Ο συχωρεμένος ο Γιάννης Ιωαννίδης απέφευγε όπως ο διάβολος το λιβάνι να μιλήσει ατομικά για παίκτες, ακόμη κι όταν έκαναν όργια σε έναν αγώνα και ένιωθε πως έπρεπε να ανάψει λαμπάδα στο μπόι τους!

"Δεν θέλω να τους ψηλώσω, ό,τι είναι να πω, τους το λέω κατ' ιδίαν" εξηγούσε ο "Ξανθός".

Έκανε βεβαίως κάποιες εξαιρέσεις για την αδυναμία του, τον Ντράγκαν Τάρλατς, έστω κι αν στο τέλος της ημέρας δεν αξιώθηκε να καρπωθεί για τα καλά το ταλέντο του...

Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς δεν είχε τέτοιες αναστολές...

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς comme ci comme ca...

Το τερμάτισε ο Αταμάν

Αλλά ο Εργκίν Αταμάν όχι μόνο ομιλεί περί των παικτών του, μα (θαρρώ πως) χθες το τερμάτισε κιόλας! Το τερμάτισε κι από την καλή κι από την ανάποδη μάλιστα.

Η ανάποδη έχει να κάνει με τη δήλωση του ότι "ο Βιλντόσα έπαιξε χάλια για ακόμη έναν αγώνα" και με το γενικότερο κράξιμο σε εκείνους που απάρτισαν τη βασική πεντάδα του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι. Το διέπραξε μάλιστα εις διπλούν, τόσο στο flash interview της ΕΡΤ3, στα όρθια, όσο και στην επιγενόμενη συνέντευξη Τύπου.

Στον αντίποδα επαίνεσε τον Τζέριαν Γκραντ, εξήρε την απόδοση του Μάριους Γκριγκόνις και κυρίως, αποθέωσε τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη!

Αμ' αυτό πάλι;

Έχω ακούσει εγκώμια προπονητών για παίκτες, και επειδή είμαι λάτρης της σημειολογίας κρατώ κιόλας ένα αρχείο με ατάκες των μεν προς τους δε και τούμπαλιν...

Ο ήρωας Πάνος Καλαϊτζάκης και οι ήρωες του... Ατματσίδη

Αλλά, στο λόγο της τιμής μου, δυσκολεύομαι να θυμηθώ ποιος ήταν ο τελευταίος προπονητής ο οποίος απέδωσε σε παίκτη του, δημοσίως τον τίτλο του ήρωα!

Βεβαίως όπως είχε πει επί προσωπικού, στις 22 Σεπτεμβρίου του 1997, μετά το ποδοσφαιρικό ντέρμπι Ολυμπιακός - ΑΕΚ (0-1), ο Ηλίας Ατματσίδης, "ήρωες ήταν ο Παπαφλέσσας και ο Κολοκοτρώνης που πολέμησαν για την Ελλάδα"!

Εδώ υποκύπτω στον πειρασμό να βάλω στο κάδρο και δυο αποφθεγματικές ρήσεις του Μπέτολτ Μπρεχτ, που δεν θα αρέσουν στον προπονητή του Παναθηναϊκού...

Είχε πει λοιπόν ο Γερμανός συγγραφέας αφενός ότι "αλίμονο στη χώρα που χρειάζεται ήρωες" και αφετέρου ότι "τους ήρωες τους χρειάζονται μόνο οι κακοί στρατηγοί"!

Άλλο ήρωας, άλλο "Hero Ball"

Σε κάθε περίπτωση, ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης έγινε ο ήρωας τον οποίο χρειαζόταν χθες ο Παναθηναϊκός για να αποδράσει από μια φυλακή στην οποία βρισκόταν δεσμώτης σχεδόν σε όλο τον αγώνα και μάλιστα χωρίς να επιδοθεί στο λεγόμενο "Hero Ball".

Δεν είναι άλλωστε τέτοιος ο τύπος του: εννοώ ότι δεν είναι ο παίκτης που θα απαιτήσει την μπάλα, θα την πάρει, θα μουντάρει φουριόζος προς το αντίπαλο καλάθι και θα νοιάζεται μονάχα για το πώς και το πόσες φορές θα τη βάλει στο καλάθι.

Τουναντίον το σκοράρισμα δεν είναι όχι απλώς η προτεραιότητα του, αλλά ούτε καν ο λόγος για τον οποίο βρίσκει δουλειές επίσης καλείται συστηματικά τα τελευταία δυο χρόνια στην Εθνική ομάδα.

