Το γυαλόχαρτο για τα... δάχτυλα

Όσοι τον ήξεραν και νταλαβερίστηκαν μαζί του έλεγαν πως θα ζήσει εκατό χρόνια...

Τον ζήλεψε όμως ο Χάρος και του έκλεψε 32 από δαύτα!

Ο Νίκος Παύλου έφυγε από τη ζωή το Σάββατο και πλέον θα τραγουδάει και θα χορεύει τα ζεϊμπέκικα του στις πίστες του Παραδείσου...

Και όταν θα νιώθει πως τον καλεί το μπασκετικό καθήκον, τότε θα παίρνει ένα γυαλόχαρτο και θα λιμάρει τα ακροδάχτυλα των παικτών τους για να πιάνουν καλύτερα την μπάλα και να τη στέλνουν... ασάλιωτη στο καλάθι!

Αυτή είναι μια ωραία ιστορία, που την ανακάλεσαν από το σεντούκι των αναμνήσεων του από τις καλές μέρες στο Ηράκλειο, ο συνεργάτης του Γιώργος Μακράκης και ο Τάσος Κανταρτζής...

Το γυαλόχαρτο, Γιώργο!

Έβλεπε έναν παίκτη να μην έχει την πρέπουσα επαφή με την μπάλα την ώρα της υποδοχής της πάσας και της εκτέλεσης και φώναζε στον Μακράκη...

"Το γυαλόχαρτο, Γιώργο, το γυαλόχαρτο"!

Με αυτή τη φιλοσοφία και ξοδεύοντας πολλά κιλά γυαλόχαρτο έκτισε την καριέρα του ο Νίκος Παύλου που όχι μονάχα ως παίκτης και προπονητής, αλλά και ως άνθρωπος ήταν άρχοντας!

Όχι επειδή τάχα ο νεκρός δεδικαίωται, αλλά επειδή είναι αλήθεια -και τη μαρτυρούν όλοι όσοι συναναστράφηκαν και συνεργάσθηκαν μαζί του- ο Παύλου ανήκε όντως σε μια κάστα αρσενικών παλιάς κοπής...

Αρσενικός και στο φύλο, αλλά και στη συμπεριφορά του και γνήσιος μάγκας: ό,τι είχε να πει το ξεφούρνιζε κατάμουτρα, κυρίως όταν ήθελε να βάλει γκάζια σε κάποιον παίκτη...

"Δείξε μου κάτι ρε"

Άλλους τους αποκαλούσε ξυλοπόδαρους, άλλους τους υπέβαλε στη διαδικασία του γυαλόχαρτου και άλλους τους έβαζε απέναντι του και τους προβόκαρε...

"Δείξε μου κάτι ρε. Δείξε μου κάτι"!

Ο Παύλου αναδείχθηκε από το λίκνον του Πρωτέα από τον οποίο μετακόμισε στον Πανιώνιο, τη φανέλα του οποίου φόρεσε από το 1972 έως το 1983 και έκλεισε την καριέρα του στον Πανελλήνιο.

Εκεί στην Κυψέλη από παίκτης έγινε μέσα σε ένα βράδυ προπονητής και οδήγησε την ομάδα των Ολυμπιονικών στην επιστροφή στην Α’ Εθνική και στον τελικό του Κυπέλλου απέναντι στον αυτοκράτορα Αρη.

Η προπονητική διαδρομή του συμπεριέλαβε αρκετούς και σημαντικούς σταθμούς σε όλη τη γκάμα των κατηγοριών...

Πρωτοκάθισε στον πάγκο του Πανελευσινιακού τον οποίο ανέλαβε ενόσω ακόμη έπαιζε και παράλληλα υπηρετούσε ως σμηνίτης στην Αεροπορία και μάλιστα έμεινε εκεί έξι χρόνια!

Στη συνέχεια ανέλαβε τον Αθηναϊκό και ύστερα βρέθηκε στα ανώτερα κλιμάκια, έχοντας να επιδείξει τρεις ανόδους στην Α’ Εθνική ( Πανελλήνιος, Μίλωνας, Μαρούσι) και βεβαίως τις θητείες του στο Ηράκλειο, επί τέσσερις σεζόν, στη Λάρισα, στη Δάφνη, στον Σπόρτιγκ, στον Πρωτέα, στον ΑΠΟΕΛ και στον Κεραυνό Αιγίου.

Περπάταγε και ένιωθες την αύρα του» μου έλεγε χθες ο Τάσος Κανταρτζής, που μαζί με τον Χρήστο Χαρίση του έκαναν τη δουλειά στο Ηράκλειο, από τη θέση του πλέι μέικερ: ο ένας με το στεγνό αλλά αξιόπιστο παιχνίδι του ο άλλος με τα τσαλιμάκια και το ένστικτο του.

"Αφήστε τον να σουτάρει και θα φταίω εγώ"

Ο Παύλου (όπως πολλοί προπονητές εκείνης της εποχής) περισσότερο από το scouting και την τακτική, όμνυε στο απλό μπάσκετ, εμπιστευόταν το ένστικτο και το μάτι που είχε όταν κοούτσαρε και μάλιστα πολλές φορές ακροβατούσε...

Σε ένα ματς με τον Παναθηναϊκό στο «Λίντο», όπου οι Ηρακλειώτες ηττήθηκαν στο τσακ, ο Παύλου είχε αιφνιδιάσει (έως και σοκάρει) τους παίκτες του, λέγοντας τους να αφήσουν τον δεινό εκτελεστή Τζόνι Ρότζερς να σουτάρει ελεύθερα!

"Πάει τρελάθηκε ο κόουτς", έλεγαν συνωμοτικά οι παίκτες και όταν ο Παύλου πήρε χαμπάρι την έκπληξη τους, γέλασε και τους είπε...

"Αφήστε τον ρε να σουτάρει κι αν χάσουμε από τον Ρότζερς θα ρίξετε σε εμένα το φταίξιμο"!

Το Ηράκλειο έχασε στο τσακ και όχι από τον Ρότζερς που εκείνο το βράδυ τα έσπασε!

Το τζογαδόρικο κοουτσάρισμα

Αυτή ήταν η λογική του Παύλου: τζόγαρε στο κοουτσάρισμα του, αλλά και στις επιλογές της τακτικής του, ενώ δεν ασχολιόταν ιδιαιτέρως με την άμυνα, πιστεύοντας ότι αυτή είναι προϊόν της ψυχολογίας που δίνει η επίθεση και του εγωισμού του κάθε παίκτη!

Σε ένα ματς με τον Πανιώνιο που παιζόταν στον πόντο και θα κρινόταν στην τελευταία φάση επέλεξε άμυνα ζώνης 3-2 και η μπάλα του έκανε το χατίρι και βρήκε σίδερο...

Αμ το άλλο; Σε μια εορταστική διακοπή του πρωταθλήματος και ενώ οι Κρητικοί πάλευαν για να σώσουν την παρτίδα έδωσε ρεπό για 18 ημέρες στους παίκτες!

Όταν ξανάρχισε το πρωτάθλημα το Ηράκλειο έχασε με τα χέρια κάτω από τον Αρη, αλλά στο καπάκι νίκησε εύκολα τον ΠΑΟΚ και δεν του βγήκε ξινή, ούτε απέβη μοιραία (για την τύχη της ομάδας) η απόφαση του.

Καλό παράδεισο να έχει...