Ήταν το 1998 όταν η Τζαμάικα μπήκε στον ποδοσφαιρικό χάρτη με την παρουσία της στο Μουντιάλ της Γαλλίας. Από τότε, η ύπαρξή της αγνοείτο μέχρι που θα συμμετέχει ως προσκεκλημένη στο Κόπα Αμέρικα που θα διεξαχθεί στη Χιλή, το 2015.

Το Sport24.gr μίλησε με τον άνθρωπο που πέτυχε τα δύο από τα συνολικά τρία γκολ της εθνικής Τζαμάικα στο Μουντιάλ της Γαλλίας, Τεοντόρ "Τάπα" Γουίτμορ, το δημοσιογράφο της χώρας Λέιτον Λέβι, και τον επιθετικό της τωρινής ομάδας, Ζερμέιν Τάφι Άντερσον, προσπαθώντας να ανακαλύψει το ποδόσφαιρο σε αυτή τη γωνιά της Καραϊβικής.

Μέχρι το 1998 δεν υπήρχε Τζαμάικα στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Μία τρίτη θέση στο Gold Cup του 1993, ίδια θέση στο Κύπελλο Εθνών Καραϊβικής, το 1997.

Το δεύτερο το κατέκτησε, την επόμενη χρονιά. Και μετά το... όνειρο της Γαλλίας. Ναι η Τζαμάικα στο Μουντιάλ. Μία χώρα που το συνώνυμο στο λεξικό της, ήταν ο Μπομπ Μάρλεϊ, αποκτά πλέον ποδοσφαιρική οντότητα.

Η κληρωτίδα τη φέρνει στον 8ο όμιλο με Αργεντινή, Κροατία και Ιαπωνία. Η συμμετοχή και μόνο μοιάζει σαν ευλογία. Είναι πρωτάρα, και με αυτή την ορμή πηγαίνει.

Πρώτο παιχνίδι στο "Φελίξ Μπολάρ" του Λανς, στις 14 Ιουνίου του 1998, με αντίπαλο την Κροατία. Ο Προσινέτσκι άνοιξε το σκορ στο 27', ο Ιρλ ισοφάρισε στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου.

Ο σκόρερ των Βαλκάνιων διπλασίασε τα προσωπικά και της ομάδας του τέρματα στο 53' και ο Νταβόρ Σούκερ διαμόρφωσε το τελικό 3-1 επί της Κροατίας στο 69ο λεπτό.

Δεύτερο παιχνίδι στην πρωτεύουσα, το Παρίσι. Η Τζαμάικα αφήνεται έρμαιο στις ορέξεις της Αργεντινής. Ορτέγκα με δύο γκολ και Μπατιστούτα με τρία θα υπογράψουν το θρίαμβο της "μπιανκοσελέστε" στο "Παρκ ντε Πρενς".

Τρίτο και τελευταίο παιχνίδι στο Βορρά, στη Λυών. Στο "Ζερλάν", ο Τεοντόρ "Τάπα" Γουίτμορ θα υπογράψει με δύο δικά του γκολ την πρώτη νίκη της Τζαμάικα επί της Ιαπωνίας με 2-1. Ήταν η πρώτη νίκη σε πρώτη παρουσία σε Μουντιάλ, που σήμανε μάλιστα και την τιμητική τρίτη θέση στον όμιλο.

Το Sport24.gr μίλησε με τον Τεοντόρ "Τάπα" Γουίτμορ, σκόρερ των δύο γκολ της Τζαμάικα στο Μουντιάλ της Γαλλίας, ζητώντας του να θυμηθεί τη σπουδαιότερη στιγμή στην ποδοσφαιρική ιστορία των "Ρεγκε Μπόις", να εξηγήσει την μακροχρόνια απουσία από τις διοργανώσεις αλλά και να κρίνει την διαφαινόμενη επιστροφή τους σε αυτές.

"Το Μουντιάλ του 1998, στη Γαλλία, θα είναι πάντα στο μυαλό μου. Ήταν η Τζαμάικα η δεύτερη ομάδα από την Καραϊβική που συμμετείχε σε ένα Μουντιάλ και εγώ ο ο ποδοσφαιριστής που σκόραρε τα περισσότερα γκολ της ομάδας μου στη διοργάνωση, ήταν κάτι μαγικό. Αυτή η επιτυχία, όσο κι αν δεν το πιστεύετε, έφερε ενότητα στη χώρα μας, μας ένωσε.

