Στιβ Γιατζόγλου: "Δεν μετανιώνω..."

Αρχές Σεπτεμβρίου, με πήρε ο Παντελής Βλαχόπουλος και μου είπε «Ρε συ, ξέρεις ποιον θέλω να κάνουμε συνέντευξη μαζί»; Έχουμε την ίδια λόξα με τους παλιούς θρύλους, άσους, πείτε όπως θέλετε του αθλητισμού και δη του μπάσκετ και κάπου πήγε το μυαλό μου. «Ποιον»; «Τον Στιβ ρε φίλε». Μπίνγκο. Ήταν ένας από τους τρεις που είχα στο μυαλό μου και εγώ. «Μέσα, βρες τηλέφωνο και παίρνω για να κανονίσω»…

Πράγματι, ο Παντελής βρήκε το τηλέφωνο του Γιατζόγλου, εγώ όμως το άφησα λίγο στην άκρη το θέμα, λόγω φόρτου εργασίας (εντάξει κάπως αλλιώς λέγεται αυτό, αλλά μας διαβάζουν και παιδιά). Πάντως δεν πήρα. Περί τα μέσα Σεπτέμβρη, με ρώτησε ο Βλαχόπουλος: «Τι έγινε, τον πήρες τον Στιβ; Θα γίνει πάταγος, έχει καιρό να μιλήσει, να εμφανιστεί, θα πούμε παπάδες για το μπάσκετ». Είναι προφανής η απάντηση που έδωσα. Όχι, με λίγο σάλτσα μέσα, για πίεση χρόνου κτλ.

Ο τίμιος Βλαχόπουλος επανήλθε τέλος Σεπτέμβρη. «Πάρε ρε άνθρωπε, γουστάρω τον τύπο, τον βλέπω συνέχεια στη Βούλα με το μηχανάκι του και όλο λέω, πότε θα τον κάνουμε».

Κάπου εκεί λύγισα και υποσχέθηκα να πάρω. Δεν πέρασαν καλά – καλά τρεις μέρες και ανήμερα των γενεθλίων μου (3 Οκτωβρίου), μπαίνω στα Social Media και διαβάζω φοβερά σχόλια κατά του Στιβ Γιατζόγλου. «Ρε τον Χρυσαυγίτη, δε ντρέπεται, ωραίο παράδειγμα δίνει στα παιδιά μας και τον είχαμε σε υπόληψη». Κάτι τέτοια. Τι έγινε ρε παιδιά, αναρωτήθηκα σαν τον Σπύρο Παπαδόπουλο στους «Απαράδεκτους»; Τι να έχει γίνει; Η γνωστή πλέον ιστορία με την παρουσία του στην εκδήλωση της Χρυσής Αυγής του Μιχαλολιάκου. Χαμός.

«Έλα Παντελή, το παγώνουμε λίγο έτσι; Εδώ γίνεται χαμός, τι να ρωτήσουμε εμείς για μπάσκετ»;

Συμφωνήσαμε να το αφήσουμε για λίγο και θα το δούμε στο μέλλον. Περίπου 100 μέρες μετά, βάλαμε το όνομα ξανά στο τραπέζι. Μόνο που οι ενδοιασμοί προφανείς, λόγω της έκτασης που πήρε το ζήτημα.

«Πάμε», μου είπε ο Βλαχόπουλος «θα τον κάνουμε τώρα που πιστεύω ότι δεν τον παίρνει τηλέφωνο κανείς».

«Ναι, αλλά μη ρωτήσουμε για τη Χρυσή Αυγή, δεν θα βγάλει πουθενά αυτή η ιστορία», είπα εγώ με αφέλεια.

«Βρε, πάμε και θα ρωτήσουμε τα πάντα. Άσε που εγώ δεν πιστεύω ότι ο Στιβ είναι υπέρ της βίας. Να μας το εξηγήσει. Και φυσικά να ρωτήσουμε και όλα τα υπόλοιπα που θέλουμε», επέμεινε ο Π.Β. και το ραντεβού κλείστηκε για Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου στο "Bella Vespa" της Γλυφάδας, την πόρτα του οποίου μας άνοιξε ο συνιδιοκτήτης Νίκος Μίχαλος και αρχηγός του Πανιωνίου, ο οποίος μάλιστα γνωρίζεται επί σειρά ετών με τον Στιβ. Στις 8 το βράδυ. Όλοι ήμασταν τυπικοί και επιφυλακτικοί.

Και τι δεν είπαμε. Για τον «Πολίτη που θέλει ψυχίατρο με αυτά που είπε για τον Γκάλη», για τον Αντετοκούνμπο, για τον μακαρίτη Τάρπλεϊ, για τον Θεόφιλο Μητρούδη που τον έπαιρνε τηλέφωνο από τα μπουζούκια στις πέντε το πρωί για να κάνουν μεταγραφή στον Άρη, για το αν έχει σηκώσει ποτέ χέρι σε γυναίκα, για τον Πέτρο Κωστόπουλο που έχασε την εκπομπή του εξ'αιτίας του Στιβ.

Και ναι, είπαμε και για την ιστορία με τη Χρυσή Αυγή. Που μακάρι να μη λέγαμε, καθώς δεν πίστευα στα αυτιά μου με τις απαντήσεις που έδινε στο απίστευτο πρέσινγκ του Παντελή. Και το παράξενο είναι πως την κουβέντα την ξεκίνησε πρώτος ο Στιβ. Οφείλω να πω πως ο Παντελής εκείνη τη στιγμή ήταν δημοσιογράφος. Εγώ ήμουν ένας πληγωμένος φαν του Γιατζόγλου, που ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Είναι όμως η άποψή του και τη σέβομαι, χωρίς να την αποδέχομαι. Γι’ αυτό και σας τη μεταφέρουμε αυτούσια, χωρίς να αλλάξουμε ούτε και, χωρίς να ωραιοποιήσουμε κάποιες εκφράσεις του. Ο Στιβ Γιατζόγλου στο Sport24.gr, ωμός, αυθεντικός, απότομος, ενίοτε αφοπλιστικός, ξεκάθαρα προκλητικός αν και δε νομίζω να το επιθυμεί πάντα. Του βγαίνει αβίαστα.

-Μπασκετικά δεν είσαι κάπου, τουλάχιστον κάπου που να ξέρουμε εμείς.

«Φέτος όχι. Κοίτα, έχω παρελάσει σχεδόν από όλες τις μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα. Πλέον σε ομάδες βεληνεκούς όπως η Καβάλα που πήγα πέρσι, προσπαθώ να διορθώσω τα αδιόρθωτα. Δεν είχα και πολλά κέφια να δουλέψω. Θα κοιτάξω την άνοιξη να ξαναφύγω στο εξωτερικό».

-Πέρσι η Καβάλα όταν πήγατε άρχισε να παίζει ωραίο μπάσκετ. Μπορεί να μην σώθηκε. Εσείς όταν πήγατε εκεί πήγατε γιατί είχατε καιρό να ασχοληθείτε ή γιατί πιστέψατε κάτι στην Καβάλα;

«Πήγα γιατί βαρέθηκα να κάθομαι σπίτι. Βαρέθηκα να πηγαίνω γυμναστήριο (γέλια). Την αλήθεια σου λέω. Ήταν σοβαρή ομάδα. Ήταν σοβαρός και ο πρόεδρος. Δεν ήταν μια προβληματική ομάδα λειτουργικά. Η καριέρα μου στην Ελλάδα έχει στιγματιστεί από προβλήματα. Προβλήματα όπως το ότι δεν πληρωνόμασταν ή μας είχαν κόψει το νερό ή την ΔΕΗ. Όταν λοιπόν η Καβάλα δεν είχε τέτοια προβλήματα όλα τα άλλα ήταν πταίσματα».

-Μετά την Καβάλα προέκυψε κάτι; Το οποίο ή να το απορρίψετε ή δεν το συζητήσατε καν;

«Μετά την Καβάλα προσπαθώ να πάω στην Κίνα. Είναι ένα πρωτάθλημα το οποίο εμένα με αντιπροσωπεύει περισσότερο. Είναι αμερικανο-θρεμμένο. Έχει πολλούς καλούς παίκτες. Έχει λεφτά. Πληρώνουν στην ώρα τους. Το πρόβλημα με την Κίνα είναι ότι η χώρα είναι τεράστια. Με αποτέλεσμα κάθε περιοχή να έχει το Δον Κορλεόνε της. Είναι αχανής. Γιατί και στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου χωρίζονταν σε πλούσιους και φτωχούς. Στην Κορέα δεν υπάρχουν φτωχοί. Είναι ένα πιο συμπαγές πρωτάθλημα. Όλες τις ομάδες εκεί τις έχουν εταιρείες. Το θέμα με τις ομάδες εκεί είναι το οικονομικό fair play. Έχεις κάποιο περιορισμό στις μεταγραφές. Γιατί αν δεν έχεις αυτό τον περιορισμό θα κερδίζει μόνο μια ομάδα κάθε χρόνο το πρωτάθλημα. Αυτό δεν γίνεται εδώ. Αυτό δεν είναι πρωτάθλημα. Δεν μπορεί μια ομάδα να κάνει μόνο μια ήττα. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός».

Ο Βασιλακόπουλος με είχε πάει σε μια ταβέρνα για να με πείσει να πάω στον Παναθηναϊκό

-Επειδή είπες για το ελληνικό πρωτάθλημα πως σχολιάζεις όλον αυτόν τον χαμό που δημιουργήθηκε για τον τελικό του Κυπέλλου και την έδρα του;

«Εδώ έχουμε μπολιαστεί με τις δυσκολίες. Δεν ξέρουμε ποια ομάδα θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα μέχρι τελευταία στιγμή. Έχουμε απορροφηθεί τόσο πολύ σε αυτό το πράγμα που πλέον έχουμε πάθει ανοσία. Εμένα με ενοχλεί που κάνει κουμάντο ένα άτομο. Ο Βασιλακόπουλος. Όλα εξαρτώνται από αυτόν. Βέβαια και η κοινωνία μας κάπως έτσι δεν είναι; Δεν μπορεί να διαφέρει ο τρόπος που λειτουργεί το μπάσκετ από την κοινωνία. Στην Αμερική γίνεται το Σούπερ Μπόουλ. Πριν ακόμα ξεκινήσει το πρωτάθλημα ορίζουν που θα γίνει ο τελικός. Σε όλες τις χώρες γνωρίζουν από πριν που θα διεξαχθεί ο κάθε τελικός. Εγώ τον γνωρίζω τον Βασιλακόπουλο από την μέρα που πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα το 1970. Τότε που με είχε πάει σε μια ταβέρνα για να με πείσει να πάω στον Παναθηναϊκό.

Η προσφορά του Βασιλακόπουλου στο ελληνικό μπάσκετ είναι τεράστια. Το ζήτημα είναι να καταλαβαίνει κανείς πότε πρέπει να σταματήσει. Είναι ιεροσυλία να τον βρίζει ο κάθε παράγοντας ή δημοσιογράφος. Δεν πρέπει να δίνει δικαιώματα. Είναι σαν τον ηθοποιό που πρέπει να καταλάβει πότε πρέπει να κατεβεί από την σκηνή. Ουσιαστικά μειώνει τον εαυτό του ο ίδιος. Δεν θα κάτσω να τον κατηγορήσω. Θα του επιρρίψω ευθύνες όμως που δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι είναι η ώρα να σταματήσει και να παραδώσει την σκυτάλη σε κάποιον άλλο».

-Δεν σας πρόλαβα στα ντουζένια σας. Η γενιά όμως η δική μου μεγάλωσε με τις δικές σας αναμνήσεις. Εγώ κατάλαβα ότι επειδή ο Στιβ Γιατζόγλου ήταν πολύ μεγάλος παίκτης δεν κατάφερε ποτέ να το αποβάλλει. Στις ομάδες που αναλαμβάνατε δεν βλέπατε παίκτες σαν και εσάς. Βλέπατε παίκτες χαμηλότερου επιπέδου. Ισχύει αυτό που λέω; Σας ενοχλούσε; Είναι δύσκολο ένας καλός παίκτης να "σκοτώσει" τον παίκτη μέσα του;

«Το θέμα δεν ήταν να σκοτώσω εγώ τον παίκτη μέσα μου. Το θέμα είναι να σκοτώσεις την έννοια του ήρωα. Να πεις σε κάποιον πάρε την μπάλα και καθάρισε τον αγώνα στα τελευταία λεπτά. Να δεις ότι οι συνθήκες ενός αγώνα δεν είναι καλές και να πεις εγώ θα τα καταφέρω. Όταν πηδάς έναν φράχτη με πρόκες, μια-δυο φορές θα τον περάσεις, την τρίτη θα πέσεις πάνω στις πρόκες. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με την επιλογή παικτών. Η δουλειά του προπονητή είναι τόσο πολύπλοκη που καλώς ή κακώς δεν μπορείς να είσαι καλός σε όλα. Αν διαβάσεις φιλοσοφίες σπουδαίων προπονητών που για μένα ήταν δάσκαλοι, λένε ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι αυτοκριτική. Βάζεις κάτω τα πράγματα που κάνεις καλά και που δεν είσαι καλός. Στα πράγματα που ήμουν καλός εγώ ήταν ό,τι μπορούσα να φτιάξω μια ομάδα με σωστούς παίκτες. Δεν σημαίνει ότι και οι 100 επιλογές που θα έκανα θα ήταν σωστές. Πάντως, έπεσα πολύ λίγες φορές έξω σε επιλογή παικτών. Εγώ δεν άλλαξα την Καβάλα. Οι παίκτες άλλαξαν προς το καλύτερο την Καβάλα. Οι παίκτες κερδίζουν τους αγώνες».

-Ο Στηβ Γιατζόγλου ήταν τεράστιος παίκτης;

«Δεν ήμουν τεράστιος παίκτης. Ήμουν ένας παίκτης προπόνησης. Ήμουν ένας παίκτης με σιδερένια "πιστεύω". Για να με κερδίσεις έπρεπε να με σκοτώσεις. Ποτέ δεν έκανα ένα βήμα πίσω και ας ήταν ο αντίπαλος μου καλύτερος. Πάντα τον καλύτερο αντίπαλο τον αναγνώριζα. Δεν έλεγα ποτέ ότι αυτός δεν είναι καλός. Σεβόμουν τον αντίπαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι με αντίπαλο τον Γκάλη έκανα τα καλύτερα μου παιχνίδια. Αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ ήμουν καλύτερος από τον Γκάλη. Ήξερα που ήμουν καλός και που όχι. Πάντα προσπαθούσα να εκπαιδεύσω το μυαλό μου για να έχω μια καλύτερη προετοιμασία. Μην ξεχνάς την εποχή που έπαιζα εγώ, χωρίς να θέλω να μειώσω τους προπονητές τότε, δεν ήταν όμως στο κορυφαίο επίπεδο. Όπως και παίκτες. Υπήρχαν ορισμένοι που ήταν πολύ καλοί».

Τζόρνταν ο Γκάλης, για ψυχίατρο ο Πολίτης

-Επειδή είπες Γκάλης. Τι είναι Γκάλης;

«O Γκάλης στην Ελλάδα είναι ότι και ο Μάικλ Τζόρνταν στην Αμερική. Είναι ένα σύμβολο μιας εποχής μιας μικρής χώρας. Γιατί οι επιτυχίες μιας χώρας για μένα πρέπει να μετριούνται βάσει του πληθυσμού. Έχει ξεπεράσει τα όρια της σύγκρισης. Δεν τολμάει να πει κάποιος ποιος είναι καλύτερος από αυτόν».

-Τότε πως κρίνεις όσα είπε ο Κώστας Πολίτης τότε για την ιστορία με το αν έπρεπε να πάρει το όνομα του το κλειστό του ΟΑΚΑ;

«Δεν μπορώ να το σχολιάσω αλλά θα έπρεπε να πάει σε κάποιον ψυχίατρο. Μόνο ένας ψυχίατρος μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια αντίδραση. Αν δεν αναγνωρίσεις τον καλύτερο δεν μπορείς να τον κερδίσεις».

-Γυρίζουμε στα δικά σου. Πες μας λίγο τι έγινε στην πρώτη σου θητεία στον Άρη, το 1992 στη μετά Γκάλη εποχή.

