Τάσος Μπουλμέτης: "Μακάρι η ταινία να αφήσει μία κληρονομιά"
Ο Τάσος Μπουλμέτης, σκηνοθέτης του "1968" μιλάει στο Sport24.gr και αποκαλύπτει πώς πείστηκε απ' τον Μάκη Αγγελόπουλο, παρότι είχε αποφασίσει να μην κάνει ξανά ταινία εποχής, παρουσιάζει τις παιδικές του θύμησες από το παιχνίδι, στέκεται στην επιλογή των ηθοποιών, αλλά και στο ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ταινίας.
"Κέρδισαν γιατί δεν μπορούσαν να χάσουν". Μία πρόταση που αποτυπώνει σε απόλυτο βαθμό τον άθλο της ΑΕΚ απέναντι στη Σλάβια Πράγας εκείνο το βράδυ της 4ης Απριλίου του 1968. Τότε, που οι παίκτες της Ένωσης επικράτησαν 89-82 των Τσέχων και κατέκτησαν το Κύπελλο Κυπελλούχων (το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο ελληνικής ομάδας) μπροστά σε 80.000 θεατές, οι ιαχές των οποίων δονούσαν την ατμόσφαιρα του Παναθηναϊκού Σταδίου.
Πενήντα χρόνια αργότερα, ο Τάσος Μπουλμέτης, με την πολύτιμη συνδρομή του μεγαλομετόχου της ΚΑΕ ΑΕΚ, Μάκη Αγγελόπουλου παρουσιάζει μέσα απ' την ταινία "1968" όσα διαδραματίστηκαν εκείνη τη μαγική βραδιά στο Καλλιμάρμαρο. Μέσω ενός υπέροχου docufiction, όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος, ο κ. Μπουλμέτης επαναφέρει στη μνήμη τις σπουδαίες στιγμές πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά το τέλος του αγώνα, με έναν ξεχωριστό τρόπο που συγκινεί ακόμα και τους μη υποστηρικτές της ΑΕΚ.
Αυτός είναι, ούτως ή άλλως, κι ο στόχος της ταινίας. Δεν απευθύνεται μόνος στους φιλάθλους των "κιτρινόμαυρων", αλλά προσπαθεί να παρασύρει όλο τον κόσμο σε κάτι μαγικό και πρωτόγνωρο. Όπως συνέβη, άλλωστε, κι εκείνο το βράδυ στο Παναθηναϊκό Στάδιο, το οποίο γέμισαν φίλαθλοι όλων των ομάδων προκειμένου να στηρίξουν την προσπάθεια της ΑΕΚ. Αξέχαστη έχει μείνει η ατάκα του Βασίλη Γεωργίου, ο οποίος έκλεισε συγκινημένος τη μετάδοση με το τρίπτυχο: "ΑΕΚ-ΕΛΛΑΣ-ΕΥΡΩΠΗ".
Με αφορμή την επίσημη πρεμιέρα της ταινίας στους κινηματογράφους, ο Τάσος Μπουλμέτης μιλάει στο Sport24.gr και αποκαλύπτει πώς πείστηκε απ' τον Μάκη Αγγελόπουλο να είναι ο σκηνοθέτης, παρότι είχε αποφασίσει να μην κάνει ξανά ταινία εποχής, παρουσιάζει τις παιδικές του θύμησες από το παιχνίδι, στέκεται στην επιλογή των ηθοποιών, αλλά και στο ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός του "1968".
Πώς προέκυψε η ιδέα της δημιουργίας αυτής της ταινίας;
"Ήταν μία πρόταση του κυρίου Αγγελόπουλου, ο οποίος με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1968 μού πρότεινε να κάνουμε μία ταινία για εκείνο τον άθλο και εκείνη τη βραδιά. Ξεκινήσαμε να συζητάμε για το τι ταινία θα ήταν. Εγώ μόλις είχα τελειώσει την προηγούμενη ταινία μου, τον "Νοτιά", και ήμουν πολύ 'στεγνός'. Του πρότεινα να κάνουμε ντοκιμαντερίστικα πράγματα. Να κάνουμε καταγραφή από μαρτυρίες εκείνης της εποχής από ανθρώπους που έζησαν εκείνα τα γεγονότα και πραγματικά φτιάξαμε ένα υλικό 23 ωρών από το οποίο δημιουργήθηκε ένα σενάριο και προέκυψε η ταινία που θα δείτε".