Από την Καραϊβική δεν έχουν πολλοί την ευκαιρία να αγωνιστούν σε ένα Μουντιάλ, πόσο μάλλον να σκοράρουν, όχι μόνο μία αλλά και δύο φορές. Έγινα αυτόματα ξεχωριστός, μοναδικός. Αυτό ένιωσα. Τη μοναδικότητα να μπαίνεις στην ιστορία, να γράφεις την ιστορία. Ένα κατόρθωμα ζωής.

Το σημαντικότερο κέρδος μετά το Μουντιάλ του 1998, ήταν αυτό. Ότι εξυψώσαμε το όνομα του Τζαμαϊκανού ποδοσφαιριστή. Αρκετά παιδιά πήραν μεταγραφή, ακόμη και πιο νέοι, και έβγαλαν χρήμα. Το ποδοσφαιρικό προϊόν, έγινε καλύτερο, πιο σεβαστό, εάν θες."

Από τότε τα "Ρέγκε Μπόις" δεν κατάφεραν να προκριθούν ξανά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μπορεί να κατέκτησαν άλλες τρεις φορές - πέρα από την περυσινή - το Κύπελλο Εθνών Καραϊβικής (2005, 2008 και 2010) αλλά στις ομοσπονδιακές διοργανώσεις της CONCACAF η πορεία έβρισκε εμπόδιο απροσπέλαστο στα προημιτελικά. Τι λείπει, όμως, για τον πρώην - επίσης- ομοσπονδιακό τεχνικό της χώρας, Τεοντόρ "Τάπα" Γουίτμορ ;

"Από τότε δεν έχουμε εμφανιστεί, ξανά. Αυτό κοστίζει, σε εμπειρία, σε παραστάσεις, στα πάντα. Πρέπει να θυσιάσουμε πολλά πράγματα για να επαναλάβουμε το "θαύμα" του 1998. Ενδεικτικά θα πω δύο: οργάνωση και εγκαταστάσεις.

"Ο προπονητής είναι μία δύσκολη δουλειά και το ξέρω από πρώτο χέρι. Πάντα στόχος μου είναι να αφήσω έργο με τη δουλειά μου και να δουλέψω στο εξωτερικό, εάν μου δινόταν η ευκαιρία να δουλέψω στην Ελλάδα, θα την άρπαζα από τα μαλλιά."

Η εθνική ομάδα της Τζαμάικα με το Γερμανό, Βίνφριντ Σάφερ, στο τιμόνι ελπίζει σε καλύτερες ημέρες. Προσκεκλημένη στο Κόπα Αμέρικα που θα διεξαχθεί στα γήπεδα της Χιλής το καλοκαίρι του 2015 και σε έναν όμιλο με Αργεντινή, Παραγουάη και Ουρουγουάη, ποιος μπορεί να είναι ο στόχος;

"Η τωρινή ομάδα είναι εξαιρετική, αλλά όπως είπα και αμέσως πιο πριν, το ταλέντο από μόνο του, δεν φτάνει, δεν αρκεί. Εάν δεν επιλυθούν τα σημαντικά, αυτά ζητήματα, ο δρόμος μας θα βρει εμπόδια πάλι.

Τίποτα στη ζωή δεν έρχεται, χωρίς κόπο και θυσίες, χωρίς σκληρή δουλειά. Μπορούμε, πιστεύουμε, αλλά χωρίς τα προηγούμενα, δεν μπορούν να τεθούν σωστές βάσεις. Τίποτα δεν είναι αδύνατον και αναφέρομαι στο Κόπα Αμέρικα.''

Ο γνωστός δημοσιογράφος από την Τζαμάικα, Λέιτον Λέβι, θυμάται στο Sport24.gr την πορεία της Τζαμάικα προς τα τελικά του Μουντιάλ της Γαλλίας, το 1998 και εξηγεί ποιο ακριβώς ήταν εκείνο το συστατικό εκείνης της ομάδας.