«Έρχεται ο Θεόφιλος Μητρούδης, τον οποίο τον αγαπώ πάρα πολύ γιατί είναι και καλό παλικάρι, παρ όλο που με απέλυσε γιατί δεν είχε λεφτά. Μου είπε ότι ήθελε να κάνει κάτι δικό του. Με τον Γκάλη και τον Γιαννάκη ένιωθε ότι δεν θα είναι δικό του. Θα ήταν «δικό τους». Ερχόταν λοιπόν στο σπίτι μου. Εγώ κοιμόμουν 4 το πρωί και αυτός γύρναγε στα μπουζούκια με μια κοπέλα και με έπαιρνε τηλέφωνο κατά τις 5 και μου έλεγε «έλα κοιμάσαι; Έχουμε να μιλήσουμε». Ερχόταν στο σπίτι ξημερώματα και μου έλεγε τα σχέδια που είχε. Του έλεγα "κοίτα να δεις, υπάρχει ένας παίκτης στον πλανήτη που μπορείς να φέρεις εδώ και να κάνει την διαφορά". Με ρωτάει τότε ποιος είναι αυτός. Του απαντάω ότι ήταν ο Ρόι Τάρπλεϊ. Επειδή ο Θεόφιλος είχε μια εφάμιλλη τρέλα με μένα, αφού το έψαξε εξονυχιστικά μου λέει πάμε στην Αμερική. Πήγαμε και τον φέραμε.

Ο Ρόι ήταν στο κέντρο αποτοξίνωσης. Εκεί πήγαμε να τον βρούμε. Στο κέντρο αυτό είχαν φτιάξει μια ομάδα. Την αποτελούσαν χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Έπαιζαν στο πρωτάθλημα USBL που γινόταν το καλοκαίρι. Πήγαμε τον είδαμε και του πιάσαμε την συζήτηση. Θυμάμαι την πρώτη φορά που συστήθηκα με τον Ρόι του είπα είμαι από τον Άρη και αυτός νόμιζε από τον πλανήτη Άρη (γέλια). Εγώ ήμουν κολλημένος και με έναν άλλον παίκτη και ήθελα να τους φέρω και τους δύο στον Άρη. Με τον Ρίτσαρντ Ντούμας που είχε παίξει στους Φίνιξ Σανς. Αλλά και αυτός είχε πρόβλημα με τις ουσίες. Αργότερα αυτός έπαιξε τελικό ΝΒΑ. Όταν έμαθε ο ατζέντης του Τάρπλεϊ ότι θέλω να φέρω τον Ρίτσαρντ Ντούμας μου είπε ότι είμαι τελείως τρελός. Αν έπαιζαν αυτοί οι δύο μαζί θα έμοιαζαν με ατομική βόμβα. Τελικά δεν μπορέσαμε να πάρουμε τον Ντούμας».

-Ο Ρόι ήταν κλεισμένος; Του είπατε έλα και αυτός είπε ναι;

«Ναι, αφού τα βρήκαμε στα λεφτά. Θα έπαιρνε 800.000 δολάρια το ‘92».

-Τα είχε ο πρόεδρος αυτά τα λεφτά;

«Μα γι' αυτό με έδιωξαν γιατί δεν είχε άλλα λεφτά μετά από αυτή τη μεταγραφή. Θυμάμαι ήμασταν στο Σικάγο και είπε ο Μητρούδης στον ατζέντη του Ρόι ότι είναι πολλά τα λεφτά και ότι ο παίκτης είναι προβληματικός. Του απάντησε ο ατζέντης "μα αν δεν ήταν προβληματικός θα έμενε στην Αμερική". Ανοίγει τότε την τσάντα του και βγάζει ένα συμβόλαιο με τους Ντάλας Μάβερικς και μας δείχνει το ποσό των 8.6 εκατομμυρίων δολαρίων.

-Ξεκίνησε η χρονιά όμως και παίζατε μπασκετάρα. Όλοι όχι μόνο ο Τάρπλεϊ.

«Ο Τάρπλεϊ έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ στον Άρη, αν σκεφτείς ότι είχε 26 πόντους μέσο όρο, 19 ριμπάουντ και 3 κοψίματα τον αγώνα. Ήταν φανταστικός. Αυτός ο παίκτης για μένα θα έπρεπε να είναι ανάμεσα στους 50 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Στον Ολυμπιακό δεν έπαιξε το μπάσκετ που έπαιξε στον Άρη γιατί ο Ιωαννίδης τον χρησιμοποίησε μαζί με τον Φασούλα. Τον έβαζε 4άρι. Στη θέση "5" ήταν ασυναγώνιστος. Δεν μπορούσε να τον πιάσει κανένας. Ήταν αρκετά δυνατός για την θέση "4" και αρκετά γρήγορος για την θέση "5". Βέβαια δεν γινόταν να μένει έξω ο Φασούλας. Ο τελικός του Τελ Αβίβ χάθηκε εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Αν κατέβαζε την ομάδα με τον Τάρπλεϊ 5άρι και τον Πάσπαλι στη θέση "4" θα κέρδιζε τον αγώνα με 10 πόντους διαφορά. Ήταν απλή η κίνηση».

Τεράστια η εύνοια της διαιτησίας στον Ιωαννίδη

-Ο Ιωαννίδης επειδή το ανέφερες. Τι κόουτς ήταν;

«Ήταν πολύ καλός προπονητής, επιτυχημένος, respect. Αλλά ήταν άλλης εποχής. Άλλης φιλοσοφίας».

-Έφτιαξε όμως μια αυτοκρατορία με τον Ολυμπιακό και με τον Άρη.

«Με τον Γκάλη όμως στον Άρη. Δεν τον κατηγορώ. Εγώ τον κρίνω στο fair play. Όταν δεν ήταν οι διαιτητές υπέρ του. Όταν ήταν στο 50-50 η διαιτησία».

-Είχε διαιτησία ο Ιωαννίδης;

«Τεράστια εύνοια της διαιτησίας στην Ελλάδα».

-Που την έβρισκε;

«Αυτό δεν το ξέρω. Για μένα ήταν ευνοημένος. Επειδή είχε τους καλύτερους παίκτες, είχε και εύνοια.

Ο Ιωαννίδης είχε από πίσω του μια ολόκληρη βιομηχανία. Αυτή η βιομηχανία λεγόταν Άρης. Όποιος δεν έχει ζήσει στη Θεσσαλονίκη δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει Άρης για εκείνη την εποχή. Ο Άρης τότε ήταν "κυβέρνηση". Ο Άρης ήταν μια βιομηχανία που είχε τους κατάλληλους ανθρώπους για να την τρέχουν. Είχε τρομακτικό στήριγμα».

-Μετά στον Ολυμπιακό; Τον ευνόησαν οι συγκυρίες;

«Καταρχάς δεν αμφισβητώ την αξία του. Αλλά για να καταλάβεις τι λέω. Είναι δύο άνθρωποι που ετοιμάζονται να τρέξουν. Και οι δύο είναι άξιοι. Αν όμως τον έναν τον πας 10 μέτρα πιο μπροστά από τον άλλον θα έχει ξεκινήσει με μεγάλο πλεονέκτημα. Αυτή την στιγμή στο πρωτάθλημα είναι πλούσιοι και φτωχοί. Κάποιοι έχουν ένα μπάτζετ 5 εκατομμυρίων και άλλοι έχουν 300.000 χιλιάδες. Επειδή κρατάω επαφές με τον Άρη ο κόσμος με ρωτάει αν έχει καλή ομάδα φέτος ο Άρης. Τους απαντάω "πόσα λεφτά ξοδεύει"; Όταν μου λένε ότι το μπάτζετ της ομάδας είναι 1.5 εκατομμύριο, τότε δεν έχει καλή ομάδα.

-Είπες για τον Ιωαννίδη και τη διαιτησία. Βλέπεις τώρα μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού κάποιος να ευνοείται από την διαιτησία;

«Όχι. Απλά φωνάζουν για τον επόμενο μεταξύ τους αγώνα μήπως και δημιουργήσουν εντύπωση. Ο Ολυμπιακός μετά από τόσα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό είναι ξεκάθαρο ότι είναι καλύτερη ομάδα. Εγώ θα ήθελα από τον Ολυμπιακό σαν μεγάλη ομάδα που είναι με αφορμή τον αγώνα που έχασε στο Κύπελλο από τον Παναθηναϊκό να βγει και να πει συγχαρητήρια στον αντίπαλο. Αυτά είναι δείγματα μιας μεγάλης ομάδας. Η μεγάλη ομάδα αναγνωρίζει την ανωτερότητα του αντιπάλου».