Η πρώτη απορία μου είναι ότι από όσο θυμάμαι είχατε αναφέρει μετά τον "Νοτιά" ότι δεν θέλετε να κάνετε ξανά ταινία εποχής. Τι ήταν αυτό που σας άλλαξε γνώμη τόσο γρήγορα;
"Έχετε δίκιο, αλλά η πρόταση αυτή και ειδικά αυτή η χρονιά ήταν για μένα βιωματική. Με αυτή την έννοια 'τσίμπησα', γιατί μου πέταξε το δόλωμα ο Αγγελόπουλος και ήταν μία εποχή που με σημάδεψε, όπως και όλο τον κόσμο. Ο Μάκης Αγγελόπουλος την στήριξε αυτή την ταινία με κάθε τρόπο. Είχε έναν οραματικό χαρακτήρα, τον οποίο τον πέρασε. Εγώ του πρότεινα να κάνω αυτή την προσέγγιση στην ταινία που είναι docufiction, εκείνος ενθουσιάστηκε, ξεκινήσαμε και βγήκε αυτή η ταινία, η οποία είναι όντως βιωματική για εμένα, επειδή την έζησα εκείνη τη βραδιά ακούγοντας τον αγώνα στο ραδιόφωνο μαζί με τον πατέρα μου".
Φαίνεται ότι έχω απλήρωτους λογαριασμούς από εκείνη την περίοδο
Το "1968" είναι η τρίτη ταινία σας μετά την "Πολίτικη Κουζίνα" και τον "Νοτιά" που πραγματεύεται το τι γινόταν στην Ελλάδα την δεκαετία του 60' και του 70'. Πόσο τυχαίο είναι αυτό για εσάς, δεδομένου ότι ήσασταν παιδί εκείνη την περίοδο και πρακτικά είναι η τρίτη ταινία πραγματεύεται τα παιδικά σας χρόνια;
"Φαίνεται ότι έχω απλήρωτους λογαριασμούς από εκείνη την περίοδο! Όλο και κάτι με κατατρέχει και κάτι ξεπληρώνω... με δόσεις. Ελπίζω αυτή να είναι η τελευταία ταινία που ασχολείται με εκείνη την περίοδο και ακολούθως να κάνω κάτι πιο σύγχρονο".
Μιλώντας για πιο σύγχρονο, εννοείτε κάτι εντελώς διαφορετικό να φανταστώ;
"Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Περισσότερο το εκφράζω αυτό ως επιθυμία για να είμαι ειλικρινής".
Πιστεύετε ότι η συγκεκριμένη ταινία θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή για να δούμε στην συνέχεια στη χώρα μας κι άλλες ταινίες που θα παρουσιάζουν αθλητικά γεγονότα; Γιατί, δόξα το Θεό ο ελληνικός αθλητισμός μας έχει προσφέρει αρκετές επιτυχίες.
"Μακάρι. Μακάρι γιατί σε αυτό τον τομέα δεν έχει γίνει τίποτα. Βέβαια για να είμαστε σωστοί ο Νίκος Τριανταφυλλίδης είχε κάνει την αρχή με το ντοκιμαντέρ για τον ΠΑΟΚ, η οποία είναι μία υπέροχη ταινία. Δυστυχώς ο Νίκος δεν ζει, μας άφησε. Μακάρι να είναι αφορμή να γίνουν κι άλλες τέτοιες ταινίες αθλητικού περιεχομένου. Έχουν γίνει βέβαια ταινίες όπως 'Η φανέλα με το 9', η οποία βέβαια είναι fiction ταινία, είναι από μυθιστόρημα".
Δεδομένου ότι έχετε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη, αν μπορούσατε να συγκρίνεται την ΑΕΚ με μία τούρκικη ομάδα που θα ήταν αυτή;
"Είμαι πολύ μπερδεμένος για να είμαι ειλικρινής. Εγώ ήμουν Φενέρμπαχτσε, επειδή έχει και το κίτρινο μέσα στη φανέλα της. Θα μου πεις και η Γαλατασαράι έχει το κίτρινο, αλλά έχει και το κόκκινο. Εγώ βέβαια ήμουν Φενέρμπαχτσε γιατί γεννήθηκα 300 μέτρα μακριά από το γήπεδό της. Αλλά όσον αφορά στον τρόπο παιχνιδιού, δεν μπορώ να κάνω συγκρίσεις. Στην λογική του συναισθήματος θα έλεγα Φενέρμπαχτσε".