"Προκριθήκαμε στο Μουντιάλ του 1998, χάρη σε αυτό που λέμε "τέλεια καταιγίδα". Είχαμε τον κατάλληλο προπονητή. Ο Ρενέ Σιμόες ενέπνευσε τον αθλητισμό, σε όλο το έθνος. Ήταν απίστευτη η ώθηση αυτού του ανθρώπου. Έκανε ένα ολόκληρο έθνος, να πιστεύει σε ένα θαύμα. Και μετά, ένα κράμα από τους Μπόιντ, Λόου, Κέιτρζιλ και Γουίτμορ. Από τη Μεγάλη Βρετανία ήρθαν οι Χολ, Μπάρτον, Σίμπσον. Αυτό το κράμα δέθηκε απίστευτα μεταξύ του, τα δύο αυτά μέρη πέρασαν πολύ καιρό, πολύ χρόνο, μαζί και έχτισαν έναν αδιάσπαστο πυρήνα που οδήγησε στην τέλεια συμφωνία. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε σε αυτό το κάλεσμα και έγινε ο 12ος παίκτης."

Ο Λέιτον Λέβι εξηγεί στο Sport24.gr εκείνους τους πυλώνες που η Τζαμάικα δεν εκμεταλλεύτηκε με αποτέλεσμα η απουσία της από τις διεθνείς διοργανώσεις να είναι διαρκής από το 1998, αλλά και τι χρειάζεται για την επιστροφή της σε αυτές.

"Σίγουρα, σήμερα δεν είμαστε τόσο δυνατοί, όσο ήμασταν και δεν έρχονται τα επιθυμητά αποτελέσματα. Οι καιροί, βέβαια, έχουν αλλάξει. Ποτέ δεν ήμασταν η πιο δυνατή ομάδα της Ομοσπονδίας, αλλά αποτύχαμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την επιτυχία του 1998. Αποτύχαμε, να θέσουμε τις σωστές βάσεις, να δημιουργήσουμε τις σωστές βάσεις του Τζαμαϊκανού ποδοσφαιριστή, γύρω από τον οποίο θα χτιστεί μαζί και η εθνική ομάδα.

Σπαταλήσαμε αυτή την ευκαιρία, κρίμα. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε αυτό το πρότζεκτ. Να δουλέψουμε σοβαρά με νέους ποδοσφαιριστές εδώ και να προσθέταμε όπου κρινόταν απαραίτητο, ποδοσφαιριστές με τζαμαϊκανή καταγωγή, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ίσως έτσι θα είχαμε την ευκαιρία, να ήμασταν σε ένα ακόμη Παγκόσμιο Κύπελλο. Αποτύχαμε, όχι τόσο λόγω της έλλειψης πόρων, αλλά πολύ περισσότερο λόγω της έλλειψης σωστού σχεδίου.

Η Τζαμάικα θα είναι πάλι σε Παγκόσμιο Κύπελλο, εάν εφαρμόσουμε ένα σταθερό πλάνο. Ένα σχέδιο που θα έχει άξονα το νέο ποδοσφαιριστή και θα τον κάνει τεχνικά και τακτικά, ισχυρό. Εάν συγκρίνουμε παιδιά ηλικίας 16,17,18 χρονών με αντίστοιχα ποδοσφαιρικά ανεπτυγμένων χωρών, η διαφορά, είναι πραγματικά μεγάλη.

Πέρα από τις εγκαταστάσεις, χρειαζόμαστε προπονητές σε όλες τις βαθμίδες, γνώστες της τακτικής. Πολλά από τα νέα παιδιά της χώρας, δεν έχουν ιδέα τακτικής. Μόνον έτσι θα γεννηθούν ξανά ποδοσφαιριστές σαν τον Μπόιντ και τον Γουίτμορ που θα μπορούν να οργανώνουν το παιχνίδι και να δίνουν τα γκολ, στους επιθετικούς.

Εδώ στην Τζαμάικα, ο κάθε προπονητής έχει τη δική του τελείως φιλοσοφία και αυτό δεν είναι ορθό. Βλέπεις ο κάθε ποδοσφαιριστής να έχει δικά του στοιχεία, δική του κοσμοθεωρία για το ποδόσφαιρο. Άρα, δεν υπάρχει ομοιογένεια. Ουσιαστικά, μοιάζει σαν να μη ξέρουμε, τί θέλουμε."

Με έναν Γερμανό στον πάγκο, οι "Ρέγκε Μπόις" ατενίζουν το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Πως μπορεί, όμως, να ξεφύγει μία χώρα, ένας λαός, που τουλάχιστον στον αθλητισμό κινείται στη σφαίρα επιρροής του Γιουσέιν Μπολτ; Ποιες είναι οι προσδοκίες για το επερχόμενο Κόπα Αμέρικα;

"Ο τωρινός ομοσπονδιακός τεχνικός, Βίνφριντ Σάφερ, αυτό προσπαθεί να επιλύσει με την εμπειρία του. Ένα κοινό σχέδιο. Έχουμε διαγωνισμούς, ανάμεσα στα σχολεία και από εκεί προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε ταλέντα. Αλλά περιμένουμε από ένα παιδί 10 χρονών, να είναι έτοιμος ποδοσφαιριστής. Παράλογο και επικίνδυνο....