«Δε μετανιώνω για όσα είπα για τη Χρυσή Αυγή»

-Προσπαθώ να καταλάβω κάτι επειδή έχω διαβάσει πολλές συνεντεύξεις σας και έχετε μιλήσει για πολλά θέματα πολύ ανοιχτά. Εσείς ήσασταν πάντα τόσο ανοιχτός δεν λέγατε "ρε Στιβ ας μείνω λίγο πιο μαζεμένος "; Τώρα ο κόσμος είναι λίγο περίεργος. Τα κρίνει όλα. Δεν είπες ποτέ ας λέω λιγότερα ας κάνω λιγότερα γιατί ο κόσμος κρίνει διαφορετικά. Μπήκες ποτέ στη διαδικασία να κάνεις λογοκρισία του εαυτού σου;

«Φοβάσαι μόνο όταν ξέρεις ότι θα χάσεις κάτι. Έχω πολλούς φίλους στην τηλεόραση και παλιά με παρακαλούσαν να βγω στην τηλεόραση γιατί τους κάνω νούμερα. Ξαφνικά από την στιγμή που έκανα αυτή την εμφάνιση και τη δήλωση για την «Χρυσή Αυγή» σταμάτησε να χτυπάει το τηλέφωνο. Δεν με πειράζει όμως. Αν κάποιος με προκαλέσει, δεν θα κάνω πίσω. Δεν έκανα πίσω όταν ήμουν 12 χρονών δεν θα κάνω πίσω ούτε τώρα, που είμαι 67. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχω ωριμάσει. Είναι πολύ απλό. Το να φοβάσαι κάποιον ή κάτι είναι ένα μέρος της ευφυΐας που διαθέτει κάποιος. Ποτέ δεν θα αφήσω το φόβο να με σταματήσει να εκφράσω αυτό που είμαι εγώ. Όταν περπατάω στο δρόμο και με χαιρετάει ο κόσμος σημαίνει ότι με χαιρετάει γι' αυτό που είμαι. Είμαι αυθεντικός. Πρόσφατα είδα στην τηλεόραση ένα γκάλοπ που ζήταγαν από τον κόσμο να πει τι θέλουν από τους πολιτικούς και το πρώτο πράγμα που έλεγαν ήταν να τους λένε την αλήθεια. Η αλήθεια έχει το τίμημα της. Εμένα με φώναξαν να πάω στο Κερατσίνι για την ομάδα του Φάρου, το έμαθε λοιπόν ο δήμαρχος του Κερατσινίου και είπε ότι δεν επιτρέπεται να φέρει η ομάδα "αυτόν τον Χρυσαυγίτη".

-Εγώ δεν θέλω να ασχοληθώ με την Χρυσή Αυγή, είναι δικό σου θέμα.

«Μα η Χρυσή Αυγή είναι ένα από τα κόμματα της Ελλάδας. Είναι εντελώς ακίνδυνο».

-Σου στοίχισε τελικά όλο αυτό; Προσωπικά μέσα σου πιστεύεις ότι έκανες λάθος;

«Όχι βέβαια. Με τίποτα δεν έκανα λάθος. Έχω 5.000 φίλους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με διέγραψαν 300 άτομα και άλλα 1.500 μου έστειλαν πρόσκληση φιλίας. Όταν έχεις άποψη δεν μπορείς να είσαι αρεστός σε όλους».

-Δεν κρίνω την επιλογή. Ο καθένας κάνει την επιλογή του. Το λέω επειδή είπες ότι τώρα δεν χτυπάει το τηλέφωνο σου.

«Μα μπορεί να υπάρχει οδηγία, εντολή από τους ανώτερους στα κανάλια να μη με καλούν».

Μου αρέσει να με λένε πατριώτη

-Εσένα σου αρέσει κόουτς να σε λένε Χρυσαυγίτη;

«Εμένα μου αρέσει να με λένε πατριώτη. Να με λένε Έλληνα. Τι σημαίνει Χρυσαυγίτης; Εσένα θα σου άρεσε να σε λένε κάπως επειδή ψήφισες τον Τραμπ; Ποια είναι η διαφορά δηλαδή; Δεν με πειράζει».

- Πριν έρθουμε να κάνουμε τη συνέντευξη όλοι μας ρώτησαν αν θα σε ρωτήσουμε για την Χρυσή Αυγή. Εμένα αυτό με ενοχλεί. Ξέρεις γιατί; Γιατί προγραμματίζουμε εδώ και 4 μήνες με τον Πάνο να κάνουμε μια ωραία συνέντευξη μαζί σου και σε όσους είπα ότι θα κάνω συνέντευξη με τον Στιβ μου είπαν «ρωτήστε τον για την Χρυσή Αυγή».

«Είμαι στην Ελλάδα από το 1970. Έχω ζήσει καταστάσεις εδώ που οι περισσότεροι άνθρωποι που περπατάνε στους δρόμους δεν τις έχουν ζήσει. Ακόμα και αυτοί που κυβερνούν. Το 1970 τι ήταν ο Πρωθυπουργός; Αγέννητος. Έχω πιο σαφή αντίληψη των πραγμάτων από αυτόν. Αν θελήσω εγώ να κάνω μια ανασκόπηση τα τελευταία 45 χρόνια για τους ανθρώπους που κυβέρνησαν αυτή τη χώρα, δεν θα πω ποιος έκανε το περισσότερο καλό, αλλά το περισσότερο κακό στη χώρα. Αναρωτιέμαι αυτή την στιγμή η Χρυσή Αυγή έχει καμιά συμμετοχή σε όλο αυτό που γίνεται στην Ελλάδα σήμερα; Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνώ σε όλα όσα λέει η Χρυσή Αυγή ούτε και με το παρελθόν τους. Το έχω ξεκαθαρίσει αυτό. Το έχω πει και στον ίδιο το Μιχαλολιάκο. Δεν συμφωνώ με όσα έχει κάνει στο παρελθόν σε θέματα βίας».

(Κάπου εκεί οι τόνοι άρχισαν να ανεβαίνουν κι απ'τις δύο πλευρές)

-Φάσκεις και αντιφάσκεις τώρα Στιβ. Μέλη της Χρυσής Αυγής κατηγορούνται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

«Άλλο να σε κατηγορεί κάποιος και άλλο να καταδικαστείς. Δεν σημαίνει ότι επειδή κάποιος κατηγορείται πρέπει να είναι και καταδικασμένος. Εσύ τον έχεις ήδη καταδικάσει».

-Στιβ, είμαι δημοσιογράφος και όχι εισαγγελέας. Εγώ λέω ότι κατηγορείται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Πιστεύεις ότι είναι αθώος;

«Ναι. Εσύ πιστεύεις ότι πήγε να σκοτώσει τον Φύσσα; Ότι πήγαν κάποιοι άνθρωποι να σκοτώσουν τον Φύσσα; Παρεξηγήθηκε όμως αυτό που είπα εγώ "ως κακή στιγμή"; Γιατί όντως ήταν μια κακή στιγμή που τσακώθηκε με έναν εγκληματία που τον μαχαίρωσε και τον σκότωσε. Πρέπει να τιμωρηθεί αυτός που τον σκότωσε. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ήταν οργανωμένο το έγκλημα. Τα δύο παιδιά όμως που άνηκαν στην Χρυσή Αυγή και τα σκότωσαν ήταν οργανωμένο έγκλημα.

-Το κατηγορητήριο πάντως αυτό λέει. Ότι ήταν μια οργανωμένη κίνηση.

«Δεν είναι φως φανάρι ότι αυτό ήταν μια σκευωρία του Σαμαρά;»

-Εγώ σου λέω τι λέει το κατηγορητήριο.

«Το να κατηγορηθεί κάποιος δεν σημαίνει τίποτα. Το να καταδικαστεί σημαίνει».

