Το "Θέατρο των ονείρων"

Το γήπεδο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το "Θέατρο των Ονείρων" όπως αποκαλείται έχει συνδέσει το όνομά του με τη σύγχρονη ιστορία των "κόκκινων διαβόλων", αλλά και με γεγονότα του αγγλικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε χωρητικότητα γήπεδο στην Αγγλία και το 11ο μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Από το 1910 αποτελεί την έδρα της Γιουνάιτεντ.

Ο Τζον Χένρι Ντέιβις, ιδιοκτήτης της Μάντσεστερ από το 1902 μέχρι το 1927, πήρε την απόφαση να κατασκευάσει νέο γήπεδο που θα ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις της ομάδας. Προσωπική του επιλογή ήταν το νέο γήπεδο να γίνει στην περιοχή Bridgewater Canal.

Εμπνεύστηκε το όνομά από το γεγονός ότι χτίστηκε δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό "Trafford Park". Η χωρητικότητα του γηπέδου θα έφθανε τις 100.000. Η βόρεια κερκίδα θα είχε σκέπαστρο και καθίσματα ενώ οι υπόλοιπες κερκίδες θα ήταν ακάλυπτες.

Το κόστος κατασκευής υπολογίστηκε στις 60.000 λίρες. Κατά την διάρκεια των έργων έπρεπε να δοθούν άλλες 30.000 λίρες για να ολοκληρωθεί η χωρητικότητα του γηπέδου και τελικά μειώθηκε στις 60.000 θέσεις.

" Eίναι το πιο μεγάλο, το πιο ευρύχωρο και το ωραιότερο γήπεδο που έχω δει. Όμοιο του δεν υπάρχει στον κόσμο και είναι τιμή μας να βρίσκεται στο Μάντσεστερ", ήταν τα λόγια δημοσιογράφου που παρακολούθησε τον αγώνα.

Σύντομα έγινε το αγαπημένο γήπεδο των 'Άγγλων. Πριν την κατασκευή του Γουέμπλεϊ ο τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας διεξάγονταν σε διάφορα γήπεδα. Στο Όλντ Τράφορντ διεξήχθη ο επαναληπτικός τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας το 1911 και το 1915. Έντεκα χρόνια αργότερα διεξήχθη ο πρώτος διεθνής αγώνας όταν η Αγγλία αντιμετώπισε την Σκωτία.

Στην διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, το Όλντ Τράφορντ χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες του στρατού χωρίς να σταματήσει η διεξαγωγή αγώνων. Βομβαρδίστηκε δύο φορές, την πρώτη στις 22 Δεκεμβρίου 1940 και την δεύτερη στις 11 Μαρτίου 1941. Το μεγαλύτερο μέρος του γηπέδου καταστράφηκε και ήταν ακατάλληλο για αγώνες.

Κατά την διάρκεια της ανακατασκευής του η Μάντσεστερ μετακόμισε στο Main Road της άσπονδης συμπολίτισσας Σίτι, με υπερβολικό κόστος ενοικίασης και ποσοστά από τα εισιτήρια.

Για περίπου μία δεκαετία δεν διεξήχθη αγώνας στο Όλντ Τράφορντ. Πρώτη φορά μετά τον πόλεμο το γήπεδο άνοιξε τις πύλες του στις 24 Αυγούστου 1949 στον αγώνα Μάντσεστερ Γ. - Μπόλτον 3-0. Το ματς παρακολούθησαν 41.748 θεατές!

Το 1959 τοποθετήθηκε φωτισμός και το 1965 κατασκευάστηκε η εξέδρα North Stand, η πρώτη εξέδρα που είχε ιδιωτικές σουίτες στα αγγλικά γήπεδα.

Με την έξαρση του χουλιγκανισμού την δεκαετία του '70, τοποθετήθηκε φράχτης περιμετρικά του γηπέδου για να αποτραπεί η εισβολή των φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο. Mετά την τραγωδία στο Χίλσμπορο οι αγγλικές ομάδες αναγκάστηκαν να βάλουν καθίσματα και η χωρητικότητα του Ολντ Τράφορντ μειώθηκε από 80.000 σε 44.000 θεατές.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, η διοίκηση αναγκάστηκε να αυξήσει την χωρητικότητα εξαιτίας της δημοτικότητας της Μάντσεστερ. Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2003 Γιουβέντους - Μίλαν το Όλντ Τράφορντ είχε χωρητικότητα 68.217 θέσεων!

Έχει χρησιμοποιηθεί σε δύο μεγάλα τουρνουά εθνικών ομάδων. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966 διεξήχθησαν τρία ματς στην φάση των ομίλων. Στο EURO 96, το Ολντ Τράφορντ φιλοξένησε τρεις αγώνες στην φάση των ομίλων, έναν προημιτελικό και έναν ημιτελικό.

Ένα από τα ιστορικά ματς ήταν το 2-2 με την Εθνική Ελλάδας στις 6 Οκτωβρίου 2001, με το γκολ-φάουλ του Μπέκαμ στις καθυστερήσεις να στέλνει τα "λιοντάρια" απευθείας στα τελικά του Μουντιάλ 2002.

Το τούνελ, από το οποίο περνούσαν οι παίκτες για να βγουν στο γήπεδο διατηρείται ακόμα και σήμερα όπως ήταν στην αυθεντική του έκδοση. Ονομάστηκε Μunich tunnel, στη μνήμη των έντεκα θυμάτων, παικτών και μελών της Μάντσεστερ, της αεροπορικής τραγωδίας στη γερμανική πόλη το 1958. Περίοπτη θέση έχει το περίφημο ρολόι που έχει σταματήσει ακριβώς την ώρα που έγινε το δυστύχημα.