Μπορεί στο στίβο να είμαστε, σχεδόν πάντα, στο επίκεντρο, αλλά όσον αφορά στο ποδόσφαιρο, το Μουντιάλ του 1998 αποτέλεσε πάντα σημείο αναφοράς. Μας έδειξε ότι μπορούμε να πιστεύουμε στο αδύνατο, ότι από το τίποτα μπορεί να οδηγηθούμε στην υπερηφάνεια."

Όλοι αναμένουμε με μεγάλη προσμονή το Κόπα Αμέρικα. Οι περισσότεροι, πάντως, εύχονται να μη διασυρθούμε. Οι προσδοκίες είναι μέτριες. Οι περισσότεροι περιμένουν να παίξουμε ανταγωνιστικά, αλλά να νικήσουμε την Αργεντινή, την Παραγουάη και την Ουρουγουάη, είναι υπερφίαλο, αυτή τη στιγμή."

Οι Τζαμαϊκανοί που στελεχώνουν την εθνική ομάδα της χώρας του είναι, ως επί το πλείστον, νεαροί. Ποιος είναι ο προορισμός ενός φερέλπιδος Τζαμαϊκανού; Θα μπορέσει ποτέ η χώρα της Καραϊβικής να δει κάποιον ποδοσφαιριστή της σε μία μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Ο Λέιτον Λέβι, εξηγεί στο Sport24.gr...

"Είμαι απαισιόδοξος, αλλά μόνο εάν η Τζαμάικα πάρει το Μουντιάλ, μόνον τότε κάποιος ποδοσφαιριστής θα πάρει μεταγραφή στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ και θα ξεπεράσει τον Μπολτ. Ο Γιουσέιν είναι ο μεγαλύτερος αθλητής στην ιστορία της χώρα, ο πιο ακριβοπληρωμένος, ο δεύτερος είναι πολύ μακριά πίσω του. Λίγο απίθανο...

"Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές αγωνίζονται στο Red Stripe Premier League που οδηγεί στο πρωτάθλημα των ΗΠΑ και από εκεί, εάν είσαι καλός, στην ευκαιρία της αγγλικής Premier League, αλλά έχουμε και πολλούς ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στις Σκανδιναβικές χώρες."

Βασικός στέλεχος της τωρινής ομάδας που "χτίζει" ο Βίνφριντ Σάφερ είναι ο επιθετικός της, Ζερμέιν "Τάφι" Άντερσον, με τον οποίον επικοινώνησε το Sport24.gr και οποίος αφού αποδέχεται τη βαριά κληρονομία από το Μουντιάλ του 1998, υποστηρίζει ότι ο ίδιος και οι συμπαίκτες του, μόνο για τουρισμό δεν θα ταξιδέψουν τον Ιούνιο, στο Σαντιάγκο της Χιλής.

"Ξέρουμε ότι η παρουσία μας, σαν εθνική ομάδα, στα γήπεδα της Γαλλίας, ήταν ο,τι πιο σημαντικό έχουμε καταφέρει. Έχουμε μεγαλώσει με αυτό. Όλοι σαν παιδιά είχαμε στα δωμάτιά μας, αφίσες από τον Γουίτμορ, τον Μπόιντ και τους άλλους.

Όλοι μας ονειρευόμαστε να τους φτάσουμε, κι αν είναι δυνατόν, να τους ξεπεράσουμε. Αυτό είναι που ονειρευόμαστε. Να ξαναπάμε σε Μουντιάλ και - γιατί όχι- να προκριθούμε και στην επόμενη φάση.

Τώρα έχουμε τη σημαντική πρόκληση του Κόπα Αμέρικα. Δεν θα πάμε για τουρισμό στη Χιλή. Στη Χιλή πάμε για να δείξουμε ότι δεν κατακτήσαμε τυχαία το Κύπελλο Εθνών της Καραϊβικής. Πάμε να παίξουμε στα ίσα, όλες τις ομάδες του ομίλου. Θα είναι εκπληκτικό που θα συναντήσουμε τον Μέσι, αλλά έχουμε ως στόχο να του δυσκολέψουμε τη ζωή."