Αν καταδικαστούν, θα πάψω να έχω οποιαδήποτε σχέση

-Στιβ μέλη της Χ.Α. έχουν πάει και έχουν σπάσει στο ξύλο μετανάστες. Τα έχεις δει;

«Δεν συμφωνώ σ' αυτό. Για όσες απόψεις έχουν όμως για το μέλλον της Ελλάδας συμφωνώ. Κάποιοι μας στέλνουν φωτογραφίες με τον Χίτλερ.

-Επειδή το αναφέρεις και μόνος σου. Όταν κάποιος σου στέλνει φωτογραφίες με τον Χίτλερ, εσένα που η μάνα σου είναι Εβραία θα έπρεπε να σου τινάζει το μυαλό στον αέρα.

«Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Για μένα δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει το πως είναι αυτή την στιγμή η κατάσταση στην Ελλάδα. Με θυμώνει να βλέπω την επιτροπή για τα σκάνδαλα και τα λεφτά που έχουν κλέψει όλοι αυτοί και να μη ανοίγει ρουθούνι. Για μένα ακόμα μια φορά θέλουν να θολώσουν τα νερά. Στις επόμενες εκλογές η Χ.Α μπορεί να έχει το 10% των ψήφων του ελληνικού λαού. Αυτό σημαίνει ότι όσοι ψηφίσουν είναι μέλη εγκληματικής οργάνωσης;»

-Μερικοί κατηγορούνται γι' αυτό. Δεν μπορείς να το βγάλεις έξω από το μυαλό σου.

«Αν καταδικαστούν θα πάψω να έχω οποιαδήποτε σχέση μαζί τους. Και για να μη νομίζεις, δεν πολιτεύομαι μαζί τους, απλά μου αρέσουν αυτά που κάνουν».

-Σου είπαν να πολιτευτείς;

«Όχι βέβαια».

-Το να πηγαίνουν Χρυσαυγίτες στα σχολεία πιστεύεις ότι είναι καλό για το εκπαιδευτικό σύστημα;

«Πιστεύω ότι ο Λαγός κακώς πήγε. Ξέρεις όμως γιατί πήγε; Γιατί τον πήραν οι γονείς τηλέφωνο. Ήταν ψηφοφόροι της Χ.Α; Πήραν και τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν πήγαν οι βουλευτές του».

-Εγώ μεγάλωσα με Γιατζόγλου και αυτό το πράγμα με... (μας διακόπτει)

«Ξέρω ότι η κίνηση αυτή χτύπησε λίγο άτσαλα. Και σε ουδέτερους χτύπησε. Έτσι ήταν όταν υποστήριξα και τον Τραμπ. Έλεγα από τις 3 Οκτωβρίου ότι ο Τραμπ θα κερδίσει τις εκλογές της Αμερικής. Να σε ρωτήσω, αν είχα πάει στο ΚΚΕ θα ήταν καλύτερα;

- Γιατί χτύπησε τόσο πολύ άσχημα αυτό το πράγμα;

«Υπάρχει μια τεράστια προπαγάνδα εναντίον όλων αυτών των μελών της Χ.Α.

-Ήσουν πρότυπο για τα παιδιά. Ήσουν ο Στιβ Γιατζόγλου, είχες παίξει στον Ολυμπιακό. Είχες πάει μέσα στην Τουρκία με την Εθνική ομάδα και ξέρουμε την ιστορία. Γι' αυτό χτύπησε άσχημα.

«Δεν μπορώ να είμαι αρεστός σε όλους. Αυτά είναι τα πιστεύω μου. Δεν άλλαξε ο Στιβ. Δεν έχω αλλάξει» (δακρύζει).

Ο Αντετοκούνμπο είναι ένα φαινόμενο

Για τον Αντετοκούμπο τι λες;

«Μιλάς για ένα φαινόμενο».

-Γιατί δεν το λες στο Μιχαλολιάκο αυτό;

«Του το είπα και αρνήθηκε ότι έχει πει κακή κουβέντα. Μου είπε ότι δεν είπε κάτι για το παιδί. Εγώ του το ξεκαθάρισα. Του είπα ότι δεν μου άρεσε αυτή η δήλωση που έκανε».

-Στιβ, είναι σε video η δήλωση του...

«Το ξέρω. Μου είπε ότι δεν το εννοούσε έτσι. Εγώ δεν συμμετέχω ούτε σε μίση, ούτε σε αυτά τα πράγματα».

-ΟΚ, είναι σεβαστό αυτό που λες...

«Είναι λάθος που με παίρνει και μένα η μπάλα. Μα εγώ όμως δεν μπορώ να πάω με τον Μητσοτάκη. Συγγνώμη. Δεν μπορώ να πάω με κάποιον που μαζί με άλλους έφεραν την Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση. Δεν μου πάει».

-Είπες πολύ χαρακτηριστικά ότι σου έριξαν λάσπη πάνω σου. Εμείς σκεφτήκαμε αρκετά πριν σου κάνουμε αυτή την συνέντευξη γιατί μπορεί να κατηγορηθούμε για διάφορους λόγους.

«Εδώ ο Πέτρος Κωστόπουλος έχασε την εκπομπή του».

-Γι' αυτό την έχασε; Πώς είσαι τόσο σίγουρος;

«Ο Κωστόπουλος έχασε την εκπομπή του μετά από εκείνη την φορά που με είχε καλεσμένο. Ήταν τυχαίο ή συνέβη λόγω τηλεθέασης;»

Οι πιο πολύτιμοι παίκτες αυτή την στιγμή είναι τρεις, οι Αγγελόπουλοι και ο Γιαννακόπουλος

-Ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις μετανιώσει για τη δήλωση που έκανες ότι ο Σπανούλης γερνάει; Γιατί μετά έβαλε τα "μεγάλα" τρίποντα και πήρε τρία παιχνίδια στους τελικούς.

«Αυτό το είπα περισσότερο προς τον φίλαθλο κόσμο για να καταλάβει ότι όσο μεγαλώνει θα έχει και τις κακές του μέρες. Όταν λέω ότι ο Σπανούλης μεγαλώνει θέλω να προστατεύσω τον ίδιο. Τον γνωρίζω προσωπικά από όταν ήταν στη Λάρισα. Γνωρίζω την μητέρα του και τον πατέρα του. Ήμουν ο πρώτος προπονητής στην Λάρισα όταν ήταν πιτσιρικάς. Ήθελα να τον στείλω στην Αμερική. Όταν πήγε ο Αλεξανδρής στο Μαρούσι του πρότεινα μάλιστα να πάρει τον Σπανούλη με κλειστά μάτια. Ο Σπανούλης πλέον επιβάλλεται να παίζει συντηρητικά, ώστε να κάνει ένα καλό φίνις».

-Μπορεί να γίνει συντήρηση;

«Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό. Ο Ολυμπιακός επειδή είναι μια ομάδα δουλεμένη με τον ίδιο προπονητή και τον ίδιο κορμό και με την προσθήκη κάποιων που μπήκαν στην ομάδα, βλέπεις ότι ο προπονητής έχει συγκεκριμένο ροτέισον. Το αποτέλεσμα είναι να είναι οι παίκτες πιο ήρεμοι. Ο Γκριν ξέρει το ρόλο του. Θα μπει να παίξει τα τελευταία 3 λεπτά πριν το ημίχρονο. Είναι έτοιμος. Είναι προετοιμασμένος. Από την άλλη ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται μπερδεμένος. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω μια ομάδα με τόσους καλούς παίκτες να παίζει τόσο άσχημα».

-Έχει και έναν καινούργιο προπονητή. Δεν έχει προλάβει ακόμα να μοντάρει την ομάδα. Δεν έχει χημεία ακόμη. Δεν είναι οι επιλογές των παικτών δικές του.

«Εγώ είμαι στην εύκολη θέση του να κρίνω μετά τον πόλεμο. Αυτό τον Τζεντίλε τι τον έφεραν εδώ; Να κάνει τι; Δεν παίζει ο Χαραλαμπόπουλος και ξεκινάει ο Τζεντίλε; Τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο τον πάω με χίλια. Είναι ταγμένος Παναθηναϊκός. Θέλει να γράψει την δική του ιστορία ως πρόεδρος. Είναι διατεθειμένος να ξοδέψει πολλά λεφτά. Έχει μια τρέλα. Οι πιο πολύτιμοι παίκτες στο ελληνικό πρωτάθλημα αυτή την στιγμή είναι τρεις. Οι Αγγελόπουλοι και ο Γιαννακόπουλος. Άντε να πω τέσσερις μαζί και με τον Αγγελόπουλο της ΑΕΚ που δείχνει να προσπαθεί να κάνει κάτι. Αυτοί είναι οι πιο σημαντικοί».

