Προφανέστατα – και σας ενημερώνω σε περίπτωση που δεν το έχετε πάρει γραμμή, μπορεί γιατί όχι, συμβαίνουν αυτά – ζούμε στην εποχή του Μέσι και του Ρονάλντο. Ζούμε ίσως το τέλος της εποχής αυτής, με τα δύο ποδοσφαιρικά φαινόμενα να πλησιάζουν όλο και πιο γρήγορα στην ηλικία της αθλητικής συνταξιοδότησης, αλλά όσο παίζουν, όσο αντέχουν, το ποδοσφαιρικό τοπίο έχει ΚΥΡΙΩΣ την σφραγίδα τους.

Λογικό, λογικότατο. Δεν μιλάμε άλλωστε για δύο τυχαίες ποδοσφαιρικές φιγούρες. Μιλάμε για ένα δίπολο τέτοιας ποδοσφαιρικής ηγεμονίας, που θα κάνουμε δεκαετίες να ξαναδούμε κάτι ανάλογο, ανεξάρτητα με την κουραστική κουβέντα περί ποιος τελικά είναι ο καλύτερος, ποιος είναι πιο κλάψας, ποιος παίρνει παραπάνω αποφάσεις υπερ του από τους διαιτητές και άλλες τέτοιες μπαρουφικές κορώνες.

Πέρα όμως από την θόρυβο και την λάμψη που εκπέμπουν δικαίως ο Πορτογάλος και ο Αργεντίνος, η εποχή ΔΕΝ τους ανήκει εν λευκώ. Δεν είναι 100% δική τους. Όχι όταν στον ποδοσφαιρικό χάρτη ζει, αναπνέει και (το πιο εντυπωσιακό) παίζει ΑΚΟΜΑ μπαλίτσα ο Καζουγιόσι ο Μιούρα, ο 53χρονος θρύλος από την Ιαπωνία, που δεν λέει συνταξιοδοτηθεί ακόμα, όχι τουλάχιστον όσο ακόμα ρέει αθλητική βεζίνα στις φλέβες του.

Ο λόγος που τον θυμηθήκαμε ΞΑΝΑ εσχάτως, δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι μόλις πριν από μια χούφτα ημέρες, ο Κινγκ Κάζου φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού (γιατί αν όχι αυτός, τότε ΠΟΙΟΣ) και οδήγησε την ομάδα του, την Γιοκοχάμα Εφ Σι στην νίκη κόντρα στην Σαγκάν Τοσού. Από μόνο του, το γεγονός ότι ο Κάζου παίζει ακόμα μπάλα σε ανταγωνιστικό επίπεδο είναι αρκετό για να αποθεωθεί από τούτη εδώ την στήλη, αλλά και από τον κόσμο ολάκερο.

Αλλά δεν είναι ΜΟΝΟ αυτό το καταπληκτικό. Όχι. Αυτό που κάνει την πιο πρόσφατη εμφάνιση του χαηλαντερ-ικού Ιάπωνα ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ εντυπωσιακή, είναι το γεγονός ότι ήταν το πρώτο του επίσημο ματς για το 2020, κάτι που τον κάνει τον περήφανο κάτοχο ενός αδιανόητου ρεκόρ. Ο Καζουγιόσι Μιούρα, φίλες και φίλοι, έχει παίξει σε τουλάχιστον ΕΝΑΝ επίσημο ποδοσφαιρικό αγώνα σε ΠΕΝΤΕ ξεχωριστές δεκαετίες: στα 80ς, στα 90ς, στα 00ς, στα 10ς και πλέον στα 20ς.

Το να μείνουμε στο «το λέει η καρδούλα του», είναι ΠΟΛΥ πεζό για τον αιώνιο Κινγκ Κάζου και μην τυχόν και ακούσω τίποτα μπούρδες περί του «σιγά το πρωτάθλημα». Ό,τι και να είναι, ο Μιούρα παίζει απέναντι σε αντιπάλους που στην ΚΑΛΥΤΕΡΗ περίπτωση είναι νεότεροί του κατά ΕΙΚΟΣΙ χρόνια και ΣΤΕΚΕΤΑΙ. Τίμιος, αγέρωχος και με μπόλικες άσπρες τρίχες, φοράει τα αθλητικά του, δένει τα παπούτσα του και μπαίνει στο γήπεδο, δίπλα σε αθλητές που ηλικιακά θα μπορούσαν να είναι γιοί του, ανίψια, ίσως και εγγόνια του. Εντάξει, ΟΧΙ και εγγόνια του, αλλά είπα να προσθέσω μια πρέζα υπερβολής.

Προσωπικά μου φαίνεται καταπληκτικά αδιανόητο και αδιανόητα καταπληκτικό το ότι ο Κινγκ Κάζου παίζει ακόμα μπάλα στην ηλικία του. Ιδίως όταν φαντάζομαι τον εαυτό μου στα 53, που με το ζόρι θα μπορώ να σηκώνομαι από τον καναπέ και να πηγαίνω στο μπαλκόνι για να φωνάξω στα πιτσιρίκια από κάτου να κάνουν ησυχία, επειδή επιτέλους πια δεν είναι κάθε μέρα Κυριακή, κάποιοι δουλεύουμε, σπίτια δεν έχετε, τσογλάνια εγώ στην ηλικία σας έστυβα την πέτρα, δεν καθόμουν να παίζω σουτάκια και να γκαρίζω σαν το μουλάρι λες και ξεγεννάω. Κανονίστε τσόγλανοι να μην το βουλώσετε, θα καλέσω την αστυνομία, ΑΣΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΡΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΑΣ ΜΑΣΚΑ.

Ε, ο Καζουγιόσι θα τους φώναζε να περιμένουν λίγο και θα κατέβαινε να παίξει μπάλα μαζί τους. Χωρίς να τρίζουν τα γόνατά του, χωρίς να πιάνει την μέση του, χωρίς να σκέφτεται αν θα πρέπει να φάει 4 ή 6 σουβλάκια το βράδυ και αν όλα πρέπει να έχουν σος, ή αν το ένα να το πάρει χωρίς έτσι για την αλλαγή, χωρίς γενικότερα να είναι γερασμένος πριν την ώρα του.

Είναι είδωλο το παλικάρι και ας μην τόνε λένε ΟΥΤΕ Κριστιάνο Ρονάλντο, ούτε Λιονέλ Μέσι.

Άσε που το Καζουγιόσι Μιούρα έχει μια άλλη εσάνς, πιο εντυπωσιακή πως θα γίνει τώρα.

Αυτό ακριβώς ΤΙΠΟΤΑΛΛΟ.

Να, δείτε τον εδώ να παίζει για πρώτη φορά μέσα στο 2020: