαμε υψηλά συμβόλαια, αλλά μας είχε πει ο Ντέμης ότι αν πάρουμε το πρωτάθλημα θα παίρναμε τρεις φορές περισσότερα χρήματα. Μέσα του και αυτός δεν το πίστευε ότι θα τα καταφέρναμε. Μετά εμείς για πλάκα λέγαμε ότι ο πρόεδρος έκανε τον σταυρό του που δεν πήραμε το πρωτάθλημα για να μην δώσει τόσα λεφτά. Κάναμε πλάκα βέβαια".

-Για τον Ντέμη τι άποψη είχες;
"Ως παίκτης ήταν το είδωλό μου. Αγαπούσε πολύ την ομάδα. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Αυτός με έφερε στην ΑΕΚ. Ως πρόεδρος για εμένα ήταν πολύ καλός. Ήταν κοντά μας. Πήραμε τα χρήματα που έπρεπε να πάρουμε και δεν μας έλειπε τίποτα".

-Στη Βραζιλία με την ακαδημία που έχεις δημιουργήσει είσαι ευχαριστημένος;
"Έκανα μια μεγάλη επένδυση. Έδωσα πολλά χρήματα και δεν ήξερα πώς θα πάει. Ήταν μεγάλο το ρίσκο. Όλα όμως μου ήρθαν πολύ καλά. Αυτό με κρατάει οικονομικά τώρα. Τώρα φτιάχνω και άλλο γήπεδο γιατί είναι πάρα πολλά τα παιδιά που έρχονται στην ακαδημία".

-Ο Ροναλντίνιο θα μπορούσε να έρθει σε μια ελληνική ομάδα αυτή την περίοδο; Θα μπορούσε τώρα να κάνει τη διαφορά;
"Πιστεύω ότι δεν μπορεί, γιατί δεν έχει διάθεση. Του έχει φύγει. Δεν τον ενδιαφέρουν τα λεφτά. Μόνο αν θέλει αυτός. Τα έχει όλα. Πρέπει ο ίδιος να το θέλει. Αν το ήθελε, θα μπορούσε να έρθει για έξι μήνες και να κάνει τρελά πράγματα. Τον ενδιαφέρει όμως να διασκεδάζει και να περνάει καλά. Αυτά δεν πάνε μαζί με το ποδόσφαιρο".

- Θέλω να μας πεις μία ιστορία που δεν ξέρει ο κόσμος; Ποιος ήρθε στην Κρουζέιρο όταν ήσουν εσύ...
"Όταν πήγα εγώ στην Κρουζέιρο, μόλις είχε έρθει ο Ρονάλντο στην ακαδημία της ομάδας. Αυτός ήταν 15-16 χρονών, εγώ λίγο πιο μεγάλος περίπου στα 18. Μόλις πήγα εκεί στην πρώτη προπόνηση με ρώτησαν τι θέση παίζω. Τους λέω είμαι επιθετικός.

Μου λένε: "Μαλ@@@. Μη λες ότι είσαι επιθετικός, γιατί ήρθε ένας εδώ που είναι φοβερός. Τους λέω ποιος είναι; Μου λένε Ρονάλντο, από το Ρίο ντε Ζανέιρο, είναι πολύ καλός, μην πας εκεί. Τους λέω τι να πω; Αφού είμαι επιθετικός, τι να πω ότι είμαι στόπερ; Επιθετικός είμαι. Και μετά έγινε αυτό που έγινε, ο Ρονάλντο το "φαινόμενο". Φαινόταν από τότε ότι ήταν τρομερός".

- Εδώ στην Ελλάδα υπάρχει η φήμη ότι η Καλαμάτα ήθελε να φέρει τον Ρονάλντο. Ισχύει; Εσύ τι ξέρεις;
"Υπήρχε η πιθανότητα ο Ρονάλντο να έρθει στην Καλάματα. Τότε στην ομάδα είχε έρθει ένας προπονητής, ο Ζαϊρζίνιο. Κάθισε δύο βδομάδες και μετά ήρθε ο Τεννές. Ο Ζαϊρζίνιο ήταν φίλος με τους ατζέντηδες του Ρονάλντο.

Τον ζήτησε να έρθει στην Καλαμάτα και η μεταγραφή χάλασε για 10.000 δολάρια. Θα μπορούσε η Καλαμάτα να έχει τον Ρονάλντο, δεν ξέρω αν θα γινόταν αυτός ο Ρονάλντο, αλλά θα μπορούσε. Όταν ήρθα στην Καλαμάτα, μου το είπε ο ίδιος ο Ζαϊρζίνιο. Ο Ρονάλντο τότε ήταν 15 χρονών, αλλά στα 16 είχε γίνει ο Ρονάλντο, έπαιζε στην πρώτη ομάδα της Κρουζέιρο".

- Ο πιο δύσκολος αμυντικός που έχεις αντιμετωπίσει;

(Ουκ ολίγες οι μονομαχίες του με τον Γιώργο Ανατολάκη)

"Είχα δώσει μεγάλες μάχες με τον Ανατολάκη, δεν ήταν δύσκολο να περάσεις από αυτόν. Το δύσκολο ήταν να περάσεις και να φύγεις. Είχα φάει πολύ ξύλο από τον Ανατολάκη, αλλά είχαμε καλή σχέση. Καλό παιδί. Μες στο γήπεδο, όμως, με είχε γαμ@@@ Ήταν σκληρό παιδί, όταν πήγαινα πάνω του, το σκεφτόμουν δύο φορές.

Και να κατάφερνα να περάσω, να με βαράει πάλι ρε μαλ@@@. Και όταν ήμουν στην Καλαμάτα. Με κυνηγά από την Καλαμάτα αυτός. Αλλά το μεγάλο πρόβλημα ήταν με τον Νικοπολίδη, δεν μπορούσα να του βάλω γκολ με τίποτα ρε μαλ@@@...."

- Υπάρχει γενικά πλάκα μεταξύ αντίπαλου επιθετικού - αμυντικού στο γήπεδο;
"Πρέπει να υπάρχει η πλάκα μεταξύ αντιπάλων στο γήπεδο. Πρέπει να έχει σχέση με τον άλλον, γιατί μπορεί κάποιος να παρεξηγηθεί. Για παράδειγμα έλεγα «θα σε περάσω στην επόμενη μην ανησυχείς». Και μου απαντούσαν: «Έλα, έλα...»".

- Έχεις φίλους εδώ στην Ελλάδα; Κρατάς επαφές με τον Λουτσιάνο, τον Μαρτσέλο Βεριντιάνο, άλλους;
"Έχω φίλους στην Ελλάδα, τον Λουτσιάνο, τον Μαρσέλο. Έχω ένα φίλο στην Καλαμάτα, έναν στο Ηράκλειο κι όταν έρχομαι δεν με αφήνουν να μείνω αλλού σε ξενοδοχείο . Μου λένε, έλα θα μείνεις εδώ σε εμάς".