Μέχρι τώρα οι περισσότερες εβδομάδες της σεζόν ήταν δύσκολες για την Dortmund. Τραυματισμοί, άσχημα αποτελέσματα, αμφιβολίες και πάει λέγοντας. Τον Νοέμβριο έφτασε κοντά στην ανατροπή της κατάστασης, στην αναζωπύρωση της φλόγας.

Στο τελευταίο ματς του Οκτωβρίου είχε αποκλείσει τη St. Pauli από το Κύπελλο. Ακολούθησε μια εξαιρετική αναμέτρηση με την Bayern. Η ήττα δεν αποφεύχθηκε, αλλά τα σημάδια ήταν θετικά. Η συνέχεια είχε το άνετο 4-1 κόντρα στη Galatasaray και την πολύ σημαντική νίκη, με άγχος, αλλά με καλό ποδόσφαιρο απέναντι στην Gladbach.

Στο ημίχρονο του επόμενου ματς, στην έδρα της Paderborn, η αίσθηση ήταν πως ο διακόπτης είχε γυρίσει. 0-2, μεγαλύτερη σιγουριά, λιγότερο άγχος. Στο 60΄ έγινε το 1-2, λίγο αργότερα ο Reus τραυματίστηκε (ξανά), στο 81΄ έγινε το 2-2. Ο διακόπτης δε γύρισε, τα φώτα έσβησαν εντελώς και μέχρι να ολοκληρωθεί το 2014 ακολούθησαν 7 ματς με απολογισμό 1 νίκη, 2 ισοπαλίες, 4 ήττες και σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις κακό ποδόσφαιρο. Τη στιγμή που πήγαινε να πατήσει γερά στα πόδια της, έφαγε το πιο δυνατό χτύπημα, ταράχτηκε περισσότερο από ποτέ κι άρχισε να φοβάται.

Η αναμέτρηση με την Paderborn άνοιξε ένα κύκλο 10 αγώνων με μόλις μία νίκη και κακό ποδόσφαιρο. Έκλεισε την προηγούμενη βδομάδα με τη νίκη κόντρα στη Freiburg. Την Παρασκευή, απέναντι στη Mainz, η Dortmund νίκησε ξανά. Κατάφερε μόλις για δεύτερη φορά στη φετινή Bundesliga να πάρει δύο σερί τρίποντα. Η πρώτη ήταν στην αρχή του πρωταθλήματος, δεύτερη και τρίτη αγωνιστική.

Ζωντάνια

Η Dortmund πήρε 4 νίκες και πέτυχε 18 γκολ στα 19 πρώτα ματς. Στα 2 τελευταία έχει το απόλυτο των βαθμών κι έχει σκοράρει 7 φορές. Με την Augsburg στην αρχή του μήνα ήταν κακή, ίσως χειρότερη από κάθε άλλη φορά φέτος. Χωρίς μυαλό, φοβισμένη, με τη σκέψη περισσότερο από ποτέ στη «μάχη της παραμονής», χωρίς διάθεση να κάνει το παιχνίδι της. Με τη Freiburg δεν ήταν αυτοκαταστροφική, νίκησε. Κι αυτή τη φορά, ο Reus δεν τραυματίστηκε. O Reus επέκτεινε το συμβόλαιό του κι επανήλθε ο ενθουσιασμός. Η ζωντάνια.

Θα φανεί στα επόμενα ματς αν η Dortmund έσπασε τα δεσμά οριστικά. Το σίγουρο είναι πως από το καλοκαίρι, όταν κατέκτησε το Super Cup, είχε να ζήσει τόσο καλή βδομάδα.

Τον Götze τον είχε χάσει ενώ βρισκόταν στον τελικό του Champions League. Τον Lewandowski όταν ξεκίνησε προσπάθεια για νέα επίθεση. Τον Reus τον κράτησε τη στιγμή που βρισκόταν στη ζώνη του υποβιβασμού. Ο καλύτερός της παίκτης υπέγραψε συμβόλαιο ως το 2019, χωρίς ρήτρα μεταγραφής, χωρίς ρήτρα υποβιβασμού, ενώ τον ήθελαν οι καλύτερες ομάδες.