-Για τους Αγγελόπουλους τι γνώμη έχεις;

«Έχουν ρίξει και αυτοί πολύ χρήμα. Έχουν πονέσει από τα λάθη τους αλλά μάθανε. Όπως ο πατέρας Γιαννακόπουλος. Είναι έξυπνα παιδιά».

Αν ο Πρίντεζης είχε σουτ μετά από ντρίμπλα, θα έπαιζε στο ΝΒΑ. Ο Καλάθης έχει το ίδιο πρόβλημα.

-Τι παίκτης είναι ο Καλάθης;

«Ο Καλάθης δεν μπορεί να σουτάρει την μπάλα μετά από σκριν. Σουτάρει όπως σουτάρει και ο Πρίντεζης. Για να σουτάρει ο Πρίντεζης πρέπει και τα δύο του πόδια να είναι σταθερά. Αν ο Πρίντεζης είχε σουτ μετά από ντρίμπλα, θα έπαιζε στο ΝΒΑ. Ο Καλάθης έχει το ίδιο πρόβλημα».

-Οι Σέρβοι προπονητές έκαναν καλό η κακό στο ελληνικό μπάσκετ;

«Ήμασταν τυχεροί γιατί πήραμε ότι καλύτερο είχε η Σερβία από προπονητές. Στην Αμερική έλεγαν την Ελλάδα Γιουγκο-παράδεισο. Ο Κρις Ουάλας που ήταν στους Μπόστον Σέλτικς, που ήταν ο Ντίνο Ράτζα εκεί, όταν πήγε ο Ρικ Πιτίνο τον έκοψε τον Ράτζα παρ' όλο που είχε συμβόλαιο. Έπρεπε να τον πληρώσουν. Μετά ο Ράτζα ήρθε στον Παναθηναϊκό. Όλα τα λεφτά του Ράτζα ήταν "μαύρα" στον Παναθηναϊκό. Ήρθαν από τους Μπόστον Σέλτικς να βρουν τον Γιαννακόπουλο να μάθουν πόσα λεφτά παίρνει για να τα αφαιρέσουν από αυτά που του χρώσταγαν αυτοί. Τον είχα 10 μέρες στα όπα όπα. Έκαναν βόλτα και όποτε πήγαινε η κουβέντα στα χρήματα "έλεγαν αύριο". Πάντως τα πήρε και από τον Παναθηναϊκό και από τους Μπόστον Σέλτικς. Αυτοί ήταν υποχρεωμένοι να αφαιρέσουν τα λεφτά».

-Άρα θεωρείς ότι ήμασταν τυχεροί που είχαμε τους Σέρβους εδώ στην καλή εποχή;

«Ναι. Απλά δε νομίζω πως σήμερα η Σερβία έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω στο μπάσκετ. Όταν δούλεψα με τον Νίκολιτς έμαθα πολλά. Απλά δεν ταιριάζαμε».

Σπανούλης ή Διαμαντίδης; Είναι σαν να με βάζεις να επιλέξω ανάμεσα στον Πικάσο και στον Ρέμπραντ

-Οι Γουόριορς σου αρέσουν;

«Δεν μου αρέσουν γιατί εγώ είμαι παλιάς σχολής. Οι Γουόριορς είναι η αφετηρία ώστε να γίνει το μπάσκετ σαν video game. Τα σουτ πλέον θα μετράνε για 4 ή για 5 πόντους. Ακόμα και στον Πρωτέα Βούλας υπάρχουν παιδιά που μαθαίνουν να σουτάρουν τρίποντα από παντού. Κάπου ξεφεύγει όλο αυτό. Δεν είναι μπάσκετ αυτό.

-Πολλοί βοηθοί προπονητών Ιτούδης, Σφαιρόπουλος μετά έγιναν πρώτοι και πάνε και καλά. Εσύ ποτέ δεν ήθελες να είσαι βοηθός. Λόγω χαρακτήρα ή δεν έτυχε; Δεν είναι φυσιολογικό να ξεκινήσεις σαν βοηθός δίπλα σε κάποιον πιο έμπειρο. Να πάρεις 5 πράγματα και μετά να αρχίσεις να κάνεις τα δικά σου;

«Ξεκίνησα σαν πρώτος προπονητής, αλλά θα μπορούσα να είχα πάει και κάπου σαν βοηθός, απλά δεν με ήθελαν σαν βοηθό. Οι Έλληνες προπονητές βλέπουν φαντάσματα. Ίσως νόμιζαν ότι η οντότητα μου θα τους επισκίαζε. Δεν είχα ποτέ πρόταση για βοηθός. Κανείς δεν μου είπε "έλα εδώ και πήγαινε δίπλα στο Πρίφτη" για παράδειγμα. Βλέπεις ότι σε όλες τις ελληνικές ομάδες οι βοηθοί προπονητών έχουν λιγότερη εμπειρία σε σχέση με τον πρώτο προπονητή. Στην Αμερική μπορεί να συμβαίνει το ανάποδο. Στη Φιλαδέλφεια της Αμερικής ο Ντ Αντόνι ήταν βοηθός προπονητή μέχρι που τελικά πήρε το χρίσμα για πρώτος προπονητής. Εγώ δεν είχα ποτέ πρόταση. Η μόνη συνεργασία που είχα σε τέτοιο επίπεδο ήταν με τον Θανάση Σκουρτόπουλο στο Περιστέρι που δεν με ήθελε κιόλας στον πάγκο. Εν πάση περιπτώσει δικαίωμα του».

-Ποιον θεωρείς τον καλύτερο προπονητή που είχες ποτέ; Όχι που γνώρισες αλλά που δούλεψες εσύ;

«Απ' όλους πήρα κάτι. Δεν είναι διπλωματική η απάντησή μου. Αν όντως ξεχώριζε κάποιος, θα το έλεγα».

-Αν ήσουν κόουτς και πήγαινες σε στιλ Ρόι Τάρπλεϊ να χτίσεις μια ομάδα, τι θα έπαιρνες; Σπανούλη ή Διαμαντίδη στα καλά τους για να πάρεις Κύπελλο Πρωταθλητριών. Στα 27-28 του χρόνια ο Διαμαντίδης και στα 30 του ο Σπανούλης.

«Θα εξαρτιόταν από τους υπόλοιπους παίκτες. Θέλει χημεία. Ο Διαμαντίδης έχει πολλά περισσότερα πλεονεκτήματα όσον αφορά στο να μετατρέπει και τους άλλους παίκτες προς το καλύτερο. Αυτό είναι το μεγάλο του πλεονέκτημα σε σχέση με τον Σπανούλη. Από την άλλη ο Σπανούλης στα ντουζένια του μπορεί να βάλει πολύ περισσότερους πόντους. Αυτό θα εξαρτιόταν από τις ανάγκες που θα είχε η ομάδα. Δεν μπορώ να επιλέξω. Είναι σαν να με βάζεις να επιλέξω ανάμεσα στον Πικάσο και στον Ρέμπραντ».

-Με εξαίρεση τον Γκάλη ποιος ήταν ο καλύτερος αντίπαλος που είχες ποτέ; Ή οι τρεις καλύτεροι που να έλεγες ότι είναι παικταράδες. Της εποχής σου.

«Υπήρξαν πολλοί καλοί παίκτες στη δική μου την εποχή. Ο Τάκης Κορωναίος ήταν μεγάλος παίκτης. Ήταν δύσκολος αντίπαλος. Έπρεπε να χρησιμοποιήσω και άλλα μέσα για να τον μαρκάρω όπως ψυχολογικό πόλεμο (γέλια)».

-Ήσουν ο πρώτος που έκανε ψυχολογικό πόλεμο σε αντίπαλο;

«Μάλλον ναι. Του έλεγα "θα σου σπάσω τα πλευρά" (γέλια)».