Ο Μάκης Αγγελόπουλος έχει βλέψεις για την ΑΕΚ
Τον κύριο Μάκη Αγγελόπουλο πώς τον ζήσατε; Φαίνεται ένας άνθρωπος με πάθος για την δουλειά του, αλλά και με την συγκεκριμένη ταινία στην οποία είναι παραγωγός.
"Είναι ένας άνθρωπος με όραμα, με πάθος, με πολύ στρατηγική σκέψη. Βλέπει τρία βήματα μπροστά και είχα μία εξαιρετική συνεργασία μαζί του. Καταρχάς, συμφώνησε σε ό,τι του πρότεινα και συμφώνησα σε ό,τι μου πρότεινε. Δεν είχαμε καμία διαφορετική άποψη για πράγματα. Δεν μπορώ να σκεφτώ όχι διαφωνία, ούτε καν διαφορετική προσέγγιση. Υπήρχε μία πλήρης σύμπλευση στην στρατηγική που θα ακολουθούσαμε.
Καταρχήν, αυτή είναι μία ταινία την οποία "χαρίζει" στην ΑΕΚ και μου το είπε από την πρώτη στιγμή. Είναι ένας άνθρωπος πολύ ήρεμος, πολύ ήπιος που βλέπει στο βάθος. Ξέρω την αγωνία του για την ομάδα. Ξέρω ότι έχει βλέψεις και προχωράει μπροστά. Μόνο καλά πράγματα μπορώ να πω για αυτόν. Είναι ένας άνθρωπος πολύ ήπιος, πολύ γλυκός, ένας άνθρωπος πολιτισμένος".
Μία άλλη απορία έχει σχέση με το κάστινγκ. Βλέπουμε ότι αποτελείται από αρκετούς ηθοποιούς που έχουν ταυτιστεί με την ΑΕΚ, όπως οι κ.κ. Καφετζόπουλος, Βούρος, Αντωνίου και Μητσικώστας. Έπαιξε ρόλο στην επιλογή σας το γεγονός ότι έχουν ΑΕΚτζήδικα συναισθήματα; Ότι ίσως μπορεί να βίωναν διαφορετικά την εμπειρία αυτής της ταινίας;
"Έπαιξε έναν ρόλο είναι η αλήθεια. Ήταν ας το πούμε τιμής ένεκεν, αλλά ξέρω ότι ήταν και δική τους επιθυμία. Ήθελα κι εγώ όμως να συνεργαστώ μαζί τους ανεξάρτητα από το ΑΕΚτζήδικο παρελθόν τους. Είναι εξαίρετοι ηθοποιοί όλοι τους. Έχω βέβαια και ηθοποιούς που δεν είναι ΑΕΚτζήδες. Τους ρόλους του Βούρου, του Μιχαηλίδη και του Μιτσικώστα τους έγραψα πάνω τους. Είχα στο μυαλό μου πού απευθύνονται.
Υπήρξαν ηθοποιοί όπως ο Αλέξανδρος Μούκανος, ο οποίος αν και δεν είναι ίσως τόσο γνωστός είναι ένας καταπληκτικός ηθοποιός. Απίστευτος ηθοποιός. Ο άνθρωπος είναι μεγάλο ταλέντο. Δεν είναι βέβαια μικρός σε ηλικία, αλλά είναι ένας φοβερός ηθοποιός. Ο Θοδωρής Κατσαφάδος το ίδιο. Καλά δε μιλάω για την Βασιλική Τρουφάκου, μία νέα ταλαντούχα ηθοποιό. Για τον Μάινα τι να πω; Αυτός και αν είναι ΑΕΚτζής και γενναιόδωρος άνθρωπος. Ο Μαυροματάκης είναι... θεός. Είμαι σίγουρος ότι ξεχνάω. Ο Αλέξανδρος Αμερικάνος, ένας εξαίρετος ηθοποιός".