Καρδιά

«Δεν πιστεύω καθόλου σε ένα σύστημα συχνών απολύσεων και προσλήψεων. Αν υπάρχει πρόβλημα, δεν είναι λύση η απόλυση. Πιστεύουμε στην αλληλεγγύη», είπε ο διευθύνων σύμβουλος της Dortmund, Hans-Joachim Watzke πριν λίγες μέρες όταν ρωτήθηκε για τον Klopp. «Δε θα μπορούσα να φανταστώ τον Klopp να φεύγει». Άσχετα με το αν ή δεν είναι η καλύτερη κίνηση η συνέχιση της σχέσης και μετά το καλοκαίρι , στην περίπτωση του Klopp, όπως και σε αυτή του (υπαρχηγού) Reus και του (αρχηγού) Hummels (είχε υπογράψει 5ετές συμβόλαιο το 2012 χωρίς ρήτρα μεταγραφής, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο), βλέπουμε από όλες τις πλευρές μια αντιμετώπιση που δεν είναι συνηθισμένη. Είναι εμφανής η διάθεση για αλληλοϋποστήριξη. Μια πιο ρομαντική διάθεση.

«Η καρδιά μου αποφάσισε», είπε ο Reus. Δε με πειράζει ιδιαίτερα αν οι παίκτες δε δένονται με τις ομάδες. Δεν έχω κάποια απαίτηση να γίνονται ένα με τον κόσμο. Δεν είμαι με λύσσα against modern football. Δεν πιστεύω ότι «παλιά ήταν καλύτερα, όλα ήταν αγνά, έπαιζαν για μια πορτοκαλάδα, δεν ξαναβγαίνουν τέτοιοι παίκτες» και πάει λέγοντας. Παρ’ όλα αυτά όταν εμφανίζεται μια περίπτωση λίγο πιο διαφορετική, την απολαμβάνω. Αν μη τι άλλο διατηρεί τις ισορροπίες.

Ξέρω ότι η δήλωση για απόφαση καρδιάς ακούγεται κάπως περίεργα. Έστω κι αν ο Reus γεννήθηκε στο Dortmund και μεγάλωσε στην ακαδημία της BVB. «Χάνουμε και νικάμε μαζί. Είναι απόφαση ζωής. Το Dortmund είναι η πόλη μου και η Borussia η ομάδα μου. Πολύ απλά αισθάνομαι άνετα εδώ, μπορώ να παίξω ελεύθερα το ποδόσφαιρό μου. Όποιος με γνωρίζει, ξέρει ότι είναι σημαντικό για μένα να έχω την οικογένεια και τους φίλους μου κοντά μου. Κάποιες φορές αυτό αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο». Είναι όπως είπε ο Watzke, δε φαντάζεται κάτι άλλο. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή.

Ο Reus θα παίρνει πολλά λεφτά (μαζί με τα πριμ περίπου 10 εκατομμύρια), αλλά πιθανότατα μπορούσε να βρει αλλού περισσότερα. Είναι ένας παίκτης top επιπέδου που σε λίγους μήνες θα κλείσει τα 26, έχει αντιμετωπίσει σοβαρούς τραυματισμούς και δεν έχει κατακτήσει σημαντικό τίτλο. Αν επέλεγε να φύγει η ομάδα του θα έπαιρνε 25 εκατομμύρια. Κανένας δε θα τον κατηγορούσε. Ο Reus όμως θέλει να βοηθήσει την Dortmund «να βγει από τη δύσκολη κατάσταση και μετά να επιτεθούμε και πάλι».