Ο Παναγιώτης, λοιπόν...

Το προβάδισμα του Γιώργου και η αντεπίθεση του Πάνου

Αναφέρω διαρκώς (και) το μικρό όνομα του, για να καθίσταται σαφής ο διαχωρισμός από τον δίδυμο αδερφό του, τον Γιώργο, ο οποίος ελέω της προηγηθείσας και διπλής θητείας του στον Παναθηναϊκό, της επιλογής του στο ντραφτ, του περάσματος του από το ΝΒΑ (Μπακς, Θάντερ) και από τις θυγατρικές ομάδες των δυο οργανισμών στη G League (Χερντ, Μπλου), της παρουσίας στις μικρές Εθνικές ομάδες και της πρώιμης και μεγαλύτερης δημοσιότητας βγήκε νωρίτερα μπροστά και κυριαρχούσε στο οικογενειακό κάδρο...

Τρία λεπτά μεγαλύτερος

Εντέλει έμελλε να επιβεβαιωθεί το πραχθέν υπό των μαιευτήρων στις 2 Ιανουαρίου του 1999 στο Ηράκλειο και το ρηθέν υπό των προφητών μερικές εβδομάδες αργότερα!!!

Σοβαρολογώ και σπεύδω να εξηγήσω τι εννοώ...

Ο Παναγιώτης είναι μεγαλύτερος κατά τρία λεπτά και πιο αποφασιστικός και πανούργος από τον Γιώργο. Αυτό το είχε διαγνώσει (και έπεσε κιόλας διάνα στην πρόβλεψη του) o Αντόνιο Χαρβεϊ.

Ο άλλοτε παίκτης του ΝΒΑ, του Πανιωνίου (1997-98) και του Ηρακλείου (1998-99) τους γνώρισε όταν ήταν νεογέννητα μωρά και είπε μια μέρα στον μπαμπά, ο οποίος κατείχε το πόστο του μάνατζερ στην κρητική ομάδα...

"Πήδα από το μπαλκόνι"

"Βαγγέλη, αυτός (σ.σ.: ο Παναγιώτης) φαίνεται μεγάλη μάρκα. Να δεις που όταν μεγαλώσει, θα λέει στον άλλον (σ.σ: Γιώργος) να πηδήξει από το μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου και εκείνος θα υπακούει και θα πέφτει".

Από τότε πέρασαν κιόλας 24 χρόνια και το Καλαϊτζακέικο καλά κρατεί: ο μπαμπάς Βαγγέλης και η μαμά, άλλοτε βολεϊμπολίστρια Ελένη Κόντε καμαρώνουν και τα τρία αγόρια τους να βρίσκονται στην μπασκετική σκηνή: ο Παναγιώτης στον Παναθηναϊκό, ο Γιώργος μετά την αποχώρηση του από το ΟΑΚΑ όπου συνευρέθηκαν στον θάλαμο αναμονής πριν από τον επόμενο προορισμό του και ο νεαρότερος, ο Αλέξανδρος στον Κόροιβο Αμαλιάδας.

Μαζί τα τρία αδέρφια

Α, για να μην το ξεχάσω: πέρυσι ο Βενιαμίν (o οποίος χθες υπήρξε ο πρώτος σκόρερ στη νίκη των Ηλείων επί του Αμύντα στην Elite League) αγωνιζόταν στην Καρδίτσα και μάλιστα στις 20 Νοεμβρίου του 2022 στο γήπεδο "Γιάννης Μπουρούσης" όπου οι Θεσσαλοί υποδέχονταν τον Παναθηναϊκό έτυχε να αγωνισθούν και οι τρεις μαζί.

Σαν τους αδελφούς Αντετοκούνμπο και Χολιντέι ένα πράγμα!

Ξεστράτισε βεβαίως η αδελφή τους, η Βίκυ, που βάδισε στα χνάρια της μαμάς και επέλεξε το βόλεϊ, μαζί με τις πανεπιστημιακές σπουδές της στη Βιολογία, αλλά σπολλάτη της!

Το "Carpe Diem" στο Περιστέρι

Χθες στο ψυχόδραμα που ανέβηκε στη σκηνή του γηπέδου "Ανδρέας Παπανδρέου" ο Παναγιώτης βίωσε το δικό του "Carpe Diem", που ωστόσο δεν τού προέκυψε για πρώτη φορά.