-Δεν ήταν "κότα" όμως ο Κορωναίος...

«Ήταν πολύ καλός. Ήταν μπροστά από την εποχή του, όπως και ο Απόστολος Κόντος ήταν φοβερός σουτέρ. Μαζί με τον Χάρη Παπαγεωργίου δεν έχουν περάσει από την Ελλάδα τέτοιοι σουτέρ και σε αυτό φταίνε οι προπονητές. Αυτό έλεγα με τον Νίκολιτς που έκανε μια ανάλυση του σέρβικου μπάσκετ. Την δεκαετία του '70 όλες οι διαιτησίες ήταν πληρωμένες. Μπορούσες να παίξεις εκτός έδρας και να χάσεις με 30 πόντους και μετά να γυρίσεις στην έδρα σου και να κερδίσεις με 35 πόντους. Όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα παίξαμε στο Βαρέζε και χάσαμε με 11 πόντους. Μπήκα στα αποδυτήρια και ήμουν στενοχωρημένος, ενώ οι υπόλοιποι Έλληνες φιλιόντουσαν γιατί χάσαμε μόνο με 11 πόντους. Οι Γιουγκοσλάβοι τότε για να έχουν επιτυχία δεν έδιναν σημασία στην άμυνα. Δεν έφευγαν και οι παίκτες εκτός Γιουγκοσλαβίας μέχρι 28 χρονών. Άρα δεν ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα να βάλεις πόντους στους Γιουγκοσλάβους . Το πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσες να τους σταματήσεις. Ήταν μια καλαθομηχανή που δεν μπορούσες να την σταματήσεις. Μόλις πήγαν 28 χρονών έφευγαν όλοι οι παίκτες σε άλλες ομάδες του εξωτερικού, τότε αναγκάστηκαν να παίξουν και άμυνα. Όταν σταμάτησαν να έχουν αυτό τον περιορισμό της ηλικίας τότε κοίταξαν και την άμυνα. Την άμυνα μπορείς να την διδάξεις σε ένα παιδί. Δεν μπορείς να του διδάξεις όμως εύκολα πως να βάλει την μπάλα στο καλάθι».

-Πως ένιωθες όταν φορούσες την φανέλα της Εθνικής; όταν άκουγες τον Εθνικό ύμνο;

Ένιωθα όμορφα. Θυμάμαι ότι πηγαίναμε στη Γερμανία και μας υποδέχονταν άνθρωποι με δάκρυα στα μάτια. Θυμάμαι μας πήγαιναν σε ταβέρνες και μας μαγείρευαν. Τότε έπαιρνε τον λόγο ο Βασίλης Γκούμας και έλεγε "ξενιτεμένα μας αδέλφια να ξέρετε ότι για εσάς παίζουμε" και τότε έκλαιγαν όλοι.

Στην Τουρκία είχα πιάσει τα γεννητικά μου όργανα από αντίδραση

-Στη γνωστή ιστορία με την Τουρκία που έπιασες τα γεννητικά σου όργανα δεν φοβήθηκες καθόλου; Με τα όπλα που είχαν οι Τούρκοι; Το έκανες επίτηδες ή σου βγήκε;

«Ήταν εκτός λογικής. Όταν έπαιζα θόλωνα. Δεν καταλάβαινα τίποτα».

-Είχες μεγαλώσει με αυτή την λογική ότι οι Τούρκοι είναι εχθροί μας;

«Ήμουν επηρεασμένος γιατί ο παππούς μου μου έλεγε ιστορίες. Όταν ως παιδί σου διηγείται κάποιος ιστορίες που έκοβαν κεφάλια όσο νά' ναι επηρεάζεσαι. Το σόι μου είναι 150 χιλιόμετρα μακριά από την Σμύρνη. Από την πόλη Ουσάκ είμαστε. Τότε όταν είχαμε πάει στην Τουρκία, είχαν στείλει ένα τηλεγράφημα στην ελληνική ομοσπονδία, για να μην πάω εγώ. Ειδικά εγώ. Λόγω ονόματος δεν ήθελαν να εμφανιστώ. Είχα νευριάσει. Μου έλεγαν από την ελληνική ομοσπονδία μήπως ήταν καλύτερα να μην πάω και τους έλεγα ότι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Εκείνος ο αγώνας είναι ακριβώς όπως το έχει διηγηθεί ο Φίλιππος Συρίγος. Μιλάγαμε και δεν μπορούσαμε να ακούσουμε τίποτα. Έπρεπε να μιλάμε μέσα στο αυτί του καθενός για να ακούσουμε. Στο γήπεδο Ατατούρκ υπήρχαν 5.000 άτομα στο οποίο στις πρώτες τρεις σειρές ήταν αστυνομικοί με γκλοπ. Προστάτευαν το γήπεδο γιατί οι φίλαθλοι προσπαθούσαν να μπούνε μέσα. Υπήρχαν συγκρούσεις. Ένα μέλος της αποστολής κατουρήθηκε πάνω του και έμεινε μέσα στα αποδυτήρια».

-Και εσύ έπιασες τα γεννητικά σου όργανα κατά την διάρκεια του Εθνικού Ύμνου της Τουρκίας;

«Στον δικό μας Εθνικό Ύμνο αυτοί έκαναν σαν τρελοί. Δεν μπορούσες να ακούσεις τίποτα και όταν έπαιξαν τον τουρκικό Εθνικό Ύμνο και ήταν όλοι προσοχή έκανα αυτή την κίνηση».

-Πώς δεν σε σκότωσαν;

«Δεν μπορούσαν να μπούνε μέσα (γέλια)».

-Στο ματς δεν σε επηρέασε αυτό;

«'Όχι έβαλα 19 πόντους. Θα είχαμε κερδίσει αν ο Ούγγρος διαιτητής δεν έκανε δύο λάθος σφυρίγματα στο τέλος. Αν και τα έκανε γιατί είχε τρομοκρατηθεί».

-Έχεις κλάψει ποτέ;

«Αρκετές φορές. Δεν θεωρώ ότι είναι ντροπή. Έχω κλάψει ακόμα και από τα νευρά μου. Από συγκίνηση επίσης».

-Για μια γυναίκα;

«Όχι για γυναίκα δεν έχω κλάψει».

-Από συγκίνηση γιατί;

«Από διάφορα περιστατικά που βλέπω και συγκινούμαι. Όταν βλέπω αδικίες. Ίσως με έχει επηρεάσει και αυτή η ιστορία με την Ελλάδα. Το να βλέπω κόσμο να υποφέρει, με πειράζει. Μεγάλωσα και εγώ δύσκολα. Ξέρω πως είναι να περνάς δύσκολα».

-Στην Αμερική λες;

«Ναι. Ξέρω πως είναι να κοιμάσαι σε ένα σπίτι χωρίς θέρμανση. Να είσαι στη βιοπάλη. Είχα δύσκολη παιδική ζωή. Απλά είχα δουλευταρά πατέρα και μια δυνατή μητέρα. Αυτό ήταν το προνόμιο που είχαμε σαν οικογένεια. Δεν μπορώ να ξεχάσω το παρελθόν μου. Δεν μπορώ να αδιαφορήσω. Δεν μπορώ να πω ότι εγώ είμαι καλά και δεν με νοιάζει αυτός που είναι δίπλα μου. Δεν είμαι τέτοιος. Ο Ιωαννίδης λέει για παράδειγμα "εγώ χέστηκα, έχω λεφτά". Δεν μιλάω με τον Ιωαννίδη. Όταν ήταν υπουργός δεν σήκωνε το τηλέφωνο. Δεν μπορώ να κάτσω να πιω καφέ μαζί του. Δεν υπάρχει λόγος».

-Από παλιά δεν μίλαγες φαντάζομαι.

«Είμαι άνθρωπος που αν δεν μου αρέσει κάτι θα το πω. Όπως και όταν μου αρέσει κάτι πάλι θα το πω. Έτσι είμαι. Δεν είμαι πολιτικός. Άλλος θα πει ότι είναι ανωριμότητα αυτό. Είναι ωραίο να μιλάμε για μπάσκετ μα εδώ υπάρχουν πιο σημαντικά θέματα. Θέματα της κοινωνίας. Ανοίγεις την τηλεόραση και ακούς τους πολιτικούς να κατηγορούν ο ένας τον άλλον, που όλοι είναι εξίσου εμπλεκόμενοι σε αυτή την κατάσταση που έχει οδηγηθεί η χώρα».