Επειδή μιλήσατε για τον Αλέξανδρο Αμερικάνο. Φαντάζομαι ότι η συγκεκριμένη επιλογή δεν ήταν καθόλου τυχαία δεδομένου ότι είναι ανιψιός του μεγάλου Γιώργου Αμερικάνου. Πώς προέκυψε η συγκεκριμένη συνεργασία;
"Μου αναφέρθηκε ότι υπάρχει ο Αλέξανδρος Αμερικάνος που είναι ηθοποιός. Μου είχε αναφερθεί το όνομά του και στον "Νοτιά". Τον ξαναείδα και θυμήθηκα την φοβερή ομοιότητά που έχει με τον θείο του. Ένα άλλο θέμα ήταν ότι υπήρξε και μπασκετμπολίστας στην ΑΕΚ. Δεν μπορούσα δηλαδή να έχω καλύτερο κάστινγκ για τον Γιώργο Αμερικάνο από τον ανιψιό του που είναι ένα πολύ ταλαντούχο και συγκροτημένο παιδί".
Έζησα έναν μύθο των παιδικών μου χρόνων 50 χρόνια αργότερα
Το γεγονός ότι συνεργάζεστε ξανά με την Ευανθία Ρεμπούτσικα, μετά την "Πολίτικη Κουζίνα" και τον "Νοτιά", φαντάζομαι ότι επίσης δεν είναι τυχαίο έτσι;
"Όχι βέβαια, επειδή και αυτή η ταινία είναι βιωματική, μιλάμε για εκείνες τις εποχές. Η Ευανθία έχει γράψει μία μουσική που έχει μεν την σφραγίδα της, αλλά είναι και πιο προχωρημένη, πιο κινηματογραφική. Έχει πάρα πολλά ακούσματα, τα γνώριμα ακούσματα, αλλά με πιο καινούριο τρόπο από το 'Νοτιά' και την 'Πολίτικη Κουζίνα'".
Προκειμένου να δημιουργηθεί η ταινία μιλήσατε με πολλούς ανθρώπους από εκείνη την περίοδο και, κυρίως, με τους ανθρώπους που ενεπλάκησαν άμεσα. Το να μιλάτε με ανθρώπους που σαν παιδάκι τους βλέπατε σαν... θεούς, τι συναισθήματα σας γέννησε;
"Κοιτάξτε, όντας 50 χρόνια αργότερα και εγώ, ζούσα έναν μύθο. Το να μιλάω με τον Τρόντζο, τον Ζούπα, τον Βασιλειάδη, τον Βασίλη Γεωργίου, τον Αίαντα Λαρεντζάκη είναι απερίγραπτο. Ζούσα έναν μύθο των παιδικών μου χρόνων. Γιατί και αυτοί αντιμετώπισαν αυτό το γεγονός με μία νοσταλγία και επειδή η νοσταλγία είναι ένας μηχανισμός επικοινωνίας, νομίζω ότι βρήκαμε κοινά μονοπάτια στο να συνδεθούμε και να τους αποσπάσω αυτά που είχαν να πουν με το συναίσθημα που ήθελα".
Νιώσατε λίγο παιδάκι υπό την έννοια ότι μιλούσατε με τα είδωλα των παιδικών σας χρόνων;
"Δυστυχώς, παρότι είμαι μεγάλος σε ηλικία, νιώθω αρκετές φορές σαν παιδάκι, οπότε δεν διαφοροποιήθηκα και πολύ (γέλια) ".
Εσείς από εκείνη την ημέρα τι θυμάστε;
"Θυμάμαι εκείνη την ημέρα, τα κορναρίσματα, τους πανηγυρισμούς, θυμάμαι ότι ήταν κάτι το απίστευτο. Ήταν ένας γεγονός πολύ σημαντικό που μας είχε συνεπάρει".
Η συγκεκριμένη ταινία, καλός εχόντων των πραγμάτων θα αποτελέσει σταθμό, όπως και οι προηγούμενες ταινίες σας. Ποια πιστεύετε ή θέλετε να είναι η κληρονομιά αυτής της ταινίας;
"Δεν θέλω να πω μεγάλα λόγια. Μακάρι να αφήσει μία κληρονομιά. Νομίζω ότι αν αρέσει η ταινία στο κοινό και τους ΑΕΚτζήδες, θα μείνει ως σταθμός. Δεν θέλω όμως να αναφέρομαι στις δικές μου δουλειές ως σταθμούς".
Για φινάλε θα ήθελα μία ατάκα δίκη σας. Για το τι περιμένετε.
"Έχω μεγάλη αγωνία για την πρεμιέρα. Εισπράττω πολύ θετικά σχόλια και αυτό με έχει ενθουσιάσει. Εγώ κρατάω πάντα χαμηλούς τόνους. Ελπίζω η ταινία να έχει την ανταπόκριση που μοιάζει να έχει για όσους την έχουν δει".
Photo Credits: Eurokinissi