Στο κάτω κάτω, όπως είχα γράψει και στις 11 του περασμένου Δεκεμβρίου, στον απόηχο της τέταρτης διαδοχικής νίκης του Παναθηναϊκού στη EuroLeague, με αντίπαλο την Αρμάνι Μιλάνο, "και τον Καλαϊτζάκη μανούλα τον γέννησε"!

Αυτό να λέγεται!

Σε εκείνο το ματς ο Πάνος δεν είχε εκραγεί στο σκοράρισμα (όπως χθες), αλλά διέπρεψε στα λεγόμενα "hustle plays", συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας του να εκμαιεύει επιθετικά φάουλ, χώρια η διάθεση και το ένστικτο που επιδεικνύει στην άμυνα.

Είναι κιόλας ένας παίκτης που υπό προϋποθέσεις και τηρουμένων των αναλογιών μπορεί να υποστηρίξει τρεις θέσεις, οπότε ο πλουραλισμός του είναι πολύτιμος, ειδικότερα σε μια ομάδα που βρίθει αστέρων.

Eνώ ο Γιώργος συστήνεται ως επί το πλείστον ας άσος και δυάρι, ο δίμετρος Πάνος παίζει στο 2, στο 3 και ενίοτε μπορεί να "κλέψει" και στο 4.

Ο συναγερμός του Παναθηναϊκού

Στον Παναθηναϊκό η δουλειά του πρώην παίκτη του Άρη και του Χολαργού δεν είναι προφανώς το σκοράρισμα, όπως το κατάφερε χθες με ευεργετικό τρόπο για την ομάδα του και το έπραττε πιο συστηματικά αγωνιζόμενος στη Λιθουανία με την Νεβέζις και τη Λιετκαμπέλις, τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο EuroCup.

Η δουλειά του είναι άλλη, ακόμη και να ηχεί ως το ξυπνητήρι και ο συναγερμός της ομάδας του!

Ατυχώς για τη δομή του θέματος μου, δεν ήταν ο Πάνος, αλλά ο Ματίας Λεσόρ που έμελλε να σκοράρει και μάλιστα με tip-in το νικητήριο καλάθι του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι σε μια φάση στην οποία ούτως ή άλλως ήταν μπλεγμένος και ο λεγάμενος.

Τα δυο μοιραία άστοχα corner 3

Εάν η μπάλα κατέληγε από τα δικά του χέρια στο καλάθι, τότε θα λυτρωνόταν για δυο αντίστοιχες φάσεις που είχαν εκτυλιχθεί σε ανύποπτο χρόνο...

Τον Απρίλιο του 2015, διεξαγόταν στο Nick Gallis Hall το Final 4 του πρωταθλήματος παίδων της ΕΚΑΣΘ και ο Άρης με προπονητή τον Νίκο Χασόπουλο αντιμετώπιζε την ομάδα των Αστεριών του Θεόδωρου Ροδόπουλου...

Δυο δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του αγώνα, ο Γιώργος έδωσε την μπάλα στον αδερφό του και αυτός εκτέλεσε ένα corner 3, αλλά η μπάλα δεν του έκανε το χατίρι.

Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε με πανομοιότυπο τρόπο στο επαναληπτικό ματς, αλλά και πάλι το ύστατο σουτ δεν έσωσε τον Άρη!

Ο παλιός είναι αλλιώς

Πλάκα πλάκα -και για να συνδέσω τον Καλαϊτζάκη με τον Γκριγκόνις-χθες αντιστράφηκε η λαϊκή θυμοσοφία. Ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς!

Στο Περιστέρι και σε αντίθεση με τους άσχημους νέους, οι παλιοί ήταν όντως αλλιώς και χάρη σε αυτούς οι Πράσινοι απέδρασαν με τη νίκη σε ένα γήπεδο στο οποίο (υπενθυμίζω ότι) πέρυσι υπέστησαν τρεις ήττες, ενώ και ο Ολυμπιακός σώθηκε την τελευταία στιγμή με το buzzer beater του Τόμας Γουόκαπ.

Στη συνέντευξη του μετά το τέλος του ματς ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης μαρτύρησε τον εξάψαλμο που άκουσαν στην ανάπαυλα από τον Αταμάν, αλλά φαντάζομαι πως επειδή αύριο ο Παναθηναϊκός ταξιδεύει στην Πόλη, όπου αύριο αντιμετωπίζει τη Φενέρμπαχτσε, δεν θα έχει κι άλλο οκτάωρο μαρτύριο...