Στις εκλογές τότε ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ. Ηθοποιοί είναι, δεν θα πω ότι είναι απατεώνες

-Άρα εσένα σε έπιασε κάποια στιγμή κάτι μέσα σου και είπες ότι είναι αλήτες όλοι αυτοί οι πολιτικοί και θέλησες κάτι διαφορετικό; Ότι σε κοροϊδεύουν όλοι αυτοί;

«Ακριβώς. Άνθρωποι μου λένε ευχαριστώ γιατί λέω κάτι που δεν μπορούν οι ίδιοι να το πουν. Δεν μπορούν να εκφραστούν γιατί φοβούνται μην στιγματιστούν. Στην τελική αν θέλω μπορώ να γυρίσω πίσω στην Αμερική. Έχω μια εναλλακτική λύση. Στην κόρη μου που είναι δημοσιογράφος της λέω να φύγει για την Αμερική».

-Τι βλέπεις να γίνεται στην Ελλάδα; Όχι τι θα ήθελες αλλά τι πιστεύεις μέσα σου. Σε βλέπω πολύ στενοχωρημένο με την Ελλάδα.

«Με πονάει η κατάσταση της Ελλάδας γιατί η Ελλάδα μου πρόσφερε πολλά πράγματα. Δεν είναι το θέμα τι θα γίνει στην Ελλάδα. Μπορούμε πολύ εύκολα να καθίσουμε να διαμαρτυρηθούμε μέχρι αύριο. Το ζήτημα είναι ποιος έχει λύσεις. Η χώρα βρίσκεται μέσα σε ένα πηγάδι. Κανένας δεν γνωρίζει πόσο βαθιά μέσα στο πηγάδι είναι. Υπάρχει κάποιος δρόμος χωρίς δυσκολίες; Τι Ελλάδα θα παραδώσουμε στην επόμενη γενιά; Είμαι 67 χρονών. Έχω ζήσει τα 2/3 της ζωής μου μπορεί και παραπάνω. Έχω φίλους που έχουν πεθάνει στην ηλικία μου.

-Ο ΣΥΡΙΖΑ τι γεύση σου αφήνει;

«Στις εκλογές τότε ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ. Ηθοποιοί είναι. Δεν θα πω ότι είναι απατεώνες. Μπορεί όντως ο άνθρωπος να ξεκίνησε να κάνει κάτι το οποίο πίστευε. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι από την πρώτη στιγμή έκανε τέτοια στροφή στα πιστεύω του. Παριστάνουν κάτι που δεν είναι. Τι κέρδος είχε η Ελλάδα στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα τώρα με τον να πάει ο Τσίπρας στην Κούβα; Και μετά να ζητάμε από καπιταλιστές λεφτά να ζήσουμε;

-Πολιτικά τι βλέπεις; Πες ότι γίνονται εκλογές σε ένα χρόνο.

Αυτή την στιγμή πιστεύω στην ακροδεξιά. Ο Τραμπ αυτή την στιγμή δεν είναι πολιτικός είναι επιχειρηματίας, που παρεμπιπτόντως ο πατέρας του ήταν φίλος με τον δικό μου. Ο πατέρας του ήταν σε μεσιτικά γραφεία. Ο δικός μου ξεκίνησε να πλένει πιάτα και πέθανε εκατομμυριούχος. Ο Τραμπ λοιπόν θα μπορούσε να έρθει και να αποδώσει δικαιοσύνη όχι λεφτά. Πρέπει να κάτσουμε και να λογαριαστούμε με τους Γερμανούς».

-Είναι σαν να μου λες να τα βάλω εγώ με εσένα που είσαι θηρίο. Πως να τα βάλουμε με τη Γερμανία;

«Μπροστά στην Αμερική δεν είναι τίποτα. Μπορεί να γίνει η πίεση από τους Αμερικάνους. Ο Ομπάμα ήταν υποκριτής. Γνώριζε την κατάσταση μας. Ο Τραμπ θα μπορούσε να ασκήσει πίεση στην Μέρκελ».

-Θα ασχολιόσουν με την πολιτική αν μπορούσες να βοηθήσεις την Ελλάδα; Γιατί μιλάς πολιτικά. Πιο πολύ μιλάς πολιτικά παρά μπασκετικά.

«Δεν ξέρω».

-Το έχεις συζητήσει;

«Όχι».

-Να βοηθήσεις την Ελλάδα; Όχι να είσαι βουλευτής και να παίρνεις έναν μισθό. Να σου πουν ότι θα αναλάβεις ένα πόστο και θα κάνεις αυτό.

«Αν ήταν να ασχοληθώ δεν θα ήμουν γλάστρα. Δεν θα ήμουν σαν τον Ανατολάκη που δεν ήξερε να μιλήσει. Δεν ξέρω τι συνθήκες θα αντιμετωπίσω για να πάρω μια τέτοια απόφαση. Δεν ξέρω βέβαια και αν αξίζει τον κόπο».

-Ο Στιβ του αύριο που θα ήθελε να δει τον εαυτό του. Σπίτι του να αράζει, στο μπάσκετ;

«Στην Shanghai Sharks στην Κίνα. Εκεί θα ήθελα να είμαι».

Έχω χτυπήσει τη γυναίκα μου

-Πες μου μία λέξη που θα ήθελες να σε χαρακτηρίζουν. Και όχι Χρυσαυγίτης, κάτι που θα σε αντιπροσωπεύει.

«Η λέξη Χρυσαυγίτης έχει "βαφτεί" άσχημα. Έχει ένα άσχημο άκουσμα. Οι προθέσεις τους όμως είναι σωστές. Θα ήθελα να με αποκαλούν ως Έλληνα πατριώτη. Είμαι χορτασμένος άνθρωπος. Τα παιδιά μου δεν μου δημιούργησαν ποτέ πρόβλημα. Τα σπούδασα. Έχω κάποια ιδανικά που είναι πολύ ανώτερα στη ψυχή μου. Έχω κάποια πιστεύω που θέλω να με χαρακτηρίζουν όσο ακόμα θα είμαι στη ζωή γιατί δεν θα είμαι και πολύ ακόμα».

-Θες να αφήσεις κάτι πίσω;

«Ναι, θέλω να αφήσω κάτι».

-Αν δεν μπεις στην πολιτική πως θα αφήσεις;

«Θα δούμε αν έρθει η ώρα και θα είναι κατάλληλες οι συνθήκες και αν όντως μπορώ να προσφέρω. Αν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις».

-Μόνο με την Χ.Α. ή με οτιδήποτε;

«Θα δούμε…»

-Θα συνταχθείς με ένα κόμμα που έχει ως υπόβαθρο τη βία;

«Άσε με να σου εξηγήσω κάτι. Αν σε πιάσω από το λαιμό και σε πνίγω τι θα κάνεις»;

-Θα αντιδράσω.

«Θα πεις βγάλε τα χέρια σου από πάνω μου. Η κάθε κατάσταση είναι ανάλογα με τις συνθήκες. Η βία έχει πολλές μορφές. Η σωματική βία προκαλείται από ανθρώπους που δεν μπορούν να απαντήσουν λεκτικά. Απ' όλες τις γυναίκες που είχα η μόνη που χτύπησα ήταν η Κατερίνα γιατί δεν μπορούσα να την αντιμετωπίσω διαφορετικά. Δεν μπορούσα να την κουμαντάρω. Είναι αδυναμία όταν σηκώνεις το χέρι να χτυπήσεις κάποιον. Το κάνουν επειδή δεν μπορούσαν να περάσουν το μήνυμα που θέλουν με τα λόγια».

-Εσύ σήμερα δεν θα σήκωνες το χέρι σε κανέναν;

«Όχι θα το σήκωνα. Μπορεί και να σε σκότωνα αν ήταν να προστατέψω τον εαυτό μου ή τον άνθρωπο που αγαπάω. Σε αδύναμο όμως ποτέ. Δεν μου αρέσει ο τραμπουκισμός».

* Photo Credits: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

** H συνέντευξη έγινε στο Bar Restaurant "Bella Vespa" στη Γλυφάδα (Κύπρου 11).