Το πρώτο clasico της νέας εποχής
Η Μπαρτσελόνα έχει γίνει πιο κυνική, αλλά παραμένει προβληματική ομάδα. Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν ξέρει τι θέλει να κάνει κι απέχει ακόμα αρκετά από το να γίνει ομάδα. Ο Football Philosopher γράφει για αυτά που μας έδειξαν οι δύο ομάδες (και) στο clasico.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο για το τελευταίο clasico που είδαμε. Κι αυτό είναι πως σηματοδοτεί κι επίσημα την έναρξη ενός νέου κύκλου. Και για τα ίδια τα ματς, αλλά και για τις ομάδες.
Επίσης είναι δεδομένο πως είδαμε έναν κακό αγώνα. Ή έστω μέτριο. Από εκεί και πέρα υπάρχουν αρκετά επιμέρους πράγματα που μας έδειξαν (για άλλη μια φορά φέτος) Barcelona και Real Madrid.
Οι Καταλανοί πλέον είναι διατεθειμένοι να κάνουν εκπτώσεις στη φιλοσοφία τους και να κοιτάξουν πρώτα πώς θα πάρουν τη νίκη και μετά πώς θα παίξουν. Φαίνονται πιο πραγματιστές από ποτέ. Ο Martino ξέρει πως δεν έχει στα χέρια του ένα ισορροπημένο ρόστερ, ενώ αρκετοί πρωτοκλασάτοι παίκτες του έχουν αφήσει τα καλύτερά τους χρόνια πίσω. Γνωρίζει πως δεν μπορεί να παρουσιάσει μια ομάδα που θα πλησιάζει έστω τα ύψη που είχε φτάσει στο πρόσφατο παρελθόν. Προσπαθεί να κάνει την ομάδα πιο κυνική και προσαρμόζεται και με βάση τον αντίπαλο.
Κυνική Barcelona
Πράγματα που η Barcelona τα έκανε και επί Guardiola (σε μικρότερο βαθμό και όχι πάντα), αλλά τελευταία τα είχε ξεχάσει. Η Barca πήρε μια επαγγελματική νίκη που λέμε και στην Ελλάδα. Νίκησε (και) επειδή προσαρμόστηκε κατάλληλα ώστε να καταφέρει να εξαφανίσει τα ατού της Real. Για αυτό κράτησε την άμυνά της πιο χαμηλά από όσο μας είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια και τα μπακ της προωθήθηκαν λιγότερο από ό,τι συνήθως. Επίσης, χρησιμοποίησε ουσιαστικά στο κέντρο ρόμβο, καθώς ήθελε να είναι πιο ασφαλής αμυντικά. Άσκησε πίεση όχι με πολύ μεγάλη ένταση, ούτε ψηλά, αλλά σε συγκεκριμένα σημεία και με σκοπό να παγιδέψει τους αντιπάλους ή/και να τους κατευθύνει εκεί που ήθελε η ίδια. Για να το πούμε αλλιώς το πρέσινγκ της έμοιαζε περισσότερο με το περσινό της Bayern, παρά με αυτό που διδάσκει ο Guardiola.
Ψηφίστε: Η λόμπα του Σαββάτου
Ακόμα μια αλλαγή του Martino ήταν ο ρόλος του Messi. Έστειλε τον συμπατριώτη του στα δεξιά, με σκοπό να χτυπήσει στην πλευρά του Marcelo, να αδειάσει τον άξονα, τον οποίο πίστευε πως η Real θα φόρτωνε. Ουσιαστικά ο Messi για μεγάλα χρονικά διαστήματα λειτούργησε ως αντιπερισπασμός για τον Neymar. Είχε ρόλο που σε άλλα ματς έχουν ο Pedro ή o Τello. Ο Αργεντινός δεν ήταν σε καλή βραδιά, αλλά πάλεψε και βοήθησε αρκετά στο αμυντικό κομμάτι. Η Barcelona όμως νίκησε κι αυτό είχε να το κάνει καιρό χωρίς να είναι καθοριστικός ο αστέρας της.
Ο Cesc που λειτούργησε περισσότερο ως δεκάρι παρά ως επιθετικός, μπορεί να μην έλαμψε, αν και βοήθησε αρκετά αμυντικά και στην ανάπτυξη, αλλά οι Neymar και Alexis έδειξαν πως φέτος η Barcelona μπορεί να περιμένει λύσεις κι από άλλους επιθετικούς της εκτός του Messi. Για τον Βραζιλιάνο είχαμε πει από το καλοκαίρι πως παρότι στα εκτός γηπέδου η εικόνα του είναι αστεία, όταν βρίσκεται στο χορτάρι είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες που υπάρχουν. Δεν έκανε εκπληκτικό ματς, αλλά σκόραρε, έβγαλε μια ασίστ, πήρε φάουλ, βοήθησε και στην άμυνα και ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με την ομάδα.