Ξανά Dortmund

Στην αναμέτρηση με τη Mainz το έκαναν. Βρήκαν την καρδιά τους. Είχαν καιρό να παίξουν σαν την ομάδα που αγαπάμε, που αγαπάνε. Έλεγαν στη Γερμανία πως ήταν φανερό όλη την εβδομάδα πως υπήρχε αλλαγή στο κλίμα της ομάδας. Η επέκταση του συμβολαίου του Reus ήταν δήλωση κι από τις δύο πλευρές. Συμβολική και ουσιαστική. Δήλωση σε οικονομικό επίπεδο (η Dortmund σιγά-σιγά είναι σε θέση να δίνει μεγαλύτερους μισθούς), δήλωση αγάπης, ενότητας, δύναμης. Απόφαση που κερδίζει την προσοχή του υπόλοιπου κόσμου. Γοητεύει τους απέξω. Ενισχύει την εικόνα του κλαμπ. Υπενθυμίζει σε όσους βρίσκονται στην ομάδα την ταυτότητά της.

Το είπε και ο Gündogan μετά τη νίκη κόντρα στη Mainz πως η αύρα ήταν διαφορετική: «Ήταν υπέροχα νέα για όλους. Ήμασταν σε μια κατάσταση ενθουσιασμού κι ευτυχίας σήμερα (σ.σ. την Παρασκευή)». Ο Reus ήταν απολαυστικός, ήταν ηγέτης, ήταν καθοριστικός. Στη διάρκεια της εβδομάδας και στη διάρκεια του αγώνα.

Το ποδόσφαιρο είναι (και) συναίσθημα. Είναι δυναμικές μεταξύ ανθρώπων. Είναι ένα σύστημα εύθραυστο, ακόμα και μια μικρή αλλαγή μπορεί να είναι καθοριστική. Στο ματς με τη Mainz το μυαλό των παικτών της Dortmund ήταν περισσότερο στο παιχνίδι, παρά στη βαθμολογία. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε από τον αγώνα με την Paderborn και μετά.

«Είπαμε στους εαυτούς μας πως το ίδιο πράγμα που συνέβη απέναντι στην Augsburg δε γίνεται να συμβεί ξανά, δε θέλαμε να αρχίσουμε να παίζουμε με βαθιές-τυφλές μπαλιές», δήλωσε ο Sahin. «Το πιο σημαντικό ήταν η αντίδραση αφού βρεθήκαμε πίσω στο σκορ», ανέφερε ο Klopp. H Dortmund δεν ήταν τρομερή, αλλά ήταν Dortmund. Η Mainz προηγήθηκε στο πρώτο λεπτό, ισοφάρισε αμέσως όταν βρέθηκε πίσω, αλλά η Dortmund δεν μπορούσε να επηρεαστεί ούτε από τα γκολ που δέχτηκε, ούτε από τη βαθμολογία. Όχι αυτή τη φορά. Όχι λίγες μέρες αφότου ο Reus επανέφερε τον ενθουσιασμό.

Χαρούμενη

Ο Reus είναι σπουδαίος παίκτης και η ζωή απρόβλεπτη. Κάποια στιγμή, ίσως και σύντομα, αν η Dortmund δεν πάρει κούπες, ο Reus θα σκεφτεί ξανά αν πρέπει να φύγει ή όχι. Δεν το πιστεύω, αλλά ίσως αποφασίσει το καλοκαίρι πως θέλει να αποχωρήσει. Μπορεί ήδη να έχει συμφωνήσει με την ομάδα για κάτι τέτοιο; Όχι λέω, αλλά δεν αποκλείω τίποτα.

Δεν έχει σημασία όμως. Ήταν έκπληξη η συμφωνία των δύο πλευρών σε αυτή τη χρονική στιγμή, ήταν κάτι ιδιαίτερο, ήταν κάτι σπουδαίο. Ό,τι κι αν συμβεί στο μέλλον, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Και ναι, όπως και το més que un club, όπως τα πάντα, έτσι και το echte liebe, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι κάτι που πουλάει, που το πουλάνε. Διατηρεί όμως μια αίσθηση ρομαντισμού. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Reus ανάγκασε την Dortmund να ξεχάσει τη βαθμολογία. O Reus έκανε την Dortmund ξανά χαρούμενη.

Τα λέμε και στο @ampalofilosofos