Η ωμή αλήθεια του Γκριγκόνις και οι... μπουμπούνες της Πέμπτης

Την περασμένη Πέμπτη, μετά τη νίκη επί της Μπάγερν Μονάχου, μέσα στα αποδυτήρια ο Μάριους Γκριγκόνις ρωτήθηκε για το τι έπρεπε να κάνει καλύτερα και να βελτιώσει στο επέκεινα η ομάδα του και υπήρξε σαφής.

"Να κυκλοφορούμε καλύτερα την μπάλα και να παίζουμε πιο έξυπνα, διότι σήμερα για παράδειγμα περισσότερο σκεπτόμασταν, παρά παίζαμε"!

Επίσης την Πέμπτη κάποιος εκ των ένδον κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος και μού εκμυστηρεύθηκε "παίξαμε σαν μπουμπούνες, αλλά αυτό θα το διορθώσουμε".

Και χθες οι άνευροι, αργοί, στατικοί, υπνωτισμένοι και υποταγμένοι επί πολλή ώρα Πράσινοι πάλι δεν κυκλοφόρησαν καλά την μπάλα και συνάμα σκεπτόντουσαν πολύ και έπαιζαν λίγο!

Μίχαϊλιουκ με λαμβάνεις;

Εάν χθες ο Καλαϊτζάκης υπήρξε ο ήρωας και ο Λεσόρ ο από μηχανής θεός, τότε ο Γκριγκόνις έστειλε ξανά ένα μήνυμα προς Βοστώνη μεριά!

Επίτηδες το γράφω αυτό, διότι όλο το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός κυνηγούσε έναν παίκτη, που αποδεικνύεται ότι τον έχει!

Δεν ξέρω τι παραπάνω θα έκανε ο Σβι Μίχαϊλιουκ, ο οποίος εντέλει φορά τη φανέλα των Σέλτικς, αλλά ο Γκριγκόνις κάνει αυτά που πρέπει κι ακόμη περισσότερα!

Οι Πράσινοι τον κράτησαν στο ρόστερ, καθόσον είχε κλειστό διετές συμβόλαιο, αλλά ακόμη κι αν ξέμεινε αναγκαστικά, αξίζει τα λεφτά του...

Ο Γκριγκόνις δεν αγωνίσθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, εξοικονόμησε δυνάμεις και επέστρεψε ακμαίος και αποφασισμένος να μην δώσει άλλα δικαιώματα, όπως συνέβη κατά την περυσινή ταραχώδη και ζόρικη σεζόν...

Το κράξιμο στον Ράντονιτς

Και πέρυσι εκκίνησε δυναμικά, αλλά στη συνέχεια υποβαθμίσθηκε ο ρόλος του και σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του ήταν για πολύ καιρό ωσεί παρών, μάλιστα κάμποσες φορές είχε να διαχειρισθεί και το κράξιμο του κόσμου!

Όταν έφυγε ο Ντέγιαν Ράντονιτς και ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο Χρήστος Σερέλης ξαναβρήκε ρόλο και μάλιστα δεν δίστασε να βγει δημοσίως και να κράξει τον Μαυροβούνιο προπονητή και μάλιστα δυο φορές!

Έκανε την αρχή στις 2 Μαρτίου μετά την εντός έδρας ήττα από την Εφές, στον αγώνα στον οποίο σκόραρε 23 πόντους και μοίρασε τρεις ασίστ...

"Δεν είχαμε προπονητή"!

Συνέχισε αυτό το βιολί, αλλά πολύ πιο λάβρος, το βράδυ της 31ης Μαρτίου στον απόηχο της ήττας από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ όπου είπε τα εξής:

"Δεν θα αρέσει σε όλους αυτό που θα πω, αλλά η αλλαγή προπονητή σίγουρα άλλαξε τα πάντα. Στην αρχή, δεν είχαμε προπονητή, οπότε ήταν δύσκολο για εμάς να λειτουργήσουμε ως ομάδα. Τώρα υπάρχουν κάποια θετικά σημάδια αλλά έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας.

Είμαι ομαδικός, θέλω να συμμετέχω στο επιθετικό παιχνίδι, αλλά να συμπεριλάβω και τους συμπαίκτες μου σε αυτό. Αν αρχίσουμε να σουτάρουμε μόνοι μας, θα επιστρέψουμε σε αυτό που συνέβαινε πριν από δύο μήνες. Δεν είναι δική μου απόφαση πώς θα επιλέξουμε να επιτεθούμε, είναι του προπονητή. Κρίνεται γι’ αυτό και αποφασίζει. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να βοηθήσω".

Από τότε πέρασαν εξήμισι μήνες και ο Γκριγκόνις όντως βοηθάει!