Μαρτίνο: "Εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο"
Ο Sanchez καθόρισε το ματς και πλέον του μένει να συνεχίζει να παίζει με αυτοπεποίθηση και απλά να αναγνωριστεί από όλους ως μεγάλος επιθετικός. Με εξαίρεση το πρόβλημα ψυχολογίας που έχει, το πακέτο που διαθέτει είναι (σχεδόν) πλήρες. Αυτός όμως που ήταν πραγματικά σπουδαίος είναι ο Iniesta. Φέτος δεν έχει ξεκινήσει καλά τη σεζόν, αλλά στο σημαντικότερο μέχρι τώρα ματς έλαμψε. Έκλεψε μπάλες (πρώτος στα τάκλινγκ με 5, όσα και ο Messi), οργάνωσε, κράτησε μπάλα, δημιούργησε. Για την ακρίβεια πάνω από τις μισές καλές επιθετικές προσπάθειες της ομάδας του προήλθαν από τα πόδια του.
Από εκεί και πέρα, η Barcelona έχει πολλή δουλειά μπροστά της αν θέλει να παίξει και πάλι σπουδαίο ποδόσφαιρο. Με τη Real για παράδειγμα η κυκλοφορία ήταν αργή, οι πάσες συχνά λανθασμένες, παίκτες από τη δεύτερη γραμμή επίθεσης σπάνια έβγαζε στην περιοχή, το πλάτος το έπαιρνε μόνο από Messi και Neymar, οι δυνάμεις της στο δεύτερο ημίχρονο ήταν αρκετά λιγότερες. Θετικό ότι στα στημένα ανταπεξήλθε με επιτυχία.
Χωρίς αρχή, μέση και τέλος
Κι αν η Barcelona είναι μια προβληματική ομάδα, η Real θέλει ακόμα δουλειά για να γίνει απλά ομάδα. Δεν μπορώ να πω πολλά γιατί οι Μαδριλένοι δεν έδειξαν κάτι το ιδιαίτερο ως ομάδα. Στην άμυνα είχαν κενά από το πρώτο λεπτό. Αν για παράδειγμα έπαιζαν με την Barcelona του 2011, με τις κακές αποστάσεις, την κακή επικοινωνία που είχαν και τους χώρους που άφηναν το κοντέρ θα είχε γράψει πολλά.
Αντσελότι: "Όλος ο κόσμος είδε το πέναλτι στον Κριστιάνο"
Η έμπνευση του Ancelotti με τον Ramos στο κέντρο δεν του βγήκε, όπως δε βγήκε και το τρίγωνο που είχε στα χαφ και ήταν σε μορφή 1-2. Ο Ιταλός ενώ γνωρίζει πως έχει ένα σύνολο που ακόμα δεν είναι ομάδα, επέλεξε να κάνει τολμηρές αλλαγές στο κέντρο του, αλλά και στην επίθεσή του. Ακόμα και στην άμυνα, όπου το δίδυμο Ramos-Pepe φέτος έχει περισσότερο χρόνο μαζί. Η Real ακόμα ψάχνεται και ο προπονητής της αντί να τη βοηθήσει τις έδωσε κι άλλους λόγους να τρέχει και να μη φτάνει (στα παραπάνω προσθέστε και ότι ο Isco είδε όλο το ματς από τον πάγκο και ότι ο Morata ήταν εκτός αποστολής).
Επιθετικά δεν μπορούσε να φτιάξει φάσεις ούτε με ατομικές ενέργειες, αφού η Barcelona την περίμενε με αρκετούς παίκτες. Ομαδικοί συνδυασμοί δεν υπήρχαν, το παιχνίδι μέσα στην περιοχή ήταν ανύπαρκτο κι έμειναν οι Bale (τα λέγαμε πριν μήνες, στην Ισπανία δεν έχει να αντιμετωπίσει αφελείς άμυνες) και Cristiano να κάνουν ό,τι τέλος πάντων έκαναν. Αυτός που διασώθηκε είναι ο Modric. Ίσως ο μόνος παίκτης που έπαιζε με μυαλό και είχε μια ιδέα για το τι θέλει να κάνει. Η Real πρώτα από όλα πρέπει να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θέλει να κάνει και στη συνέχεια να προσπαθήσει να το εφαρμόσει χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους παίκτες.
Η Barcelona εκτός από τους 3 βαθμούς, κέρδισε και επιπλέον ψυχολογία, αλλά και χρόνο. Ο προπονητής της σίγουρα είναι καλός, έχει ιδέες και σίγουρα ξέρει πώς να οδηγεί την ομάδα του σε νίκες. Δε φοβάται να κάνει αλλαγές κι ακριβώς αυτό που έχει στο μυαλό. Από εκεί και πέρα το μέλλον θα μας πει περισσότερα.
Κορεό για Βιλανόβα, πανό για Κασίγιας και σημαία για την ανεξαρτησία!
Οι Καταλανοί πάντως διαθέτουν μια λογική και μια κατεύθυνση κι ας έχουν ακόμα αρκετές αδυναμίες. Φαίνεται όμως ότι τουλάχιστον για φέτος θα δώσουν περισσότερη σημασία στους βαθμούς, παρά στον τρόπο που παίζουν. Η Real πρώτα από όλα πρέπει να γίνει ομάδα. Από τη στιγμή που αποφάσισε να πάρει τον Bale, μπήκε μόνη της σε έναν λαβύρινθο. Το πώς κι αν θα καταφέρει να βγει, θα το μάθουμε στο μέλλον. Αυτή τη στιγμή πάντως δείχνει να έχει μπλέξει για τα καλά.
Για σχόλια, παρατηρήσεις και περισσότερη κουβέντα μπορείτε να με βρείτε και στο twitter ως @sokinside